Barbara Marciniak - Zwiastuni świtu - nauki Plejadian.pdf - Barbara Marciniak - morefaya2006

Powrót do spisu KIPPIN

PRZEDRUK

BARBARA MARCINIAK

ZWIASTUNI ŚWITU

(Bringers of the Dawn / wyd. orygin. 1992)

"Świetlanej Rodzinie"

* * *

"Lada chwila nastąpi przejście, przesunięcie wymiarów

zmniejszające gęstość trzeciego wymiaru, tak

abyście mogli wkroczyć w wymiary wyższe,

w których ciało nie posiada tak stałej natury.

Przybyliście tutaj, ponieważ chcecie opanować

proces ewolucyjny i móc z tym żyć.

To będzie bardzo ekscytujące, ponieważ oznacza,

że będziecie funkcjonować w wielu rzeczywistościach."

* * *

Inne książki Barbary Marciniak wydane dotychczas w

Polsce:

ZWIASTUNI ŚWITU

ZIEMIA ZWIASTUNÓW ŚWITU

SPIS TREŚCI:

O autorce

Podziękowania

Słowo wstępne

Przedmowa

Rozdział 1: Ambasadorzy z głębi czasu

Rozdział 2: W drodze do Najwyższego Stwórcy

Rozdział 3: Kim są wasi bogowie?

Rozdział 4:Wspomnienia w strefie wolnej woli

Rozdział 5: Kto nosi w sobie strunę światła

Rozdział 6: Ujawnienie historii

Rozdział 7 Wielowymiarowe zespolenie

Rozdział 8: Poza ostateczną tyranią

Rozdział 9: Nowe głęboki granice

Rozdział 10: Nowy paradygmat światła

Rozdział 11: Nazwa gry

Rozdział 12: Nieść światło to najtrudniejsze zadanie

Rozdział 13: Czyim jesteście celem?

Rozdział 14: Emocje – tajemnica w kronikach czasu

Rozdział 15: Inicjacja Ziemi poprzez jedność

Rozdział 16: Heretycy wyprzedzający swoją epokę

Rozdział 17: Język Światła

Rozdział 18: Symfonie świadomości

Rozdział 19: Rozniecanie wewnętrznego płomienia

Rozdział 20: Seks – most do wyższych poziomów świadomości

Rozdział 21: Wasze zobowiązanie rozwoju w 3-W

Rozdział 22: Galaktyczna fala przypływowa światła

Spis treści / Dalej

PODZIĘKOWANIA

Pragnę podziękować moim przyjaciołom, krewnym i przodkom, których sile charakteru

zawdzięczam moją Własną wolę. Szczególne podziękowania należą się mojej siostrze Karen, za jej

głęboką miłość i oddanie dla mnie i “Plejadian". W zakres mojej pracy nad Plejadianami wchodziły

podróże do wielu świętych miejsc i nauka w nich, jak również o nich. W pierwszej fazie pracy dotarłam

do Tobby'ego i Teri Weiss, którzy zapewnili mi kompetentną pomoc w doświadczeniach z

Plejadianami, podczas naszych licznych wycieczek do miejsc mocy. Po naszej wspólnej wycieczce do

Aten – Barrie i Susie Konicov pierwsi odebrali przekaz od Plejadian i relację zamieścili drukiem w

magazynie Connecting Link. Przedstawili mi także Terę Thomas, swoją przyjaciółkę, współautorkę i

wydawcę Zwiastunów Świtu. Praca nad tą książką przekształciła jej życie i mam wielki szacunek dla

tych zmian, jak również jej umiejętności i zaangażowania.

Tera, Karen i Plejadianie w pewien sposób zainicjowali powstanie mojej książki. Wreszcie pojawiła

się Barbara Hand Clow, a bodźce od niej odebrane i zachęta są bezpośrednią przyczyną publikacji

książki. Marsha Andreola hojnie obdarzyła mnie encyklopedyczną wiedzą o taśmach, a Richard

Rodgers służył nieustającą pomocą. Czuję głęboki respekt dla natchnionego doświadczenia Gerry'ego

Clow, gdyż towarzyszyłam mu w poszukiwaniu materiałów i składał mi podziękowania za udział w

narodzinach książki. Gail Vivino dodała swoje subtelne, a nietuzinkowe umiejętności, aby doprowadzić

książkę do jej stanu ostatecznego, razem z Barbarą Doern Drew, Amy Frost i resztą personelu Bear &

Company. Marilyn Hager Biethan nadała końcowego twórczego szlifu swoją znakomitą okładką i

projektem książki. Aby pobudzić wyobraźnię czytelnika do odbioru głębszego przekazu – artysta

projektujący okładkę Peter Everly stworzył obraz świtu w kosmosie – zakodowanego światła.

Szanuję odważnych, chętnych określić na nowo najgłębszą istotę istnienia i nieść iskrę buntu w

nową wersję gry.

Przekazuję głęboką miłość i podziękowania Świadomości Plejadian, moim nauczycielom i

przyjaciołom, za ich lojalność, niezłomne poczucie obowiązku, które ożywia we mnie energetyczną

formułę galaktycznej elegancji. Dzięki za ideał, który stał się realny – miłość, pokój, dobrobyt,

pomyślność. Dzięki wszystkim.

SŁOWO WSTĘPNE

Kiedy w 1988 roku spotkałam Barbarę Marciniak, obie właśnie rozpoczęłyśmy nowy, pasjonujący

okres w swoim życiu: ja przeniosłam się do Michigan, aby założyć nowe czasopismo Connecting Link,

którego wydawcami mieli być Barrie i Susie Konicov, Barbara natomiast zaczęła przekazywać sygnały

Plejadian. Po latach pracy w różnych zawodach, podróży, poszukiwań i studiowania materiałów

poszerzających świadomość, stworzyłyśmy sobie zajęcie w pełni odpowiadające naszej naturze i

przekonaniom, i byłyśmy tym bardzo przejęte.

Przez następne dwa lata Barbara i ja podróżowałyśmy do wielu miejsc, czerpałyśmy wiele radości

z nauk Plejadian i ogólnie wspaniale spędzałyśmy czas. Rozmawiałyśmy o napisaniu książki

zawierającej nauki Plejadian, ale nie czyniłyśmy żadnych konkretnych kroków w tej sprawie; książka

miała pojawić się, kiedy przyjdzie czas.

Nadszedł rok 1990, początek “nienazwanej dekady". Connecting Link zdobywał sobie mocną

pozycję na rynku, a Barbara nagrała około 300 taśm z przekazem Plejadian. Poczułam że nadszedł

czas, abym wróciła do Nowego Jorku, gdzie mogłam nadal redagować magazyn za pomocą

komputera, a jednocześnie zająć się poważniej dystrybucją. Czułam także, że czas zabrać się za

książkę.

Kiedy myślałam “książka", wyobrażałam sobie, że Plejadianie mi ją podyktują, a ja po prostu

przepiszę tekst z taśmy, wydam materiał i na tym sprawa się zakończy. Nie będzie to wymagało

szczególnego wysiłku i zajmie bardzo mało czasu w planach wydawniczych mojego czasopisma.

Byłam zatem bardzo zaskoczona kiedy w maju, gdy zasiadłyśmy z Barbarą aby dokonać “przekazania

książki", usłyszałam jak Plejadianie wyobrażają sobie pracę nad tą książką.

Plejadianie zapewnili mnie, że nie podyktują mi książki i że będę musiała złożyć ją własnymi siłami.

To mnie zaintrygowało. Powiedzieli mi: “Gdybyś po prostu dostała tę książkę w gotowej postaci,

byłabyś tylko pracownikiem najemnym. Jaki byłby to wysiłek z twojej strony? Coś się w tobie narodzi,

narodzi się proces, który stanowi całkowicie nowatorski sposób użytkowania siły twórczej".

Ha!“W porządku, zatem jak mam dokonać tego cudownego procesu?" zapytałam. “Od czego mam

zacząć?"

Odpowiedź brzmiała: “Zabierzesz się do pracy korzystając tylko ze swojej intuicji. Twój projekt nie

ma się opierać na logicznym rozumowaniu. Używając intuicji, będziesz prowadzona i kontrolowana,

czy potrafisz wykonać i zakończyć projekt bez wiedzy logicznego umysłu kontrolującego twoje kolejne

posunięcia. To będzie dla ciebie niezwykłe ćwiczenie. Podniesie cię na dużo wyższy poziom

świadomości, porządku i zaufania. Kiedy twoja praca zakończy się sukcesem, powiesz: 'Nie wiem, jak

to zrobiłam. Nie mam pojęcia.'

Ta opowieść pokaże, że jeśli potraficie oczyścić ludzi z ich osobistej informacji, mogą osiągnąć

kosmiczną świadomość. Proces który będziesz przechodzić przez kilka następnych miesięcy będzie

bardzo intensywny. Przejdziesz sama proces inicjacji który będziesz opisywać. W ciągu następnych

sześciu miesięcy osiągniesz sprawność w kilku dziedzinach, i wszystko to wiąże się ze sobą".

Powiedzieli że mam przesłuchiwać taśmy i przepisywać tylko te partie, przy których poczuję, że

powinny znaleźć się w książce. Siostra Barbary, Karen, wyczuwała intuicyjnie, które taśmy zawierają

właściwe informacje i wysyłała mi je. Również moja przyjaciółka Marsha kierowała się impulsami

wskazującymi jej taśmy, które należy dołączyć. Potem do mnie należało wybrać z nich części, których

użyję. Poinstruowano mnie, aby nie kierować się żadnym porządkiem, ani nie myśleć jak dopasować

te części do siebie. Mogłam używać tylko kodu składającego się z jednego do pięciu słów, i zaznaczać

strony odpowiednim kolorem w celu skategoryzowania informacji – to wszystko.

Zaczęłam pojmować o co chodzi. Mój logiczny umysł miał jeszcze jedną wątpliwość. Zapytałam

Plejadian: “Czy powinnyśmy starać się znaleźć wydawcę, zanim ukończymy książkę, lub przynajmniej

ogłosić, że pracujemy nad nią?".

Plejadianie odpowiedzieli: “Tak, w odpowiedniej chwili wyślecie zawiadomienie, że zaczęłyście

pracę nad książką. Od razu, zaczynając pracę, uporządkuj swoje biurko i zadbaj by wokół nie było

nieładu i dezorganizacji. Zapewnij sobie czystą, wolną przestrzeń, a kryształowe kamienie będą ci w

tym pomagać. Następnie możesz zmówić modlitwę intencyjną, mówiąc – 'Teraz rozpoczynam książkę

i wysyłam oświadczenie do wszystkich: wydawców, tych którzy są związani z oddaniem tego materiału

do druku, tych którym ten przekaz najlepiej będzie służył. Chciałabym spowodować, by odkryła mnie i

dotarła do mnie osoba, która opublikuje tę książkę i rozpozna jej niezwykłe przesłanie, choć

rozumiem, że mam na to niewielki wpływ. Ta część zadania nie należy do mnie. Rozumiem, że mam

wysłać ogłoszenie, podobnie jak wysyłam zawiadomienia o narodzinach dziecka, i że otrzymam

odpowiedź. Ufam, że tak będzie'. To wszystko. Otrzymasz o co prosisz. Pamiętaj, że proces przez

który będziesz przechodzić jest w dużym stopniu częścią tej opowieści, ponieważ dowiesz się czegoś

o sobie; zatem opowieść będzie przekazana w słowach które poskładasz. Zrozumiesz znaczenie tej

książki, ponieważ torując innym drogę do rzeczywistości, nabierzesz doświadczenia opartego na

manipulowaniu rzeczywistością, układając różne zdania i konteksty w nowy porządek. W tym procesie

absolutnie niezbędne jest zaufanie – ktoś kto nie ufa, uznałby że to bardzo trudne. Oprócz zaufania

nie ma niczego innego, ku czemu mogłabyś się zwrócić. Potrzebne jest także poświęcenie, a

nauczysz się, że można poświęcić się komuś kim jesteś, kto nie zawiedzie, kto zawsze będzie

zaspokajał twoje potrzeby, kto nigdy cię nie opuści. Zawsze wszystko to będzie działało zgodnie z

twoimi zamierzeniami. Twoja rola w tym procesie polega na tym, abyś postanowiła czego chcesz i po

prostu pozwoliła na przepływ danych. Książka stworzy swój własny porządek, ty natomiast podczas

tego procesu poznasz siebie i zakodujesz pewne informacje. Twoje doświadczenia rozkwitną w twoim

umyśle".

Kiedy teraz czytam słowa, które wtedy mi przekazali, odbieram inny obraz niż w tamtym czasie.

Teraz zdaję sobie sprawę, iż kilka razy wspomnieli, że opracowanie tej książki będzie dla mnie

inicjacją, że zostanę sprawdzona, i że ludzie będą musieli oczyścić się ze swojej osobistej informacji,

aby osiągnąć kosmiczną świadomość. Teraz wiem co znaczą te słowa – wtedy nie miałam pojęcia.

Moje osobiste sprawy zaczęły przybierać zły obrót. Nie ufałam sobie, nie kochałam siebie, i

faktycznie nie wiedziałam kim naprawdę jestem – nie umiałam oddzielić prawdziwej siebie od fasady.

Rozpoczęłam serię sesji – by po dogłębnej pracy usunąć zmagazynowane w moim ciele problemy

dotyczące zablokowanych wspomnień z dzieciństwa, cierpień i bólu. Był we mnie chaos i w żadnym

wypadku nie nadawałam się do pracy nad książką, ponieważ ledwo nadążałam z wydawaniem

czasopisma co dwa miesiące.

W październiku pojechałam z Plejadianami do Egiptu. Wiedziałam, że ta podróż będzie punktem

zwrotnym w moim życiu, i sądziłam, że stanie się bodźcem, dzięki któremu będę mogła zacząć

pracować i wymęczyć z siebie tę książkę. To była cudowna, wspaniała podróż , która jednak bardzo

mnie przygnębiła. Otworzyła moje obwody i obudziła obszary, o których istnieniu nie miałam pojęcia, a

wiele z nich było ciemnych i brzydkich. Kiedy powróciłam do Nowego Jorku, stanowczo nie byłam w

stanie zacząć pracy nad książką i prawdę mówiąc nie byłam pewna, czy kiedykolwiek będę w stanie

to zrobić.

Jedyną rzeczą jaką wtedy wiedziałam na pewno, było to, że muszę wyprowadzić się z Nowego

Jorku. Nie mogłam się tam skupić i oczyścić, i czułam jak bombarduje mnie energia. Chodząc po

ulicach czułam się naga, wystawiana na spojrzenia, nie mogłam już także korzystać z metra. Czas

było się wynieść.

W grudniu tego samego roku przeprowadziłam się do Północnej Karoliny. Kiedy coś jest właściwe,

pięknie się udaje. Libby, jedna z przyjaciółek poznanych w Egipcie, mieszkała na wsi na południe od

Raieigh, a ja wiedziałam że chcę tam zamieszkać. Powzięłam zamiar, że będę miała dom do którego

się przeprowadzę, zanim tam przyjechałam. Wyobraziłam sobie jak będzie wyglądał i jak będzie

wyglądała ziemia, a Libby obiecała, że będzie miała oczy i uszy otwarte. Około tygodnia przed moją

przeprowadzką, obecna właścicielka mojego domu, przyszła do sklepu Libby narzekając, ponieważ

osoba, której wynajmowała dom, wyprowadziła się, nie zostawiając żadnej wiadomości. Libby

powiedziała: “To dlatego, ponieważ to dom Terry!". W następnym tygodniu wyjechałam z Nowego

Jorku z całym swoim dobytkiem i wprowadziłam się do nowego miejsca. Dom był dokładnie taki jak

chciałam – przestronny, jasny, z działką 175 akrów. Był doskonały! Natychmiast po przybyciu

zaczęłam uzdrawianie. Leżałam na ziemi lub siedziałam oparta plecami o drzewo i pozwalałam po

prostu, żeby natura mnie uzdrawiała. Tylko na tym się koncentrowałam.

W styczniu, kiedy przyjechałam do Michigan, aby złożyć do druku trzynasty numer Connecting Link

zdałam sobie sprawę, że czas mojej pracy z tym pismem dobiegł końca. Wydając je bardzo się

rozwinęłam, a teraz nadszedł czas, abym zabrała się za coś innego – nie wiedziałam co to miało być,

lecz kiedy doznałam takiego uczucia, musiałam być mu posłuszna.

Kiedy wróciłam do domu spędziłam kilka dni, pytając samą siebie, czy nie popełniłam idiotyzmu

rezygnując z pracy w momencie, kiedy mieszkam na wsi i nie wiem, gdzie mogłabym dostać

następną. Wtedy uświadomiłam sobie, jak to się doskonale składa, że nie mam pracy: nadszedł czas,

aby zabrać się do pracy nad książką. Zaczęłam słuchać taśm i przepisywać fragmenty tekstu. Praca

szła gładko i łatwo – wszystko zdawało się płynąć. Nie kwestionowałam tworzącego się porządku, ani

nie usiłowałam zaprowadzać własnego. Po prostu pozwalałam, aby to wszystko przepływało przeze

mnie.

W tym czasie Plejadianie zorganizowali serię całodziennych zajęć dla kilku osób, aby wyzwolić nas

z naszych problemów. Zajęcia nazywały się Inicjujące Kody Świadomości i dokładnie tym były.

Dotarłam do głębszych warstw problemów z którymi jak myślałam uporałam się w Nowym Jorku.

Uczestnicy zajęć pozbyli się ogromnego bagażu emocjonalnego i nawiązali z sobą bardzo mocne

więzi. Seria zakończyła się rebirthingiem, co było jednym z najpotężniejszych doświadczeń w moim

życiu.

Dokonałam kolejnego “czytania książki" z Plejadianami, w której opowiadają o Zwiastunach Świtu,

tworzących kosmiczny skok ewolucyjny w świadomości, możliwy dzięki zakotwiczeniu częstotliwości

najpierw w ich własnych ciałach. Nagle uświadomiłam sobie: nie byłam w stanie pracować nad

książką w 1990 roku kiedy pierwszy raz o niej rozmawialiśmy, ponieważ nie mogłam jeszcze utrzymać

częstotliwości; nie byłam dostatecznie oczyszczona, aby to zrobić. Zapytałam o to Plejadian.

“Nie ufałaś sobie, Tero. Mówiłaś wszystkim że tak, ale naprawdę nawet nie lubiłaś siebie.

Porównywałaś się z innymi i nie byłaś uczciwa w stosunku do siebie, a ludzie bardzo ci bliscy

odpłacali ci tym samym. Musiałaś zagłębić się w sobie, jak każdy, gdyż w każdym tkwią pokłady

nienawiści i niechęci do siebie. Musiałaś zbadać pewne swoje nieprawidłowe zachowania i odkryć ich

przyczyny, co sprawi, że staniesz się Stróżem Częstotliwości. To dlatego przekazano ci książkę w ten

sposób – ponieważ musisz doznać wielkiego przełomu w świadomości. Penetrując i przekładając

materiał, którego nawet nie użyjesz, wejdziesz z nami w bezpośredni związek. Słyszałaś wciąż od

nowa, w neutralny sposób nauki, które musiałaś zastosować bezpośrednio do siebie, jeśli nie chciałaś

pozostać w tyle. I zrobiłaś to!".

Następnie powiedzieli mi, że przepisałam dostateczną ilość materiału i że książka jest gotowa do

złożenia. Nie miałam żadnej koncepcji jak powinnam to zrobić. Czy mam przeczytać wszystkie kartki

za jednym zamachem i zobaczyć w którym miejscu do siebie pasują? Na niektórych kartkach miałam

Barbara Marciniak - Zwiastuni świtu - nauki Plejadian.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: