rzs.doc

(116 KB) Pobierz
Reumatoidalne zapalnie stawów

Reumatoidalne zapalnie stawów

 

 

Reumatoidalne zapalenie stawów:

-          przewlekła choroba całego organizmu, z okresami zaostrzeń i remisji (ustąpienia ostrych objawów)

-          ma podłoże autoimmunologiczne

-          zapalna choroba układowa rozwijająca się od zapalenia błony maziowej stawu do zapalenia stawów, kaletek maziowych i pochewek ścięgnistych

-          najczęściej występująca i najbardziej agresywna choroba tkanki łącznej

-          niszczy układ ruchu oraz czasami daje powikłania narządowe

-          prowadzi do niesprawności, inwalidztwa, a nawet przedwczesnej śmierci

-          ból stawów, który odczuwają chorzy może utrudniać wykonywanie nawet prostych, podstawowych czynności życia codziennego (np. wstawanie, mycie się, czesanie)

 

Epidemiologia:

·         na RZS choruje 0.3-2.1% populacji na świecie, co w Polsce stanowi grupę 240-400 tys. osób

·         co roku w naszym kraju notuje się od 4000 do 16000 nowych przypadków choroby

·         najbardziej narażone są kobiety w wieku od 30-50 lat (szczyt zachorowań ok. 40 r.ż.). Zachorowalność maleje po 75 roku życia.

·         stosunek zachorowań kobiet do mężczyzn wynosi K:M=3:1

·         predyspozycje rodzinne do zachorowania (częściej relacja matka/dziecko niż ojciec/dziecko. Zdecydowanie wyższe ryzyko zachorowania stwierdzono wśród bliźniąt, szczególnie jednojajowych)

·         około 60% ma antygeny HLA-DR4 (u zdrowych około 20%) - predysponujący do ciężkiej postaci choroby

 

Etiologia:

o        Nie jest do końca wyjaśniona

o        choroba związana jest z nieprawidłowym działaniem układu odpornościowego, który błędnie  rozpoznaje własne, zdrowe komórki jako obce lub uszkodzone i zaczyna je atakować. wskutek tego w organizmie powstaje przewlekły stan zapalny i dochodzi do niszczenia tkanek, stawów i narządów.

o        przypuszcza się, że do ujawnienia choroby prowadzi zewnętrzny czynnik zakaźny (np. bakterie lub wirusy), nakładający się na skłonność genetyczną. który mógłby inicjować proces zapalny (autoimmunologiczny), produkcję przeciwciał (czynnika reumatoidalnego) i prowadzić do rozwinięcia się RZS. Rozważano zakażenie wirusem różyczki, cytomegalii, zakażenia mykoplamą i bakteriami, ale nie ma dowodu na bezpośrednią przyczynę zakaźną.

o        Zwrócono szczególna uwagę na zakażenie wirusem Epsteina – Barr (EBV), okazało się bowiem, że 80% chorych na RZS wykazuje obecność przeciwciał na EBV

o        Ważną rolę odgrywają czynniki hormonalne. Istnieją czynniki genetyczne mogące przyczynić się zachorowania (HLA-DR4)

 

Objawy:

-          Początek RZS może być nagły (w ciagu kilku dni; tylko u 10%) lub częściej powolny (kilka tygodni lub kilka miesięcy), podstępny, sprawiający że rozpoznanie choroby jet trudne.

-          Wśród objawów ogólnych dominuje osłabienie, brak łaknienia i spadek masy ciała, okresowo – stany podgorączkowe.

-          Pojawia się ból i obrzęki stawów, bóle mięśni, parestezje (uczucie drętwienia) rąk i stóp, często o zmiennym nasileniu lub nawet okresowe.

-          W przypadkach okresowo pojawiających sie dolegliwości, chorzy często wiążą występowanie objawów z przeciążeniem czy zmianą pogody. Dopiero nasilenie bólu i/lub obrzęku stawów skłania ich do wizyty u lekarza.

-          Charakterystycznym objawem dla RZS jest sztywność poranna, która u niektórych chorych utrzymuje się nawet do kilku godzin. Czas utrzymywania się sztywności porannej zależny jest od nasilenia procesu zapalnego.

-          RZS to choroba charakteryzująca się symetrycznym zajęciem stawów. Często na początku choroby zapalenie stawów nie jest symetryczne. U większości chorych obserwuje się symetryczność zmian po roku choroby. Proces chorobowy obejmuje najpierw drobne stawy rąk (śródręczno–paliczkowe i międzypaliczkowe bliższe) i stawy nadgarstkowe. Zajęcie stawów kończyn dolnych – kolanowych i skokowych – dotyczy początkowo ok. ¼ pacjentów. W dalszym przebiegu choroby zajęte są najczęściej prawie wszystkie stawy i kręgosłup szyjny. Przewlekły proces zapalny prowadzi do zmian destrukcyjnych w stawach (potwierdzanych badaniem rtg), a w konsekwencji do postępującego ograniczenia ruchomości stawów i niesprawności pacjenta.

-          U części chorych w miejscach narażonych na ucisk (najczęściej okolica wyprostna stawów łokciowych) występują tzw. guzki reumatoidalne.

-          Skóra pacjentów chorych na RZS jest cienka, na rękach po stronie dłoniowej często obserwuje się charakterystyczny rumień. Przy towarzyszącym zapaleniu naczyń może wystąpić sinica palców rąk i zmiany w narządach wewnętrznych.

-          Czynnik reumatoidalny obecny jest u 30% chorych na RZS we wczesnym okresie choroby, zaś zmiany radiologiczne występują stosunkowo późno, a mianowicie od 6 miesięcy do 2 lat od początku choroby.

 

 

 

 

 

Rozpoznanie:

Ustala się w oparciu o kryteria ACR (Amerykańskiego Towarzystwa Reumatologicznego) z 1987 r.:

I.  sztywność poranna stawów utrzymująca się minimum 1 godz., przez min.6 tygodni

II.                        zapalenie trzech lub więcej stawów występujące w jednym czasie, utrzymujące się przez min. 6 tygodni

III.                     zapalenie stawów ręki (nadgarstkowy, śródręczno–paliczkowy lub międzypaliczkowy bliższy) utrzymujące się min. 6 tygodni

IV.                     symetryczne zapalenie stawów trwające min. 6 tygodni

V.                       obecność czynnika reumatoidalnego

VI.                     obecność guzków reumatoidalnych

VII.                   zmiany radiologiczne – nadżerki i osteoporoza przystawowa

 

Spełnienie 4 z 7 kryteriów ustala rozpoznanie. Pierwsze 4 kryteria muszą trwać powyżej 6 tygodni.

 

Diagnostyka:

Ø       wywiad i badanie kliniczne:

-         VAS- wizualna skala analogowa, metoda służąca do oceny, np. bólu, aktywności choroby

-         DAS 28 - jest wskaźnikiem oceny aktywności choroby

-         HAQ - kwestionariusz oceny zdrowia jest kwestionariuszem umożliwiającym ocenić aktywność RZS

Ø       badania laboratoryjne:

-          OB

-          CRP - stężenia białka ostrej fazy

-          morfologia krwi z rozmazem

-          czynnik reumatoidalne - RF

-          przeciwciała antycytrulinowe - anty-CCP

Ø       badania obrazowe:

-          badanie radiologiczne RTG - rąk, nadgarstków i stóp

-          badanie ultrasonograficzne USG -  stawów rąk, nadgarstków, stóp i tkanek okołostawowych

-          rezonans magnetyczny MRI – obrazujący struktury stawów, mięśni i ścięgien (wykrycie nadżerek kostnych, oznaczenie stopnia  zwężenia szpary stawowej) 

Przebieg choroby:

Reumatoidalne zapalenie stawów rozwija się powoli głownym symptomem choroby sa początkowo niewielkie bóle i obrzęki stawów, które w miarę zaawansowania choroby nasilają się. Z upływem czasu pojawia się postępujące ograniczenie ruchowe. Zmiany stawowe w RZS rozpoczynają się od obrzęku i rozrostu błony maziowej stawów oraz zwiększenia ilości płyu stawowego, co powoduje ból, obrzęk i sztywność stawów (nadmierne wytwarzanie płynu może skutkować niekiedy wydostaniem się go poza struktury stawowe i powstaniem tzw. torbieli Bakera). W miarę nasilenia się stanu zapalnego dochodzi do niszczenie chrząstek stawowych, uszkodzenia kości w postaci nadżerek stawowych i zwężenia szpary stawowej, co skutkuje dalszym ograniczeniem ruchomości stawów i może doprowadzić do nieodwracalnych zniekształceń. Zmiany zapalne mogą obejmować również tkanki okołostawowe, przede wszystkim ścięgna i więzadła, prowadząc niekiedy do ich zerwania.

 

 

Charakterystyczne najczęściej występujące zniekształcenia stawow:

-          zniekształcenia palców rąk

-          podwichnięcia paliczków

-          odchylenie palców w kierunku łokcia

-          przeprost w stawach międzypaliczkowych bliższych z kompensacyjnym zgięciem w stawach międzypaliczkowych dalszych (deformacja typu łabędziej szyi)

-          przykurcz zgięciowy w stawach międzypaliczkowycg blizszych i wyprost  w stawach międzypaliczkowych dalszych (deformacja typu butonierkowatego)

-          przeprost w stawie międzypaliczkowym blizszym i zgięcie w stawie śródręcznopaliczkowym kciuka (chwyt szczypcowy)

-          zerwanie ścięgien prostownika palców (ręka karząca)

-          zniekształcenie palców stóp (paluch koślawy, palce szponiaste lub młoteczkowate)

-          tyłostopie

-          podwichnięcie podeszwowe głów kości sródstopia

-          płaskostopie poprzeczne

-          powichniecia w stawie skokowym itd.

 

Powikłania pozastawowe:

a.        skóra:

-          guzki reumatoidalne: są to twarde i niebolesne zgrubienia w tkance podskórnej. Najczęściej pojawiają się koło łokcia czy nad stawami palców rąk. Powstaja także w płucach, sercu i nerkach. Występują u 10-20% chorych na RZS

b.       narząd wzroku:

-          zapalenie rogówki

-          zapalenie spojówek

-          zapalenie twardówki

-          zapalenie nadtwardówki

-          uposledzenie wzroku

c. płuca:

-          śródmiąższowe włóknienie płuc

-          zapalenie opłucnej

-          zapalenie oskrzelików

-          zapalenie naczyń płucnych

d. nerki:

-          kłębuszkowe zapalenie nerek

-          śródmiąższowe zapalenie nerek

-          skrobiawica (amyloidoza) – odkładanie się białka w nerkach

-          niewydolność nerek

e. zaburzenie hematologiczne:

-          niedokrwistość

-          zwiększenie liczby płytek krwi (trombocytoza)

-          leukopenia (obniżenie białych krwinek) lub trombocytopenia (płytek krwi)– jako wynik powikłania po leczeniu

f.  układ krwionośny:

Ø       schorzenia kardiologiczne:

-          zapalenie osierdzia

-          zapalenie mięśnia sercowego

-          zapalenie naczyń wieńcowych

-          niewydolność krążenia

-          zawał serca

Ø       zatory i zakrzepy mózgu

Ø       zapalenia naczyń:

g. układ nerwowy:

-          zapalenia nerwów obwodowych

-          ucisk nerwów przez tworzącą się ziarninę reumatoidalną

h. zaniki mięsniowe

i. Zespół Felty’ego – RZS +powiększenie śledziony + małopłytkopwość

 

 

Rozróżnia się trzy podstawowe typy przebiegu klinicznego RZS:

·         Typ o łagodnym przebiegu, tzw. samoograniczający się (5%–10% chorych). Leki modyfikujące przebieg choroby sprawiają, że objawy choroby cofają się. Czynnik reumatoidalny występuje u kilku procent pacjentów i w niskim mianie.

·         Typ z niewielkim postępem choroby (5%–10% pacjentów). Czynnik reumatoidalny obecny jest u większości chorych. Leczenie przynosi poprawę stanu chorego, ale mimo to obserwuje się powolne, systematyczne pogorszenie.

·         Typ z dużą progresja choroby (60%–90% pacjentów). Czynnik reumatoidalny obecny jest w wysokim mianie od początku choroby. Mimo terapii lekami modyfikującymi przebieg choroby obserwuje się stały, szybki postęp zmian destrukcyjnych w stawach.

Radiologiczna klasyfikacja wg. Steinbrockera:

Wyróżniamy 4 okresy choroby:

I.  wczesny: ból, obrzek, pogrubienie zarysu stawów, sztywnosc poranna, w RTG nie ma typowych zmian, może byc widoczna lekka osteoporoza;

II. zmiany umiarkowane: sa to w/w objawy plus zmiany okołostawowe: zaniki miesniowe, głownie miesni miedzykostnych, glistowatych, czworogłowych uda, ruchomosc ograniczona, w RTG wyrazna osteoporaoza, moga byc pierwsze objawy uszkodzenia chrzastki;

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin