adr ue.PDF

UMOWA EUROPEJSKA

DOTYCZĄCA MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO

TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (ADR)

Umawiające się Strony, dążąc do wzmożenia bezpieczeństwa międzynarodowych przewozów

drogowych, uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

W rozumieniu niniejszej Umowy:

(b) określenie „towary niebezpieczne” oznacza takie materiały i przedmioty, których

międzynarodowy przewóz drogowy jest zabroniony lub dozwolony pod pewnymi warunkami

ustalonymi w załącznikach A i B;

na terytorium co najmniej dwu Umawiających się Stron przez pojazdy określone pod literą (a).

Artykuł 2

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 4 ustęp 3, towary niebezpieczne wyłączone z przewozu

na podstawie załącznika A nie mogą być przyjęte do przewozu międzynarodowego.

Przewozy międzynarodowe innych towarów niebezpiecznych są dozwolone, jeżeli spełnione są:

(a) warunki ustalone w załączniku A dla wymienionych w nim towarów, w szczególności

w odniesieniu do ich opakowania i oznakowania, oraz

(b) warunki ustalone w załączniku B, w szczególności w odniesieniu do konstrukcji, wyposażenia

i eksploatacji pojazdu służącego do przewozu towarów wymienionych w tym załączniku

z zastrzeżeniem postanowień artykułu 4 ustęp 2.

DZIAŁ 2.1

PRZEPISY OGÓLNE

2.1.1.1.

Zgodnie z ADR rozróżnia się następujące klasy towarów niebezpiecznych:

Klasa 1 Materiały i przedmioty wybuchowe

Klasa 2 Gazy

Klasa 3 Materiały ciekłe zapalne

Klasa 4.1 Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne i materiały wybuchowe stałe

odczulone

Klasa 4.2 Materiały samozapalne

Klasa 4.3 Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne

Klasa 5.1 Materiały utleniające

Klasa 5.2 Nadtlenki organiczne

Klasa 6.1 Materiały trujące

Klasa 6.2 Materiały zakaźne

Klasa 7

Materiały promieniotwórcze

Klasa 8

Materiały żrące

Klasa 9

Różne materiały i przedmioty niebezpieczne

2.2.9 Klasa 9 Różne materiały i przedmioty niebezpieczne

2.2.9.1 Kryteria

mgr inż. Gabriel Sędkowski

2.2.9.1.1 Tytuł klasy 9 obejmuje materiały i przedmioty, które podczas przewozu stwarzają

zagrożenie inne niż materiały określone w pozostałych klasach.

2.2.9.1.2

Materiały i przedmioty klasy 9 w swoim podziale zawierają między innymi:

Materiały i przyrządy, które w razie pożaru mogą tworzyć dioksyny

Definicje i klasyfikacja

Materiały i urządzenia, które w razie pożaru mogą wydzielać dioksyny

2.2.9.1.5

Materiały, które w razie pożaru mogą wydzielać dioksyny, obejmują polichlorowane

dwufenyle (PCB), trójfenyle (PCT), polichlorowcowane dwufenyle i trójfenyle oraz

zawierające je mieszaniny, a także urządzenia zawierające wymienione materiały lub ich

mieszaniny, np.: transformatory, kondensatory.

UWAGA: Mieszaniny zawierające nie więcej niż 50 mg/kg PCB lub PCT nie podlegają

przepisom ADR..

Zaliczanie do grup pakowania

2.2.9.1.15 Materiały i przedmioty klasy 9 wymienione w tabeli A w dziale 3.2, powinny być

zaliczane do grup pakowania zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia:

II grupa pakowania:

materiały stwarzające średnie zagrożenie

III grupa pakowania:

materiały stwarzające małe zagrożenie

2.2.9.2

Materiały i przedmioty niedopuszczone do przewozu

Następujące materiały i przedmioty nie powinny być dopuszczone do przewozu:

nie oczyszczone próżne zbiorniki urządzeń takich jak transformatory,

kondensatory, które zawierały materiały zaliczone do numerów UN 2315, 3151

lub 3152.

2.2.9.3

Wykaz pozycji grupowych

Materiały i urządzenia, które w razie

pożaru mogą wydzielać dioksyny

2315 DWUFENYLE POLICHLOROWANE

3151 DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE; lub

M2 3151 TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE

3152 DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE; lub

3152 TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE

DZIAŁ 3.2

WYKAZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

3.2.1

Tabela A: Wykaz towarów niebezpiecznych

Objaśnienia

Przyjęto zasadę, że każdy wiersz tabeli A dotyczy materiału (materiałów) lub przedmiotu

(przedmiotów) objętego (objętych) odpowiednim numerem UN. Jednakże, w przypadku

materiałów lub przedmiotów, które objęte są jednym numerem UN, ale mają różne

właściwości chemiczne, fizyczne lub odmienne warunki przewozu, może występować kilka

następujących po sobie wierszy z tym samym numerem UN.

Każda z kolumn tabeli A przeznaczona jest dla określonego zagadnienia, zgodnie ze

objaśnieniami podanymi poniżej. Przecięcie kolumny i wiersza (komórka) zawiera

mgr inż. Gabriel Sędkowski

informację dotyczącą zagadnienia objętego tą kolumną i odnoszącą się do materiału

(materiałów) lub przedmiotu (przedmiotów) objętego tym wierszem, przy czym:

- komórki w kolumnach (1) do (4) opisują materiał (materiały) lub przedmiot

(przedmioty) objęty tym wierszem (informacja dodatkowa w tym zakresie może być

podana za pomocą przepisów szczególnych w kolumnie (6));

- kolejne komórki podają odpowiednie przepisy szczególne w formie pełnej informacji

lub kodów. Kody wskazują wymagania szczegółowe, które można znaleźć w części,

dziale, rozdziale lub podrozdziale wskazanych w objaśnieniach podanych poniżej.

Pusta komórka oznacza, że brak jest przepisów szczególnych i należy stosować tylko

przepisy ogólne, albo, że pozostają w mocy ograniczenia przewozowe zawarte w

objaśnieniach.

W komórkach nie są podawane przepisy ogólne. Można je znaleźć w części, dziale,

rozdziale lub podrozdziale wskazanych w objaśnieniach podanych poniżej dla każdej

kolumny.

Objaśnienia do kolumn:

Kolumna (1) „Nr UN”

Zawiera numer UN:

- materiału lub przedmiotu niebezpiecznego, jeżeli został on zaliczony do

własnego, szczegółowego numeru UN, lub

- pozycji ogólnej lub i.n.o., do której powinny być zaliczone materiały

lub przedmioty niebezpieczne nie wymienione z nazwy, na podstawie

kryteriów („drzew decyzyjnych”) podanych w części 2.

Kolumna (2) „Nazwa i opis”

Zawiera, pisaną wielkimi literami, nazwę materiału lub przedmiotu, jeżeli

został on zaliczony do własnego, szczegółowego numeru UN, lub nazwę

pozycji ogólnej lub i.n.o., do której ten materiał lub przedmiot został

zaliczony na podstawie kryteriów („drzew decyzyjnych”) podanych

w części 2. Nazwa ta powinna być użyta jako prawidłowa nazwa

przewozowa lub, jeżeli jest to wymagane, jako część prawidłowej nazwy

przewozowej (w odniesieniu do szczegółów dotyczących prawidłowej

nazwy przewozowej, patrz 3.1.2).

Jeżeli dla określonego materiału lub przedmiotu występuje zróżnicowanie

klasyfikacji lub warunków przewozu, to po prawidłowej nazwie

przewozowej dodawany jest małymi literami opis wyjaśniający zakres danej

pozycji w tabeli.

Kolumna (3a) „Klasa”

Zawiera numer klasy, której tytuł obejmuje materiał lub przedmiot

niebezpieczny. Numer klasy przypisany jest zgodnie z procedurami

i kryteriami części 2.

Kolumna (3b) „Kod klasyfikacyjny”

Zawiera kod klasyfikacyjny materiału lub przedmiotu niebezpiecznego,

przy czym:

- dla materiałów lub przedmiotów klasy 1, kod zawiera numer podklasy

i literę grupy zgodności, które przypisane są zgodnie z procedurami

i kryteriami podanymi pod 2.2.1.1.4;

- dla materiałów lub przedmiotów klasy 2, kod zawiera numer i literę

grupy zagrożenia, które opisane są pod 2.2.2.1.2 i 2.2.2.1.3.

mgr inż. Gabriel Sędkowski

- dla materiałów lub przedmiotów klas 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8

i 9, kody opisane są pod 2.2.x.1.2. 1

-mły lub przedmioty klasy 7 nie mają kodu klasyfikacyjnego.

Kolumna (4) „Grupa pakowania”

Zawiera numer (I, II lub III) grupy pakowania, do której materiał

niebezpieczny został zaliczony. Numery grup pakowania określane są na

podstawie procedur i kryteriów podanych w części 2. Niektóre materiały

i przedmioty nie są zaliczone do grup pakowania.

Kolumna (5) „Nalepki”

Zawiera numer wzoru nalepki (patrz 5.2.2.2 i 5.3.1.7), która powinna być

umieszczona na sztukach przesyłki, kontenerach, kontenerach-cysternach,

cysternach przenośnych, wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC)

i pojazdach, przy czym:

- dla materiałów lub przedmiotów klasy 7, symbol 7X oznacza nalepkę

według wzoru nr 7A, 7B lub 7C, odpowiednio do kategorii (patrz

2.2.7.8.4 i 5.2.2.1.11.1) lub nalepkę nr 7D (patrz 5.3.1.1.3 i 5.3.1.7.2);

- nalepki według wzoru nr 11 nie są w tej kolumnie wskazywane;

stosowanie ich powinno być ustalane każdorazowo na podstawie

5.2.2.1.12.

Przepisy ogólne dotyczące stosowania nalepek (np. numery nalepek i ich

umiejscowienie) są podane dla sztuk przesyłki pod 5.2.2.1, a dla

kontenerów, kontenerów-cystern, wieloelementowych kontenerów do gazu

(MEGC), cystern przenośnych i pojazdów - pod 5.3.1.

UWAGA: Powyższe przepisy dotyczące stosowania nalepek mogą być

zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie

(6).

Kolumna (6) „Przepisy szczególne”

Zawiera kody numeryczne przepisów szczególnych, które powinny być

stosowane. Przepisy te dotyczą szerokiej grupy zagadnień, związanych

głównie z zawartością kolumn (1) do (5) (np. zakazów przewozu, wyłączeń

spod przepisów, objaśnień dotyczących klasyfikacji materiałów

niebezpiecznych w określonej postaci oraz przepisów o dodatkowym

oznakowaniu i stosowaniu nalepek). Przepisy te podane są w porządku

numerycznym w dziale 3.3. Jeżeli dla danego materiału komórka w

kolumnie (6) jest pusta, to w odniesieniu do zawartości kolumn (1) do (5)

nie mają zastosowania żadne przepisy szczególne.

Kolumna (7) „Ilości ograniczone”

Zawiera kod alfanumeryczny o następującym znaczeniu:

- „LQ0” oznacza, że w odniesieniu do danego materiału nie mają

zastosowania wyłączenia spod przepisów ADR, przewidziane dla

opakowanych, ograniczonych ilości materiałów niebezpiecznych;

- pozostałe kody alfanumeryczne zaczynające się od liter „LQ” oznaczają,

że w odniesieniu do danego materiału przepisy ADR nie mają

zastosowania, jeżeli spełnione są warunki wskazane w dziale 3.4

(warunki ogólne podane pod 3.4.1 oraz, odpowiednio do danego kodu,

warunki podane pod 3.4.3, 3.4.4, 3.4.5 i 3.4.6).

Kolumna (8) „Instrukcje pakowania”

„ x” należy zastąpić numerem klasy materiału lub przedmiotu pisanym bez kropki dzielącej, jeśli występuje

ona w numerze klasy.

mgr inż. Gabriel Sędkowski

Zawiera kody alfanumeryczne obowiązujących instrukcji pakowania, przy

czym:

- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery „P” wskazują

instrukcje pakowania dotyczące opakowań i naczyń (z wyjątkiem DPPL

i dużych opakowań), a od litery „R” - instrukcje pakowania dotyczące

opakowań metalowych lekkich. Instrukcje te, wymienione w porządku

numerycznym pod 4.1.4.1, podają opakowania i naczynia, które są

dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z

ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz

przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9,

powinny być stosowane. Jeżeli komórka w kolumnie (8) nie zawiera

kodu rozpoczynającego się od liter „P” lub „R”, to dany materiał

niebezpieczny nie może być przewożony w opakowaniu;

- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter „IBC” wskazują

instrukcje pakowania dotyczące dużych pojemników do przewozu luzem

(DPPL). Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod

4.1.4.2, podają DPPL, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje

wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod

4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5,

4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane. Jeżeli komórka w

kolumnie (8) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter „IBC”, to

dany materiał niebezpieczny nie może być przewożony w DPPL;

- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter „LP” wskazują

instrukcje pakowania dotyczące dużych opakowań Instrukcje te,

wymienione wporządku numerycznym pod 4.1.4.3, podają duże

opakowania, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują

również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1,

4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6,

4.1.7, 4.1.8 i4.1.9, powinny być stosowane. Jeżeli komórka w

kolumnie (8) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter „LP”, to

dany materiał niebezpieczny nie może być przewożony w dużym

opakowaniu;

- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter „PR” wskazują

instrukcje pakowania dotyczące naczyń ciśnieniowych. Instrukcje te,

wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.4, podają naczynia

ciśnieniowe, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują

również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1,

4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6,

4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane.

UWAGA: Instrukcje pakowania, o których mowa powyżej, mogą być

zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie

(9a).

Kolumna (9a) „Szczególne przepisy pakowania”

Zawiera kody alfanumeryczne obowiązujących szczególnych przepisów

pakowania, przy czym:

- kody alfanumeryczne dotyczące opakowań i naczyń (z wyjątkiem DPPL

dużych opakowań) rozpoczynają się od liter „PP” lub „RR” i wskazują

szczególne przepisy pakowania, które powinny być stosowane

dodatkowo. Przepisy te podano pod 4.1.4.1, na końcu odpowiednich

instrukcji pakowania wskazanych w kolumnie (8) (poprzedzonych literą

„P” lub „R”). Jeżeli komórka w kolumnie (9a) nie zawiera kodu

rozpoczynającego się od liter „PP” lub „RR”, to szczególne przepisy

mgr inż. Gabriel Sędkowski

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: