Wytyczne Techniczne K - 1. 3 [1981r. ] - [Opracowanie pierworysu z pomiarów bezpośrednich].pdf

(522 KB) Pobierz
116590740 UNPDF
WYTYCZNE TECHNICZNE K-1.3
MAPA ZASADNICZA
OPRACOWANIE PIERWORYSU Z POMIARÓW
BEZPOŚREDNICH
WYDANIE PIERWSZE
Warszawa 1981
Opracowano w Okręgowym Przedsiębiorstwie Geodezyjno-Kartograficznym "GEOKART" we Wrocławiu przez zespół w składzie:
Mieczysław JASKÓLSKI
Teresa PARTYKA
Halina PAWŁOWSKA
zgodnie z zaleceniami wydanymi przez Biuro Rozwoju Nauki i Techniki Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii reprezentowanego przez Edwarda
JAROSIŃSKIEGO.
Warszawa, dnia 6 stycznia 1981 r.
GŁÓWNY URZĄD GEODEZJI I KARTOGRAFII
ul. Jasna 2/4 skrytka pocztowa 145
tel. 26-42-21
00-950 WARSZAWA
116590740.003.png 116590740.004.png 116590740.005.png
Nr TE.4.422/K-1.3/81
Zarządzeniem nr 2 Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z dnia 9 lutego 1979 roku została wprowadzona do stosowania instrukcja techniczna "K-1
Mapa Zasadnicza". W instrukcji tej podano podstawowe parametry oraz ogólne zasady dotyczące sporządzania pierworysu mapy zasadniczej.
W celu ujednolicenia sposobu sporządzania pierworysu na podstawie materiałów powstałych w wyników bezpośrednich pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych
zalecam stosowanie wytycznych technicznych
"K-1.3 Mapa zasadnicza. Opracowanie pierworysu z pomiarów bezpośrednich".
Dyrektor Biura
Rozwoju Nauki i Techniki
mgr inż. St. Różanka
S P I S T R E Ś C I
str.
7
Rozdział
II
8
Rozdział
III
10
Rozdział
IV
- Sprawdzenie dokładności graficznej pierworysu
19
116590740.006.png
Rozdział
V
21
Rozdział
VI
23
Rozdział
VII
26
Rozdział
VIII
- Sprawdzenie dokładności opracowania pierworysu
28
Rozdział
IX
29
Załączniki, wzory i przykłady
nr
1
3
4
Wzór wycinka pierworysu rzeźby terenu przed redakcją
5
Wzór wycinka pierworysu rzeźby terenu po redakcji
/rzeźba terenu przedstawiona przy pomocy warstwic i punktów
6
Wzór wycinka pierworysu rzeźby terenu po redakcji
/rzeźba terenu na obszarach zainwestowanych przedstawiona
7
116590740.001.png
ROZDZIAŁ I
Postanowienia ogólne
§ 1
Wytyczne określają postępowanie techniczne przy kartowaniu szczegółów sytuacyjnych i kartograficznym opracowaniu rzeźby terenu mapy zasadniczej
wykonywanej w całości na jednym pierworysie lub w systemie nakładek tematycznych.
§ 2
Kartowanie sytuacji jest to zespół czynności, których celem jest graficzne przedstawienie na mapie w wybranej skali kształtu, wielkości i wzajemnego położenia
szczegółów sytuacyjnych.
§ 3
Kartograficzne opracowanie rzeźby terenu jest to zespół czynności polegających na przedstawieniu w skali mapy ukształtowania terenu w formie warstwic i
wysokości punktów charakteryzujących cechy naturalnych form terenowych, bądź tylko wysokości charakterystycznych punktów terenu, w przypadku
przedstawienia sztucznie ukształtowanej powierzchni terenu, powstałej w wyniku działalności gospodarczej człowieka.
§ 4
Stosowanie metod, narzędzi i materiałów nie przewidzianych niniejszymi wytycznymi jest dopuszczalne, a metod będących wynikiem postępu technicznego jest
zalecane, pod warunkiem zachowania dokładności określonych w instrukcji technicznej K-1 Mapa zasadnicza.
ROZDZIAŁ II
Prace przygotowawcze
§ 5
W zakres prac przygotowawczych wchodzi:
116590740.002.png
- pobranie materiałów wyjściowych,
- wykonanie obliczeń pomocniczych,
- wybór odpowiedniej folii lub planszy kartograficznej oraz sprzętu.
§ 6
Do materiałów wyjściowych zalicza się:
- szkic podziału mierzonego obszaru na arkusze mapy zasadniczej z określeniem zasięgu przyjętych skal opracowania oraz istniejącego pokrycia mapą
zasadniczą
- szkice przeglądowe oraz wykazy współrzędnych i miar poziomej osnowy geodezyjnej,
- materiały z pomiarów sytuacyjno-wysokościowych wykonanych metodą bezpośrednią,
- istniejące pierworysy mapy zasadniczej wraz z metrykami,
- dokumenty geodezyjne i opracowania kartograficzne przewidziane do wykorzystania.
§ 7
1. W miarę potrzeb należy wykonać następujące obliczenia pomocnicze:
1/ obliczenie współrzędnych punktów przecięć linii pomiarowych z ramką arkusza mapy w sposób przykładowo podany w załączniku nr 1,
2/ obliczenia współrzędnych prostokątnych szczegółów terenowych pomierzonych metodami: biegunową, wcięć kątowych, liniowych i kątowo-liniowych,
3/ przeliczenie rzędnych wysokości punktów osnów i punktów terenowych na państwowy układ wysokości, liczony od wskaźnika zerowego mareografu w
Kronsztadzie.
2. Obliczenie współrzędnych prostokątnych szczegółów terenowych pomierzonych metodami wymienionymi w ust. 1 pkt. 2 należy wykonać w przypadkach:
1/ braku odpowiednio dokładnego sprzętu do kartowania,
2/ gdy odległość od stanowiska do mierzonego punktu przekracza zasięg przyrządu do kartowania.
3. Obliczenia pomocnicze wykonuje się na kalkulatorach elektronicznych /np. HP-25, Texas SR-51 lub CE Calcom-35/.
§ 8
1. W zależności od przyjętego systemu opracowania pierworysu mapy zasadniczej oraz metody wykonania prac polowych, należy zastosować plansze lub folie
kartograficzne i odpowiedni sprzęt kartograficzny, co zostało szczegółowo omówione w następnych rozdziałach,
2. Przyrządy kartograficzne należy przed kartowaniem sprawdzić i w miarę potrzeby zrektyfikować.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin