Różnice w ratownictwie wojskowym i służb policyjnych.pdf
(
35 KB
)
Pobierz
229780929 UNPDF
RóŜnice w ratownictwie wojskowym i słuŜb policyjnych
W niedalekiej przeszłości pojęcie Ratownika Taktycznego praktycznie nie istniało.
W wojsku funkcjonował etat paramedyka, ale była to najczęściej osoba nie przygotowana
merytorycznie, wyłącznie przenosząca apteczkę. Względnie był to ratownik medyczny
wyszkolony do działania w warunkach cywilnych. Z pojęciem paramedyka w policyjnych
słuŜbach porządku publicznego (policja, straŜ graniczna itp.) było jeszcze gorzej. Obecnie
problem ten został zauwaŜony, w części wynika to z obowiązków, jakie nałoŜyła na słuŜby
Ustawa O Ratownictwie Medycznym a w części, z panującej mody na posiadanie
umiejętności udzielania pomocy.
Sama geneza problemu Ratownictwa Taktycznego jest bardzo podobna. Zarówno
w działaniach wojskowych jak i słuŜbach mundurowych chodzi o to, aby udzielić pomocy
przedmedycznej osobie poszkodowanej.
A jednak warunki słuŜb policyjnych będą znacznie odmienne od wojskowych. Główne
róŜnice dotyczyć będą moŜliwości wsparcia w działaniach słuŜb policyjnych przez inne
słuŜby ratownicze (medyczne). W misjach wojskowych moŜliwość zapewnienia takiego
wsparcia jest o wiele mniejsza. Medyk słuŜb policyjnych moŜe liczyć na krótszy kontakt
z poszkodowanym a wiec i zakres obowiązków, jakie musi wykonać będzie mniejszy. Czas
ewakuacji przez wykwalifikowany i dobrze wyposaŜony personel medyczny w warunkach
wojennych jest znacznie wydłuŜony, często od kilku do kilkunastu godzin. W tych warunkach
praktycznie nie moŜliwa jest realizacja zasady tzw. „Złotej Godziny”, gdzie poszkodowany
od momentu zdarzenia w ciągu godziny trafia pod opiekę lekarzy szpitalnych. Paramedyk
wojskowy będzie musiał często radzić sobie z obraŜeniami z róŜnych kalibrów broni w tym
o wiele większym prawdopodobieństwem moŜliwości uŜycia materiałów wybuchowych,
broni chemicznej lub biologicznej.
Ratownik słuŜb policyjnych moŜe oczekiwać bezpieczniejszych warunków
dokonywania segregacji poszkodowanych (triage) i samego działania w strefie względnego
bezpieczeństwa (ang. Tactical Field Care). Trzeba jednak pamiętać, Ŝe paramedyk słuŜb
policyjnych działa w płynnym środowisku gdzie cele misji mogą się zmieniać, często przy
o wiele skromniejszych informacjach. Szczególnie, jeśli działa w trybie nie planowanej
wcześniej operacji.
RóŜnic moŜna doszukiwać się jeszcze wielu, podobnie jak wspólnych cech.
Dla obu medyków własne wyszkolenie, odpowiednie wyposaŜenie i znajomość procedur
działania przez cały zespół jest niezmiernie waŜne. Często teŜ same czynności wykonywane
w poszczególnych strefach działania są bardzo podobne. Dla obu środowisk wspólnym będą
cele, priorytetem będzie pozytywne zakończenie powierzonej operacji.
Plik z chomika:
ToshiTanaka
Inne pliki z tego folderu:
nr 56 listopad 2009.pdf
(3567 KB)
nr 55 pazdziernik 2009.pdf
(5373 KB)
nr 54 wrzesien 2009.pdf
(4176 KB)
nr 53 sierpien 2009.pdf
(4937 KB)
nr 52 lipiec 2009.pdf
(3781 KB)
Inne foldery tego chomika:
Teren zabudowany środowiskiem walki XXI wieku
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin