8.Wnioski Podczas wykonywania ćwiczenia zapoznalimy się z podstawowymi sposobami pomiaru, obliczeń oraz konstrukcji wykresów wskazowych układów trójfazowych. Po przeprowadzeniu ćwiczenia i dokonaniu obliczeń można stwierdzić,że różnica między wielkociami obliczonymi a zmierzonymi były spowadowane iż kondensator był traktowany jako element czysto reaktancyjny ,nie były brane pod uwagę rezystancje przewodów łšcze- niowych i przełšczników ,a także została pominięta moc tracona na przyrzšdach pomiarowych. Podczas obserwacji jasnoci wiecenia żarówek w fazach S i T zauważylimy ,że w obydwu kolejnociach faz żarówki wieciły się jednakowo. 3. Wnioski Żadna z powyższych metod nie jest idealna do pomiaru mocy w obwodach jednofazowych pršdu przemiennego. Najlepszš metodš z pewnociš jest użycie watomierza elektronicznego, jednak nie mielimy takiej możliwoci. Z przeprowadzonych metod zdecydowanie najlepszš jest użycie watomierza wskazówkowego. Jednak ze względu na zbyt duży zakres pršdowy, mocno zafałszowuje on wyniki przy małych pršdach (odbiornik RC). Pozostałe wyniki sš bardzo wiarygodne i możemy uznać je za wzorcowe. Metoda trzech woltomierzy dała poprawne wyniki jedynie dla obcišżenia RL, pozostałe sš mocno zawyżone. Błędy pojawiajšce się we wszystkich metodach zwišzane sš z: - Napięcie powinno być sinusoidalne do pomiaru watomierzem, a z pewnociš w sieci nie mamy czystej sinusoidy, - Wszystkie mierniki posiadajš własnš rezystancje, a co za tym idzie pobierajš moc czynnš, - Rezystancje przewodów, - Najtańsze woltomierze wyposażane sš w przetworniki wartoci redniej, a ich wskazania skalowane sš do wartoci skutecznej, więc wskazania odpowiadajš podanej dokładnoci pomiaru tylko dla przebiegów sinusoidalnych.
secoalit