Obalenie Teorii Ewolucji.pdf

Obalenie Teorii Ewolucji

Badacze ewolucji mówią coraz głośniej: teoria Darwina nie sprawdziła się właściwie w

niczym.

Na początku 1848 roku, w Kalifornii, nieopodal dzisiejszego miasta Sacramento, pewien

cieśla znalazł grudkę złota. Kiedy wieść się rozniosła, w ciągu sześciu miesięcy 80 tysięcy

ludzi ruszyło na poszukiwanie kruszcu.

W krótkim czasie rozkopali obszar na przestrzeni setek kilometrów kwadratowych. Oprócz

sporej ilości złota, odkryli też zadziwiające znaleziska. Wkrótce po obozach poszukiwaczy

zaczęły krążyć opowieści o dawnych, zaginionych cywilizacjach. Sięgnęły one zenitu, kiedy

w 1851 roku ktoś znalazł bryłkę złotonośnego kwarcu, w której tkwił zardzewiały, ale

idealnie prosty gwóźdź. Sensacja stała się jeszcze większa, kiedy najbardziej prestiżowa

organizacja geologiczna - Smithsonian Institution - stwierdziła, że gwóźdź pochodził z

warstw skalnych, liczących 380-550 mln lat! Jak to możliwe, skoro, według naukowców,

pierwszy człowiek zdolny wytwarzać prymitywne narzędzia pojawił się na Błękitnej Planecie

zaledwie 5 milionów lat temu, a narzędzi z kamienia łupanego zaczął używać dopiero 1,5 mln

lat później! Nasza kultura liczy zaledwie 10-11 tysięcy lat, a metale znamy dopiero od 5

tysięcy lat.

Ale na tym nie koniec niezwykłych odkryć. 9 czerwca 1891 roku, w miejscowości

Morrisonville, pani Culp dorzucała węgla do pieca, rozbijając jego bryły na kawałki. W

środku jednej z nich tkwił... złoty łańcuszek długości 25 centymetrów. Węgiel zaś

wydobywany na tym terenie pochodził sprzed około 300 milionów lat! Kto w tamtym czasie

wykonał żelazny gwóźdź i złoty łańcuszek, skoro, według naukowych szacunków, nie było na

Ziemi nikogo, kto mógłby to zrobić?!

Gdzie się podziały brakujące ogniwa?

Zagadki związane z pochodzeniem tych i dziesiątków podobnych znalezisk można by od

biedy jakoś wytłumaczyć, gdyby nie to, że współczesna nauka - do czego przyznaje się

niechętnie - ma coraz większe problemy z ustaleniem prawdziwej historii życia na Ziemi.

Dotąd opierała się na ogłoszonej w 1859 roku teorii Karola Darwina. Zakłada ona, najogólniej

biorąc, że życie powstające na Ziemi na przestrzeni milionów lat, drogą doboru naturalnego i

swoistych prób i błędów, rozwijało się w coraz doskonalsze formy. Rzecz w tym, że, jak

stwierdził ostatnio profesor Stephen Gould z Uniwersytetu Harvarda, "skamieliny nie dają

żadnego dowodu na istnienie stopniowych zmian". A jego kolega, profesor Niles Eldredge,

potwierdził, że nikt nigdy nie znalazł żadnych "pośrednich stworzeń". Wśród skamieniałości

nie ma "brakujących ogniw", na przykład żyrafy z szyją średniej długości.

Najstarsze skamieniałości pochodzą z okresu zwanego kambrem, czyli sprzed około 590

milionów lat. Jednak wszystkie te organizmy wyginęły w stosunkowo krótkim czasie. Po

blisko 400 mln lat życie na Ziemi gwałtownie wybuchło. Wszelkie organizmy, które wtedy

powstały, odnajdujemy w pełni rozwinięte bez śladu jakiegokolwiek wcześniejszego etapu.

Profesor Gould tak to komentuje: "Na danym terenie gatunki nie powstają stopniowo w

drodze przekształcania się ich przodków; wszystkie one pojawiają się nagle, w pełni

uformowane. I w dodatku żyją tak, jakby nie podlegały żadnej ewolucji. Ostrygi i małże są

obecnie w gruncie rzeczy takie same, jak wtedy, gdy pojawiły się po raz pierwszy, około 400

milionów lat temu. Ryby trzonopłetwe żyją od 300 milionów lat, bez żadnych

poważniejszych zmian. Rekiny wyglądają tak samo, jak 150 milionów lat temu. Także

jesiotry, aligatory, żółwie nie zmieniły się od tego czasu."

Kto majstrował w ogrodzie życia?

Zrozpaczeni obrońcy "jedynie słusznej" teorii ewolucji przez chwilę upatrywali ratunku w

inżynierii genetycznej. Manipulując genami, starali się w laboratoriach wywołać

przyspieszoną ewolucję. Zaaranżować drogę, jaką przeszły różnorodne organizmy, od swych

pierwotnych form, do dzisiejszej postaci. Niestety, ich wysiłki pochłaniające ogromne środki

finansowe niczego nie dały. Owszem, stworzyli muchy o podwójnym odwłoku lub z

dodatkowym skrzydłem zamiast głowy, albo z czterema skrzydłami. Nigdy jednak nie udało

się stworzyć nowego organu wewnętrznego ani innego rodzaju muchy. Jak stwierdził

zrezygnowany doktor Robert Wesson, teoria ewolucji Karola Darwina nie sprawdza się

właściwie w niczym. Nie znamy na przykład etapów przejściowych między rybami a płazami.

Pierwsze zwierzęta lądowe pojawiły się od razu z doskonale rozwiniętymi czterema

kończynami, pasem barkowym i biodrowym, żebrami i wyodrębnionymi głowami. W ciągu

kilku milionów lat, ponad 320 milionów lat temu, pojawił się ponad tuzin rzędów płazów i nic

nie wskazuje, by jedne były przodkami innych!

To samo dotyczy ssaków. Pierwsze z nich były małymi stworzeniami. Potem nagle wymarły,

by 15 milionów lat później znowu nagle pojawiło się kilkadziesiąt ich grup. Ale jakich!

Niedźwiedzie, lwy czy hipopotamy nie różniące się niczym od dzisiejszych. Mało tego,

wystąpiły równocześnie w Azji, Ameryce Południowej czy południowej Afryce. I wcale nie

ma pewności, czy są one potomkami pierwszych maleńkich ssaków. Wszystko wygląda tak,

jakby ktoś powoływał do życia na Ziemi wszelkie organizmy już w stanie pełnego rozwoju, a

potem je niszczył. Lub może raczej starał się zasadzić na Błękitnej Planecie ogród życia, a

kiedy ten się nie przyjął, podejmował kolejne próby, z nieco innymi gatunkami. Lub

wymieniał jedne na drugie.

Jeśli tak, to i człowiek powstał o wiele wcześniej, niż to zakłada nauka. Dochodził do

pewnego etapu rozwoju cywilizacyjnego, po czym - po kolejnym kataklizmie - zaczynał

jeszcze raz. Może to właśnie jakaś pracywilizacja u szczytu swojej potęgi wzniosła piramidy

egipskie, a potem zginęła? Albo nasz rozwój naprawdę nie jest rozwojem liniowym, ale

efektem kolejnych, niezbyt udanych prób?

Bez trudu można sobie dziś wyobrazić samozagładę człowieka: zniszczenie ekologiczne czy

totalną wojnę jądrową. Skoro my to potrafimy, czemu nie mieliby tego umieć nasi

poprzednicy? Może w inny sposób, ale z tym samym efektem końcowym.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: