1
Szaf.Ir.
Ściana kl. pier., kręgosłup, żebra, mostek.
Kl. piersiową dzielimy na: pole górne, dolne i środkowe W projekcji P-A widać żebra, kopułę przepony(l,p), kąty żebr-przeponowe,gaz w zagięciu śledzionowym okrężnicy, banię powietrza.
Płuca dzielimy na : górne, środkowe i dolne.
Śródpiersie środkowe: tchawica -górny odcinek, ż. główna górna, część wstępująca aorty, łuk aorty, pień płucny, wnęki płuc, prawy przedsionek lewa komora
Śródpiersie dolne – projekcja boczna: kręgosłup, ,tchawica, lewy przedsionek, prawa komora, przełyk,aorta piersiowa.
Ciało obce w drogach oddechowych.
Ciało możemy podzielić na:
Cieniujące – metale, zbita tkanka kostna (ząb)
Niecieniujące – wszystkie inne
Ciało obce daje nam:
Niedodmę – obszar tkanki płucnej o zmniejszonym upowietrzeniu dający w obrazie radiologicznym zmniejszenie przejrzystości miąższu płucnego do zacienienia włacznie. Zapalenie – proces zapalny:
ropień płuca – w procesie zapalnym zbiera się gaz, krągły kształt, zbiera się płyn ropny.
ropniak opłucnej – płyn przebija się do jamy opłucnej
wydostaniem się. Część płuca zostaje nadmiernie jasna (czarnawa), dochodzi do redukcji rysunku naczyniowego i zwiększenie objętości tkanki płucnej.Dochodzi do obniżenia kopuły przepony i przemieszczenie śródpiersia na stronę zdrową
Zachłyśnięcie: Przyczyny: Wymioty, Pokarm, Woda ,Krew przy masywnych krwawieniach Treść płynna dostaje się do dróg oddechowych powoduje odruch wymiotny. Reszta rozpryśnie się i powstanie zachłystowe zapalenie płuc. Są to zagęszczenia plamiste zlewające się ze sobą obejmujące części przywnękowe płuc przy stronie prawej.
Urazy klatki piersiowej.
Złamania żeber pojedyncze mnogie oraz jednomiejscowe lub wielomiejscowe. Złamania mostka – tylko zdjecie boczne
Odcinek piersiowy kręgosłupa. Stłuczenie płuca i wytworzenie krwiaków. Powstają zagęszczenia plamiste zlewające się ze sobą obejmujące cześć obwodową płuca w otoczeniu złamanych żeber
Odma opłucnowa przy urazie klatki piersiowej.
Odma opłucnowa (prężna) – to objętość powietrza w jamie opłucnowej, która na zdjęciu przedstawia się jako zbiornik powietrza otaczający płuco. Zależnie od ilości powietrza w jamie opłucnowej, płuco może mięć zmniejszoną objętość lub być całkowicie spadnięte. Odmianą jamy opłucnowej jest prężna, w której na zasadzie mechanizmu wentylowego dochodzi do narastania objętości pow. Jamy opłucnowej prowadzące do spadnięcia płuca i przemieszczenia środpiersia na stronę przeciwną.
Odma śródpiersiowa – powietrze w śródpiersiu, przy uszkodzeniu dróg górnych oddechowych.
Na zdjęciu widoczne jako pionowy rąbek pow. W pionowy zarysie śródpiersia lub drobne zbiorniki powietrze w śródpiersiu górnym.
Odma podskórna – zbiorniki powietrza różnej wielkości zgromadzone pod tk. skórna między mięśniami, ścięgnami, powięźiami.
Płyn w jamie opłucnowej. (krew, wysięk, przesięk)
W pierwszej fazie zaciemnieni kąta przeponowo – żebrowego.
Jeżeli jest bardzo dużo płynu – obniżenie kopuły przepony, przemieszczenie śródpiersia na stronę przeciwną i skośna linią Ellisa Damuosone.
Płyn w worku osierdziowym:
Urazie albo zapalenie wysiękowe.
Następuje rozszerzenia śródpiersia dolnego – trójkątny kształt.
Obrzęk śródmiąższowy – wzmożony rysunek naczyniowy, zastój żylny pod postacią poszerzenia żył górnoplatowych dający obraz rogów jelenia. Wzmożony rysunek śródmiąższowy z liniami Kerleja. W śródpiersiu dochodzi do poszerzenia tętnic płucnych i powiększenie sylwetki serca.
Obrzęk pęcherzykowy – zagęszczenia plamisto pasmowate, idące od wnęk ku obwodowi dający obraz motyla. U podstawy płuc widoczne są cechy o. Śródpiersiowego. Dochodzi do powiększenia tętnic płucnych i powiększenia sylwetki serca.
Tętniak rozwarstwiający aorty.
Światło tętnicy ulega powiększeniu do 4-6-8 cm. Główna przyczyna to miażdżyca lub zespół Marfana (wiotkość ścian tętniczych oraz kiłowe zapalenie ściany aorty). Mechanizm: następuje uszkodzenie blaszki wew. i powstają drugie koryto między blaszką wew. i zew i swoim ciśnieniem i przepływem nadmiar krwi rozciąga blaszkę zew. do max. granicy i następuje pęknięcie ściany zew.
agasozynek