Wilks Eileen - Winnica Ashtonów 01 - Prawdziwe uczucia.pdf - Wilks Eileen - akinorew12

Eileen Wilks

Prawdziwe uczucia

PROLOG

Nikt się nie spodziewał, że kościół będzie pełny. W

deszczowy środowy poranek w Crawley w Nebrasce o godzinie

jedenastej trzydzieści większość ludzi, jak zazwyczaj o tej

porze, była w pracy. Na mszę przyszli jednak i kierowniczka

poczty, i aptekarz z aptekarzową, i bankier z małżonką. Licznie

przybyli również przedstawiciele rodzin farmerskich z okolicy.

Bliźniaczki Mortimer też siedziały na swoich stałych

miejscach - w szóstej ławce w środkowym rzędzie. Flora i Dora

nie opuściły żadnego ślubu w tym kościele od pięćdziesięciu

lat. Mały deszcz nie był w stanie im przeszkodzić.

- Jaki ten młody Spencer jest przystojny - szepnęła Flora.

- Przystojny, akurat - żachnęła się jej siostra. - Może i

przystojny, ale nie mów mi, że ten ogier stałby tutaj, czekając

na pannę młodą, gdyby...

Kierowniczka poczty odwróciła się i spojrzała na nie

karcąco.

- Nie patrz na mnie w ten sposób, Emmaline Bradley -

powiedziała Dora. - Francis wciąż gra hymn. Nie widzę

powodu, dla którego nie miałybyśmy sobie jeszcze

porozmawiać.

Flora pociągnęła ją za rękaw.

- Patrz, sadzają ojca Spencera - szepnęła. - Nie wygląda

na szczęśliwego.

Dora pociągnęła nosem.

- Frederick Ashton nie był szczęśliwy od momentu,

kiedy matka odstawiła go od piersi. Ten mężczyzna ma tylko

dwa rodzaje nastrojów: zły albo bardzo zły. Gdzie pastor

Brown miał głowę, kiedy uczynił go diakonem, naprawdę nie

wiem...

No, ale to oczywiście nie ma związku ze sprawą.

Lucy Johnson, siedząca po drugiej stronie Flory,

pochyliła się w ich stronę.

- Przynajmniej Frederick dopilnował, żeby jego syn

postąpił uczciwie wobec biednej Sally.

Flora pokiwała potakująco głową.

- Biedna Sally. Rozumiem, dlaczego uległa pokusie. Ten

chłopak Ashtonów jest taki...

- Przystojny - dokończyła za nią sucho Dora. - Nie

jestem pewna, czy Frederick zrobił Sally przysługę.

- Och, Spencer jest po prostu młody - powiedziała Lucy.

- Mój Charlie był taki sam, zanim się pobraliśmy. I

jesteśmy razem już od czterdziestu dwóch łat.

Emmaline Bradley znów odwróciła się w ich stronę.

- Ciii - szepnęła.

Flora zarumieniła się, Lucy zacisnęła usta, ale Dora

nawet tego nie zauważyła. Patrzyła ze zmarszczonymi brwiami

na tył głowy Fredericka Ashtona, który siedział trzy rzędy

przed nimi. Plotka głosiła, że wychowywał synów ciężką ręką.

Zwykł mawiać, że rózga to najlepszy środek wychowawczy.

Francis uderzyła w pierwsze tony „Marsza weselnego”.

Przy wejściu do kościoła Sally Barnett przycisnęła dłoń

do żołądka. Satynowy materiał sukienki był zimny i śliski.

- Denerwujesz się, kochanie? - zapytał ją ojciec.

Poczuła mdłości. Ale tata wyglądał na tak

zmartwionego... Na pewno mama miała rację. Spencer się

ustatkuje, kiedy tylko pojawią się dzieci. Przywołała na twarz

uśmiech.

- Tak, tato - szepnęła.

Ojciec poklepał ją po dłoni.

- To całkowicie normalne. Czas na nas, kotku.

Weszli razem do kościoła i w rytmie rozbrzmiewającego

marsza ruszyli w stronę ołtarza, gdzie czekał na nich Spencer.

Suknia Sally szeleściła, a jej serce biło coraz głośniej i

głośniej. Ściskała bukiet tak mocno, że palce jej zdrętwiały.

Spencer wyglądał wspaniale w smokingu. Czy to ważne,

że musieli go wypożyczyć? Powtarzała mu tyle razy, że to nie

ma dla niej żadnego znaczenia. Dla niego jednak miało. Chciał

tak wielu rzeczy. Mogła go zrozumieć - wyrósł,

słuchając narzekań swojej matki, że tak mało mają i że o tyle

lepiej by im się żyło, gdyby ich ojciec sprzedał farmę wiele łat

temu. W

końcu uwierzył, że szczęście zależy od rzeczy, nie od

ludzi.

Pokaże mu, że jest inaczej, obiecała sobie, kiedy ojciec

puścił jej ramię. Będzie dla Spencera tak dobrą żoną, że nigdy

nie będzie żałował tego dnia.

Tak jak zawsze jej serce podskoczyło, kiedy Spencer

wziął ją za rękę. Wiedziała, że jej nie kocha. Nie w ten głęboki,

bolesny sposób, w jaki ona kochała jego. Ale będzie cierpliwa.

Nauczy go miłości.

Zapomniawszy o mdłościach, Sally z rozjaśnioną twarzą

słuchała pastora wypowiadającego znane słowa. Jej młody

wybranek stał obok, wysoki i wyprostowany.

Spencer spojrzał na Sally. Ale ta kretynka się uśmiecha.

Myśli pewnie, że mnie złapała... Samolubna krowa,

pobiegła z płaczem do tatusia, kiedy się okazało, że jest w

ciąży. Kropla zimnego potu spłynęła po plecach Spencera.

- Czy ty, Spencerze Winstonie Ashton, bierzesz tę

kobietę za żonę? - zapytał pastor. - Czy przysięgasz ją kochać i

szanować...

Frederick Ashton był jedyną osobą na świecie, której

Spencer się bał. Mimo że jego ojciec co wieczór czytał Biblię,

jego prawdziwym bogiem była pozycja społeczna. Dał

Spencerowi jasno do zrozumienia, że nie pozwoli mu

Wilks Eileen - Winnica Ashtonów 01 - Prawdziwe uczucia.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: