pb_pomoc.pdf

Materiały pomocnicze do ćwiczeń projektowych z podstaw budownictwa. Wersja 1.3. Dr inż. Mariusz Gaczek

MATERIAŁY POMOCNICZE

do ćwiczeń projektowych

z przedmiotu

Podstawy budownictwa i konstrukcji budowlanych

1. Rozpiętości modularne stropów

Stosowane w budownictwie mieszkaniowym rozpiętości modularne Lm:

2,40 ; 2,70; 3,00 ; 3,30; 3,60 ; 3,90; 4,20 ; 4,50; 4,80 ; 5,10; 5,40 ; 5,70; 6,00 ;

6,30; 6,60 ; 6,90; 7,20 ; 7,50; 7,80 – w przypadku niektórych stropów

Podkreśleniem zaznaczono rozpiętości stropów stopniowanych co 0,6 m (np. Teriva-I BIS,

Teriva-II, Teriva-III, płyty stropowe „kanałowe”).

2. Zasady prowadzenia osi modularnych w ścianach konstrukcyjnych – nośnych

dw/2

dw ≥ 20 cm

oś konstrukcyjna

1 – ściana zewnętrzna jednowarstwowa (jednomateriałowa),

2 – ściana zewnętrzna dwuwarstwowa,

3 – ściana zewnętrzna trójwarstwowa,

4 – ściana wewnętrzna jednomateriałowa, obustronnie obciążona stropami,

dw – grubość wewnętrznej ściany konstrukcyjnej – nośnej (np. 25 lub 24 cm).

Oś konstrukcyjna to oś modularna przechodząca przez elementy tworzące konstrukcję

i wyznaczająca ich położenie.

Materiały pomocnicze do ćwiczeń projektowych z podstaw budownictwa. Wersja 1.3. Dr inż. Mariusz Gaczek

3. Przykład rzutu budynku

1 – ściany konstrukcyjne – nośne,

2 – podciągi.

Ściana konstrukcyjna to ściana, której głównym przeznaczeniem jest przenoszenie na

fundament lub na inne elementy budowli ciężaru własnego i obciążenia od innych

elementów (np. stropów, schodów, dachów) oraz przenoszenie obciążeń od parcia wiatru,

gruntu, materiałów sypkich, cieczy.

Podciąg to belka stanowiąca podporę dla innych belek, płyt, słupów, ścian. Na

przedstawionym rysunku, podciągi stanowią podporę dla belek lub płyt stropowych.

Materiały pomocnicze do ćwiczeń projektowych z podstaw budownictwa. Wersja 1.3. Dr inż. Mariusz Gaczek

4. Oznaczenia graficzne podstawowych materiałów budowlanych

5. Oznaczenia graficzne wybranych elementów budowlanych

5.1. Przekroje poprzeczne (poziome) przez otwory okienne zabudowane.

1 – bez węgarków, 2 – z węgarkami,

a – bez podokiennika i bez wnęki podokiennej,

b – z podokiennikiem i bez wnęki podokiennej,

c – z podokiennikiem i z wnęką podokienną.

Kolorem czerwonym zaznaczono oś i kółko, w którym umieszcza się symbol okna

(np. O34).

Rozwiązania węgarków w zależności od typu ściany zewnętrznej.

Materiały pomocnicze do ćwiczeń projektowych z podstaw budownictwa. Wersja 1.3. Dr inż. Mariusz Gaczek

a – węgarek w ścianie jednomateriałowej - występ najczęściej na ¼ cegły,

b – „węgarek” w ścianie dwuwarstwowej - nasunięcie płyty izolacji termicznej co najmniej

3 cm na ościeżnicę okienną,

c – węgarek w ścianie trójwarstwowej - występ najczęściej na ¼ cegły.

Węgarek to część ściany wysunięta z lica ościeża, stanowiąca oparcie dla ościeżnicy

i uszczelniająca połączenie.

Ościeże to górna i boczne powierzchnie framugi okiennej, drzwiowej lub bramowej,

prostopadłe lub nachylone pod kątem do lica ściany budynku.

Framuga to wnęka w ścianie przeznaczona do osadzenia okna, drzwi, bramy.

Ościeżnica to rama drewniana, metalowa, z tworzywa sztucznego, zamocowana

nieruchomo w ościeżu, służąca do zawieszania skrzydeł okiennych (ościeżnica okienna),

drzwiowych (ościeżnica drzwiowa) albo bramowych (ościeżnica bramowa), a niekiedy do

umocowania w niej bezpośrednio oszklenia, np. w oknach stałych.

6. Podstawowe zasady wymiarowania na rysunkach architektoniczno-budowlanych

7. Wymiary przewodów kominowych

8. Usytuowanie i wymiary stolarki okiennej i drzwiowej

W budynku na kondygnacjach położonych poniżej 25 m nad terenem odległość

między górną krawędzią wewnętrznego podokiennika a podłogą powinna wynosić co

najmniej 0,85 m, z wyjątkiem przyziemia oraz ścianek podokiennych w logii, na tarasie

lub galerii, gdzie nie podlega ona ograniczeniom. Wysokość położenia podokiennika może

być pomniejszona, pod warunkiem zastosowania zabezpieczenia okna balustradą do

wymaganej wysokości lub zastosowania w tej części okna skrzydła nieotwieranego i szkła

o podwyższonej wytrzymałości.

Luz na wbudowanie okien drewnianych powinien wynosić w ościeżu po

10÷15 mm na stronę.

Przy oknach z PCW i aluminium, luzy na wbudowanie różnicuje się odpowiednio

do wymiarów ościeżnicy i jej koloru. W przypadku jasnych kolorów okien minimalny luz

(na stronę) powinien wynosić: 10 mm przy wymiarach do 1,5 m, 15 mm przy wymiarach

do 2,5 m, 20 mm przy wymiarach do 3,5 m. W przypadku okien o kolorach ciemnych, luzy

powinny być dodatkowo zwiększone o 5 mm.

Luzy w części progowej okna wynoszą zwykle 25÷40 mm.

Materiały pomocnicze do ćwiczeń projektowych z podstaw budownictwa. Wersja 1.3. Dr inż. Mariusz Gaczek

Wybrane oznaczenia okien jednorzędowych

Szerokość otworu w ścianie S o , mm

600 900

1200

1500

1800

2100

O3b

O10

O11

O14

O15

O16

O17

O16a

O17a

O16s

O17s

O18

O19

O18s

O19s

O20

O21

O20s

O21s

O22*

O23*

O26

O27

O30

O31

O32

O33

O32a

O33a

O32s

O33s

O34

O35

O34s

O35s

O36

O37

O36s

O37s

O38*

O39*

O42

O43

O46

O47

O48

O49

O48a

O49a

O48s

O49s

O50

O51

O50s

O51s

O52

O53

O52s

O53s

O54*

O55*

Oznaczenia

skrzydeł

1. Skrzydło uchylne

2. Skrzydło rozwierane

3. Skrzydło uchylno-rozwierane

Kierunek otwierania pokazano od strony

wnętrza pomieszczenia.

Numery parzyste – okna prawe, numery

nieparzyste – okna lewe.

* Istnieje możliwość wykonania okna w wersji dwudzielnej asymetrycznej lub symetrycznej, względnie w wersji trójdzielnej.

Uwaga! Podane wymiary otworu w ścianie mogą wymagać zwiększenia, jeśli dla okna konkretnego producenta nie zostałyby zachowane

minimalne luzy na wbudowanie.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: