Polityka społeczna – przyjęty i realizowany przez władzę publiczną i organizacje pozarządowe zespół długofalowych działań na rzecz zaspokajania potrzeb i rozwiązywania problemów społecznych. P. s. to również dziedzina nauk społecznych zajmująca się teorią polityki społecznej. Nauka o polityce społecznej znajduje zastosowanie przy konstruowaniu programów gospodarczych i społecznych partii politycznych.
Zakres przedmiotowy p.s. w ujęciu W. Szuberta P. s. to celowe oddziaływanie państwowych związków zawodowych i innych organizacji, na istniejący układ zmierzających do poprawy szerokich warstw ludności, usuwania nierówności społecznych oraz podnoszenia kultury życia. Polityka społeczna zajmuje się: problemami warunków bytu, zagadnieniami zaspokojenia potrzeb ludzi, kwestiami społecznymi, które utrudniają postęp społeczny.
Zasady zawarte w Karcie Podstawowych Praw Obywateli Unii Europejskiej godność człowieka ,wolność, równość, solidarność, sprawiedliwość, subsydiarność.
Kryteria klasyfikacji podmiotów krajowych polityki społecznej- obszar działania (skala: globalna, regionalna, krajowa)- charakter (organizacje: publiczne, pozarządowe)- rodzaj (podmiot: ustawodawczy, wykonawczy, kontrolny, sądowniczy)- skala i zasięg ( makroskala, mezoskala, mikroskala)- zakres problemów ( resorty, instytucje
ONZ jako globalny podmiot polityki społecznej. Organizacja Narodów Zjednoczonych stawia sobie za cel zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, rozwój współpracy między narodami oraz popieranie przestrzegania praw człowieka. ONZ promuje: -rozwój społeczny, -pomaga głodującym i chorym, -zwalcza analfabetyzm - przeciwstawia się dyskryminacji
Pojęcie zdrowia i czynniki warunkujące stan zdrowia ludności wg WHO i wg Lalonda. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określiła zdrowie jako „stan pełnego, dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego, a nie tylko jako brak choroby lub zniedołężnienia”. W ostatnich latach definicja ta została uzupełniona o sprawność do „prowadzenia produktywnego życia społecznego i ekonomicznego”. Według Londe’a występują cztery czynniki wpływające na stan zdrowia człowieka. Są to: - biologia, środowisko, Styl życia, -opieka zdrowotna. Zdrowie można więc zachować i polepszyć nie tylko dzięki zastosowaniu zaawansowanej nauki o zdrowiu, ale także poprzez wybór prawidłowego stylu życia.
Metody pomiaru stanu zdrowia ludności. Mierniki stanu zdrowia ludności:1)bezpośrednie: pozytywne-opisujące rozwój i przeciętne trwanie życia oraz negatywne-opisujące zjawiska umieralności, zachorowalności, inwalidztwa.2)pośrednie charakteryzujące: środowisko życia człowieka i służbę zdrowia
Funkcje i elementy składowe systemu ochrony zdrowia.1)składniki wewnętrzne: prace badawcze oraz kształcenie i szkolnie2)składniki zewnętrzne: usługi i zapobieganie oraz efekt
Źródła finansowania systemów ochrony zdrowia -opłaty bezpośrednio od pacjentów, -dobrowolne ubezpieczenia zdrowotne, -obowiązkowe ubezpieczenia zdrowotne, -podatki.
Sposoby finansowania świadczeń medycznych Formy finansowania świadczeń zdrowotnych:- budżet,- budżet globalny,-kawitacja (tzw. od głowy)-opłata za usługi ,-systemy mieszane
Model Beveridge’a w systemie ochrony zdrowia. -System usługowy.-Środki pochodzą z podatków ogólnych lub innych dochodów państwa.-Do świadczeń upoważnieni są prawie wszyscy obywatele.-Fundusze dysponowane są przez instytucje administracji państwowej. -”Koszyk świadczeń” bardzo ogólny i szeroki, określony publicznymi inwestycjami. - Świadczeniodawcy głównie publiczni. -Finansowanie kawitacyjne oraz budżety globalne.(głównie dla szpitali)
Model Bismarckowski w systemie ochrony zdrowia -System ubezpieczeniowy. -Środki pochodzą ze składek obowiązkowych związanych z zatrudnieniem.-Do świadczeń upoważnieni wszyscy płacący składki pracownicy i ich rodziny. -Fundusze dysponowane przez kasy chorych. -”Koszyk świadczeń” określony przez aktywne wykluczenie niektórych rodzajów usług. - Świadczeniodawcy głównie prywatni-działający dla zysku. -Finansowanie za usługę
Strategiczne cele zdrowotne w Narodowym Programie Zdrowia na lata 2007-2013-Zmniejszenie zachorowalności i przedwczesnej umieralności z powodu chorób naczyniowo-sercowych w tym udarów mózgu.-Zmniejszenie zachorowalności i przedwczesnej umieralności z powodu -nowotworów złośliwych.-Zmniejszenie częstości urazów powstałych w wyniku wypadków i ograniczenie ich skutków.-Zapobieganie zburzeniom psychicznym przez działania prewencyjno-promocyjne. -Zmniejszenie przedwczesnej zachorowalności i ograniczenie negatywnych skutków przewlekłych schorzeń układu kostno-stawowego. -Zmniejszenie zachorowalności i przedwczesnej umieralności z powodu przewlekłych chorób układu oddechowego.-Zwiększenie skuteczności zapobiegania chorobom zakaźnym i zakażeniom.Zmniejszenie różnic społecznych i terytorialnych w stanie zdrowia populacji
Główne obszary problemów osób niepełnosprawnych. -rynek pracy, zatrudnienie, -oświata i wychowanie, -ochrona zdrowia, -mieszkalnictwo, -transport i łączność ,-kultura, życie polityczne, -świadomość społeczna.
Bariery integracji osób niepełnosprawnych w społeczeństwie.: -ekonomiczne - brak zabezpieczenia finansowego -społeczne- niemożność uczestnictwa w życiu społecznym-prawne- przepisy dyskryminujące osoby niepełnosprawne-architektoniczne i urbanistyczne-utrudnienia w funkcjonowaniu.
Cechy polskiego modelu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. -Powszechność to dostęp do rehabilitacji każdego, kto jej potrzebuje. Do tego czasu była selekcja na tych co mają szansę na zdrowie i na tych Wczesność zapoczątkowania - rehabilitację należy rozpocząć równocześnie z zabiegami medycznymi, a nie jak sądzono, że po całkowitym wyleczeniu Ciągłość- rehabilitacja trwa tak długo, aż osiągniemy najlepszy, możliwy skutek.
Kompleksowość - równocześnie prowadzone są 4 rodzaje rehabilitacji: a) Rehabilitacja medyczna - dokonywanie zabiegów medycznych usprawniających organizm. b) Reha...
SOLARIX33