Jerzy Sowa jr - Transfonkcjonizm.pdf

(86 KB) Pobierz
Trans - z łac. trans (poza, poprzez, po drugiej stronie) jeden z rodzajów odmiennych stanów
świadomości. Stan umysłu charakteryzujący się zmienioną świadomością, co oznacza
również zmienioną wrażliwość na bodźce. Trans może wywoływać stan obniżonej lub
podwyższonej świadomości. Osoby pogrążone w transie mogą wykonywać określone
czynności podświadomie, w sposób niekontrolowany przez świadomość.
Funkcja (łac. function-, functio , „wykonanie”, od fungi , „wykonać, wypełnić, zwolnić”; być
może spokr. z sanskr. bhuṅkte , „używa, cieszy się”; w mat. zapocz. prawd. Leibniz w 1692 r.)
– w matematyce dla danych dwóch zbiorów „przyporządkowanie” każdemu elementowi
pierwszego zbioru dokładnie jednego elementu drugiego zbioru.
Funkcjonalizm – jeden z głównych kierunków teoretycznych, powstały w latach 20tych
XXw., polegający na założeniu, że każde, nawet najmniejsze zjawisko ma jakąś funkcję
ważną dla całości.
Transfunkcjonizm
– kierunek w sztuce muzycznej zakładający brak logicznej przynależności (następstwa)
tonalnej, modalnej, harmonicznej i rytmicznej w poszczególnych lub równorzędnych
dźwiękach danego układu melorytmicznego. W Transfunkcjoniźmie głównym założeniem jest
„im gorzej brzmi, tym brzmi lepiej”. Transfunkcjoniści w przeciwieństwie do aleatorystów
(pomimo podobieństwa brzmieniowego) skupiali się nie na przypadku, ale na ściśle
określonej wadze (lub jej braku) każdego dźwięku – żaden dźwięk nie jest ważny dla całości i
może być zastąpiony przez każdy inny.
Dłuższy czas obcowania z utworami transfunkcjonistycznymi w wielu przypadkach prowadził
słuchaczy, jak i samych muzyków do odmiennych stanów świadomości.
Głównym przedstawicielem Transfunkcjonizmu w XX w. była grupa improwizowana Ekam
Bar’d, która jako jedyna w większości swoich kompozycji stosowała ścisły brak zasad.
Opracował - mgr Jerzy Sowa jr
PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdfFactory www.pdffactory.pl/
Zgłoś jeśli naruszono regulamin