POIZOMETRYCZNA RELAKSACJA MIĘŚNI
1.M.BIODROWO-LĘDŹWIOWY
CHORY STOI TYŁEM DO LEŻANKI. CHWYTA RĘKĄ ZA GOLEŃ NOGI NIE CWICZONEJ I KŁADZIE SIĘ NA LEŻANCE(LEŻENIE TYŁEM- NA PLECACH). CHORY PUSZCZA GOLEŃ=> TRÓJZGIĘCIE NOGI NIE ĆWICZONEJ OPIERA SIĘ NA BOKU TERAPEUTY. W CELU ROZCIĄGNIĘCIA TERAPEUTA DAJE OPÓR NA UDO NOGI ĆWICZONEJ=> GDY PACJENT POCZUJE ROZCIĄGANIE TERAPEUTA LEKKO COFA RĘKĘ => CHORY DAJE OPÓR NA DŁOŃ TERAPEUTY , LICZY DO 8 , WYKONUJE WDECH NOSEM I WYDECHAJĄC USTAMI PUSZCZA OPÓR I JEDNOCZEŚNIE ZWIĘKSZA SIĘ ZAKRES ROZCIĄGANIA MIĘŚNIA. NASTĘPNA PRÓBA DALSZEGO ROZCIĄGANIA MIĘŚNIA DO KOLEJNEJ GRANICY JEGO ROZCIĄGLIWOŚCI.
2. MM. KULSZOWO-GOLENIOWE
CHORY LEŻY TYŁEM. NOGA NIE ĆWICZONA MOŻE BYĆ ZGIĘTA BĄDŹ PROSTA. NOGĘ ĆWICZONĄ ZE ZGIĘTĄ GRZBIETOWO STOPĄ! PACJENT KŁADZIE NA BARKU TERAPEUTY (TERAPEUTA KLĘCZY BĄDŹ KUCA Z BOKU CHOREGO). TERAPEUTA UNOSI SIĘ Z NOGĄ CHOREGO DO WYSOKOŚCI AŻ TEN POCZUJE ROZCIĄGANIE. NASTĘPNIE CYKL Z OPOREM LICZENIE I WDECHAMI JAK W POPRZEDNIM MIĘŚNIU.
3.M.PROSTY UDA
CHORY LEŻY PRZODEM(NA BRZUCHU).STABILIZUJEMY MIEDNICĘ. ZGINAMY KOLANO PACJENTA=> STOPA W KIERUNKU POŚLADKA DO MOMENTU POCZUCIA ROZCIĄGANIA , COFAMY LEKKO I WYKONUJEMY CAŁY CYKL( OPÓR, LICZENIE, WDECHY).
4.MM.PRZYWODZICIELE
WYKONUJEMY TZW „MOTYLKI”. CZYLI CHORY SIADA Z NOGAMI ODWIEDZIONYMI ZGIETYMI W KOLANACH.OPÓR NA UDA.CYKL.
5.MM.PIERSIOWE
PACJENT LEŻY TYŁEM, RĘKA ĆWICZONA W ODWIEDZENIU DO 90,135 ALBO 170 STOPNI. OPÓR NA KONIEC KOŚCI RAMIENNEJ- PRZY ŁOKCIU DO POCZUCIA PRZEZ CHOREGO ROZCIĄGANIA, LEKKO COFAMY I CAŁY CYKL. DLA MOCNIEJSZEJ RELAKSACJI MOŻEMY UŁOŻYC CHOREGO ZE SKRĘCONYM TUŁOWIEM W BOK PRZECIWNY DO ĆW. RĘKI.
6.M.CZWOROBOCZNY LĘDŹWI
CHORY LEŻY NA BOKU WYSUNIĘTY NA LEŻANCE DO KOLAN. PACJENT PODNOSI NOGĘ (ODWODZI) TERAPEUTA JEDNĄ RĘKĄ DAJE OPÓR NA MIEDNICĘ DRUGĄ RĘKĄ TRZYMA NOGĘ ROZCIĄGANĄ PACJENTA , DLA KTÓREGO SAMA GRAWITACJA OKAZUJE SIĘ ZBYT DUŻYM ROZCIĄGNIĘCIEM I POWODUJE BÓL.WYKONUJEMY CYKL.
AUTORELAKSACJI NA LEŻĄCO – CIAŁO UKŁADAMYNA KSZTAŁT POZYCJI „C”
7.ZGINACZE STAWU ŁOKCIOWEGO
PACJENT SIEDZI. KOŃCZYNA GÓRNA ZGIĘTA W ST. RAMIENNYM I ŁOKCIOWYM(90 STOPNI), OPÓR TERAPEUTY NA CZĘŚĆ DYSTALNĄ PRZEDRAMIENIA . CYKLI W TYM MIEJSCU WYKONUJEMY WIECEJ NIŻ W POPRZEDNICH STAWACH(WIECEJ NIŻ 5). PIR WYKONUJEMY W 3 POZYCJACH (ODWRÓCONE PRZEDRAMIE, NAWRÓCONE I POZYCJA POŚREDNIA-NA BOKU)
8.PROSTOWNIKI STAWU ŁOKCIOWEGO
CHORY SIEDZI. KOŃCZYNA GÓRNA W ST RAMIENNYM I ŁOKCIOWYM. OPÓR TERAPEUTY NA CZ. DYSTALNĄ PRZEDRAMIENIA W POZYCJI PODCHWYTU. RÓWNIEŻ WYKONUJEMY W 3 POZYCJACH
AUTORELAKSACJĘ ZGINACZY I PROSTOWNIKÓW ST ŁOKCIOWEGO MOŻEMY WYKONAĆ PRZEZ POMOC DRUGĄ RĘKĄ.
urkosan