Steins Gate - 11.txt

00:00:03:Przez jakieś pięć sekund
00:00:04:musisz odciągnąć uwagę pana Brauna,
00:00:06:żeby nie zauważył wstrząsów|spowodowanych eksperymentem.
00:00:10:Rozumiem!
00:00:12:Po prostu będę musiała go uwieść.
00:00:14:Chcesz dotknąć?
00:00:15:Są naprawdę twarde.
00:00:16:Rzeczywiście.
00:00:17:No nie?
00:00:18:Zostaw to mnie.
00:00:19:Uwiedziesz go, tak?
00:00:21:Tak, i co z tego?
00:00:22:Nieważne. Liczę na ciebie.
00:00:23:W porządku.
00:00:31:www.NapiProjekt.pl - nowa jakość napisów.|Napisy zostały specjalnie dopasowane do Twojej wersji filmu.
00:00:35:Teraz!
00:00:36:Asystentko, zaczynaj!
00:00:38:Co jest?
00:00:42:Och, nie. Zawiodłam.
00:00:44:Ile razy mam wam powtarzać?
00:00:51:Przestało?
00:00:53:Asystentka?
00:00:54:Nie.
00:01:08:Co to ma znaczyć?
00:01:10:Niemożliwe!
00:01:14:Czemu powiedziałeś...
00:01:17:"Niemożliwe"?!
00:01:34:Nawet uderzenia miliardów serc na całym świecie
00:01:39:są dla ciebie prostym eksperymentem bez polotu.
00:01:46:Nawet uwięzionym w przeszłości i opłakującym przyszłość
00:01:51:nieuchronność nie pozwala na najmniejszy błąd.
00:01:57:Sny, które ciągną się w nieskończoność i zaplanowana przyszłość
00:02:03:są naiwnymi teoriami, na które sobie pozwalamy.
00:02:09:Skończoność, oto na co wskazują dwie ręce zegara,
00:02:15:na okrutny układ i wybór.
00:02:21:Dlatego z każdą mijającą sekundą chcę przekraczać granice świata
00:02:29:i chronić twój uśmiech.
00:02:34:Po raz kolejny pętla czasowa, w której nie ma smutku,
00:02:41:pochłania samotnego obserwatora.
00:02:51:Dogmat
00:02:52:w horyzoncie zdarzeń
00:02:56:Innymi słowy
00:02:57:okazało się, że 42-calowy telewizor na parterze
00:03:00:może zastępować jonolot.
00:03:03:Dlatego mogliśmy wysyłać D-maile
00:03:06:tylko wtedy, kiedy sklep był otwarty, a telewizor włączony.
00:03:10:To dużo wyjaśnia!
00:03:12:Nie mów tak głośno. Głowa mi pęka.
00:03:15:Nic ci nie jest?
00:03:16:Pan Braun...
00:03:19:Nie spodziewałem się, że odwoła się do przemocy.
00:03:21:To poniekąd twoja wina.
00:03:24:To ty chciałaś przeprowadzić eksperyment!
00:03:27:W każdym razie już niemal zrozumieliśmy,
00:03:30:w jaki sposób działa Telefoniczna Mikrofala.
00:03:33:Co oznacza, że teraz...
00:03:34:powinniśmy rozważyć przenoszenie w czasie ciał fizycznych.
00:03:38:Niemożliwe.
00:03:39:Nie odrzucaj tego tak szybko!
00:03:40:Czego byśmy nie zrobili, zamieni się w galaretę.
00:03:43:A poza tym, jak chciałbyś zmieścić człowieka w 36 bajtach?
00:03:50:Sądzisz, że to pora na popisywanie się?
00:03:52:Czemu miałabym chcieć się popisać?
00:03:54:Spójrzcie na tytuł mojej pracy.
00:03:57:"Analiza impulsów nerwowych
00:04:00:przechowywanych w pamięci wewnątrz płata skroniowego".
00:04:03:Mogłabyś to przetłumaczyć?
00:04:05:Zasadniczo chodzi tu o ludzkie wspomnienia.
00:04:08:Specjalizowałam się w neurologii.
00:04:11:Mówiąc prościej,
00:04:13:mózg przechowuje wspomnienia jako zbiór impulsów.
00:04:17:To swego rodzaju sygnały elektryczne.
00:04:19:Sygnały. Chyba nie twierdzisz, że...
00:04:22:Dokładnie.
00:04:23:Wysłanie człowieka w przeszłość jest niemożliwe,
00:04:26:ale być może da się przesłać jego wspomnienia.
00:04:30:Dokąd?
00:04:45:To bardziej przeskok czasowy niż podróż w czasie.
00:04:49:To ja.
00:04:51:Wszystkie linie spotkały się w jednym punkcie.
00:04:53:Plan wkroczy teraz w fazę końcową.
00:04:58:Bogini, która włada chwilą obecną...
00:05:00:Czas zacząć Operację Verdandi!
00:05:02:Co zacząć?
00:05:03:Wyjaśnij nam, o czym mówisz.
00:05:07:Mówię, że przetestujemy ten przeskok czasowy, o którym mówiłaś.
00:05:09:Zaczynajmy.
00:05:10:Ale będzie nam potrzebne dużo sprzętu.
00:05:15:Oczywiście, musimy tylko odczytać wspomnienia przechowywane w płacie skroniowym,
00:05:20:więc powinno mi się udać dostać wszystko w Akibie.
00:05:24:Ale...
00:05:26:Coś nie tak?
00:05:28:Problem polega na tym,
00:05:29:że Telefoniczna Mikrofala raczej nie będzie w stanie
00:05:32:odpowiednio skompresować takiej ilości danych.
00:05:35:A poza tym...
00:05:38:Co?
00:05:39:Nic.
00:05:42:W porządku.
00:05:43:Zrobię listę części, które będą mi na razie potrzebne.
00:05:47:Mayushii nie jest w stanie tego wszystkiego zrozumieć.
00:05:50:Christina przed chwilą wszystko wyjaśniła.
00:05:53:Wysyłasz swój umysł, w jego obecnej postaci, w przeszłość.
00:05:59:Brzmi strasznie.
00:06:02:Czy D-mail by nie wystarczył?
00:06:05:Zbyt wiele chaotycznych zmiennych ma wpływ na korzystanie z D-maila.
00:06:09:Jedna wiadomość może sprawić coś, czego byś się nigdy nie spodziewał.
00:06:14:Ale czy to w porządku tak wysyłać wspomnienia w przeszłość?
00:06:16:W ten sposób można przynajmniej
00:06:19:zapanować w pewnym stopniu nad zmianami przeszłości.
00:06:22:Całe miasto nie zmieniłoby się w niekontrolowany sposób.
00:06:26:Miasto?
00:06:28:Ach, nic. Nieważne.
00:06:30:Co?
00:06:31:Ale co stanie się z tobą,
00:06:34:po tym jak wyślesz swoje wspomnienia?
00:06:36:Twoje ciało zostaje tutaj, prawda?
00:06:40:Cóż...
00:06:41:Mayushii rozmawia w tym momencie z Okarinem, zgadza się?
00:06:47:Więc twierdzisz, że Mayushii mogłaby cofnąć się o tydzień
00:06:50:i przeżyć go jeszcze raz, tak?
00:06:53:Więc co by się stało, gdyby tym razem nie porozmawiała z Okarinem?
00:06:58:Przypuszczam, że przypomniałabyś sobie, że rozmawialiśmy,
00:07:03:ale samo wydarzenie nigdy nie miałoby miejsca.
00:07:05:Innymi słowy Mayushii pamiętałaby naszą rozmowę,
00:07:09:ale Okarin już nie?
00:07:13:Tak przypuszczam.
00:07:14:A więc to trochę smutne.
00:07:21:Dla mnie?
00:07:22:Nie.
00:07:26:Dla Mayushii.
00:07:28:To Moeka!
00:07:30:Moeka!
00:07:45:Wyglądasz dosyć nieszczęśliwie, Lśniący Palcu.
00:07:55:"Czy pozbyłeś się już wehikułu czasu"?
00:07:57:Wciąż go używamy.
00:07:59:A teraz może będziemy mogli zrobić przeskok czasowy—
00:08:03:Nie mów jej o tym!
00:08:06:Ale przecież Moeka też jest członkiem zespołu, prawda?
00:08:08:Rzeczywiście, ale...
00:08:12:"Co to jest przeskok czasowy"?
00:08:15:To, co słyszysz!
00:08:17:Możemy przesyłać wspomnienia przez czas.
00:08:20:Wspomnienia...
00:08:23:Moeka?
00:08:30:Moeka!
00:08:32:Nic jej nie jest?
00:08:38:Byłoby chyba szybciej najpierw pójść do Akibaoo, co?
00:08:41:Mayuri!
00:08:46:To Nae!
00:08:49:Co się stało?
00:08:50:Siemka.
00:08:51:Wciąż jesteś tak ubrana?
00:08:55:Szef powiedział, żebym już tak została do końca dnia.
00:08:58:Będziesz zatruwała dziecięce umysły.
00:09:01:Zatruwała?
00:09:02:Bardzo uważam, żeby nigdy nie chodzić z trucizną.
00:09:04:Co?
00:09:05:W każdym razie Nae stwierdziła, że chce
00:09:07:porozmawiać z Rintarou Okabe, więc cię szukałyśmy.
00:09:11:Ze mną?
00:09:14:Przepraszam!
00:09:15:Mój tata był dla ciebie bardzo niemiły!
00:09:18:Nae.
00:09:19:Przyszłaś tu tylko po to, żeby to powiedzieć?
00:09:21:Cóż za wspaniale wytresowane zwierzątko.
00:09:24:To nie jest zwierzątko.
00:09:27:Nie przejmuj się.
00:09:28:Przez cały czas sprawiam kłopoty panu Braunowi.
00:09:31:Jesteśmy kwita.
00:09:34:To nie ten Rintarou Okabe, którego znam.
00:09:37:Okarin zawsze taki jest.
00:09:42:Mayushii będzie już szła, dobrze?
00:09:45:Idziesz na spotkanie?
00:09:46:Tak!
00:09:47:Idę spotkać się z Fubuki, żeby dać jej nowy kostium.
00:09:50:Rzeczywiście, już niedługo Comima.
00:09:51:Tak.
00:09:52:Pa!
00:09:53:Do zobaczenia, Suzu i Nae!
00:09:56:Do zobaczenia!
00:09:58:W porządku, my też powinniśmy już wracać.
00:10:01:Nie, muszę znaleźć części, o które prosiła Christina.
00:10:07:Kurisu Makise współpracuje z SERN-em.
00:10:22:Szpieg SERN-u?
00:10:25:Niemożliwe.
00:10:32:Lurk...
00:10:33:...moar.
00:10:38:Nie możesz się tak zakradać!
00:10:39:To wbrew zasadom!
00:10:40:A zatem pisałaś posty na @channel.
00:10:44:Już dosyć dawno zorientowałem się, że jesteś Anonimem.
00:10:45:Tak naprawdę wcale...
00:10:47:Nie!
00:10:48:Już nie ma sensu tego ukrywać.
00:10:52:Beznadzieja...
00:10:53:W porządku.
00:10:54:Od tej chwili
00:10:55:oficjalnie nadaję ci tytuł Anonima.
00:10:57:Nie nadawaj mi żadnych dziwnych przezwisk!
00:11:00:I proszę, zachowaj to w tajemnicy!
00:11:02:Czemu?
00:11:03:Mogłabyś to umieścić w swoim CV.
00:11:06:Gdyby wiedzieli, że postuje tam poważny naukowiec,
00:11:09:zapewne założyliby kilka tematów o tobie.
00:11:11:Po co mi to?
00:11:12:Co byś wtedy zrobiła? Zostałabyś mędrcem?
00:11:17:Nienawidzę siebie za to,|że zrozumiałam to ostatnie zdanie.
00:11:20:W każdym razie czuję się lepiej.
00:11:22:Nie wyobrażam sobie,
00:11:23:żeby ktoś, kto nie potrafi się ukryć z czymś takim,
00:11:26:mógł być szpiegiem.
00:11:28:Co masz na myśli?
00:11:29:Początkujący żołnierz powiedział, że jesteś szpiegiem SERN-u.
00:11:34:Co to ma niby znaczyć?
00:11:37:To niemożliwe.
00:11:38:W rzeczy samej.
00:11:40:Jesteś przysłanym przez Organizację agentem,
00:11:44:który zmienił poglądy i teraz pracuje jako moja asystentka.
00:11:47:To też nie jest prawda.
00:11:48:A zatem jak idzie praca?
00:11:51:Praca?
00:11:53:Przeskok czasowy.
00:11:54:Kupiłem wszystkie części.
00:11:55:Och, rzeczywiście.
00:11:58:Powinnam się tym zająć, prawda?
00:12:00:Zaszłam tak daleko.
00:12:02:O co chodzi?
00:12:05:Boisz się?
00:12:06:To też.
00:12:08:Cały czas zadaję sobie pytanie,|co się stanie, jeśli się nam powiedzie.
00:12:12:Ale jest coś jeszcze.
00:12:15:Co?
00:12:16:Powinnam ci o tym powiedzieć.
00:12:18:Teraz to już chyba niemal oczywiste.
00:12:24:Nie mogę zrobić tego tutaj!
00:12:26:Pójdźmy gdzieś, gdzie nie będę widziała twojej twarzy.
00:12:32:Mam problem ze swoim ojcem.
00:12:37:A więc twój ojciec został trafiony przez błyskawicę
00:12:40:na trawiastych równinach Arkansas i przeszedł na ciemną stronę—
00:12:42:Jeśli masz zamiar udawać palanta, nic ci nie powiem.
00:12:44:W porządku, mów.
00:12:47:Mówiąc w ...