27.doc

I. Podstawowe pojęcfa i zjawiska na rynku finansowym

37

-           

systematyczne (rynkowe), mierzone przez współczynnik beta, które
dotyczy ogólnych trendów na całym rynku. Podlegają im wszystkie akcje,
więc nie możemy go ograniczyć tylko poprzez dywersyfikację portfela;

-            specyficzne, związane ze zmiennością cen akcji poszczególnych spół­
ek, zaieżnąod ich indywidualnej sytuacji; możemy je zdywersyfikować.

W zdywersyfikowanym portfelu inwestycyjnym stopa zwrotu z danego papieru wartościowego (r) jest funkcją liniową poziomu ryzyka rynkowego tego portfela, mierzonego przez współczynnik beta:

r = rf+(3(rm-rf)

gdzie: rf - stopa zwrotu inwestycji bez ryzyka (ńskfree ratę); rm - rynkowa stopa zwrotu {market returń); (3 - to współczynnik beta korelacji danego aktywa z rynkiem.

Tak więc oczekiwana premia za ryzyko (r-rf) równa jest współczynniko­wi beta pomnożonemu przez premię za ryzyko rynkowe:

r-rf=(3(rnvrf)

Współczynnik beta określa, na podstawie historycznych danych, stopień skorelowania danego papieru wartościowego z rynkiem. Poszczególne akcje reagują na trendy rynkowe z różnym natężeniem. Współczynnik beta okre­śla, w jakiej proporcji wahania całego rynku, reprezentowane przez indeks giełdowy, są skorelowane ze wzrostem lub spadkiem kursu danej akcji.

Na przykład gdy:

beta = 0,5   zmiana cen na rynku o 10% wpływa na kurs danej akcji o 5%, beta= 1      zmiana cen na rynku jest równa zmianie kursu akcji, beta> 1       wartość akcji zmienia się więcej niż przeciętnie w stosunku do

zmiany przeciętnych notowań na rynku, beta < 1       kurs akcji reaguje słabiej niż przeciętnie na zmianę notowań na

rynku.

Jeśli więc np. przewidujemy hossę, lepiej mieć akcje z beta >1; jeśli bes­sę, to odwrotnie.

Jeśli np. dla rynku ameiykańskiego w 2001 roku przyjmiemy za zwrot pozbawiony ryzyka (rf) 3,5%, równy oprocentowaniu bonów skarbowych,