Wyklad VI.doc

(756 KB) Pobierz
Wykład VI / 6 XI 2006 r

Wykład VI / 6 XI 2006 r.

 

 

Dziedzicznie i zmienność u bakterii

 

1869 – Fritz Miescher sformułował termin „kwasy nukleinowe”

1949 – Erwin Chargaff wykazał występowanie stosunków ilościowych między nukleotydami

1952 – Rosalinda Franklin określiła strukturę DNA

1953 – James Watson i Francis Crick określili strukturę heliakalną cząsteczki DNA

1958 – Mathew Meselson i Franklin Stahl ustalili semikonserwatywną metodę rozdziału materiału genetycznego

1959 – Arthur Kornberg odkrył polimeraza

1961 – Marszall Nirenberg określił kod genetyczny

1965 – Francis Jacob i Jacques Monod odkryli skoordynowaną regulację ekspresji genów

1983 – Kary Mullis wynalazł metodę PCR

2006 – Roger Kornberg dokonał odkryć na płaszczyźnie transkrypcji materiału genetycznego

 

Bakterie są haploidalnymi prokariotami o wielkości genomu w granicach 0,6 – 5 Mb!!!

 

Typy plazmidów bakteryjnych:

û        koniugacyjne

û        opornościowe

û        antybiotykogenne

û        bakteriocynogenne

û        degradacyjne

û        patogenności

û        krytyczne

 

U bakterii występują także replikony niezależne od chromosomu.

 

Replikacja DNA

 

 

                               

 

 

 

 

Etapy replikacji DNA:

I  Rozplatanie:

1.       dojrzewanie białka DnaA

2.       przełączanie białka DnaA do oriC

3.       oplatanie kompleksu DnaA przez fragment oriC

4.       rozplatanie sekwencji AT, przyłączanie helikazy DnaB

5.       przyłączanie białka wiążącego jednoniciowy DNA – Ssb

 

II Wydłużanie:

1.       utworzenie ruchomego kompleksu prymosomu (helikaza, prymaza)

2.       synteza starterów przez prymazę DNA

3.       przyłączenie holoenzymu polimeraza RNA III

4.       usunięcie białka Ssb, synteza DNA na nici wiodącej i opóźnionej

 

 

Transkrypcja materiału genetycznego

 

 

 

Polimeraza RNA

 

 

Czynnik δ odłącza się od polimeraza i nie uczestniczy w transkrypcji.

 

 

 

Promotor rozpoznawany przez δ70 Escherichia coli

 

 

 

 

Regulacja aktywności katalitycznej

 

Teoria operonu: skoordynowana regulacja transkrypcji

Operon:

- geny struktury

- sekwencja operatorowa

- geny regulatorowe

Przykłady

· operon laktozowy Escherichia coli

 

· atenuacja transkrypcyjna

 

             

 

Struktura literowego RNA

 

 

 

Alternatywne czynniki δ:

 

Rodzaj

czynnika δ

Gen

Funkcja

70

rpoD

czynnik podstawowy

32, 24

rpoH, E

szok cieplny

28

rpoF

chemotaksja

54

rpoN

regulon azotowy

δ

rpoS

faza stacjonarna

 

Translacja

 

 

Dziedziczenie i zmienność

 





                                       MUTACJE

 

 

                    spontaniczne                 indukowane

                   - tautomeria zasad                  - analogi zasad

                    - polimeraza                                       - czynniki mutagenne

                       E mutacje mutatorowe                            E promieniowanie

                       E mutacje antymutatorowe              E temperatura

                                                                                  E związki chemiczne

 

Zmienność genetyczna bakterii:

û        tranzycja

û        transwersja

û        duplikacja

û        inercja + ramka odczytu

û        delecja

û        inwersja + stop

 

 

Mutacje punktowe

 

 

 

Fotoreaktywacja

MTHF N5, N10 – metylenotetrahydrofolian

FADH – dinukleotyd flawinoadeninowy

 

Naprawa przez wycinanie nukleotydów (NER)

System UvrABCD (BER)

 

 

 

 

 

 

18

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin