fakty_i_mity_2002_132_37.pdf

Gwałcił dzieci i wypożyczał je zboczeńcom. Po naszych artykułach –

KSIĘDZA PEDOFILA PAWŁOWICZA

ŚCIGA POLICJA I PROKURATOR!

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

Str. 9

http://www.faktyimity.pl

Nr 37 (132) 13 – 19 września 2002 r. Cena 2,20 zł (w tym 7% VAT)

Ma mieć sześćdziesiąt

metrów wysokości (znacznie

więcej niż Statua Wolności),

cztery szybkobieżne windy

we wnętrzu, a na szczycie

tarasy widokowe. Czy chodzi

może o kolejny pomnik

– szpital Matki Polki

lub Centrum Zdrowia

Dziecka? NIE! Niesłuszne

czasy budowania takich

pomników minęły

bezpowrotnie.

W Tarnowie stanie

gigantyczny Chrystus za

15 milionów dolarów.

Str. 10, 11

Och, Karol (2)

Kreatywna moc płodności

Miłosnego związku Karola Wojtyły i Ireny K. nie można

potępiać, ale...

Ale można i należy mieć poważne wątpliwości co do posta-

wy moralnej człowieka, który jako papież Jan Paweł II konse-

kwentnie zabrania ponadmilionowej (1,3 mln) rzeszy duchow-

nych na całym świecie wstępowania w związki małżeńskie. Czy

alternatywą dla tych związków mają być pokątne księżowskie

romanse, jak ten z udziałem głowy Kościoła?

Minister edukacji narodowej

Krystyna Łybacka chce usunąć

ze szkół katoprawicowe podręcz-

niki do wychowania do życia w

rodzinie. Według Ligi Polskich

Rodzin – „prorodzinne” pozy-

cje zostaną zastąpione przez ta-

kie, które „promują rozwiązłość

seksualną i antykoncepcję”. Tak

naprawdę, kręgi katolickie nie

mogą przeboleć zawartej w świec-

kich podręcznikach tezy, że każ-

dy ma prawo do własnego świa-

topoglądu, a stanowisko Kościo-

ła jest tylko jedną z opcji do rów-

norzędnego wyboru.

Str. 6, 7

Str. 15

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 37 (132) 13 – 19 IX 2002 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Suma strachów

POLSKA „Oni już byli! Oni oszukali!! Oni muszą odejść!!!”

– pod takim hasłem odbyła się konwencja wyborcza Samoobrony.

Po „onych”, choćby... Samoobrona.

W pierwszym roku członkostwa w Unii Europejskiej Polska

otrzyma netto tylko o 24 mln euro więcej niż w poprzedzają-

cym, czyli 2003 r. Tak wynika z poufnego raportu UE. Rząd li-

czył na dużo więcej.

Niech rząd liczy raczej kasę na naszą unijną składkę.

Doszło do konfliktu pomiędzy Katolicką Agencją Informacyjną

a prałatem Jankowskim i Rydzykowym „Naszym Dziennikiem”.

Maryjna gazeta zarzuciła KAI manipulację w tłumaczeniu prze-

mówienia papieskiego w Krakowie Balicach na język angielski. Nie-

słusznie ponoć użyto w nim znienawidzonego przez rydzykowców

określenia „Unia Europejska” zamiast „Wspólnota Europejska”,

co sugerowałoby poparcie Papy dla tej bezbożnej organizacji.

Czyżby początek schizmy w polskiej odnodze Krk?

SPAŁA Państwo Prezydentostwo poprowadzili tzw. Dożynki Pre-

zydenckie. Przy tej okazji nabożnie uczestniczyli we mszy świę-

tej, a głowa państwa mówiła o ocaleniu naszej 1000-letniej, ka-

tolickiej kultury w Unii Europejskiej. Prezydent życzył rolnikom

„Szczęść Boże!”.

Wielki człowiek dokonał wielkiego przełomu – polską konstytu-

cję zamienił na watykańską kulturę!

WARSZAWA Prezydent wszystkich katolików razem z ich nad-

zorcą prymasem zainaugurowali (wciskając jednocześnie dwa gu-

ziki)... oświetlenie warszawskiego kościoła ss. Wizytek. Za kościel-

ną fanaberię płacić będzie kancelaria „oświeconego” prezydenta

(sic!) do spółki z urzędem miasta. W kolejce do oświetlenia cze-

ka kościół seminaryjny sąsiadujący z pałacem prezydenckim.

...I tysiące innych kościołów w Katolandzie!

Córka Marka Kotańskiego, Joanna, zakłada fundację „Dotknię-

cie dobra”, która będzie wspierać edukację osób uwolnionych

od uzależnienia.

...Zamiast podświetlać kościoły!

Minister edukacji narodowej i sportu Krystyna Łybacka chce

doprowadzić do usunięcia ze szkół katoprawicowych podręcz-

ników do przedmiotu wychowanie do życia w rodzinie. Media

katolickie i episkopat rozpoczęły już nagonkę na ministerstwo.

Nie prościej i szybciej złożyć donosik Millerowi?

CZĘSTOCHOWA/BIAŁA PODLASKA Okazuje się, że turec-

ka firma – obiecująca zainwestowanie 6 miliardów dolarów

w polskie Las Vegas na Wschodzie i lotniska z centrum pielgrzym-

kowym pod Częstochową – cieszyła się wsparciem niektórych

działaczy PSL i SLD. Problem w tym, że spółka nie ma pienię-

dzy na realizację swoich fantastycznych projektów.

To zupełnie tak samo jak SLD i PSL!

KRYNICA Na Forum Gospodarczym „Polska-Wschód” ogło-

szono papieża człowiekiem roku za: „wprowadzenie zasad ety-

ki i moralności do ekonomii”.

Chodzi zapewne o aferę Banku Ambrosiano...

WATYKAN Papież wezwał do surowej selekcji kandydatów do

kapłaństwa, tak pod względem „moralnym jak i uczuciowym”.

Czytaj: selekcji trzeba poddać wszelkie uczucia.

„Stolica Apostolska przyłącza się do planu działań opracowa-

nego podczas światowego szczytu w Johannesburgu” – podano

w oficjalnym oświadczeniu.

Cudowny plan! – same ogólniki i pustosłowie. Watykan będzie

tu naprawdę dużym wsparciem!

USA Amerykańscy jezuici muszą zapłacić 7,5 mln dolarów dwóm

upośledzonym mężczyznom wykorzystywanym seksualnie w jed-

nym z prowadzonych przez zakonników ośrodków. To jedno

z największych odszkodowań zasądzonych na niekorzyść Krk.

A miał to być bezpieczny seks...

WŁOCHY Antyklerykalny obraz „The Magdalene Sisters”

(„FiM” nr 36/2002) otrzymał Złotego Lwa na festiwalu filmo-

wym w Wenecji. Film piętnuje przemoc, jakiej ze strony sióstr

zakonnych doświadczali wychowankowie katolickich domów

opieki w Irlandii. Środowiska kościelne określiły film jako

„pełną wściekłości i niechęci prowokację”.

Za co w takim razie irlandzki Kościół zapłacił do tej pory

100 mln euro odszkodowań!?

ROSJA Kolejnych dwóch duchownych katolickich zostało w tym

roku pozbawionych rosyjskiej wizy. Jeden z nich to znany z kontro-

wersyjnych wypowiedzi i działań Jarosław Wiśniewski, którego nie

wpuszczono do Rosji po wakacjach spędzonych w Japonii i Korei.

Prezydent – w przerwach pomiędzy oświetleniami kościołów

– mógłby też, cholera, ująć się za księżmi.

SŁOWACJA Przed nadchodzącymi wyborami biskupi słowac-

cy wezwali do niegłosowania na kandydatów, którzy nie popie-

rają „wartości chrześcijańskich”. Postraszyli, że w przeciwnym

razie wyborcy będą wspierać szerzenie się zła.

Ach, kiedy bratnią Słowacją rządził ksiądz Tiso, całe to zło

trzymał za mordę święconą rączką.

IRAK Trwają przygotowania do wielkiej wojny, która, jak zapowia-

dają przywódcy USA i Wielkiej Brytanii, rozpocznie się niezależ-

nie od błogosławieństwa ONZ. Najwyraźniej także i zgoda zainte-

resowanych społeczeństw nie jest konieczna, sądząc z sondaży opi-

nii publicznej. Tymczasem nawet prasa amerykańska podała, że

CIA nie ma dowodów na związek Iraku z terroryzmem Al-Kaidy.

Wojenna histeria oznacza drogą ropę, co niewątpliwie cieszy ży-

jącą z... ropy teksańską rodzinę i przyjaciół prezydenta Busha.

pieczny i to możli-

wie w najpełniejszym wymiarze. Poczucie bezpieczeń-

stwa jest bowiem jednym z największych pragnień, nie tyl-

ko saperów i młodych mężatek, ale każdego człowieka, bez

wyjątku. Wygląda owo bezpieczeństwo trochę inaczej

u różnych osób i jest prostą wykładnią gnębiących ich stra-

chów. Taki na przykład Michael Jackson marzy już chyba

nie tyle o kolejnym milionie dolarów, ile raczej o tym, że-

by mu mikroby do wnętrza michaelowego nie wlazły i nie

zabiły – stąd maska na jego twarzy. A przeciętny pracow-

nik byłego PGR-u w Katolandzie będzie natomiast czuł się

w pełni bezpieczny, jeśli jego teściowa dostanie emerytu-

rę, zaś okoliczne lasy obrodzą latoś w grzyby i jagody. Ot,

po prostu: „byt strachu kształtuje świadomość” – jak by

to powiedzieli teoretycy materializmu dialektycznego.

Rocznica zamachu na World Trade Center oraz kolejna

kompromitacja na kolejnym Szczycie Ziemi w Johannesbur-

gu czy też nieunikniona raczej wojna z Irakiem – powinny jed-

nak skłonić do refleksji wszystkich: biednych i bogatych,

mądrych i głupszych, odważnych i tchórzy, bo to już, Drodzy

Państwo, naprawdę nie są żarty.

Na przykład taka globalizacja, niosąca ze sobą wolny ry-

nek i otwarte granice, grozi konfliktami o cha-

rakterze globalnym właśnie. Na dodatek po-

głębia ona biedę biedaków i pomnaża bo-

gactwa bogatych (nie bez przyczyny dążą

do niej rządy państw najsilniejszych eko-

nomicznie), a to wybitnie nie sprzyja

pokojowi na świecie. Słuchając z po-

zycji politolaika ostatnich, apoka-

liptycznie brzmiących informacji

światowych agencji, mam mie-

szane uczucia, a dokładnie co-

raz bardziej szlag mnie trafia,

że ktoś tu chyba (celowo) nie

myśli. Gdybym to ja był takim

prezydentem George’em Bu-

shem – rewolwerowcem (zo-

baczcie, jak ten facet chodzi!)

z Teksasu – sprawę Husajna

rozwiązałbym szybko i po ci-

chu, korzystając z dobrych

układów USA z Polską i Watyka-

nem. Po co amerykańscy, a tym bar-

dziej polscy chłopcy mają ginąć za

Bagdad, skoro jeden wysłannik Opus

Dei może załatwić Husajna starymi

jak Kościół metodami, np. dotykając

go odpowiednio nasączonym truci-

zną pierścionkiem? Ale co tam Opus

Dei, nasi chłopcy z Pruszkowa, na-

wet bez pomocy „Pershinga”,

za parę milionów papierów od-

strzeliliby facetowi łeb przy sa-

mym tyłku i nikt – w tym świetna polska policja – przenig-

dy nie ustaliłby sprawców.

A tak już na poważnie... Jak to jest, że CIA i dwanaście

innych służb specjalnych w USA, przy budżecie rocznym

35 mld dolarów, nie stać na wynajęcie strzelca wyborowe-

go albo namierzenie „zbawcy Iraku” przez satelitę i „poczę-

stowanie” go zdalnie sterowanym pociskiem (jeśli oczywi-

ście udowodni mu się wcześniej winę, tj. fakt, że rzeczywi-

ście zagraża on światu). Ile istnień ludzkich po obydwu stro-

nach uratowałaby taka akcja? Tego się jednak nie robi, więc

o co tak naprawdę chodzi, jeśli nie o pieniądze dla amery-

kańskiego przemysłu zbrojeniowego, nakręcenie koniunktury

w USA i poprawę notowań prezydenta Busha?

Jestem zwolennikiem rozwiązań praktycznych, zdecydo-

wanych i radykalnych w każdej dziedzinie, zwłaszcza jeśli

w grę wchodzi życie i szczęście ludzi. Półśrodki są dobre

w odmawianiu różańca i nawożeniu pestycydami. Hitlera trze-

ba było zatrzymać już w Monachium, zaś Wałęsę okrakiem

na murze stoczni. Do dziś nie mogę darować Matce Bożej,

że – w wygranej przez nią wojnie 1920 roku – oszczędziła

gruzińskiego ucznia seminarium, konfidenta carskiej ochra-

ny, późniejszego generalissimusa Stalina. Mogła wówczas

posłać we właściwym kierunku jedną, jedyną kulkę, przez

co śmiercią naturalną, a nie tragiczną, zmarłoby jakieś 150

milionów ludzi. Widać limit na cuda już się wówczas wy-

czerpał.

Czuję się naprawdę bezpieczniej, mając świadomość, że

Stany Zjednoczone Ameryki są żandarmem świata, który

w każdej chwili zrobi na naszym globie porządek z każdym

niebezpiecznym świrem. Jednak fakt, że wpierw pomagają

one tymże świrom w dojściu do władzy (Husajnowi i bin La-

denowi), a później szykują przeciw nim krucjatę, wzniecając

przy tym ogólnoświatową obstrukcję i groźbę odwetu wier-

nych na niewiernych – każe mi zadać pytanie: kto może

w konsekwencji okazać się bardziej niebezpieczny – bin La-

den, Husajn czy może Bush?

Mali ludzie niezmiennie przenoszą wielkie problemy świa-

ta na swoje małe podwórka. Bo co tak naprawdę byłemu

pracownikowi PGR-u (dopóki nie trafi go pershing i nie po-

wali wąglik) po pokoju i trwałym bezpieczeństwie na Bliskim

Wschodzie, jeśli grzyby latoś nie obrodziły, a teściowa eme-

ryturę przepija w pojedynkę? Co z tego, że naszego miasta

nie dosięgnie rakieta Husajna, a ludzie z Al-Kaidy omijają pol-

skie lotniska, jeśli po zmroku za rogiem bloku można sku-

tecznie postarać się o nowe zęby? Umrzeć przez Allacha czy

za 10 złotych – cóż za różnica?

Mamy i my – Polacy – swoich małych Husajnów, którzy

tylko patrzą, aby urosnąć w siłę i nakarmić się naszą krwa-

wicą. Dać takiemu stanowisko ministra – rozłoży resort,

dać udział w rządzeniu – afera gwarantowana, powierzyć

władzę – dziura budżetowa jak się patrzy! Nasze Husajny

bezczelnie krzyczą o swoich jedynie słusznych rozwiąza-

niach i strategiach rozwoju, mimo że na kilometr cuch-

nie od nich fałszem i obłudą. Skompromitowani

– często wielokrotnie – mają czelność w sponie-

wieranym przez nich samych kraju występo-

wać we wciąż kolejnych wyborach. Dla jaj

i kamuflażu obierają sobie merkantylne na-

zwy: Prawo i Sprawiedliwość, Razem Pol-

sce (Komitet Wyborczy Radia Maryja).

Pieprzą i rozkradają na prawo i lewo, na

miarę swoich możliwości. Dajcie im jed-

nak władzę absolutną w państwie, a tyl-

ko patrzeć, jak dla swoich lub cudzych

interesów (np. watykańskich) zrobią tu

nareszcie porządek w imię Ojca Świę-

tego, „Polski”, „Narodu” i jak im

tam jeszcze pasuje. USA ma-

ją gigantyczny problem ze

swoim jednym, wielkim Hu-

sajnem, a my niewielkie pro-

blemy z jakąś setką małych Hu-

sajniątek. Jednak istnieje coś, co

Tom Clancy nazwał „Sumą

wszystkich strachów”. W jego

znakomitej książce (i nieco gor-

szym, wyświetlanym właśnie

w kinach filmie) Ameryce zagraża

niewielka – chałupniczym sposobem wykonana przez terro-

rystów – bomba atomowa. Niezbyt miła perspektywa – kłaść

się spać każdego wieczoru w mocnym przeświadczeniu, że

nazajutrz przebudzeniem może być zabójczy blask atomu. Oby

na fikcji literackiej się skończyło!

A u nas? A u nas, Kochani, do zrzucania bomb wcale nie

potrzeba bin Ladena. W Polsce Al-Kaida to kolejne rządy

dbające o to, aby co chwila atakować nas kolejnymi wybu-

chowymi pomysłami, po detonacji których drzazgi i pióra le-

cą z polskich orłów. Mamy też najlepsze na świecie nośniki

tych bomb, stokroć doskonalsze niż wielostopniowe rakiety

balistyczne. Czy nie bombardują nas co dzień środki maso-

wego rażenia (pardon – przekazu) informacjami o sojuszu

Kościół–państwo; o tym, że choć Unia ma nas gdzieś, to

i tak musimy do niej wchodzić; że po dziurawych drogach

jeździliśmy na kredyt, który trzeba będzie spłacić etc., etc.

Nie wiem jak Państwo, ale ja – przynajmniej na razie

– stokroć bardziej niż Husajna boję się kolejnych pomysłów

Kołodki i Millera, że o działaniu Opatrzności Bożej nie wspo-

mnę. Husajna to ja muszę żmudnie szukać na mapie Azji,

a bin Ladena bez powodzenia próbują namierzyć Ameryka-

nie. Nasze rodzime Husajniątka same się znajdują. Co dzień,

jasna cholera! Czy tego chcę, czy nie!

SZCZECIN 14.09. godz. 17, plac Rodła 10, hotel „Radisson”,

parter, sala „Vivaldi” – zapraszamy członków i sympatyków

APPR oraz Czytelników tygodnika „FiM” z woj. zachodniopo-

morskiego i lubuskiego na spotkanie z redaktorem naczelnym

Romanem Kotlińskim – Jonaszem. Kontakt: 0-600 368 666.

JONASZ

K ażdy chce być bez-

Nr 37 (132) 13 – 19 IX 2002 r.

ZAMIAST SPOWIEDZI

– Czy Zbigniew Boniek oka-

że się tym wymarzonym trenerem

polskiej reprezentacji?

– Nie wszystko zależy tylko od

trenera. Na pewno „moja” repre-

zentacja Polski będzie bardziej zor-

ganizowana. Ważny jest sztab ludzi,

którzy też będą nad tym pracować

i odpowiadać za swoją działkę, nie-

mniej jednak odpowiedzialność bez-

pośrednia spoczywa na mnie. O si-

le reprezentacji świadczą przede

wszystkim wyniki. Jeśli mamy do-

brych piłkarzy, a zrobimy wszystko,

by takich właśnie mieć, to też wca-

le jeszcze nie znaczy, że możemy

gwarantować sukcesy. Mam wiedzę,

– Trener Engel nie był po mun-

dialu tą najbardziej krytykowaną

osobą za porażkę zespołu. Najbar-

dziej ucierpieli zawodnicy, a zwłasz-

cza ci grający w klubach zagranicz-

nych, jak Świerczewski, Hajto, Du-

dek, bo przed mistrzostwami świa-

ta byli wspaniali i wszyscy o nich

mówili, a po mundialu zaczęto za-

dawać pytania, czy oni jeszcze po-

winni tu grać? Trener w okresie

triumfu jest trzy razy pozytywniej

postrzegany, wynoszony na piede-

stał, niż zawodnicy. No i musi być

przygotowany na to, że w okresie

porażek będą mieli do niego wię-

cej pretensji.

– Czy to czyni z Pana faceta

spełnionego?

– Nie wiem, czy jestem facetem

spełnionym, ale na pewno zadowolo-

nym z życia. Do życia podchodzę

pogodnie, nigdy nie ustawiam się

w pozycji, że nie ma sytuacji bez wyj-

ścia, a problemy są nie do pokona-

nia. Zawsze do wszystkiego miałem

dystans, nie sadzałem siebie na świecz-

niku za wszelką cenę, choć były ku

temu powody. Mogę powiedzieć, że

życie obeszło się ze mną dobrze

– każdy ma to, na co zasłużył ( śmiech ).

– Jest Pan człowiekiem za-

możnym. Jak zachowuje się Pan

wobec biednych, chorych?

WYWIAD ZE ZBIGNIEWEM BOŃKIEM

Trener marzeń?

Zbigniew Boniek – absolwent stołecznej AWF, były

zawodnik Zawiszy Bydgoszcz, Widzewa Łódź,

Juventusu Turyn, AS Roma. Trzykrotnie występował

na mistrzostwach świata, w których zagrał

16 meczów i zdobył 7 bramek, 70 razy zagrał

w reprezentacji, zdobywając 24 bramki. Od 15 lipca

selekcjoner piłkarskiej reprezentacji Polski.

– To trudne mówić o takich spra-

wach, bo nie należę do ludzi, któ-

rzy obnoszą się z tym, że dzielą się

z potrzebującymi. To moja prywat-

na sprawa: robiłem to wcześniej, ro-

bię i robić nadal będę, bo czynię to

z własnej potrzeby. Krótko mówiąc,

gdybym się nie dzielił, byłbym dziś

przebogaty.

– Mieszka Pan w Rzymie bli-

sko papieża. Opinie ludzi na je-

go temat są różne, a jak to wy-

gląda w społeczeństwie włoskim?

– Włosi kochają papieża, to

dziennikarze i politycy chcą, by cho-

ry i cierpiący papież ustąpił. To już

jest polityka.

– Czy Kościół włoski jest tak

upolityczniony jak w Polsce?

– Wiadomo, że Kościół to poli-

tyka, także we Włoszech. Ja jestem

człowiekiem wierzącym i do kościo-

ła chodzę z wewnętrznej potrzeby.

Czasem zaboli mnie albo wręcz roz-

śmieszy kazanie, na którym słyszę

politykowanie księży. Posłuchać mo-

gę, co nie znaczy, żebym się z tym

identyfikował. Mnie w ogóle ciężko

doświadczenie i umiejętności, aby

być trenerem, i będę robić to, co

do mnie należy, z wielkim zapałem.

Czy okażę się tym wymarzonym tre-

nerem, to już czas pokaże...

– Czy ma Pan już własną,

przemyślaną koncepcję budowy

reprezentacji, czy raczej działa

Pan na „trenerski nos”?

– Tam, gdzie działa „trenerski

nos”, to sukcesów raczej nie ma, bo

musi być przede wszystkim koncep-

cja, strategia, organizacja pracy. Do-

piero przy tych wszystkich kompo-

nentach „trenerski nos” czasami mo-

że mieć małe, pozytywne znaczenie.

– Trener Górski oparł swoją

„drużynę przyszłości” na mło-

dzieży – z Panem włącznie. Czy

po prawie 30 latach można ten

pomysł powielić?

– Dobrze pani powiedziała, że

to było 30 lat temu. Wówczas w ogó-

le piłka była inna i trener Górski

miał wszystkich zawodników tu, na

miejscu, w Polsce. Reprezentacja by-

ła budowana na zawodnikach pol-

skich, którzy uczyli się, nabierali do-

świadczenia i „dojrzewali” w kraju.

A dziś wygląda to zupełnie inaczej...

Mamy dużo piłkarzy zagranicznych

i bez ich wsparcia o sukcesach nie

ma nawet co marzyć.

– Jakich błędów poprzednie-

go trenera będzie Pan unikał?

– Nie chciałbym się wypowiadać

na ten temat. Jedno jest pewne – je-

śli mecz jest przegrany, to obwinia

się trenera, wytyka mu się jego błę-

dy; jeśli wygrany – wszyscy są zado-

woleni, bo zwycięstwo daje radość.

Porażki zmuszają do pewnych prze-

myśleń. Nie będę oceniał, czy Janek

Engel robił błędy, i jakie, bo każdy

trener na swój sposób buduje kadrę.

– Przegrana polskich piłka-

rzy skupiła się na trenerze En-

gelu. Może się mylę, ale nie je-

stem do końca przekonana, że za-

winił tylko on.

– Sukces reprezentacji jest

możliwy tylko wtedy, gdy piłka-

rze stanowią piłkarską rodzinę,

a nie „małżeństwo w separacji”...

– Atmosfera w drużynie nie jest

najważniejsza. Trzeba mieć dobrych

piłkarzy, bo jest to zawód. Jeśli do-

datkowo poza boiskiem chłopaki sza-

nują się, razem chodzą na piwo, to

jest dobrze. Ale zasada jest taka,

że niezależnie czy ktoś mi się z ko-

legów z drużyny podoba czy nie, to

gram z nim najlepiej jak umiem, mu-

szę się poświęcić i biegać po boisku,

bo to jest główne zadanie każdego

piłkarza. A jak będą sukcesy, to i at-

mosfera w zespole będzie dobra, bo

co da dobra atmosfera, jak kolejne

mecze są przegrane?

– Piłkarze, zanim wyszli na

boisko w Korei, już dostali po

10 tysięcy dolarów każdy. Pyta-

no: za co taka kasa?

– Bo ludzie są po prostu niedo-

informowani. Mówimy teraz zapew-

ne o zaliczkach, które każdy z za-

wodników otrzymał na swoje wy-

datki w Korei. Ludzie żyjący z pen-

sji nie mogą patrzeć na piłkarzy

z pozycji własnych dochodów, bo ci

zawodnicy rocznie zarabiają i po kil-

ka milionów w obcej walucie. Piłka-

rze ubierają się w stroje sponsorów

i to też jest ich zadanie do wykona-

nia. O tym się nie mówiło, ale takie

same pieniądze dostali przed mecza-

mi z Ukrainą i Norwegią. Wówczas

nikomu nie było to solą w oku i ni-

komu nie wadziło. Bo wygraliśmy.

A jak mecz się przegra, to zaraz hu-

zia na wszystko. A to, że byliśmy słab-

si, że za dużo się obiecywało, że prze-

graliśmy, bo przeciwnicy byli lepsi?

– Czego się Pan dorobił ko-

piąc piłkę?

– Dziewięćdziesiąt procent tego,

co mam, dorobiłem się na piłce,

a poza tym sławy, szacunku na ca-

łym świecie, to dało mi przepustkę

do wielkiego świata.

do czegoś przekonać, muszą być od-

powiednio mocne argumenty. A ja-

ka jest największa partia na rynku

krajowym? Kościół! Ale mnie nie in-

teresuje polityka, tylko moje we-

wnętrzne przekonania.

– Ma Pan kosztowne hobby?

– Adekwatne do poziomu ży-

cia. Lubię pograć w golfa, w tenisa,

mam swoje konie wyścigowe, lubię

bardzo dalekie i egzotyczne podró-

że, na które zabieram swoją żonę.

A słabości? Moją największą słabo-

ścią jest wybaczanie ludziom, choć

czasem powinienem być twardszy.

– Czym pocieszy Pan polskich

kibiców?

– Na razie nie zamierzam ich

pocieszać, powiem raczej, jaka jest

rzeczywistość – różowa nie jest, ale

i nie jest taka zła. Im lepsza będzie

piłka ligowa, tym lepsza będzie re-

prezentacja. A w tym ważnym pro-

cesie muszą mieć udział kibice, któ-

rzy powinni chodzić na każdy mecz

swojej drużyny i powinni wiedzieć

jedną rzecz: że jest pewne powią-

zanie z siłą państwa, z siłą społe-

czeństwa. We wszystkich sportach

wygrywają najbogatsi, najlepsi,

a my czasami potrafimy wygrać, nie

dysponując żadnym z tych czynni-

ków. Potrafimy czasami braki nad-

robić „pospolitym ruszeniem”,

zwartością. Myślę, że tym razem

będzie podobnie. Rozmawiała

ADRIANA POLAK

Fot. archiwum

Tron i ołtarz

To już nie są żarty. Prezydent RP zachowuje

się i wypowiada jak biskup. Kandydat na pryma-

sa? Błogosławi plony, oświetla kościoły, biega za

papamobilem. A oto co nasi Czytelnicy sądzą

o jego świątobliwości Kwaśniewskim. Poniżej garść

SMS-ów przesłanych do redakcji „FiM”:

– Tron i ołtarz znowu razem. Historia się

ciągle powtarza.

– Powtórzę za Zagłobą: zdrajca, po trzy-

kroć zdrajca!

– Kwachu, po co ten kamuflaż, niech ci

Jola odprasuje sutannę.

– Gdy patrzę na Kwaśniewskiego, czuję się

jakby coraz mniej w Polsce.

– To, że Kwaśniewski jest ministrantem, to fakt – tyl-

ko dlaczego wstydzi się nosić czerwoną pelerynkę?

– Glemp na prezydenta! Kwachu na Miodową!

– Człowieku... rozwiedź się z Jolą i droga do ka-

płaństwa otwarta!

– Po ostatniej pielgrzymce papieża Olek i Jola

żyją jak brat z siostrą.

– Prymas i jego prymus Olek.

– Prezydent stoi na straży konkordatu.

– Pierwsza dama tym się chlubi, że się modli, bo

mąż lubi.

– Olek, i tak nie odpokutujesz za Siwca.

– Olek... bój się Boga!

– Fajny był z niego chłop, dopóki nie zaczął cho-

dzić do kościoła.

Nr 37 (132) 13 – 19 IX 2002 r.

GŁASKANIE JEŻA

Ocet

przede wszystkim. Ludzie kochają

Gierka (i będą kochać coraz po-

wszechniej), dlatego że dawał im

poczucie większego bezpieczeń-

stwa, pracę i mieszkania. To nie-

ważne, że nie było akurat w skle-

pach kiełbasy; mało istotne, iż

dziecko widziało banana jedynie

w telewizji... Ważne jest to, że w każ-

dej gazecie w oczy biły ogłoszenia:

„Pracowników przyjmiemy od za-

raz”. Takimi anonsami licytowały się

kopalnie i huty, biura i fabryki, szko-

ły i instytuty... Nie było żadnych pro-

blemów z pracą. Ba... ludzie niepra-

cujący (tzw. wówczas obiboki lub pa-

sożyty społeczne) otoczeni byli po-

wszechną pogardą.

A ja nie jestem socjologiem,

nie jestem nawet psychologiem

i (wybaczcie) ekonomistą też nie...

Mimo to uważam, że bez trudu

można człowieka pozbawić godno-

ści. Wcale nie trzeba mu napluć

w twarz, wcale nie trzeba mu naubli-

żać... wystarczy zabrać mu pracę.

Brak pracy, to brak nadziei.

To nawet brak nadziei na nadzie-

ję. I tak się czasem zastanawiam:

czy lepiej było WÓWCZAS nie

dać dziecku owego wymarzonego

banana, bo tych cholernych bana-

nów po prostu nie było, czy le-

piej jest DZIŚ, gdy banany leżą

w każdym sklepie, tylko że... dla

niektórych dzieci te banany są nie-

osiągalne...

Bułat Okudżawa napisał kie-

dyś w jednym ze swoich wierszy:

„(...) Cóż znaczy wolność? Piecho-

tą iść i mieć w pogardzie konie?(...)” .

Owszem! Można być wolnym... od

koni! Tylko że trzeba – jasna cho-

lera – zapieprzać na piechotę.

W tym kontekście chyba wolę tam-

te kolejki, ocet na półkach i polo-

wanie na salceson, niż dziś – buzię

dziecka przyciśniętą do witryny peł-

nej cytrusów i ocet... w jego ustach...

zmieszany ze śliną.

MAREK SZENBORN

Kokieteria jego

świątobliwości

Przypomnę Wam, Kochani,

taki oto horror: Wstajemy sko-

ro świt i wybiegamy na ulicę.

Kiełkuje w nas i potężnieje obez-

władniający strach, który już po

chwili przeradza się w panikę:

dowiozą czy nie dowiozą; wystar-

czy czy nie wystarczy.

Takie lęki towarzyszyły przewa-

żającej części społeczeństwa w la-

tach siedemdziesiątych minione-

go (niesłusznego) stulecia. Sam

w tym strachu uczestniczyłem, więc

wiem, jak to było. Mama moja or-

dynowała: – Marku, zbliżają się

święta, a święta bez szynki są do

niczego. Też tak uważałem, więc

stałem nieraz i całą noc w kolejce

po ową cholerną szynkę, wołowi-

nę bez kości, kiełbasę, żeberka, bo-

czek i inne truchła ubitych „braci

mniejszych”.

I bałem się naprawdę! Wrócę

do domu z mięsem, śledziami, ma-

słem, cytrusami, ba, z rodzynkami

do rewelacyjnego maminego ser-

nika, czy też nie wrócę i nie będzie

prawdziwych świąt? A jaki wstyd

przed rodziną! Zazwyczaj udawało

mi się i święta były jak się patrzy,

choć strach rzeczywiście łapał mnie

wówczas za gardło.

I kląłem ciągle – siarczyście,

soczyście i nieparlamentarnie. Wy-

myślałem od najgorszych władzy,

partii, Gierkowi i innym złodzie-

jom, przez których muszę stać czte-

ry godziny po „zwyczajną” i sześć

godzin po kubańskie, wstrętne, zie-

lone pomarańcze. Niestety, by-

wało jednak i tak, że nim dosze-

dłem do lady, na półkach zosta-

wał już tylko (wcale nieprzysłowio-

wy) ocet. Noo... wtedy to ja do-

piero potrafiłem kląć... Przejdę

jednak do sedna.

Ostatnio zniesmaczone media

podały informację, że tu i ówdzie

ludziska chcą uczcić pamięć

Edwarda Gierka , budując mu po-

mniki i nazywając jego imieniem

np. sale gimnastyczne i ulice.

Wstrząśnięty do głębi prezenter

TVN podawał, że całe 39 proc. ba-

danych na tę okoliczność respon-

dentów wolałoby żyć w tamtych

czasach (ZGROZA!), natomiast

42 procent dziś. Jeszcze dwa lata

temu stosunek identycznych badań

to 19 do 75. Skąd się bierze taki

sentyment do „komuny”, do Gier-

ka, do tamtych czasów? Dla socjo-

loga – komentatora TVN – rzecz

cała jest prosta: – Ludzie wów-

czas byli młodsi, a młodość pamię-

ta jedynie dobre chwile. Młodość

idealizuje przeszłość!

Czy aby na pewno? Bzdura!

Wcale nie na pewno i nawet nie

wiano się w Polsce nad tym,

co papież tak naprawdę potępił

na krakowskich Błoniach. Czy

tylko liberalizm moralny, czy tak-

że gospodarczy, sprzeczny prze-

cież z katolicką nauką społecz-

ną. Uspokajamy zalęknione su-

mienia liberałów ekonomicznych

– papież Was nie potępia, ponie-

waż Was... popiera. Więcej, jest

jednym z was. Habetis papam

– macie papieża!

Pampelunie, uważanym obok Ha-

rvardu i Yale za jedną z kuźni świa-

towych elit. Także w Polsce,

w naszpikowanym przyjaciółmi ka-

tolickiej mafii Prawie i Sprawie-

dliwości, dziwnym trafem zaczy-

nają ostatnio dominować takie li-

beralne poglądy. Jak to więc po-

godzić?! Jak to możliwe, że pa-

pież jednocześnie promuje bez-

względną doktrynę gospodarczą

i strofuje tych, którzy ją głoszą?!

Jeżeli nie wiadomo, o co cho-

dzi, chodzi nieodmiennie o pienią-

dze. Neoliberalizm dba o doraźne,

materialne zyski możnych tego

świata. Do ich wąskiego grona za-

liczają się niewątpliwie notable

z Watykanu. Popieranie maksymal-

nej wolności gospodarczej, mini-

malnych podatków i ograniczonych

praw pracowniczych należy więc do

żywotnych interesów „Stolicy Apo-

stolskiej”, akcjonariusza wielu firm.

Jednocześnie obowiązkiem papie-

ża jest także kokietowanie mas, bo

bez nich nie byłoby głosów odda-

wanych na katolickie partie. Lud

katolicki jest na ogół ubogi, dlate-

go pan na Watykanie musi, chcąc

nie chcąc, schlebiać biedakom. Stąd

gromy rzucane na wyzyskiwaczy,

potępianie bezwzględnej chęci zy-

sku itp. Dbając o siebie i interes

własnej organizacji, musi więc pa-

pież stale puszczać oko do ofiar

systemu, którego sam jest częścią.

Co tu dużo gadać, dobrze płatną,

ale ciężką robotę dostał na Zacho-

dzie ten nasz wielki rodak.

ADAM CIOCH

Od lat zainteresowanie niektó-

rych środowisk lewicowych budzi-

ła tzw. papieska wrażliwość spo-

łeczna. Nie brak i w SLD głosów

zachwytu nad tym, że JPII potę-

pia wyzysk ekonomiczny i że przez

to bliski jest ideałom lewicy. To

prawda, przywódca Watykanu lu-

bi czasem się poużalać nad losem

uciśnionych, deklaruje także wzru-

szająco, że dobro człowieka win-

no dominować nad zyskiem.

Nas mniej interesują słowa pa-

pieża, a bardziej jego konkretne

czyny i decyzje. Fakty są takie, że

papież od początku swego pano-

wania bezkrytycznie i wiernie po-

piera organizację Opus Dei. A ta

struktura kościelna słowem

i uczynkiem głosi neoliberalne po-

glądy gospodarcze. Opartą na nich

bezduszną strukturę gospodarczą

wprowadzali w życie opusdeistycz-

ni członkowie rządów w Hiszpa-

nii (1955–74) i doradcy generała

Pinocheta w Chile. Neoliberal-

ne poglądy głoszone są na uniwer-

sytecie Opus Dei w hiszpańskiej

TO TRZEBA

PRZECZYTAĆ!!!

CHRISTOPHER HITCHENS

MISJONARSKA

MIŁOŚĆ

Szokująca prawda

o Matce Teresie z Kalkuty

Zamówienia telefoniczne

0 (pfx) 54/280 59 15

cena: 17 zł + opłata pocztowa

cip o facecie, któremu się

wszystko z dupą kojarzyło.

O czymkolwiek zacząłby mówić

– kończył niczym Leszek Miller. In-

nemu bardzo popularnemu Polakowi,

ojcu Maksymilianowi Kolbemu, te-

mu z Niepokalanowa, też się

wszystko kojarzyło, ale rzecz ja-

sna inaczej. Z czymś, a raczej

kimś innym.

Artykuł „Moje duma-

nia nad bezrobociem”

podpisany Maksymilian

Maria Kolbe w „Ryce-

rzu Niepokalanej”

nr 5 z 1926 r., str.

73–74. Jest to tekst

tak uroczy, że

przytoczymy go

z nieznacznymi tyl-

ko skrótami: „Dla-

czego bezrobocie?

Dlaczego tyle ludzi

bez kawałka chle-

ba? Zaglądam do

różnych czasopism. Różni

różne dostrzegają powody: »Zanadto po pań-

sku zabraliśmy się do życia w wolnej Polsce,

kiedyśmy naprawdę dziadami«. »Za dużo wie-

ców a za mało pracy«. »Za wiele partii, za

mało miłości do Ojczyzny«. »Za częste i za

Kolbego rady dla Rady

„Ona, Niepokalana, musi zawładnąć na-

prawdę całą Polską, Ona musi być w Sej-

mie, Ona musi być w Senacie. Ona, Niepo-

kalana Królowa, ma wskazywać nam dro-

gę, Ona krzepić siły. Módlmy się tylko i po-

zwólmy się Jej prowadzić” .

W innych numerach „Rycerza Niepo-

kalanej” znaleźć można równie proste

i skuteczne recepty, jak podnieść poziom

szkoły publicznej, poprawić zdrowotność

narodu, zmniejszyć przestępczość, popra-

wić relacje Polski z zagranicą – poprzedzo-

ne diagnozą, kto odpowiada za to, że

w tych obszarach życia publicznego dzieje

się niedobrze.

Odpowiadają za to każdorazowo Żydzi,

rzecz jasna, a recepta polega na życiu po

katolicku i na zawierzeniu Maryi. Prze-

glądając dziś „Nasz Dziennik” i słuchając

„Radyja” utwierdzamy się w przekonaniu,

że tak naprawdę nic się od przedwojnia

u nas nie zmieniło.

Zatem Panie i Panowie ministrowie

– od oświaty, zdrowia, policji i dyplomacji,

a właściwie cały rządzie z jego szefem – sko-

piujcie sobie przedwojenne roczniki „Ryce-

rza Niepokalanej” i zagłębcie się w ich lek-

turę. A na ścianie sali waszych obrad powie-

ście sobie portret świętego Maksymiliana Kol-

be jako źródła natchnienia. I episkopat was

jeszcze bardziej polubi.

grube kradzieże grosza publicznego«. »Za

mało organizacji pracy«. »Brak warsz-

tatów przemysłu wedle doskonalszych

konstrukcji dla tańszej i obfitszej pro-

dukcji«. »Brak planu w wywozie pro-

duktów i surowców« itd., itd.

A tymczasem po miastach

i wioskach rozbrzmie-

wają muzyki, le-

je się likier,

wino

i wód-

ka, tań-

czą,

hula-

ją, ba-

wią się,

a obfite żni-

wo zbiera

duch nie-

czystości. Po

ulicach zaś miast i stolicy

kręcą się ludzie bezwstydnie ogłaszający bro-

szury o świńskich tytułach, a gorszej jeszcze

treści. Broszury te przechodzą z rąk do rąk

i trafiają do najbardziej oddzielonej od świata

chatki, szerząc zgniliznę w umysłach i sercach

młodzieży. Gdy zaś warszawski magistrat wresz-

cie otworzył nieco oczy i postanowił przecież ja-

koś zaradzić, namiętnie wystąpili przeciw nie-

mu – ŻYDZI. Więc im na tym zależy? Gdzie

więc jest pierwsza przyczyna, ta przyczyna przy-

czyn naszego kryzysu? ”.

Odpowiedziawszy sobie i Czytelnikom

na to pytanie i znalazłszy tym samym win-

nych polskiego kryzysu i bezrobocia, naczel-

ny „Rycerza” i późniejszy święty radzi, jak

wobec tego uzdrowić Polskę i jej gospodar-

kę: „Niechaj dzisiaj wszyscy bez wyjątku za-

czną prawdziwie po katolicku żyć, natych-

miast szybko podźwignie się Ojczyzna, uzdro-

wią finanse i zawrze praca” . Prawda, jakie

proste? Tu Kołodko strzyże sobie włosy na

głowie, zmagając się z problemem polskich

finansów i polskiego bezrobocia, wertuje

sterty książek, nie tylko własnych, szukając

w nich odpowiedzi na prastare pytanie „szto

diełat”, a wystarczyłoby mu przeczytać coś

z Kolbego, który ma receptę na każdą pol-

ską dolegliwość. Również na niedoskona-

łość procesu legislacyjnego. Posłowie i se-

natorowie robią rządowi wbrew, płodzą usta-

wowe potworki, a przecież wystarczyłoby za-

wierzyć prace ustawodawcze Matce Boskiej:

J.D.

P rzez dwa tygodnie zastana-

K ażdy zna stary, brodaty dow-

Nr 37 (132) 13 – 19 IX 2002 r.

NA KLĘCZKACH

KATECHEZA

NA PROMOCJI

samym Indonezyjczykom, bo wiel-

cy kapitaliści zaczną unikać tego

pięknego kraju. A o co chodzi po-

szkodowanym? A o to, że w latach

90. Exxon wspierał finansowo indo-

nezyjskie służby bezpieczeństwa, któ-

re gwałtem, terrorem i morderstwa-

mi zapewniały spokój w jego firmach.

Pracownicy Exxon, jak wynika z za-

łączonych do pozwu zeznań świad-

ków, mieli także osobiście dowodzić

pacyfikacjami miejscowej ludności

traktowanej jak własność firmy. Cóż...

business is business.

unijne pieniądze poziomu życia

w Polsce, bo jest za duża i za bied-

na, to poprawią przynajmniej wła-

sną dolę. Zawsze to jakiś kawałek

kraju przyłączony do unijnego do-

brobytu...

Francuski Kościół chce zachę-

cić rodziców, by posyłali dzieci na

lekcje religii. W tym celu archidie-

cezja paryska ruszyła z kampanią

informacyjną w... domach handlo-

wych i na bazarach. Przez dwa week-

endy młodzież ubrana w koszulki

z logo kampanii rozprowadza fol-

dery z informacjami o katechezie.

Do rodzin mających dzieci zostaną

rozesłane listy, a do udziału w ka-

techezie będzie też zachęcać spe-

cjalna strona w Internecie. Akcja

paryskiej kurii jest odpowiedzią na

totalny spadek zainteresowania na-

uką religii katolickiej wśród miesz-

kańców stolicy. W liczącej ponad

2 mln wiernych archidiecezji Pary-

ża w katechezie uczestniczy tylko

17 tys. dzieci i młodzieży.

Akcja propaguje macierzyństwo

z wyboru, a nie z przypadku, a ma-

teriały nie promują żadnych nega-

tywnych zachowań, lecz populary-

zują wiedzę – podkreślają niedoszli

organizatorzy.

Kontrakcja Jasnej Góry wydaje

się jednak logiczna: seks bez za-

bezpieczeń i wiedzy to liczne poczę-

cia. A liczne poczęcia, to mnogość

nowych duszyczek i czysty – przy-

szły zysk dla Krk. To się nazywa pla-

nowanie długofalowe...

pokwapił się zapytać o zgodę żyją-

cego seniora rodu, Adama. Kiedy

„trumnę niewidkę” odkryli harce-

rze opiekujący się kaplicą Śmiarow-

skich, poinformowany o fakcie se-

nior skierował sprawę do proku-

ratury rejonowej. Ta jednak odmó-

wiła wszczęcia dochodzenia, bo „po-

budki nie były niskie” . Ponieważ

proboszcz nie kwapił się z przepro-

sinami, senior Adam złożył zażale-

nie w Sądzie Okręgowym na decy-

zję prokuratora. Od księdza nato-

miast zażądał odszkodowania w wy-

sokości 50 tys. zł z odsetkami na

rzecz harcerzy i wnioskował o zwol-

nienie z kosztów sądowych. Sę-

dzia w tempie natychmiastowym

pozew oddalił, a wyliczając skru-

pulatnie wysokość emerytury i ren-

ty inwalidzkiej, kazał seniorowi za

usługi sądowe płacić. Tym razem

pan Adam poczuł się znieważony

przez sędziego, który potraktował

go jak wyłudzacza i wystąpił do mi-

nistra sprawiedliwości. Tyle mu się

udało uzyskać, że Sąd Apelacyjny

nakazał ponowne rozpatrzenie spra-

wy. A wszystko przez tupet jedne-

go księdza, który nie umiał zapy-

tać „czy można”, a potem napra-

wić błędu jednym słowem: „prze-

praszam”.

A.C.

NIEDOPIESZCZONY

M.P.

Katolicki arcybiskup Moskwy

Kondrusiewicz żali się, że pra-

wosławni nie doceniają pomocy, ja-

kiej Krk udzielał im w czasach ko-

munistycznych prześladowań. „Są

na to dokumenty i papiery” , powia-

da. Miast być wdzięczni, oburzają

się na katolicką ekspansję na

Wschodzie. Hierarcha ubolewa też

nad tym, że przez 11 lat urzędowa-

nia nie został jeszcze przyjęty przez

urzędującego prezydenta Rosji,

choć wielokrotnie o to zabiegał.

Cóż za lekceważenie dla rezyden-

ta Watykanu! Zdaje się, że przy-

szedł czas, by prawosławni wysta-

wili katolikom rachunki na przy-

kład za złupienie Konstantynopo-

la, setki zburzonych cerkwi i tysią-

ce trupów. Niewątpliwie znajdą się

i na to jakieś „papiery”.

PaS

POMYSŁOWY

FIJAŁEK

MARYHA LEGALNA?

Ksiądz Stanisław Fijałek wy-

budował już w swoim życiu trzy ko-

ścioły i założył dwa cmentarze. Te-

raz w Karniowicach, nieopodal Kra-

kowa, wznosi sanktuarium Żywych

i Umarłych – unikatowy na skalę

światową kościół w kurhanie. Kur-

han ma wysokość 15 m i średnicę

26 m, a w swoim wnętrzu (oprócz

świątyni) ma pomieścić również

cmentarz. Dookoła podziemnego

kościoła zaprojektowano trzykon-

dygnacyjne rodzinne krypty, tym-

czasowo przewidziane na 2,5 tys.

zwłok oraz tysiąc urn. Jednak do-

celowo zmieści się tam nawet 10 ty-

sięcy zwłok, co mieszkańcom oko-

lic wystarczy na najbliższe 500 lat.

Cmentarz ma być ekonomiczny,

ekologiczny i ekumeniczny. To zna-

czy: zwłoki będą balsamowane,

w świątyni mają się odbywać nawet

pogrzeby świeckie (na taką okolicz-

ność zasłoni się ołtarz!), a obsługą

pochówków zajmie się powołana

przez parafię spółka, która zyski

przeznaczy na dokarmianie bied-

nych i hospicjum. Kościół i cmen-

tarz w środku kopuły na zewnątrz

przysypanej ziemią – tworzą pagó-

rek. Ksiądz Fijałek wciąż jeszcze nie

może podjąć decyzji, co na nim zbu-

dować: plac zabaw dla dzieci, ośro-

dek pomocy czy kafejkę dla odwie-

dzających groby?

PaS

SEKS W GALERII

Naga para w oknie galerii Blink

w londyńskim Soho promowała bez-

pieczny seks. 24-letni Max i młod-

sza o dwa lata Meg, Polka z Kra-

kowa, przez tydzień pozostawali

w łóżku umieszczonym we fronto-

wym oknie galerii, jedząc, śpiąc, roz-

mawiając i kopulując. Łoże wolno

im było opuszczać tylko na 30 mi-

nut dziennie. W najgorętszych mo-

mentach mogli jednak zaciągać wo-

kół siebie półprzeźroczystą zasłonę.

Autora pomysłu, Liama Yeatesa ,

zainspirowali John Lennon i Yoko

Ono . W ten sposób chciał zwrócić

uwagę na rewolucję seksualną, bo

– jak stwierdził – seks w 2002 r.

jest hamowany obawą przed AIDS.

Dlatego przy łóżku Maxa i Meg

umieszczono opakowania z prezer-

watywami znanej firmy, z których

kochankowie sukcesywnie korzysta-

li. No i jak teraz biedna dziewczy-

na wróci do Krakowa? Żeby ją

– wzorem Jagny – na furze z gno-

jem wywieźli za rogatki?... PaS

A.C.

RYBA Z BŁOTA

To już naprawdę przegięcie!

W tłumaczeniu „Lubię papie-

ża, bo pali trawkę”. Takie

obrzydliwe kartki pocztowe

można nabyć w odstępczej

Anglii. Kara boska...!

PaS

Jak donosi PAP, do włoskich

księgarń trafia właśnie 160-stroni-

cowy wywiad-rzeka z byłym arcy-

biskupem Lusaki, Emanuelem

Milingo . Eminencja stwierdza

w nim m.in., że odszedł od Kościo-

ła pod psychologiczną presją człon-

ków ruchu Moona. Książka pt. „Ry-

ba wyłowiona z błota” jest zapowie-

dzią mającego nastąpić w końcu paź-

dziernika powrotu Milingo z Argen-

tyny, gdzie przez rok przebywał

w odosobnieniu. Pokuta i powrót

do celibatu były warunkami powtór-

nego przyjęcia go na łono Kościoła.

Milingo twierdzi, że zawarty w ma-

ju zeszłego roku ślub z 43-letnią Ko-

reanką Marią Sung był próbą prze-

jęcia nad nim pełnej kontroli przez

Moona. Obiecywano mu, że stanie

na czele nowego Kościoła w Afry-

ce. Milingo do dzisiaj „nie jest w sta-

nie zrozumieć motywów swojego po-

stępowania” i dlatego sugeruje, że

był szprycowany narkotykami.

O swojej żonie mówi niewiele: „...jest

dla niego jak siostra, a to, co się

stało, zachowa w swojej pamięci” .

Na byłego abp. Lusaki czeka już

miejsce w parafii pod Rzymem. Na

ukończeniu jest także budowa miesz-

czącej tysiąc osób hali, w której

Milingo znów będzie mógł publicz-

nie odprawiać egzorcyzmy. PaS

AUTOSTRADA

DO NIEBA

Poznań wzbogacił się o całkiem

fajną inwestycję. Władze miasta wy-

budowały trasę szybkiego ruchu.

Kosztujący 44 mln zł odcinek obwod-

nicy Śródmieścia jest niestety pozba-

wiony barierek energochłonnych, roz-

dzielających pasy ruchu. Trasa, jak

każda nowa rzecz, została poświęco-

na przez księdza, tu – proboszcza

Jana Bortkowiaka . Złośliwi – na

czele z radnym APP RACJA,

Stanisławem Maćkowiakiem

– mówią, że poświęcenie drogi jest

całkiem racjonalne. Może (choć

przecież nie musi) uchronić kie-

rowców od nieszczęśliwych wypad-

ków. Do dzisiaj Wielkopolska ko-

jarzyła się nam z porządkiem

i dobrą organizacją. Prezydent Po-

znania Ryszard Grobelny zmie-

nił nieco obraz tej pięknej krainy.

Trasa szybkiego ruchu bez zabez-

pieczeń... ale za to pokropiona wo-

dą święconą. Nowy standard dro-

gownictwa?

Po dwóch latach dyskusji i ba-

dań grupa kanadyjskich senatorów

postanowiła podjąć próbę legaliza-

cji używania i handlu marihuaną.

Ich zdaniem, nie ma jakichkolwiek

dowodów na to, że popularna „traw-

ka” ułatwia uzależnienie od tzw. nar-

kotyków twardych, czyli np. hero-

iny czy kokainy. Komisje naukowe

uznały, iż jest ona mniej szkodliwa

niż piwo, które jest przecież legal-

ne i którego sprzedaż przynosi zy-

ski budżetowi państwa. Stwierdzo-

no więc, że wzorem Holandii nie

ma sensu nadal dawać okazji zarob-

ku mafii i przemytnikom. W Pol-

sce nie tylko handel marihuaną jest

zabroniony, ale także posiadanie

najmniejszej jej ilości. Nikt też nie

bierze pod uwagę milionowych strat

budżetu, bo czy my są kanadyjskie

dziady, aby liczyć się z każdym gro-

szem? Natomiast uchlać się na umór

(kilkaset przypadków rocznie) moż-

na u nas zgodnie z prawem i ku

pożytkowi budżetu.

A.K.

ANTYKONCEPCJA

PIELGRZYMÓW

EUROPEJCZYCY

Edukacyjna akcja „Zaplanuj

swoje życie” promująca wiedzę

o antykoncepcji i świadomym ma-

cierzyństwie, mimo zainteresowania

wśród pielgrzymów, została zablo-

kowana przez Jasną Górę. Kampa-

nia, która rozpoczęła się w lipcu,

cieszy się uznaniem tysięcy młodych

ludzi, również uczestników piel-

grzymki na Jasną Górę. Pielgrzymi

sami poprosili o ulotki, książki i ko-

szulki. Zainteresowanie było na ty-

le duże, że postanowiono przepro-

wadzić kampanię pod Częstochową.

Zanim jednak akcja się zaczęła, zo-

stała storpedowana przez biuro pra-

sowe Jasnej Góry. Po rozmowie

telefonicznej z o. Stanisławem

Tomoniem inicjatywę odwołano.

Organizatorzy kampanii podkreśla-

ją, że jest ona odpowiedzią na pol-

skie statystyki, według których wie-

dza o antykoncepcji jest zastrasza-

jąco uboga, wiek inicjacji seksual-

nej obniżył się do 15 lat, a ponad

80 proc. osób podczas „pierwszego

razu” w ogóle się nie zabezpiecza.

M.P.

Według raportu NIK, pieniądze,

które szły z Unii Europejskiej na

pomoc dla Polski, były w latach

1997–2001 wydawane przez Urząd

Komitetu Integracji Europejskiej

(i nadzorowane przez niego insty-

tucje) także na zakupy luksusowych

bmw, wynagrodzenia, biura i urzą-

dzenia klimatyzacyjne. Urzędnicy

Buzka doszli widocznie do wniosku,

że skoro nie można poprawić za

A.C.

PRAWA

(DO) CZŁOWIEKA

TUPET PLEBANA

Indonezyjscy wieśniacy poszko-

dowani przez amerykański kon-

cern energetyczno-paliwowy Exxon

Mobil postanowili dochodzić swo-

ich praw przed amerykańskim są-

dem. Pomocy udzielił im Między-

narodowy Fundusz Praw Pracow-

niczych. Tymczasem władze USA

uznały, że pozew uniemożliwi woj-

nę z terroryzmem (?), spowoduje

oziębienie na linii USA – Indo-

nezja, a nade wszystko zaszkodzi

Czy można samowolnie i bez-

karnie złożyć czyjeś zwłoki do in-

nego grobowca, by je tam przecho-

wać? Tak, jeśli autorem pomysłu

jest ksiądz. Sprawa dotyczy parafii

katedralnej w Łomży, gdzie w za-

bytkowej kaplicy Śmiarowskich pro-

boszcz złożył ciało zmarłego w ocze-

kiwaniu na otwarcie nowego cmen-

tarza. Problem w tym, że nawet nie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: