ZABAWY INTEGRACYJNE
1. Piosenka na powitanie – piosenka śpiewana na melodię „Panie Janie”
Witaj Kasiu bis
do nas chodź bis
wszyscy cię lubimy bis
z nami bądź. bis
2. Zabawa „Ja i Ty” – dzieci maszerują, na sygnał STOP, zatrzymują się tworząc pary. Stojąc w miejscu pokazując na siebie mówią „Ja”, następnie pokazują na partnera mówią „Ty”, uderzają wzajemnie w dłonie mówiąc „To my”.
3. Zabawa słowna „Ludwiczku” – dzieci siedzą w kole, nauczycielka uzgadnia
z dziećmi, iż każde musi wymienić nazwę owocu, rzuca piłkę do dziecka
i mówi:
-Ludwiczku, Ludwiczku
co niesiesz w koszyczku?
Dziecko, które złapało piłkę odpowiada i rzuca piłkę do innego dziecka.
4. Zabawa „Pracusie i leniuszki” – pracusie wykonują różne czynności, np. zamiatają, podlewają kwiaty, układają zabawki...., leniuszki – przeciągają się, ziewają, poruszają się bardzo wolno itp.
5. Zabawa z piłką „ Jestem piłką” – dzieci stoją w kole, nauczycielka wraz
z piłką znajduje się w jego środku. Dzieci zamieniają się w piłki i naśladują wszystkie ruchy, jakie wykonuje piłka poruszana przez nauczycielkę:
- nauczycielka odbija piłkę o podłogę w różnym tempie, dzieci skaczą obunóż,
w miejscu w takim samym tempie jak piłka,
- nauczycielka kołysze piłkę, trzymając ją oburącz wysoko nad głową, dzieci kołyszą się na boki w tym samym tempie co piłka,
- nauczycielka kręci piłką jak bąkiem, dzieci obracają się w miejscu,
- nauczycielka toczy piłkę po podłodze, dzieci kładą się i turlają po podłodze,
- nauczycielka wystukuje piłką różne rytmy, dzieci je wyklaskują.
6. Zabawa „Zajączki” - dzieci siedzą w kole, począwszy od nauczyciela odliczają kolejno. Każdy musi zapamiętać swój numer. Zabawę rozpoczyna nauczyciel, przykłada dłonie do swojej głowy i kiwając nimi (robi zajączka), mówi: zajączek numer jeden pozdrawia zajączka numer....., wywołany zajączek kiwa swoimi „uszami” i pozdrawia następnego, podając swój numer i numer pozdrawianego.....,
7. Zabawa „Ciasto” – dziecko leżące to ciasto, obok niego klęczy dziecko wyrabiające ciasto. Dziecko klęczące delikatnie je ugniata, poklepuje głaszcze. Każda para wymienia nazwę swojego „ciasta”. Zmiana ról.
8. Zabawa „Strumyk i drzewa” – dzieci podzielone na dwa zespoły, na sygnał chłopcy stoją, unoszą ręce do góry naśladując szum drzew szszsz..., dziewczynki formują rząd, biegną pomiędzy stojącymi chłopcami jak „wijący się przez las strumyk”. Następuje zmiana ról.
9. Zabawa „Gąski” – dzieci poruszają się po całej sali, zgodnie ze słyszanym akompaniamentem. Na sygnał ustawiają się w rzędzie i idą za wyznaczonym dzieckiem „gęsiego” w różnych kierunkach sali.
10. Zabawa „Sałatka jarzynowa” – wszystkie dzieci siedzą na krzesełkach
w kole, prowadzący zajmuje miejsce w środku koła. Nauczycielka dzieli dzieci na równe zespoły: marchew, groszek, kukurydza itp. Na hasło „marchew i groszek”, te dzieci zamieniają się miejscami, na hasło „sałatka warzywna”, wszyscy zamieniają się miejscami.
11. Zabawa pantomimiczna „ Ciasteczka” – dzieci siedzą wraz
z nauczycielką w kole, naśladują za pomocą gestów i mimiki cały proces robienia ciasteczek. Z ręki robią miskę, wsypują po kolei mąkę, cukier, dwie łyżeczki proszku do pieczenia, dwa jajka, wlewają roztopioną margarynę, mieszają wszystkie składniki dużą łyżką. Wyjmują ciasto z miski, kładą na stolnicę, biorą wałek i dużymi ruchami wałkują ciasto. Biorą foremki
i wycinają z ciasta różne kształty: słoneczka, gwiazdki, bałwanki.
12. Zabawa pantomimiczna „Przeciwieństwa” – dzieci siedzą na podłodze, na środku sali umieszczamy przesłonę, może być parawan lub kotara. Wybrane dziecko staje za nią i ukazuje się raz z jednej, raz z drugiej strony, przedstawiając przeciwstawne stany emocjonalne, np.:
- jestem wesoły – jestem smutny,
- jest mi zimno – jest mi gorąco,
- jestem zły – jestem zadowolony,
- jestem mały – jestem wielki,
- jestem słaby – jestem silny,
- jestem chory – jestem zdrowy,
- jestem zmęczony – jestem wyspany.
Dzieci wyrażają odpowiedni stan emocjonalny nie tylko mimiką, ale postawą całego ciała. Pozostałe dzieci mają za zadanie odgadnąć stan emocjonalny przedstawiany przez wybrane dziecko.
13. Indywidualna improwizacja ruchowa – naśladowanie różnych sytuacji
i czynności jakie wykonują miś i laleczka:
MIŚ – się spieszy,
- wdrapuje się na drzewo w poszukiwaniu miodu,
- je miód,
- głaszcze się po brzuchu,
- układa się do snu,
- łowi ryby,
LALECZKA – przegląda się w lustrze,
- poprawia fryzurę,
- wygładza sukienkę,
- kłania się,
- czesze się,
- pokazuje nowe pantofelki.
14. Zabawy z wykorzystaniem przysłowia – nauczycielka mówi przysłowie
w różnym rytmie, w różnym tempie, z różną intonacją głosu, raz nisko, raz wysoko, raz wesoło, raz smutno, dzieci powtarzają każdy przykład jak echo.
15. Ćwiczenia twórcze „U zegarmistrza” – dzieci próbują naśladować odgłosy różnych zegarów. Dzielą się na kilka grup i ustalają, jak każda z nich będzie się odzywać, np.:
- cyk, cyk,
- tik, tak,
- bim, bam bom,
- tiku tak,
należy dać dzieciom zupełną swobodę, każdy zegar chodzi inaczej, musi tylko zachować swoje własne tempo.
16. Zabawa słownikowa „Jaki?”, z wykorzystaniem piłki – nauczycielka określa, że wymienioną cechę należy połączyć z nazwą zwierzątka np.:
- łaciata.....jest krowa,
- miękki, puszysty, mruczący, miły.....kot,
- wierny, czujny, przyjacielski.....pies,
- pracowity, silny....koń,
- mecząca, brodata.....koza,
- grzebiąca, gdacząca....kura,
- gęgająca, pływająca.....gęś,
- puszysta, łagodna.....owca.
17. Wolne miejsce – dzieci siedzą na podłodze w siadzie skrzyżnym tworzą koło, zostawiają wolne miejsce, dziecko prosi kolegę:
Miejsce obok mnie jest wolne,
zapraszam Maćka,
by przyszedł tu jak żabka......, ptaszek....., piesek....itd.
18. Podaj swoje imię – dzieci siedzą w kręgu, każdy mówi swoje imię wraz
z informacją: co potrafi dobrze robić, można przekazywać z ręki do ręki maskotkę.
19. Piłka w kole – dzieci podają sobie piłkę wymieniając głośno imię dziecka do którego ją wysyłają.
20. Imię i nastrój – przedstawianie się dzieci, wymieniają swoje imię ze zmianą nastroju:
- smutno,
- z radością,
- ze złością.
21. Powitanie – dzieci tworzą dwa koła, zewnętrzne i wewnętrzne, dzieci z koła wewnętrznego stoją w miejscu, z koła zewnętrznego zwrócone twarzą do swoich partnerów, będą się przesuwały w prawą stronę.
Wszyscy są? – dzieci klaszczą w swoje ręce, potem w partnera.
Witamy was! –j.w.
Zaczynamy już czas – j.w.
Jestem ja – pokazują na siebie.
I jesteś ty – pokazują na partnera.
Raz – klaszczą raz w dłonie partnera.
Dwa – klaszczą w swoje dłonie, jednocześnie przesuwają się o jedno miejsce w prawo i zmieniają partnera.
Trzy – stoją przed nowym partnerem i klaszczą raz w jego dłonie.
22. Ja jestem – nauka imion – każde dziecko po kolei wypowiada swoje imię mówiąc:
Ja – tupnięcie jedną nogą.
Jestem – tupnięcie drugą nogą.
(imię) – podskok na obu nogach.
magda1581