Wszyscy stają w kręgu. Grę rozpoczyna osoba, wskazując dowolnego uczestnika poprzez wyciągnięcie w jego kierunku ułożonej „w pistolet” dłoni. Osoba wskazana kuca, natomiast osoby stojące po lewej i prawej stronie wskazanego harcerza muszą jak najszybciej się „zestrzelić” – wykonać gest „pistoletu” i powiedzieć „pif-paf”. Ten kto przegra, odpada z gry.
rekwizyty: duży koc
Jedna osoba kuca i przykrywa się kocem. Pozostali mówią: „Zdejmij z siebie coś ciepłego”. Uczestnik zabawy, zdejmuje kolejne części swojej garderoby, do momentu, aż wpadnie na pomysł, że chodziło o zdjęcie koca.
Osoba prowadząca pyta harcerza „Powiedz, kogo kochasz?”, zaznaczając jednocześnie, że i tak znamy tę osobę, więc musi się przyznać. Uczestnik gry oczywiście boi się przyznać o kogo chodzi, a wystarczyłoby powiedzieć: „kogo kochasz”
Śpiewając poszczególne fragmenty piosenki wykonujemy odpowiednie ruchy. Całą piosenkę można powtarzać kilka razy (szybciej, wolniej, głośniej, ciszej...)
- mama dała – uderzamy 2 razy rękoma o kolana
- mi pieniądze – klaszczemy dwa razy
- żebym kupił ryby – machamy rękoma zakładając jedną dłoń na drugą
- a ja zamiast ryby, ryby – uderzamy pięścią o pięść 2 razy na przemian
- niosę wieloryby – uderzamy 2 razy prawą pięścią w lewy łokieć i 2 razy lewą pięścią w prawy łokieć
- co robi – uderzamy 2 razy rękoma o kolana
- ryba - klaszczemy dwa razy
- ogonem kiwa - machamy rękoma zakładając jedną dłoń na drugą
- bo, bo - uderzamy pięścią o pięść 2 razy na przemian
- bo to przecież ryba, ryba - uderzamy 2 razy prawą pięścią w lewy łokieć i 2 razy lewą pięścią w prawy łokieć
rekwizyty: ławka
Osoba wchodzi do sali i widzi inną osobę stojącą na ławce, podniesioną wysoko przez dwóch chłopców. Teraz osobie wprowadzonej zawiązujemy oczy i stawiamy ją na ławce. Nie podnosimy jej tek wysoko, a efekt uzyskujemy poprzez kołysanie ławką i kucanie osób trzymających ławkę. Gdy osoba będzie przekonana, że jest bardzo wysoko, wówczas każemy jej zeskoczyć z ławki, która znajduje się nisko nas podłogą.
Siadamy w kręgu i mocno trzymamy się swoich sąsiadów. Wybieramy jedną osobę, która będzie dentystą i będzie wyrywał zęby, czyli osoby z kręgu. Osoba, która zostanie wyrwana z kręgu staje się dentystą i dalej wyrywa zęby.
Ustawiamy się w kręgu. Swoje dłonie przykładamy do dłoni sąsiadów, po czym śpiewamy tekst, wykonując przy tym odpowiednie ruchy:
- na zielonej łące – uderzamy małymi palcami
- raz, dwa, trzy – uderzamy kciukami
- pasły się zające – uderzamy serdecznymi palcami
- raz, dwa, trzy – uderzamy wskazującymi palcami
- dzień dobry, dzień dobry – kiwamy środkowymi palcami
Dobieramy się w pary. Jedna osoba wydaje polecenia, a inni mają je wykonać. Przykładowe polecenia: „dłoń do dłoni”, „noga do nogi”... gdy prowadzący powie: „ludzie do ludzi” – zmieniają się pary.
Wszyscy stają w kręgu, trzymając się za ręce. W środku kręgu stawiamy krzesło. Wszyscy ciągną się za ręce, tak, by jakaś osoba dotknęła krzesła. Kto dotknął krzesła – odpada z gry.
Jedna osoba według własnego szyfru (najczęściej na tę samą literę alfabetu) wybiera rzeczy, które chce zabrać na bezludną wyspę. Uczestnicy pytają, czy mogą zabrać daną rzecz, a dana osoba odpowiada „tak” lub „nie”. Celem gry jest odgadnięcie klucza, jakim kierowała się osoba wybierająca rzeczy.
Uczestnicy zabawy robią dwa kółka – w jednym stają dziewczynki, a w drugim chłopcy. Śpiewają piosenkę: „Zróbmy kółka dwa, będzie zabawa, będziem bawić się wesoło do białego dnia. Chodźże ze mną, całusa ci dam, raz, dwa, trzy.” W czasie śpiewania wewnętrzne kółko porusza się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, a zewnętrzne w kierunku przeciwnym. Na słowo „trzy” kręgi obracają się do siebie i chłopiec daje całusa dziewczynie, która stoi naprzeciw niego.
Stajemy w kole, parami, jedna osoba, za drugą. Osoby w tyły to baby, z przodu – wozy. Na komendę prowadzącego: „baba na wóz” osoby w tyłu wskakują na barana osobom z przodu. Na okrzyk: „Baba z wozu” zeskakują i biegną 1 kółko wokół kręgu, po czym wskakują na barana. Kto ostatni wskoczy – ten odpada. Wygrywa para, która dotrwa do końca.
Uczestnicy kładą się na plecach w ten sposób, że głowę kładziemy na brzuchu osoby poprzedniej. Pierwsza osoba mówi: „ha” , druga „ha ha”, trzecia: „ha ha ha” itd.
rekwizyty: sztućce, kostka do gry, wafelek (baton, czekolada)
Wszyscy siedzą w kręgu i rzucają kolejno kostką. Jeśli ktoś wyrzuci 6, robi 1 okrążenie wokół kręgu, w którym na środku leży widelec, nóż i zapakowany wafelek. Za pomocą noża i widelca, musi go rozpakować, zanim kolejna osoba wyrzuci 6, gdyż wówczas następuje zmiana. Gra kończy się w momencie, w którym ktoś zje ostatni kawałek wafelka.
W celu utrudnienie i uatrakcyjnienia gry można osobie, która wyrzuci 6 kazać przed wzięciem noża i widelca do ręki ubrać się w czapkę, szalik i rękawiczki.
Wybieramy kilku ochotników i wyprowadzamy z sali. Pozostali stają w kręgu. Prowadzący zawiesza sobie na szyi gwizdek w taki sposób, by schować sznurek pod kołnierzykiem, a sam gwizdek wisiał na plecach. Wybrani ochotnicy muszą odgadnąć, gdzie jest gwizdek. Osoby ustawione w kręgu wydają dźwięki gwizdka, a prowadzący ciągle się przemieszcza, utrudniając w ten sposób zlokalizowanie gwizdka.
„Misie dwa”
Uczestnicy tworzą dwa koła, zewnętrzne i wewnętrzne, tak aby każdy miał kogoś naprzeciwko siebie. Śpiewamy, wykonując jednocześnie ruchy:
- misie dwa, misie dwa, misie dwa – uderzenie o uda, a potem o ręce osoby przeciwnej – powtarzamy trzy razy
- misie szare, misie bure obydwa – obrót wokół własnej osi
- i kochają się te misie, przytulają sobie pysie – przytulenie osoby stojącej naprzeciw
- misie szare, misie bure obydwa – „wiatraczek”
- sialala, sialala, sialala – przytulenie osoby stojącej naprzeciw
- i kochają się te misie, przytulają sobie pysie – przytulanie osoby stojącej naprzeciw
„Dumanie”
Wszyscy uczestnicy stają w kręgu, jedna osoba za drugą. Śpiewamy, wykonując jednocześnie ruchy:
- noga naprzód, noga w tył, dum, dum, dum – stawiamy prawą nogę w przód, a potem w tył
- ruszaj ciałem w przód i w tył, dum, dum, dum – ruszamy ciałem w przód i w tył
- za oknami słońce świeci, dum, dum, dum – kołyszemy rękami w górze
- kołyszemy się jak dzieci, dum, dum ,dum – kołyszemy całym ciałem.
Na słowa „dum dum dum” – podskakujemy.
Zabawę powtarzamy wielokrotnie, za każdym razem zacieśniając szeregi.
„Piter – Paweł”
Siadamy w kręgu, po turecku. Wszyscy odliczają po kolei, a pierwsze dwie osoby to: Piter i Paweł. Najpierw uderzamy o kolana, a następnie klaszczemy. Jedna osoba pstryka prawą ręką i mówi swój numer, następnie pstryka lewą mówiąc numer wywoływany. Osoba, której numer został wywołany robi czynności analogiczne jak poprzednia. Kto się pomyli lub zapomni numer, odpada z gry.
„Pizza-Hut”
Śpiewamy i wykonujemy ruchy:
- a pizza hut, a pizza hut – zataczamy rękami kółka w powietrzu
- a chicken, chicken, chicken pizza hut – udajemy kurczaka
- a pizza hut, a pizza hut– zataczamy rękami kółka w powietrzu
- a chicken, chicken, chicken pizza hut– udajemy kurczaka
- mc donald, mc donald – zataczamy w powietrzu znaczek mcdonalds’a
po czym śpiewamy drugą zwrotkę:
- a ford escort – pokazujemy, jakbyśmy prowadzili auto
- a mini, mini, mini ford escort – pokazujemy jaki samochód jest mały
- syrena, syrena – rozkładamy ręce
„Rozplątywanie węzła”
Wszyscy stoją w kręgu i zamykają oczy. Na sygnał wszyscy wyciągają ręce i idą do przodu. Łapią się za ręce tak, aby dana osoba nie trzymała dwiema rękami tej samej osoby. Gdy wszyscy będą już się trzymać – wówczas otwieramy oczy. Dana osoba puszcza węzeł jedną ręką. Grupa musi teraz tak sobą „manewrować”, aby się rozplątać.
„Dziesięciu murzynków”
Wszyscy stają w kręgu. Prowadzący pokazuje ruchy, które wszyscy powtarzają, śpiewając jednocześnie tekst.
- 10 murzynków – pokazujemy obie dłonie
- w spodenkach na szelkach – każdy pokazuje jak zakłada spodnie na szelkach
- dziś taką piosenkę zaśpiewa wam – pokazujemy śpiew
- o elena, a buzi, buzi, buzi – palcami przejeżdżamy po ustach
- o elena, o eli, o ala – pokazujemy śpiew
Aby uatrakcyjnić pląs można wprowadzać różne tempa, tonacje itp.
„Pingwinek”
Wszyscy stoją w kręgu, jedna osoba wchodzi w środek i śpiewa, a razem z nim reszta grupy.
Miała bab pingwina, pingwina bęc
Wsadziła go do młyna, do młyna bęc
O mój miły pingwinie, pingwinie
Jakże tam ci w tym młynie, hej.
„Shark”
Wszyscy śpiewają i powtarzają ruchy za prowadzącym:
- Baby shark, baby shark – pokazujemy dłonią płynącego rekina
- Sister shark, sister shark – udajemy rekiny obiema dłońmi
- Mather shark, mather shark – udajemy rekina całym przedramieniem
- Father shark, father shark – udajemy rekina całymi rękami
- Grandfather shark – udajemy rekina poprzez złapanie się prawą dłonią za lewy łokieć, a lewą za prawy
- Shark atack! – atakujemy osobę stojącą obok nas
„Słoń ma trąbę”
Śpiewamy i pokazujemy:
- Słoń ma trąbę – prawa noga do przodu
- A my nie - prawa noga do tyłu
- I tym od słonia – lewa noga w lewo
- różnimy się – lewa noga w prawo
„Banany”
Śpiewamy tekst piosenki, jednocześnie tańcząc (w kółko, ruszając biodrami)
Płyną łodzie z bananami w siną dal
A każdy ładowacz śpiewa tak
Podaj, podaj, podaj mi proszę bananów kosz
Ładibu daj daj, ładibu daj.
Można pląs ten wykonywać na 2 głosy. Pierwsza grupa zaczyna od słów „płyną łodzie...”, a druga od „podaj, podaj...”
„Kaczorek”
Wszyscy siedzą w kręgu i podając sobie kaczorka mówią, gdzie najchętniej by go pocałowali. Oczywiście dana część ciała nie może się powtórzyć. Później każdy całuje osobę z prawej strony w to miejsce, w które chciał pocałować kaczorka.
„Mały eskimos”
Śpiewamy tekst:
Mały eskimos aj, aj, aj, chciał się nauczyć aj, aj, aj, gdy się nauczył aj, aj, aj ciągle powtarzał aj, aj aj, mały eskimos lo, lo, lo, chciał się nauczyć lo, lo, lo, gdy się nauczył lo, lo, lo, ciągle powtarzał lo, lo,lo, mały eskimos wiu, wiu, wiu, chciał się nauczyć wiu, wiu, wiu, gdy się nauczył wiu, wiu, wiu, ciągle powtarzał wiu, wiu, wiu
Gdy śpiewamy „aj, aj, aj” – pocieramy nos, gdy „lo, lo, lo” – klepiemy się w ramiona, na „wiu, wiu, wiu – klepiemy się w kolana.
„Tic tac”
rekwizyty: dwa mazaki
Wszyscy siadamy w kręgu, prowadzący grę w dwie przeciwne podaje mazaki, nazwane: „tic” i „tac”, mówiąc: „to jest tic”, „to jest tac”. Każdy otrzymujący „tica” lub „taca” pyta osobę która mu go podała, mówiąc „co to jest”, pytanie wraca do pierwszej osoby, która udziela odpowiedzi. Odpowiedź wraca do osoby, która otrzymuje „tica” lub „taca” , przekazuje mazak dalej.
„Banan”
Śpiewamy tekst piosenki, powtarzając ruchy za prowadzącym.
- Pils banana, pils, pils, banana – obieramy banana
- Go banana, go, go banana – gonimy banana
- Shake banana, shake, shake banana – złapanie banana i mieszanie
Prowadzący krzyczy na koniec: banana is over the world, pozostali odkrzykują: unite
„My są żabki”
Stoimy w kręgu, wszyscy śpiewają tekst piosenki i pokazują stosownie do śpiewanego fragmentu
„My są żabki, wy są żabki, my nie mamy nic takiego, jedna łapka, druga łapka, skrzydełka żadnego, uła kwa kwa, uła kwa kwa, my nie mamy nic takiego, jedna łapka, druga łapka, skrzydełka żadnego”
Tekst powtarzamy kilka razy, śpiewając oczywiście coraz szybciej.
„Krzesło elektryczne”
rekwizyty: krzesło
Uczestnicy zabawy stają w kole, trzymając się za ręce. W środku kółka stawiamy krzesło. Zadaniem uczestników jest wepchnięcie na krzesło osób stojących obok nich, ale w taki sposób, aby samemu go nie dotknąć. Osoba, która dotknęła krzesełko została „porażona prądem” i odpada z gry. Odpadają również osoby, które przerwą krąg. Kto dotrwa do końca – wygrywa.
„Motor”
...
esosnowska