JAK REAGOWAĆ NA TO, CO ZABIERA NAM POKÓJ?
1. Troski życiowe i strach przed brakiem
a) niepokój spowodowany przez brak lub przez strach przed brakiem powoduje utratę pokoju
b) człowiek nigdy nie może być pewien czegokolwiek, a to co trzyma w ręku może mu umknąć z dnia na dzień. Najpewniejszym środkiem do utraty pokoju jest usiłowanie zachowania własnego życia WYŁĄCZNIE przy pomocy ludzkiej pomysłowości, planów i decyzji
c) by zachować pokój istnieje tylko jedne sposób: OPRZEĆ SIĘ NA BOGU, z pełnym do Niego zaufaniem: ”Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie…. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego potrzebujecie” (Mt 6, 25-34)
d) nasz problem polega na braku zaufania Bogu i na braniu wszystkiego w nasze ręce
e) szatan, ojciec kłamstwa, cały czas kusi nas do braku ufności wmawiając nam, że Bóg nie może się o nas zatroszczyć
f) pierwszą przeszkodą w wierze w Opatrzność Bożą jest to, że nie doświadczamy wierności Boga w zaspokajaniu naszych potrzeb
g) za mało wciąż oczekujemy od Boga i nie dajemy Mu możliwości zatroszczenia się o nas
h) musimy uczyć się RYZYKOWAĆ i rzucać się Bogu w ramiona wierząc, że On nas poprowadzi
2. Strach przed cierpieniem
a) Bóg pozwalać na cierpienie NIGDY nie pozbawia nas swojej obecności, swojej miłości, swego pokoju!
b) „Bóg nie zsyła cierpień niepotrzebnych” (św. Mała Tereska)
c) nasza siła w cierpieniu to WIERZYĆ, że Bóg jest dobry i potężny i każdy rodzaj zła może obrócić na nasze dobro!
d) nigdy nie zrozumiemy tajemnicy cierpienia: mądrość Boża to nie nasza mądrość
3. Dla wzrostu ufności- dziecięca modlitwa
a) potrzebne jest nieustanne patrzenie na Jezusa, na krzyż i uczenie się od niego
b) potrzebna jest stała, wierna, intensywna modlitwa zawierzenia siebie Bogu w każdej sytuacji
c) winimy oddać wszystko, bez wyjątku, w ręce Boga, nie chcąc nic zatrzymać dla siebie. Wszystko co zatrzymujemy dla siebie, nadal będzie napawać nas niepokojem
d) posiadamy wrodzoną skłonność PRZYCZEPIANIA SIĘ do rzeczy materialnych, do uczuć, pragnień, i nie chcemy z tego rezygnować, bo w tym widzimy swoje szczęście
e) „Gdyby ludzie wiedzieli, ile zdobywają, gdy wyrzekają się wszystkiego” (św. Mała Tereska)
f) Bóg żąda wszystkiego, ale niekoniecznie bierze wszystko
g) Boimy się, że jeśli oddamy wszystko Bogu, to przez to zrujnuje się nasze życie – TO PUŁAPKA SZATAŃSKA!
h) gdy nie potrafimy się oddać Bogu to pomimo wszystko mamy ODDAĆ SIĘ BOGU! „Całkowite oddanie to moje jedyne prawo” (św. Mała Tereska)
i) nie skupiajmy się na tym, co nam brakuje, bo to uczyni nas niezadowolonym, zgorzkniałym i zazdrosnym. Trzeba nam patrzeć inaczej przez wiarę na swoją sytuację, widząc we wszystkim rękę Boga i dobro, które on daje
j) nie chciejmy najpierw zmieniać okoliczności zewnętrzne i w tym upatrywać naszego pokoju, ale nawracajmy nasze serce, oczyszczajmy je z koncentracji na sobie, ze smutku, z braku nadziei
k) „Dość często tam, gdzie duszy wydaje się, że traci, ona wygrywa i zyskuje więcej” (św. Jan od Krzyża)
l) nasze niedoskonałości mogą stać się wspaniałą okazją do postępu w pokorze i w zaufaniu do Miłosierdzia Bożego, a więc w samej świętości
m) bolesne okoliczności życia uczą nas cierpliwości, łagodności dla innych siebie, wyrozumiałości, byśmy mogli się bardziej oddawać rękom Boga
4. Postawa wobec cierpienia osób nam bliskich
a) nasz ból jest uzasadniony ale mamy go przeżywać w pokoju, wierząc że Bóg troszczy się o naszych bliskich
b) nasze współczucie ma być głębokie, ale niezmącone i spokojne
c) współczucie musi wynikać z miłości a nie ze strachu (z obawy przed cierpieniem, przed utratą czegoś)
d) nasi bliźni cierpiący potrzebują wokół siebie ludzi spokojnych, ufnych radosnych
e) w każdej cierpiącej osobie mieszka Jezus! W każdym cierpieniu jest zadatek życia i zmartwychwstania bo trwa w nim osobiście Jezus!
5. Błędy i braki u innych
a) najczęstszym powodem utraty pokoju jest strach przed złem ze strony innych
b) oddanie się w ręce Boga daje nam siłę do zniesienia zła i obrócenia go na naszą korzyść
c) to co wypada zrobić, aby pomoc się poprawić bliźnim, należy czynić spokojnie łagodnie, a całą resztę oddać Bogu
d) winniśmy nie tylko troszczyć się o dobro dla naszych bliskich, ale pragnąć je i zdobywać je w ODPOWIEDNI SPOSÓB!!!
e) popełniamy często grzech; pragniemy dobra, ale pragniemy go w sposób, który jest zły!
f) nasze pragnienia dobra powinny być łagodne, cierpliwe, zdane na Boga
g) „Nic tak nie opóźnia postępu w cnotach, jak zdobywanie ich ze zbytnim pośpiechem” (św. Franciszek Salezy)
6. Cierpliwość wobec bliźniego
a) umiejmy zachować pokój, nawet jeśli inni wokół nas postępują w sposób, który wydaje nam się namuły
b) tam, gdzie nic nie jesteśmy w stanie zrobić, bądźmy spokojni i pozwólmy działać Bogu
c) wielu ludzi traci pokój bo za wszelką cenę chcą poprawić swoje otoczenie
d) skoro Pan Bóg nie odmienił niedoskonałości tej osoby to znaczy, że toleruje ją taką, jaka jest. Bóg cierpliwie czeka stosownej chwili. Mamy modlić się i być cierpliwym!
e) musimy wyzwalać się od osądów i ograniczoności naszego spojrzenia na braki naszych bliskich
7. Cierpliwość wobec własnych błędów i niedoskonałości
a) smutek, zniechęcenie, jakie odczuwamy po grzechu są NIEPOŻĄDANE!
b) mamy ćwiczyć się w umiejętności jak najszybszego odnajdywania pokoju, kiedy zdarzy się nam upaść; musimy unikać smutku i zniechęcenia
c) po pierwsze: BÓG DZIAŁA W DUSZY TRWAJĄCEJ W POKOJU!
d) po drugie: BÓG SIĘ CIESZY, GDY ODDAJEMY MU SIEBIE OD RAZU Z WŁASNĄ NĘDZĄ
e) po trzecie: W SMUTKU PO GRZECHU JEST DUŻO PYCHY, BO ZOSTAŁO ZACHWIANE IDEALNE WYOBRAŻENIE O NAS SAMYCH
f) upadki są szkołą pokory i zaufania miłosierdziu Bożemu a nie okazją do samopotępienia
g) po czwarte: BÓG Z KAŻDEGO MOJEGO GRZECHU MOŻE WYPROWADZIĆ WIĘKSZE DOBRO!
h) powinniśmy ze wszelkich siła walczyć z grzechem, z niedoskonałością, ale jak upadniemy to najlepszy krok to oddanie się Bogu natychmiast, podziękowanie Mu za miłość i przebaczenie, jakim nas obdarza! Najlepiej jest od razu iść do spowiedzi!
i) dla człowieka, który ma dobrą wolę, przy grzechu nie tyle groźny jest sam błąd, ale zniechęcenie, jakie za nim przychodzi!
j) gdy popełnimy grzech nie należy nic zmieniać w rozkładzie modlitwy, ale tym bardziej więcej się modlić! Nic nie powinniśmy zmieniać, ale trwać przy Bogu i wykonywać swoje dotychczasowe obowiązki!
k) istnieje pokusa, by chcieć stawać tylko przed Bogiem, gdy jesteśmy czyści, wolni od grzechów. Bóg pragnie, byśmy po grzechu nie bali się Go, ale wierzyli w Jego miłosierdzie i stawali przed Nim w prawdzie!
l) należy wyznać Bogu swe grzechy, oddać się Jego miłosierdziu, podziękować za miłość, obrać drogę pokory i zależności od Niego, cieszyć się, że nie popełniliśmy większego grzechu
m) Bóg dopuszcza grzech, byśmy nie żyli w pysze, przekonani o swojej bezbłędności i nie szukali w sobie zadowolenia z siebie
8. Niepokój wobec konieczności podejmowania decyzji
a) boimy się pomyłki, żeby nie było negatywnych skutków
b) wobec ważnych decyzji jednym z błędów jest postawa nadmiernego pośpiechu i naprężenia
c) zanim podejmiemy decyzję należy: zbadać gruntownie sytuację, rozważyć nasze motywacje, modlić się o dar Ducha, by działać w zgodzie z wolą Bożą, prosić o radę kogoś mądrego
d) Bóg chce byśmy otwierali nasze Dusze przed innymi, by nam pomagali odnajdywać wolę Bożą
e) czasem nie mam pewności, ale mam dobrą intencję i mam to uczynić co rozpoznałem jako dobro. Jeśli się okaże to błędem, to Bóg widział moją dobrą intencję
f) dotyka nas pokusa zwalniania siebie od podejmowania decyzji z lęku przed odpowiedzialnością
g) lęk przed popełnieniem błędu może być wyrazem pychy, by być perfekcyjnym, doskonałym we własnych oczach, by nikt nam nie mógł nic zarzucić
h) Bóg nie żąda od nas nieomylności i tego, by nasze decyzje były doskonałe!
i) „Kiedy nie wiem co robić, zapytuję miłość, bo ona radzi najlepiej” (św. Faustyna)
NIGDY NIE POZWOLĘ SIĘ ZNIECHĘCIĆ! CIERPLIWOŚCIĄ I WYTRWAŁOŚCIĄ OSIĄGNĘ WSZYSTKO! JEŚLI NIE POTRAFIĘ ROBIĆ WIELKICH RZECZY, WYKONUJĘ DROBNE Z MIŁOŚCIĄ! UCZĘ SIĘ ZACHOWYWAĆ POKÓJ W DROBNYCH SYTUACJACH DNIA!
2
julita29