jasełka 2(1).doc

(45 KB) Pobierz

Jasełka

 

Narrator: Dziś jest Boże Narodzenie

Co przyniosło nam Zbawienie.

Radość nas ogarnia wielka

Zabawimy się w jasełka.

I będziemy pięknie śpiewać,

Tak, że nikt nie będzie ziewać.

Patrzcie tatusiowie, mamy

I wy dzieci, zaczynamy.

 

Józef:  Puka

 

Gospodarz: Kto tam?

 

Józef: Podróżni strudzeni daleką drogą, proszą o nocleg.

 

Gospodarz I: A zapłacić mogą?

 

Józef: Pieniędzy nie mamy-, lecz zrobię co trzeba,

Bylebyśmy dach mieli i kawałek chleba. 

 

Gospodarz I: Idźcie szukać dalej, może co znajdziecie?

Nie tylko mój zajazd istnieje na świecie. 

 

Józef: Panie zmiłuj się.

 

Gospodarz I: Nie ma litości dla takich jak wy, bez pieniędzy gości (zatrzaskuje drzwi)

 

Józef: Maryjo idźmy dalej, daj jej siły Boże.

Widzisz to światło. Tam nas przyjmą może? (puka)

 

Gospodarz II: Kto tam?

 

Józef: W imię Boga proszę- otwórzcie nam panie,

I dajcie choć na słomie, na ziemi posłanie. 

 

Gospodarz II: Nie ma miejsca – Pan bogaty, w purpurowe odzian szaty – Dziś nocuje w moim domu, nie otworzę więc nikomu.

 

Józef: Panie spójrz na te niewiastę, ulituj się Jej niemocy.

Przecież ona tak nie może na tym wichrze spędzić nocy.

 

Gospodarz II: Nie ma miejsca dla biedaków, nie pukajcie po próżnicy.

Gdy nie macie czym zapłacić, to nocujcie na ulicy.

Ważniejsi tu od was byli i złotem zapłacili.

Za darmo przyjąć nie mogę! Ruszajcie dalej w drogę.

W polu stajenka owieczek, tam przenocować możecie.

 

Józef: Jakże w ubogiej stajence mieszkać Najświętszej Panience.

Anioł I: W Dalekim Betlejem, w lichej stajence

Narodziło się dzieciątko, Jasnej Panience.

Anioły zeszły z nieba uskrzydloną tęczą,

Czekają na skinienie, u żłóbka klęczą.  

 

Anioł II: Teraz trzeba tę nowinę zanieść już do ludzi.

Chodźmy prędko to ogłosić, pasterzy obudzić.

 

Kolęda: „Wśród nocnej ciszy”

 

Anioł I: Wstańcie, wstańcie pastuszkowie, słuchajcie nowinę,

Tam w szopce na sianeczku leży Bóg – Dziecina

(aniołowie budzą pasterzy)

(pasterze wstają i przygotowują się do drogi)

 

Pasterz I: Szczęśliwa nowina, że Bożego ujrzym Syna.

A więc nie czekając rana, pójdźmy witać tego Pana

 

Pasterz II: A żeby ucieszyć Jezuska małego,

Każdy z nas zaniesie podarek dla niego.

 

Pasterz III: Zaniosę w podarku koszyczek jabłuszek

By się do nas uśmiechnął maleńki Jezusek

 

Pasterz IV: A ja zaniosę śmietanki w garnuszku i dam miareczkę miodu,

  By mała Dziecina nie zaznała głodu.

 

Pasterz V: Jak dobrze, że dożyliśmy szczęśliwej tej chwili.

-   o ja bym zatańczył jak za dawne laty

 

Pasterz I: - Weselej tańcować kej zagro muzyka (zbójnicki)

 

Pasterz II: - No chłopcy – pora zakończyć już taniec, gwiazdeczki mrugają, że to czas na powitanie (pasterze chodzą w koło).

 

Kolęda: „Przybieżeli do Betlejem pasterze”

 

Pasterz III: Tak się cieszę Dzieciąteczko, że zostaniesz z nami.

I przyniosłem Ci w podarku, koszyk z jabłuszkami.

 

Pasterz IV: A ode mnie masz Maleńki śmietankę w garnuszku,

Bo Cię kocha bardzo me małe serduszko.

Dam Ci także miareczkę miodu,

Byś mała Dziecino, nie zaznała głodu.

 

Pasterz II: Ja Ci przyniosłem w darze cieplutki kożuszek,

Byś Panie Jezu nie przemroził nóżek.

 

Pasterz I: Ode mnie przyjmij Jezu, świeżego masła osełeczkę

I pszenną świeżutką bułeczkę.

Pasterz V: A ja nic nie mam, lecz z serca całego zaśpiewam Jezusowi coś wesołego. 

 

Anioł: Graj pastuszku, graj Dziecinie, niech kolęda twa popłynie do najdalszych chat, niech w kolędzie gra nowina, że w żłóbeczku Bóg Dziecina przyszedł zbawić świat

             (pasterz śpiewa „Oj maluśki, maluśki”)

 

Maryja: Dziękuję wam serdecznie pastuszkowie mali.

 

Anioł: Dziecino Boża, luli luli śpiewamy Ci, na niebie błyszczy zorza, patrz idzie do Ciebie mała dziatwa Polska.

 

Dzieci: My jesteśmy małe dzieci

I skarbów nie mamy

Ale ciebie Jezu drogi

Nad wszystko kochamy

A na dowód, że to prawda, że mówimy szczerze

Przynosimy kochające serduszka w ofierze.

A dzisiaj przy żłóbku zróbmy wielkie koło

Śpiewajmy kolędy, niech będzie wesoło.

 

Anioł: O patrzcie, idą Trzej Królowie.

Idą w pięknych, drogich szatach, w koronach na głowie.

 

Kolęda : „Mędrcy świata”

 

Królowie: Jesteśmy Trzej Królowie, czy poznajecie nas dzieci?

Na głowie drogie złoto, a w oczach radość świeci.

 

Król I: Tak przedziwne, Boże mocny jest Twe narodzenie, ale wierze, wierze mocno, że niesiesz zbawienie.

 

Król II i III: Cały świat niech Cię uwielbia: czarni, żółci, biali oby wszyscy zawsze wiernie przy Twym żłóbku stali.

 

Król I (składając złoto): Złoto czynów prawych, czystych niechaj wciąż Ci znoszą,

Ciebie Króla nad Królami o opiekę proszą.

 

Król II (składając kadzidło): Niechaj kadzidło uwielbia Jedynego Boga

Płynie w niebo nieustannie, u Twych świątyń progu.

 

Król III (składając mirrę): Cierpień ludzkich Ci składamy, to mój mały wian

Ty wiesz dobrze, co cierpienie, gdy krew płynie z ran.

 

Królowie: Bądź pochwalon Święty Boże przez Twe narodzenie,

Co przez długich lat tysiące trwa przez przemienienie.

 

Kolęda: „Jakaś światłość nad Betlejem”

(wchodzą krakowianki)

 

 

Krakowianka I: A ja jestem krakowianka, stroję się wspaniale,

W czerwoną spódniczkę, wstążki i korale.

Daję Ci mój Jezu ten sznurek korali,

Niech Twoje serduszko dla nas się rozpali.

 

Krakowianka II: Ja z Krakowa przyjechałam, jedna z wielu krakowianek.

Mam sukienkę ze wstążkami, zaś na głowie wianek.

 

Krakowianka III: A z Krakowa wyszedł Papież – Jego wszystkie dzieci znają i Polacy tym  się chwalą, wszyscy Go kochają.

 

Wszyscy: Od nas dzieci, przyjmij Panie nasze serduszka i nasze śpiewanie.

 

Kolęda: „Pójdźmy wszyscy do stajenki”

 

Dziecko: Przyjmij na swe skronie Maryjo koronę

A nas dziatwę polską weź pod swą obronę.

Króluj w każdym polskim sercu, w domu, w szkole, wszędzie

Niechaj każde z nas codziennie dzieckiem Bożym będzie. 

 

Kolęda: „Podnieś rękę Boże Dziecię”

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin