SKOK W DAL: Fazy skoku:rozbieg,odbicie,lot,lądowanie.Stosowane techniki skoku w dal:naturalna (kuczna),kroczna,piersiowa,biegowa. Skok w dal technika naturalną – charakteryzuje się kuczną pozycją ciała w czasie lotu.Skok w dal techniką kroczną – utrzymanie w locie pozycji wykrocznej.Po rozbiegu, który powinien kończyć się odbiciem z belki, noga odbijająca prostuje się we wszystkich stawach, a noga wymachowa (ugięta w kolanie) wraz z ramionami wykonują wymach w przód – w górę, w zależności od wybranego sposobu wykonania skoku następuje:podciągnięcie nogi odbijającej do wymachowej do pozycji kucznej,utrzymanie pozycji wymachowej i podciągnięcie nogi odbijającej do wymachowej w fazie przygotowania do lądowania.W końcowej fazie lotu skoczek przenosi ramiona w tył i lekko prostuje nogi wyciągając je w przód. Lądowanie następuje na ugięte nogi, miękko amortyzując siłę zetknięcia z ziemią.Wynik w skoku w dal zależy od szybkości rozbiegu, siły i kąta odbicia, dlatego też należy nauczyć najpierw szybkiego biegu i prawidłowego odbicia jedną nogą.pchnięcie kulą Cześć wstępna: pokaz i objaśnienie techniki oraz zapoznanie ze sprzętem Część właściwa: 1) nauka poprawnego trzymania i ułożenia kuli. 2) nauka prawidłowego wypchnięcia kuli (pod odpowiednim kątem) -w wykroku lewą nogą, przodem do kierunku rzutu, ze skrętem barków w kierunku nogi prawej. 3) nauka poprawnej pozycji wyjściowej, 4) nauka pozycji „wagi" oraz pozycji ..kolano do kolana". 5) nauka wymachu i postawienia lewej nogi długim zakrokiem w tył (zwrócić uwagę na poprawne ustawienie stóp i barków). 6) nauka podciągania prawej nogi do poprawnej pozycji wyrzutu -wykonując len element coraz szybciej dochodzimy do pełnego wykonania doślizgu, 7) nauka pchnięcia z pozycji wyżutnej (z zatrzymania po doślizgu),8) nauka pchnięcia z doślizgu z utrzymania pozycji wykrocznej po wyrzucie, 9) nauka pchnięcia z doślizgu z przeskokiem po wypchnięciu, 10 doskonalenie techniki pchnięcia kulą. rzut oszczepem Część wstępna: pokaz i objaśnienie techniki oraz zapoznanie ze sprzętem. Część właściwa: 1) nauka chwytu, trzymania oszczepu oraz wyrzutu, 2) nauka niesienia oszczepu' -• w marszu,-- w truchcie,- w biegu, 3) nauka odprowadzania oszczepu - w miejscu, -w marszu, - w truchcie, - w biegu, 4) nauka wyrzutu z zatrzymaniem pozycji łuku napiętego i utrzymaniem pozycji wykrocznej po wyrzucie - miejsca, - z 3-kroku,- z 5-kroku, 5) nauka odmierzania rozbiegu oraz nauka rytmu rozbiegu, 6) nauka rzutów z rozbiegu z utrzymaniem pozycji wykrocznej po wyrzucie i z przeskokiem, 7) doskonalenie techniki rzutu oszczepem. FLOP –1 skok wzwyż techniką flop na małej wysokości, 2 skok z miejsca z obrotem wokół osi poprzecznej, 3 skok ze skrzyni jako ćwiczenie lądowania i doskonalenia obrotu wokół osi poprzecznej, 4 odbicie z obrotem wokół osi podłużnej, 5 rozbieg po łuku , 6 skok wzwyż tech flop. Technika biegowa: -1 nauka poprawnego technicznie odbicia w trakcie rozbiegu, 2 wytworzeniu umiejętności swobodnej zmiany nóg w fazie lotu, 3 nauce poprawnego technicznie lądowania. KOORDYNACJA: 1 wrodzona, 2 nabyta: -ogólna, -szczegółowa (jednostronnie wyćwiczona, wielostronnie wyćwiczona). Składniki koordyn: przestrzeń, czas, warunki standardowe lub zmienne. Poziomy koord: 1 ćw. w których oceniany jest ruch w przestrzeni (nie ważny czas), 2 oceniana jest dokładność ruchu w przestrzeni w jak najkrutszym czsie (skok w dal), 3 ocenia się przestrzeń, czas i zmieniające się warunki (tyczka, gry). Koło średnica 2,5m, pierwszy płotek 13,72m (pokonuje się 7-8 kroków, 7 –atakująca przód), wysokość 106,7 cm. Ostatni pł a meta 14,02m . rytm w płotkach: 1 krok odległ 2 m, 3 kroki 6 –9,14m, 5 kr 9,14 –13m. .kąt 40 44 stopnie. 100m wymachowa, zamachowa, 110 ppł –atakująca, zakroczna, wzwyż i w dal –wymachowa i odbijająca. Kula M –7,260 kg, K –4kg. średnica M –110- 113 max, K 95 mm –110 max. Fazy w pchnięciu kulą: pozycja wyjściowa, waga, kolano do kolana, doślizg, pozycja wyrzutna. START NISKI: Pozycja „na miejsca”:nogi oparte o ścianki bloków,przyklęk na kolanie nogi zakrocznej,ręce oparte na szerokości barków przed linią startową,Na komendę „gotów”:biodra uniesione do wysokości barków,ciało w bezruchu,Na strzał (sygnał startu):silne odepchnięcie nóg od bloków,przeniesienie jak najszybszym i najkrótszym ruchem nogi zakrocznej do przodu,w kolejnych krokach zwanych „odbijającymi”, stopniowe doprowadzenie tułowia do pozycji pionowej.BIEG PRZEZ PLOTKI : Start niski – ułożenie nóg w blokach tak, aby zaatakować płotek właściwą nogą.Dobieg – polega na dokładnym ustaleniu miejsca odbicia (ataku).Przejście płotka – atak – wyprowadzony noga ugiętą w stawie kolanowym, przeniesienie nogi zakrocznej (odbijającej) ruchem odwodzącym na zewnątrz nad płotek.Zejście z płotka – aktywne szybkie ściągnięcie nogi atakującej w dół i przeniesienie nogi zakrocznej ruchem okrężnym do wewnątrz i postawienie jej w przód, wyraźnie przed nogą schodzącą z płotka, na wprost do kierunku biegu. Ramiona wykonują ruch kompensacyjny pozwalający na zachowanie równowagi. Rozpoczęcie opuszczania nogi atakującej wykonuje się z aktywnym podnoszeniem biodra nogi atakującej.
Czikusio