KONSPEKT ZAJĘĆ
TEMAT: Wiosna, lato, jesień, zima...CELE:
✔ Usprawnianie procesów poznawczych - rozwijanie koordynacji – wzrokowo ruchowej
✔ Kształtowanie zdolności psychomotorycznych, sprawności manualnej
✔ Stymulacja słuchowa
✔ Ćwiczenie koncentracji uwagi
✔ Doskonalenie percepcji wzrokowej
✔ usprawnianie motoryki dużej i małej
FORMA PRACY: Indywidualna
METODY PRACY:wspierające i stymulacyjne rozwój dziecka, aktywizujące, korygujące
UCZESTNIK ZAJĘĆ: chłopiec z autyzmem lat 5,
CZAS TRWANIA ZAJĘĆ: 3 godz. dydaktyczne
POMOCE DYDAKTYCZNE:szablony z rysunkami pory roku, puzzle „Kubuś Puchatek – jesienią”, namiot w kształcie tunel, krążki,
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Powitanie - powitanie dziecka przez podanie dłoni, głośne wymawianie jego imienia
2. Śniadanie – dziecko samodzielnie wyciąga śniadanie z tornistra, pod kontrolą opiekuna spożywa posiłek, w razie potrzeby prosząc o pomoc. Dziecko zostawia po sobie porządek.
3. Nauka -
obserwacja i rozpoznanie pory roku po cecha charakterystycznych ( wskazywanie obrazków lub jego części składowych do określonej pory roku np., śnieg – bałwan, kwiatki – bocian – wiosna, kolorowe liście – jesień – kasztany, plażowa piłka – lato – piasek.
Układanie puzzli - „Kubuś Puchatek – jesienią” - przedstawienie cech charakterystycznych dla układanki, odniesienie do sytuacji tu i teraz.
Reagowanie na polecenia nauczyciela - w celu wysłuchiwania i rozpoznawania dźwięków celowo wytwarzanych. Nauczyciel mówi – idą słonie – uczeń naśladuje chód słonia, (podobnie misia, kury, konia, kota.)
1. Kolorowanka - Dziecko otrzymuje kartkę z szablonem liści, kasztanów, drzew, zadaniem jest rysowaniem po śladzie i wypełnienie figur kolorem.
Tor przeszkód – ćwiczenie usprawniające motorykę dużą, przejście przez tunel, chód wężykiem po wyznaczonej trasie kołami, przejście slalomem na czworakach, na koniec próba turlania.
Nawlekanie kasztanów – na sznurek. Kasztany muszą być wcześniej przygotowane. Nawlekanie kasztanów, które są symbolem jesieni są ćwiczeniem, które usprawniają motorykę małą.
(Procedura dziecka przed rozpoczęciem zajęcia – dziecko siada wyprostowane przy stoliku, wykonuje kierowane do niego polecenia, na zakaz „nie” przerywa pożądaną czynność i po skończonym zadaniu odkłada pomoce dydaktyczne na swoje miejsce)
4. Ćwiczenia metodą Knilla – Program 3:
1. leżenie na brzuchu
leżenie na plecach
1. obracanie się z pleców na brzuch
1. obracanie się z brzucha na plecy
poruszanie nogami
czołganie się na brzuchu
raczkowanie
klęczenie i spacerowanie na kolanach
upadanie z pozycji klęczącej
odpychanie i przyciąganie
relaksacja
(Procedura zajęcia: opiekun siada z dzieckiem i mówi „Zrób tak” powoli pokazuje czynność
np. Klaśnięcie w dłonie)
5. Zabawa wg upodobań dziecka – np. Układanie klocków, zabaw lalką/ samochodzikiem/ piłką.
6. Pożegnanie z dzieckiem.
Uwagi ogóle: jeśli uczeń nie potrafi wykonać samodzielnie zadania, opiekun stosuje podpowiedz manualną i natychmiast nagradza dziecko. Terapeuta musi się upewnić czy dziecko jest skupione na zadaniu. Jeśli dziecko nie chce go naśladować, terapeuta musi mu w tym pomóc i je nagrodzić. Terapeuta stopniowo ogranicza swój udział.
Osoba prowadząca: Podpis opiekuna praktyki + ocena
anabbel1