Przegląd Sił Powietrznych 2010-11.pdf

(5173 KB) Pobierz
395170389 UNPDF
przegląd
sił powietrznych
MIESIĘCZNIK | LISTOPAD 2010 | NR 11 (041)
ISSN 1897-8444
ROZPOZNANIA
str. 4
PRZECIĄGNIĘCIE PODCZAS STARTU str. 17 | SZKOLENIE
LICENCJONOWANYCH KONTROLERÓW RUCHU LOTNICZEGO str. 20
sił powietrznych
przegląd
przegląd
przegląd
TENDENCJE W ROZWOJU
395170389.006.png 395170389.007.png 395170389.008.png 395170389.009.png
TRENDY
str. | 4
Tendencje w rozwoju rozpoznania
SZTUKA OPERACYJNA I TAKTYKA str. | 11
DOŚWIADCZENIA
Satelity w operacjach
„Enduring Freedom”
i „Iraqi Freedom”
Czy BAL muszą iść
tylko w kamasze?
INNE ARMIE
str. | 29
str. | 48
Podniebni rywale
Zespół
redakcyjny
Dyrektor Redakcji Wojskowej
redaktor naczelny: Marek Sarjusz-Wolski
tel.: CA MON 845 365, 845-685, faks: 845 503
sekretariat@redakcjawojskowa.pl
Aleje Jerozolimskie 97
00-909 Warszawa
Redaktor prowadzący:
ppłk rez. nawig. dr Roman Szustek
tel.: CA MON 845-186,
e-mail: przeglad-sz@redakcjawojskowa.pl
Redaktor merytoryczny:
płk rez. dr Jan Brzozowski,
mjr Grzegorz Predel
Opracowanie stylistyczne:
Teresa Wieszczeczyńska
Katarzyna Kocoń, Urszula Zdunek
Skład i łamanie:
Studio RW
Informacje o kolportażu:
Elżbieta Toczek
tel.: CA MON 840 400, 0 22 684 04 00
Zdjęcie na okładce: Sylwia Guzowska
Druk: Drukarnia Wydawnictw Specjalnych
Sztabu Generalnego WP
Zam. 1477/2010
„Przegląd Sił Powietrznych” ukazuje się od listopada 1928 roku.
Od 1 września 2009 r. korespondencję do Gazety Internetowej Redakcji Wojskowej prosimy kierować na adres: portal@redakcjawojskowa.pl
Od 1 września 2009 r. korespondencję do Gazety Internetowej Redakcji Wojskowej prosimy kierować na adres: portal@redakcjawojskowa.pl
395170389.001.png
¢ TRENDY
Tendencje w rozwoju rozpoznania
gen. dyw. dr Krzysztof Załęski ................................................................... 4
przegląd
sił powietrznych
LISTOPAD 2010 | NR 11 (041)
¢ szTuka opERacYjNa i TakTYka
Satelity w operacjach „Enduring Freedom” i „Iraqi Freedom”
mjr Bartosz Olbryś .................................................................................. 11
Szanowni Czytelnicy!
W otwierającym nu-
mer artykule przed-
stawiono tendencje
rozwojowe systemów
rozpoznawczych oraz
dokładność określa-
nia położenia źródeł
promieniowania elektromagnetycznego.
Niektóre państwa już przygotowały swoje
samoloty do realizacji zadań kompleksowe-
go rozpoznania: Francja – Horizon, na bazie
samolotu Cougar MK; Wielka Brytania –
Astor, na bazie samolotu Global Express,
a USA – P-3C Orion, na bazie samolotu
Boeing. Istnieją również inne platformy roz-
poznawcze, np. Saab 340 (Szwecja), przy-
stosowane mniej kompleksowo do prowa-
dzenia rozpoznania radiolokacyjnego. Na
tle powyższych rozwiązań oraz możliwości
finansowych amerykańska koncepcja
MC2A oraz polska M-28R wydają się roz-
wiązaniami pionierskimi.
Kolejny artykuł dotyczy lotów i wykorzysta-
nia prędkości hipersonicznych. Przykładem
prac na tym polu może być opracowywany
przez DARPA pierwszy wielokrotnego użytku
bezzałogowy hipersoniczny pojazd HTV-3X,
znany również jako Blackswift, który wyglą-
da jak statek kosmiczny. Jest on jeszcze na
etapie planowania, ale być może dokona
największego przełomu w lotnictwie od cza-
su powstania silników odrzutowych. Zade-
monstruje po raz pierwszy wszystkie rozwią-
zania techniczne potrzebne do budowy sa-
molotów napędzanych silnikami strumie-
niowymi, startującymi i lądującymi przy po-
mocy własnego napędu i latającymi tak
długo, jak wymaga założone zadanie.
Zachęcam do czytania kolejnych artykułów
i aktywności publicystycznej.
¢ szkoLENiE i BEzpiEczEŃsTWo LoTÓW
Przeciągnięcie podczas startu
płk w st. spocz. pil. dr Jerzy Szczygieł ..................................................... 17
Szkolenie licencjonowanych kontrolerów ruchu lotniczego (cz. I)
kpt. Grzegorz Dańko ............................................................................... 20
¢ DośWiaDczENia
Czy BAL muszą iść tylko w kamasze? (cz. I)
płk pil. dr Władysław Leśnikowski .......................................................... 29
Nawigator naprowadzania – ewolucja
st. chor. sztab. rez. nawig. Józef Tworek ................................................. 35
¢ iNNE aRmiE
Okiem pilota i nawigatora
kmdr por. dypl. rez. pil. Zenon Chojnacki,
płk dypl. rez. nawig. inż. Józef Maciej Brzezina .................................... 39
Podniebni rywale
ppłk w st. spocz. dr inż. Jerzy Garstka .................................................... 48
Szwedzkie myśliwce odrzutowe – wszechstronne
i niewymagające (cz. II)
mgr inż. Maciej Ługowski ....................................................................... 55
¢ omÓWiENia i REcENzjE
O kontrolowanym użyciu broni
mjr Grzegorz Predel ................................................................................ 64
Aleje Jerozolimskie 97, 00-909 Warszawa, tel.: CA MON 845 365, 022 6845365,
022 6845685, www.polska-zbrojna.pl, e-mail: sekretariat@redakcjawojskowa.pl,
ppłk rez. nawig. dr
Roman Szustek,
redaktor prowadzący
Treści numeru są dostępne na stronie internetowej www.polska-zbrojna.pl
2010/11
przegląd sił powietrznych
395170389.002.png 395170389.003.png
TRENDY zapewnić dopływ informacji
Tendencje w rozwoju
rozpoznania
gen. dyw. dr
Krzysztof załęsKi
Dowództwo sił
Powietrznych
Rozpoznanie powietrzne (powietrzno-kosmiczne) stanowi jedno
z ważniejszych zadań sił zbrojnych – zarówno tych państw, które
dysponują najnowocześniejszymi technologiami techniki
rozpoznawczej, jak i tych, których na wprowadzenie takich
technologii nie stać.
W Polsce po latach zastoju
lotnictwo rozpoznawcze
jest stopniowo odtwarza-
ne. Pierwsze działania
w tym celu podjęto w 2003 roku – w ra-
mach tzw. kontraktu stulecia, czyli zaku-
pu samolotu wielozadaniowego, pozyska-
no także zasobniki rozpoznawcze. Z pew-
nością zasobniki te nie zaspokoją
w całości zapotrzebowania Sił Zbrojnych
RP na informacje rozpoznawcze, ale prze-
cież od czegoś trzeba zacząć. Należy rów-
nież uwzględnić fakt, że technika i tech-
nologie rozpoznania ciągle się rozwijają.
Przebieg każdego konfliktu, niezależ-
nie od jego skali i charakteru, zależy od
pozyskanych informacji o przeciwniku.
Dane te stanowią podstawę planowania
działań, zwłaszcza precyzyjnych ude-
rzeń, które mają wyeliminować zagro-
żenie, a nie ludność cywilną i potencjał
przemysłowy wrogiego państwa, jak to
działo się podczas wojen pierwszej po-
łowy XX wieku.
przegląd sił powietrznych
2010/11
395170389.004.png
Na podstawie analizy konfliktów, m.in. na Bli-
skim Wschodzie, oraz operacji „Allied Force”
i „Iraqi Freedom” można stwierdzić, że rozpozna-
nie nadal pozostaje jednym z podstawowych za-
dań komponentu powietrznego w operacjach mi-
litarnych. Jest elementem wsparcia działań, któ-
ry kształtuje i determinuje ich wykonanie. Na
współczesnym polu walki siły powietrzne powin-
ny być zdolne do wykrycia, zlokalizowania oraz
stałego śledzenia każdego obiektu przeciwnika
o znaczeniu militarnym, a także do oceny skut-
ków uderzenia na ten obiekt w jak najkrótszym
czasie. Powinny zapewnić realizację tego cyklu
niezależnie od miejsca, pory dnia i warunków at-
mosferycznych. Z wymagań tych wynika, że ko-
niecznością jest posiadanie sprawnego systemu
obserwacji i rozpoznania powietrznego, składa-
jącego się z różnorodnych środków obserwacji
(nosicieli i urządzeń rozpoznawczych) i rozpo-
znania oraz systemów dystrybuowania danych.
Podczas wykonywania misji rozpoznawczych na-
leży więc uwzględniać także doświadczenia wynie-
sione z konfliktów asymetrycznych. Trzeba poszu-
kiwać nowych rozwiązań technicznych i operacyj-
nych, ukierunkowanych również (a może głównie?)
na wykrywanie i lokalizowanie mobilnych oraz krót-
ko promieniujących źródeł (emiterów). Dlatego
w sposób ciągły są zmieniane systemy rozpoznaw-
cze przenoszone przez lotnictwo oraz opracowywa-
ne nowe koncepcje i standardy współpracy platform
powietrznych na potrzeby prowadzenia wspólnych
operacji rozpoznania elektronicznego.
Platformy
Aby móc spełniać wspomniane wymagania,
prace koncepcyjne ukierunkowano na stworzenie
jednej platformy skupiającej wiele sensorów.
Do zasadniczych programów rozwijania zało-
gowych platform rozpoznania elektronicznego na-
leżą (rys. 1):
– modernizacja samolotów RC-135. W ramach
tego programu unowocześniana jest głównie apa-
ratura rozpoznawcza samolotów. Chodzi bowiem
o umożliwienie rozpoznawania różnorodnych za-
grożeń w spektrum EM – od telefonii komórko-
wej i satelitarnej po radary wysokiej częstotliwo-
ści. Samolot został również przystosowany do wy-
konywania zadań w środowisku sieciocentrycznym
w ramach koncepcji NCCT (Network Centric Col-
laborative Targeting);
– przystosowanie samolotu zakłóceń elektro-
nicznych EC-130H do prowadzenia rozpozna-
nia radiowego COMINT. Samolot ten, dotych-
czas używany do zakłóceń radiowych, wyposa-
żono w nowoczesne systemy COMINT, a do
etatu personelu pokładowego wprowadzono ana-
lityków lingwistów. Samoloty EC-130H będą
również przystosowane do prowadzenia działań
w ramach NCCT;
– EPX, ACS i MC-12W, które mają na celu
wdrożenie kompleksowych samolotów rozpozna-
nia, integrujących zdolności do rozpoznania
SIGINT, IMINT i MASINT. Warto zwrócić uwa-
gę na samolot MC-12W, zaprojektowany na pod-
stawie cywilnej awionetki Beechcraft. Samolot
powstał z pilnej potrzeby operacyjnej, określonej
z uwzględnieniem doświadczeń z operacji w Ira-
ku i Afganistanie. Jest wykorzystywany głównie
do wsparcia elektronicznego z powietrza jedno-
stek lądowych. Sześć samolotów tego typu już
operuje w Iraku – dotychczas wykonały ponad
300 misji bojowych. Do końca tego roku do ope-
racji w Iraku i Afganistanie ma być wydzielonych
37 samolotów tego typu;
– izraelski samolot SIGINT G-550. Projekt roz-
poczęto w 2001 roku i obecnie siły powietrzne Izra-
ela eksploatują trzy samoloty tego typu. Koszt pro-
gramu oszacowano na około 810 mln dolarów.
Najbardziej rozwiniętą technologicznie kon-
strukcją tego rodzaju środków rozpoznania i ob-
serwacji będzie platforma MC2A (Multisensor
Command and Control Aircraft). Ma ona stanowić
wizerunek nowej floty amerykańskich samolotów
rozpoznawczych oraz zapewnić warunki informa-
cyjne do prowadzenia precyzyjnych operacji połą-
czonych. Platforma ta w ciągu 10–15 lat miałaby
przejąć zadania wykonywane przez samoloty E-8
JSTARS, E-3 AWACS i RC-135 Rivet Joint, któ-
re obecnie stanowią trzon systemu rozpoznania po-
wietrznego amerykańskich sił powietrznych.
Wprawdzie samoloty te wykonują zadania zgod-
nie z zasadą: low density, high demand (małe środ-
ki, wysokie wymagania), ale same stały się kosz-
towne i uciążliwe w eksploatacji. Regionalni do-
wódcy muszą rozwiązywać liczne problemy, aby
zapewnić ciągłość wykonywania zadań rozpoznaw-
2010/11
przegląd sił powietrznych
395170389.005.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin