Przemysław Gintrowski.pdf

(1103 KB) Pobierz
………………………………………………………………………………………………….
P R Z E M Y S Ł A W G I N T R O W S K I
……………………………………………………………………………………………….
Przemysław Gintrowski (ur. 21 grudnia 1951 w Stargardzie Szczecińskim, zm. 20
października 2012 w Warszawie) – polski kompozytor i muzyk.
Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1969),
w którym działał w szkolnym zespole muzycznym "Między niebem a ziemią" (m.in. ze
Stanisławem Krupowiczem), i studia na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa
Politechniki Warszawskiej z tytułem inżyniera (1973).
Debiutował w 1976 roku na przeglądzie w warszawskiej Riwierze piosenką Epitafium dla
Sergiusza Jesienina. Niedługo później, w 1979 roku, wspólnie z Jackiem Kaczmarskim
i Zbigniewem Łapińskim stworzyli trio i przygotowali program poetycki Mury. Tytułowa
piosenka programu, Mury, oparta na utworze katalońskiego barda Lluisa Llacha L'Estaca –
stała się nieformalnym hymnem "Solidarności" i symbolem walki z reżimem. Kolejne
programy, jakie stworzyli w tym składzie to Raj i Muzeum. Na XIX Krajowym Festiwalu
Piosenki Polskiej w Opolu otrzymał wraz z Jackiem Kaczmarskim II nagrodę za piosenkę
Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego autorstwa Kaczmarskiego[6].
W grudniu 1981 roku Trio rozpadło się – podczas trasy koncertowej we Francji Gintrowski
i Łapiński zdecydowali się wrócić na krótki czas do Polski w celu uporządkowania spraw
zawodowych, Kaczmarski zaś pozostał we Francji. 8 grudnia 1981 roku Gintrowskiemu
odmówiono wydania paszportu. Gintrowski pracował jako kompozytor muzyki filmowej –
przez następne dziesięć lat stworzył muzykę do ponad dwudziestu filmów fabularnych
i seriali (m.in. do serialu Zmiennicy). Koncertował poza oficjalnymi scenami (m.in.
w pomieszczeniach warszawskiego Muzeum Archidiecezji), a wykonania studyjne jego
piosenek nagrywane nieoficjalnie (w trakcie realizacji nagrań muzyki do filmu Matka Królów
nielegalnie nagrał w studio państwowej telewizji płytę Pamiątki, a później w podobny sposób
utrwalony został program Raport z oblężonego miasta w studio warszawskiej Akademii
Muzycznej), wydawane były w drugim obiegu. Życie codzienne Gintrowskiego było
całkowicie podporządkowane działalności podziemnej, przykładem dyspozycyjności była
gotowość do prowadzenia koncertów organizowanych ze względów bezpieczeństwa jedynie
z kilkugodzinnym wyprzedzeniem.
Piosenki Gintrowskiego opierały się najczęściej na tekstach Jacka Kaczmarskiego, Zbigniewa
Herberta, Tomasza Jastruna, Krzysztofa Marii Sieniawskiego, Jerzego Czecha, Tadeusza
Nowaka i Marka Tercza.
W latach 80. nawiązał współpracę z Krystyną Jandą, przygotowując autorski spektakl
Kamienie, opowiadający nieznane lub inaczej odczytane losy znanych historycznych postaci.
Spektakl w planowanej formie nigdy nie został wystawiony, jednak Janda zdobyła nagrodę na
Festiwalu w Opolu za wykonanie jednej z jego piosenek. Po 1989 roku podjął ponowną próbę
realizacji spektaklu, tym razem z Joanną Trzepiecińską – ostatecznie Kamienie w okrojonej
wersji (dotyczącej wyłącznie męskich bohaterów) zrealizował samodzielnie jako koncert.
W latach 1991-1993 Przemysław Gintrowski ponownie koncertował wraz z Jackiem
Kaczmarskim i Zbigniewem Łapińskim, wykonując programy Mury w Muzeum Raju oraz
Wojna postu z karnawałem. Późniejsza współpraca artystów była już incydentalna. W 1994
roku w studio telewizyjnym POLAMER nagrał dla TVP utwór "Kredka Kramsztyka"
z własną muzyką, napisany specjalnie dla niego przez Jacka Kaczmarskiego. Utwór
zrealizowany został w formie widowiska w reżyserii Laco Adamika.
Był wykładowcą Warszawskiej Szkoły Filmowej. Wcześniej był nauczycielem w XVII
Liceum Ogólnokształcące im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Warszawie
Gintrowski zmarł po długiej i ciężkiej chorobie.
910415707.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin