PARSZA WAJIGASZ.pdf

Cotygodniowe czytanie Tory

Parsza Waijgasz ( zatem przystąpił ) Bereszit 44;18- 47;27

Streszczenie parszy:

W zeszłym tygodniu parsza ( Mikec ) opowiadała, jak skończyło się uwięzienie Józefa po tym, jak

interpretował sny faraona i poradził mu, by przygotować się na siedem najbliższych lat głodu. Będąc

pod wielkim wrażeniem mądrości Józefa, faraon mianował go Vicekrólem nad całym Egiptem. Głód

faktycznie nastał w całym regionie, więc Jakub wysłał dziesięciu synów do Egiptu, by kupili zboże

(zostawił tylko Benjamina w domu ze strachu przed bezpieczeństwem). Józef rozpoznał swoich

braci, ale oni go nie poznali, i oskarżył ich, że są szpiegami. Kiedy jego bracia protestowali broniąc

swojej niewinności opowiedzieli o swym pochodzeniu, Józef zażądał, aby potwierdzili, swoją

historię przyprowadzając Benjamina do Egiptu - a następnie uwięził Symeona jako zakładnika.

Po powrocie do Kanaanu, trudna sytuacja końcu zmusiła Jakuba by zgodził się wysłać swojego

najmłodszego syna, ale dopiero po obietnicy i przysiędze Judy, że osobiście ręczy za jego

bezpieczeństwo. Kiedy bracia wrócili do Egiptu po raz drugi, Józef przyjął ich z ucztą, a Symeona

uwolnił, ale kiedy już wyjeżdżali do domu następnego dnia Józef posłał swego rządcę by aresztował

Benjamina, który został wrobiony w kradzież srebrnego pucharu do wróżb. Kiedy znaleziono puchar

w worku Beniamina, bracia są zmieszani. Juda występuje przed swoich braci i elokwentnie, a także

zdecydowanie prosi Józefa o uwolnienie Beniamina, oferując zamiast niego samego siebie. Ten akt

całkowitej bezinteresowności jest dla Józef niezbitym dowodem, że jego bracia różnią się już od

ludzi, którzy wtrącili go do loch, i teraz ujawnia on im, że jest nie kim innym jak ich bratem Józfem.

Zawstydzeni bracia odsuwają się od niego, on jednak pociesza ich mówiąc, że wszystko, co się

wydarzyło, było częścią planów Ha-Szem . Józef posyła ich z powrotem do ich ojca Jakuba z

posłaniem, aby przybyli i osiedlili się w Ziemi Goszen. Początkowo Jakub nie chce uznać tej

wiadomości, kiedy jednak rozpoznaje ukryte znaki w przesłanej wiadomości niezbicie identyfikujące

jej nadawcę jako jego syna Józefa, jego duch ożywa. Jakub razem z całą swoją rodziną i majętnością

wyrusza do Ziemi Goszen. Ha-Szem objawia się w nocy Jakubowi. Mówi On Jakubowi, aby nie

obawiał się przeniesienia się do Egiptu ani jego negatywnych duchowych konsekwencji, ponieważ to

właśnie tam Ha-Szem uczyni z Dzieci Izraela wielki naród - pomimo tego że będą oni mieszkać w

kraju pogrążonym w niemoralności i zepsuciu.. Tora wylicza potomstwo Jakuba napomykając o

urodzeniu się Jochewed, której synem będzie Mosze Rabejnu. Siedemdziesięciu ludzi przybywa do

Egiptu, gdzie Józef łączy się po 22 latach rozłąki ze swoim ojcem. Józef obejmuje ojca i płacze,

przepełniony radością. Józef zabezpiecza osiedlenie się swojej rodziny w Ziemi Goszen. Józef bierze

swojego ojca Jakuba i pięciu spośród swoich braci aby przedstawić ich faraonowi, i Jakub

błogosławi faraona. Józef nakazuje, aby w zamian za ziarno, wszyscy mieszkańcy Egiptu muszą

przekazać faraonowi wszystko, co posiadają - a nawet samych siebie jako niewolników. Potem Józef

rozsiedla całą ludność, za wyjątkiem egipskich kapłanów, którzy otrzymują bezpośrednio

wynagrodzenie od faraona. Dzieci Jakuba - Jisrael osiedlają się i ich liczba zaczyna szybko wzrastać.

Parsza zaczyna się wstawiennictwem Judy przed Józefem:

Wtedy Juda podszedł do niego i powiedział: "Proszę, panie mój, niech twój sługa wypowie się przed

swoim panem, a ty racz nie unosić się gniewem na niego. Ty jesteś przecież dla nas jak sam faraon.

(Rdz 44:18)

Juda zaczął błagać o wolność dla Benjamina, wyjaśniając, że jego ojciec głęboko umiłował chłopca i

że powrót do Kanaan bez niego z pewnością będzie przyczyną śmierci jego ojca. Ponadto, ponieważ

osobiście zobowiązał się do zapewnienia jego bezpiecznego powrotu z Egiptu, Juda poprosił o

pozostawienie go w Egipcie jako niewolnika Józefa w miejsce Benjamina. (W związku z tym aktem

bezinteresownej dobroci, Józef przekonał się, że jego bracia są już zupełnie innymi ludźmi od tych,

którzy wyrzucili go do dołu.)

Po wysłuchaniu wzruszającej prośby Judy, Józef rozkazał wszystkim oprócz braci wyjść z pokoju,

a następnie głośno zapłakał. Wtedy objawił się swoim braciom, mówiąc: "Ja jestem Józef! Czy mój

ojciec jeszcze żyje?" Jego bracia nie mogli uwierzyć i nie mogli mu odpowiedzieć, bo obawiali się

jego obecności. Józef poprosił swoich braci, by zbliżyli się do niego, powtórzył, że naprawdę jest

ich długo zaginionym bratem ", którego sprzedali" do Egiptu. Potem pocieszał ich, tłumacząc, że

głód ma trwać jeszcze pięć lat, ale Bóg (Elohim) "posłał mnie przed wami, aby zachować potomstwo

na ziemi" (sze'erit ba'aretz) i że "to nie wyście mnie tu posłali, lecz Bóg. " On zapraszał ich do

powrotu do domu, by przyprowadzić Jakuba do Egiptu, gdzie będą żyli w ziemi Goszen

zaopatrywani przez Józefa.

Faraon dowiedział się o przybyciu braci Józefa i polecił, aby powiedzieć im przywieść Jakuba, i

wszystkich członków jego rodziny do Egiptu, aby żyli w "ziemi obfitości". Faraon nawet zaoferował

wozy aby pomóc im w podróży do Egiptu. Józef dał im odzież na zmianę (Benjamin otrzymała pięć

ubrań oraz 300 sztuk srebra), i 20 osłów obładowanych prowiantem na drogę i najlepszymi rzeczami

w Egipcie, jako dar dla jego ojca, Jakuba. Bracia następnie wyruszyli w drogę powrotną do Kanaanu,

a Józef przykazał im by nie kłócili się po drodze.

Po powrocie do ziemi Kanaan, synowie Izraela opowiedzieli mu wszystko, co się wydarzyło. Jakub

po obejrzeniu prezentów wysyłanych z Egiptu w końcu wykrzyknął: "wystarczy, Józef mój syn

jeszcze żyje: Zobaczę, go zanim umrę. " Jakub (i 66 członków jego rodziny) rozpoczął podróż do

Egiptu. Po drodze, złożył ofiarę Panu na Beerszeba (gdzie Bóg najpierw objawił mu się w wizji),

i Bóg zapewnił go o powrocie do Egiptu, i obiecał, że uczyni z Izraela wielki naród.

Parsza następnie wymienia imiona bezpośrednich potomków Jakuba (z żonami swych synów),

licząca 66 wszystkich osób. Dodając Jakuba i Józefa oraz jego dwóch synów (Efraima i Manassesa),

mamy około 70, którzy rozpoczęli pokolenia, które żyły w Egipcie (to zgadza się z MT w Rdz 46:27,

Wj 1:5, Pwt. 10: 22;. jednak pamiętać, że LXX podaje liczbę o 75 w Rdz 46:27 i Ex 1:5 (por. Dz

7:14) mędrcy czasami mawiają, że było 69 osób, które przyszły do Egiptu, ale potem dodają jeszcze

Boga do tej listy, ponieważ, w Torze jest napisane, " Pójdę z tobą do Egiptu " (Rdz 46:4).

Jakub i jego rodzina przybyła do Egiptu, gdzie Józef udał się na spotkanie z nim na swoim

rydwanie. Izrael płakał, gdy Józef objął go po 22 latach separacji i powiedział: "Teraz mogę umrzeć,

widząc naocznie , że jeszcze żyjesz" (proszę zauważyć, że Raszi powiedział, że Jakub odmawiał

modlitwę Szema kiedy Józef płakał w jego ramionach). Józef powiedział braciom aby powiedzieli

faraonowi, że oni są pasterzami (rodowici Egipcjanie pogardzali i brzydzili się pasterzami -

argument przeciw faraonowi z dynastii Hykosów ), tak będą oni osiedleni w urodzajnej ziemi

Goszen (Goszen znajduje się w północno-wschodnim Egipcie, w delcie Nilu, gdzie rzeka wpada do

Morza Śródziemnego. Półwysep Synaj jest na wschód).

Parsza kończy się gdy Józef nadal gromadzi majątek (w tym bydło i grunty) i zborze

przechowywane w magazynach Egiptu, które nabył dla faraona. On bowiem stworzył system

podatkowy, w którym jedna piąta produktów ziemi staje się własnością państwa (tylko kapłani byli

zwolnieni z tego podatku). Izraelici mieszkali w Goszen, gdzie zdobyli więcej nieruchomości i byli

płodni i szybko się mnożyli.

Czytanie z haftarah Ezechiel 37;15-28:

Jednym ze sposobów, aby proroctwo stało się czymś nieodwołalnym, jest wzmocnienie go przez

symboliczne działanie. W Haftorze na ten tydzień prorok Jechezkel (Ezechiel) przepowiada, że w

czasie ostatecznego zbawienia dwie połowy Żydowskiego Narodu, symbolizowane przez Jehudę i

Josefa, zostaną przyprowadzone w jedno miejsce jak dwa pnie drzewa. Ha-Szem mówi

Jechezkelowi: "Połącz je razem, [tak że będą] wyglądać jak jedno. Powinny one stać się czymś

jednym w twoich rękach" (Księga proroka Ezechiela 37,17). Nawet chociaż nic nie może być

bardziej oddzielone od siebie jak dwa pnie drzewa, to w końcu oba te pnie staną się jednym. I nawet

chociaż tylko Ha-Szem może sprawić cud zrobienia jednego pnia z dwóch, to jeśli chcemy aby Ha-

Szem przyspieszył zbawienie, to musimy "wyglądać jak jedno", to znaczy Naród Żydowski musi być

zjednoczony i wolny od złośliwości i bezpodstawnej nienawiści. Chociaż więc przyszłe zbawienie

jest czymś nieuniknionym i nieodwołalnym, to w naszych rękach leży albo odroczenie go, albo

sprawienie, aby zdarzyło się już dzisiaj. Według Midrasza. Haftarah omawia ewentualne

zjednoczenie obu domów Izraela (Judy i Efraima) w czasach tysiącletniego królestwa Jeszuy,

Masziach ben Dawida.

Dziesięć północnych plemion oderwało się od królestwa Roboama, syna króla Salomona i tworzy

odrębne królestwo pod władzą Jeroboama z plemienia Efraima. Żydzi stracili poczucie bycia jednym

narodem. Królestwo północne popadło w odstępstwo i zostało zabrane do niewoli w 722 pne przez

Asyryjczyków (tzw. dziesięć zaginionych plemion). Później Juda również popadł w wielkie

odstępstwo i ostatecznie został uprowadzony w galut Bavel (niewolę babilońską) w 586 rpne.

Prorok Ezechiel został powołany na czas zniszczenia pierwszego HaMikdasz Bet (Świątynia) i

podczas niewoli babilońskiej by dać nadzieję dla ludu Bożego.

Ezechiel został pouczony przez Pana by wziął dwa kawałki drewna i napisał na nich odpowiednio

"Juda" i "Efraim" i by trzymać je razem jako jeden (echad) w ręku. Kiedy ludzie pytali go znaczenie

tego symbolicznego aktu, miał powiedzieć, że Pan Bóg (Adonai JHWH) chce zjednoczyć dom Judy i

dom Izraela przez regathering wszystkich Żydów na całym świecie i sprowadzając je z powrotem do

kraju Izrael. W tym dniu, dwa domy zostaną zjednoczone w jeden naród (goja echad), z króla

Dawida na króla, i wszystkich ludzi wiernie przestrzegać Miszpatim (orzeczenia) i chukim (statut)

Pana. Ponadto, Pan zawrze przymierze pokoju (brit szalom) z nimi i wieczyste przymierze (brit

'olam), i miał przywrócić Świątynie w Jerozolimie. Pan będzie ich Bogiem, a oni znowu Jego ludem.

Wówczas wszystkie narody (hagoyim) będą wiedziały, że Pan czyni Izrael świętym, ponieważ

świątynia Pana zostanie ustanowiona wśród nich na zawsze.

Podobnie jak w Parszy Wajigasz widzimy, że Józef pogodził się z braćmi za pomocą teszuwa Judy

(skrucha), więc w acharit Hayamim (koniec dni), wyznawcy Masziach ben Josefa (Jezusa jako

cierpiącego Sługi) pogodzą się z Żydami, którzy czekają na Mesjasza ben Dawida. W tym dniu,

Jeszua (który jest jednocześnie Masziach ben Josefa Masziach ben David) ustanowi Swoje

Królestwo na ziemi, a cały Izrael (oba domy) zostaną zjednoczone w Jerozolimie.

Czytanie z Brit Cahaddasza List do Efezjan 2;1-10 i Ew. Łuk 6;9-16 :

Fragment z Listu do Efezjan stwierdza, że pomimo faktu, że kiedyś byliśmy "umarli przez upadki i

grzechy" ze względu na nasze czynne bałwochwalstwo i nieposłuszeństwo wobec Świętego Boga i

standardów sprawiedliwości objawionych w Torze, Bóg Wszechmogący, który jest bogaty w

miłosierdzie i miłości do nas, uczynił nas żywymi wraz z Mesjaszem Jezusa i wzbudził nas z Nim do

nowego życia zmartwychwstania, a nawet oferuje życie "okręgach niebieskich ", w przyszłych

wiekach (acharit Hayamim) Można zobaczyć przemożne bogactwo Jego łaski dla nas, którzy są

uczestnikami Jego błogosławieństwa przymierza z Bożej łaski tylko przez samą wiarę w Mesjasza .

Niezasłużoną łaską uznanał ich za sprawiedliwych (cadyk) jest to darem od Pana na podstawie

ofiary Jeszui ben Josefa jako cierpiącego Sługi (Iz 53), który spełnił wymagania Tory w naszym

imieniu. To nie jest oparte na zasługach z uczynkówi (Awoda) wszelkiego rodzaju (np.

"Przestrzeganie Tory"). Serce pełne wiary odpowiada na taką niezasłużoną łaskę, oddając się

miłości Boga we wszystkich dziedzinach życia (halachy). Znakiem prawdziwie wierzących

mesjanistycznie jest życie w Ahavat HaSzem (miłości Boga), pokazując chen v'chesed v'rachamim

(łaskę i miłosierdzie i współczucie) innym w głębokiej świadomości nieskończonego

zadośćuczynienia poniesionego przez miłosierdzie i łaskę danej przez Boga w ofierze Jego Syna.

Jeszua jako Mesjasz ben Josefa:

Tsofnat Paneach oznacza "Wyjaśniacz

Tajemnic"

Jezusa (Jeszua) objawił Ojca (Jana 1:18); takżealer

wyjaśniał przypowieści (Mt 13:10-13)

Był pasterzem (Rdz 37:2)

Jezus jest Dobrym Pasterzem (J 10,11)

Ukochany przez ojca (Rdz 37:3)

"To jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam

upodobanie" (Mt 3:17; 17:5)

Namaszczony przez ojca (płaszcz z wielu

kolorów) Rdz 37:3

Jezus jako Mesjasz ben David

(Hbr 1:9; Psalm 45:7, patrz niżej)

Posłany przez ojca (Rdz 37:12-14)

Jezus jest posłany przez Boga Ojca (J 5:30-6)

Bracia nienawidzili go (Rdz 37:4)

Jezus znienawidzony bez powodu (Jana 15:25)

Bracia nie uwierzyli w Niego

(Rdz 37:19-20)

Bracia Jezusa nie wierzyli w Niego

(Ew. Jana 1:11, 3: 18, Jana 3:36, itp.)

Bracia odmówili jego panowania (Rdz 37:8) Nie chcemy, aby ten człowiek panował nad

nami (Łk 19:14)

Bracia byli zazdrośni (Rdz 37:11)

To z zazdrości, arcykapłani wydali Go

(Marek 15:10)

Bracia spiskowali, by go zabić (Rdz 37:18) Arcykapłani i starsi ludu podjęli uchwałę

przeciwko Jezusowi by skazać go na śmierci

(Mt 27:1)

Zdarli z niego jego odzienie (Rdz 37,23)

Rozebrali go i umieścili płaszcz szkarłatny na

nim (Mt 27:28)

Wrzucony do studni (Rdz 37:24)

Zach 9:11; Mat 12:40; Mat 27:59-60

sprzedany za 20 srebrników (Rdz 37:28)

Zapłacili zdrajcy trzydzieści srebrników

(Mt 26:15)

Bracia zjedli posiłek, kiedy był w dole

(Rdz 37:25)

Jego lud jadł posiłek (Pesach), podczas gdy

on był w więzieniu. (J 13,1)

Wydobyty z dołu (Rdz 37:28)

Jana 20, itp.

Został niewolnikiem (Rdz 37:28)

Mat 26:15, Flp 2,7

Przybył do Egiptu, aby uniknąć śmierci

(Rdz 37:28)

Mat 2:13

Zamoczyli jego szaty we krwi

(Rdz 37:31)

Jego szata była pokryta krwią.

(Mark 15:17)

Napełniony Duchem Boga (Rdz 41:38)

Łukasza 4:1; itp.

Ustanowiony nadzorcą (Rdz 39:4)

Ojciec bowiem miłuje Syna i wszystko złożył

w Jego ręce (Jan 3:35; Matt 28:18)

Fałszywie oskarżony (Rdz 40:15)

Który pod każdym względem był doświadczony ,

jak my, z wyjątkiem grzechu (Hbr 4:15;

Mat 27:23, Marka 15:11-15; Łukasza 23:21-23).

Pozostał bez obrony (Rdz 39:19)

Iza 53:7, Łk 23:9, itp.

Uwięziony z dwoma (Rdz 40:2-3) Przyprowadzono dwóch innych, przestępców,

by stracić ich razem z Nim.

(Łk 23:32)

Wywyższony nad światem (Rdz 41:30-40) 1 Piotra 3:22; Mat 26:64, Ef 1,18-20

Otrzymał oblubienice z pogan(Rdz 41:45) Ef 5:23, 1 Kor 11:3; 2 Kor 11,2;

Ap 21:9, itp.

Dawca Chleba dla świata (Rdz 41:55)

Jezus jest Chlebem życia (Ew. Jana 6:35)

W wieku trzydziestu lat zaczyna służbę u

faraona (Rdz 41:46)

Jezus miał trzydzieści lat, gdy rozpoczął pracę

(Łk 3,23)

Józef dał się poznać jego braciom

(Rdz 45,1)

Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go (Łk

24:31), a także eschatologiczny (acharit Hayamim)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: