08.Galacjan.pdf

William Barclay

LIST

DO GALACJAN

Pozna 2002

Tłumaczył: Krzysztof Bednarczyk

Wydanie poprzednie ukazało si nakładem

Wydawnictwa „Słowo Prawdy” w 1979 r.

Redakcja: Adam Ciorga

Kto, przyrównał List do Galacjan do błysku miecza w rce znakomi-

tego szermierza. Paweł został zaatakowany i atakowana była ewangelia i

dlatego napisał ten List. Gdyby ataki te zostały uwieczone sukcesem,

chrze,cijastwo mogłoby sta5 si jedn6 z 7ydowskich sekt, mogło zosta5

uzale7nione od obrzezania i przestrzegania Zakonu, zamiast by5 spraw6

łaski. Wzdrygamy si na my,l, 7e gdyby przeciwnicy Pawła mieli woln6

rk, ewangelia mogłaby zosta5 ograniczona do 9ydów i nigdy nie mieli-

by,my szansy poznania miło,ci Chrystusa.

Niemo7liwe jest, by człowiek z tak zdecydowanie zarysowan6 osobo-

wo,ci6 i silnym charakterem jak Paweł, nie napotykał na sprzeciw, tak jak

niemo7liwym było, aby nie atakowano człowieka, który przewodniczył

rewolucyjnej my,li religijnej na tak6 skal. Najpierw zaatakowano jego

apostolstwo. Wielu było takich, którzy twierdzili, 7e w ogóle nie jest on

apostołem.

Ze swego punktu widzenia mogło si im wydawa5, 7e maj6 racj. W

Dziejach Apostolskich 1,21-22 znajdujemy podstawowe sformułowanie

apostolstwa. Gdy zdrajca Judasz popełnił samobójstwo, zaszła koniecz-

no,5 wypełnienia luki w gronie apostołów. Postawiono warunki, aby

człowiek ten „był jednym z tych, którzy chodzili z nami przez cały czas,

kiedy Pan Jezus przebywał midzy nami, pocz6wszy od chrztu Jana, a7 do

dnia, w którym od nas został wzity w gór i stał si wraz z nami ,wiad-

kiem zmartwychwstania”. A wic, aby by5 apostołem człowiek musiał

towarzyszy5 Jezusowi w ci6gu Jego ziemskiego 7ycia i by5 ,wiadkiem

zmartwychwstania. Oczywi,cie, Paweł nie spełniał tych warunków, a na

domiar złego jeszcze niedawno był arcyprze,ladowc6 Ko,cioła chrze,ci-

jaskiego.

I wła,nie ju7 w pierwszych słowach Listu Paweł odpowiada na te za-

rzuty. O,wiadcza z dum6, 7e jego apostolstwo nie pochodzi z 7adnego

ludzkiego @ródła i 7e 7adna ludzka rka nie ordynowała go na ten urz6d,

ale swoje powołanie otrzymał wprost od Boga. Inni mogli odpowiada5

wymaganiom, kiedy trzeba było zapełni5 luk w gronie apostołów, ale

jego kwalifikacje były wyj6tkowe: osobi,cie spotkał si z Chrystusem na

drodze do Damaszku.

Nastpnie Paweł podkre,la, 7e w swoim poselstwie nie jest zale7ny od

7adnego człowieka. Dlatego te7 w rozdziałach 1 i 2 szczegółowo opisuje

swoje odwiedziny w Jerozolimie. Podkre,la tam, 7e nie zajmuje si gło-

szeniem jakiego, poselstwa z drugiej r ki, przej tego od człowieka. Ra-

czej głosi poselstwo, które otrzymał wprost od Chrystusa. Mimo to Paweł

nie jest anarchist6; chocia7 otrzymał swój mandat na niezale7nej od niko-

go drodze, to jednak jego poselstwo zostało potwierdzone przez tych,

którzy byli uznanymi przywódcami Ko,cioła (2,6-10). Głoszona przez

niego ewangelia doszła go wprost od Boga. Była to jednak ewangelia

całkowicie zgodna z wiar6 przekazywan6 przez Ko,ciół.

Ale i ta ewangelia była atakowana. Była to walka, która nieuchronnie

musiała nadej,5, bitwa, któr6 trzeba było stoczy5. Byli tacy 9ydzi, którzy

wprawdzie przyjli chrze,cijastwo, jednocze,nie wierzyli, 7e wszyst-

kie Bo7e obietnice i dary odnosz6 si wył6cznie do 9ydów i do przywile-

jów tych nie wolno dopu,ci5 7adnego poganina. W rezultacie wierzyli oni,

7e chrze,cijastwo jest wył6cznie dla 9ydów. Je7eli jest ono najwikszym

darem Bo7ym dla człowieka, to tym bardziej nie nale7y nikogo prócz

9ydów do niego dopuszcza5. W pewnym znaczeniu było to nieuniknione,

poniewa7 istniał pewien typ 9ydów fanatycznie oddanych idei wybranego

narodu. Zdolni byli oni do wypowiadania nastpuj6cych twierdze: „Spo-

,ród wszystkich narodów, które Bóg stworzył, kocha On tylko Izraela”;

„Bóg stworzył pogan jako paliwo dla piekła”. W tym duchu ustanawiano

prawa, w my,l których przestpstwem było przyj,cie z pomoc6 kobiecie

pogaskiej w godzinie jej bólów porodowych, bo to jedynie pomogłoby w

przyj,ciu na ,wiat nowego poganina. Je7eli tego typu Izraelita spotkał

Pawła głosz6cego ewangeli pogardzanym poganom, wpadali w gniew i

oburzenie.

Istniało pewne legalne wyj,cie z tej sytuacji. Je7eli poganin chce by5

chrze,cijaninem, . Na czym to miało

polega5? Oznaczało to, 7e najpierw musiał podda5 si obrzezaniu i wzi65

na siebie cały ci7ar Zakonu. Dla Pawła było to całkowite przeciwiestwo

chrze,cijastwa, gdy7 wynikało st6d uzale7nienie zbawienia od zdolno,ci

człowieka do przestrzegania Zakonu, mo7liwo,ci zdobycia zbawienia

przez własne wysiłki. Tymczasem dla Pawła zbawienie było całkowicie

spraw6 Łaski. Wierzył on, 7e 7aden człowiek nigdy nie potrafi na

wzgldy u Boga. Jedynie aktem wiary mo7e przyj65 miło,5, któr6 Bóg mu

ofiaruje i zda5 si na miłosierdzie Bo7e. Izraelita jak gdyby przychodził

do Boga ze słowami: „Patrz, oto moje obrzezanie, oto moje uczynki, daj

mi teraz zbawienie, na które zasługuj”. Paweł natomiast mówi, jak wyra-

7a to pie, ko,cielna:

Dla Pawła nie to było wa7ne, co człowiek mo7e uczyni5 dla Boga,

lecz co Bóg uczynił dla człowieka.

„Ale – argumentowali 9ydzi – najwiksz6 rzecz6 w naszym 7yciu na-

rodowym jest Zakon. Bóg dał ten Zakon Moj7eszowi i od niego zale7y

nasze 7ycie”. Na co Paweł odpowiadał: „Chwileczk, kto jest zało7ycie-

lem naszego narodu? Komu dano najwiksze obietnice? Oczywi,cie,

Abrahamowi. A wic – mówi dalej Paweł – w jaki to sposób Abraham

zdobył wzgldy u Boga? Nie mógł ich zdoby5 przez przestrzeganie Zako-

nu, bo Zakonu jeszcze nie było, został on bowiem nadany czterysta trzy-

dzie,ci lat pó@niej, za czasów Moj7esza. Gdy

Bóg kazał mu opu,ci5 swój lud i wyj,5, Abraham zdobył si na akt wiary

i wyszedł zawierzaj6c wszystko Bogu. A wic to wiara zbawiła Abraha-

ma, nie Zakon, i tak samo – przekonuje Paweł – ka7dego człowieka zba-

wia wiara, a nie uczynki Zakonu. Prawdziwym synem Abrahama jest nie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: