Błona rentgenowska
umożliwia wykrywanie m. in. promieniowania rentgenowskiego, pod wpływem którego następuje rozkład halogenków srebra będących składnikiem emulsji umieszczonej na elastycznym podłożu z trójoctanu celulozy lub poliestru.
Defektoskopia
Określanie ciągłości materii z wykorzystaniem oddziaływania pól fizycznych bez uszkodzenia lub zniszczenia badanego obiektu.
Efekt fotochemiczny
Reakcje chemiczne zachodzące w emulsji fotograficznej pod wpływem promieniowania elektromagnetycznego jakim jest promieniowanie rentgenowskie oraz światło widzialne.
Ekspozycja
Ilość promieniowania padającego na błonę rentgenowską. Ekspozycja równa jest iloczynowi natężenia promieniowania przez czas napromieniowania.
Energia promieniowania rentgenowskiego
powstaje z energii elektronów zderzających się z anodą i zależna jest od ich prędkości oraz od liczby atomowej materiału anody. Im większa jest energia promieniowania rentgenowskiego tym większa jest jego zdolność do przenikania materii.
Fluorescencja
Zdolność pewnych materiałów do absorbowania fotonów promieniowania rentgenowskiego i wysyłania fali elektromagnetycznej w postaci światła widzialnego. Materiałem takim jest najczęściej mieszanina kryształów siarczku cynku oraz siarczku kadmu.
Indywidualna dawka promieniowania
Wchłonięta przez człowieka dawka promieniowania. Może być zmierzona za pomocą metody fotograficznej lub jonizacyjnej. Określona jest wartość dopuszczalnej dawki, przekroczenie której stwarza zagrożenie dla zdrowia ludzkiego.
Jakość radiogramu
inaczej dokładność odtworzenia szczegółów badanego obiektu. Miarą jakości radiogramu jest średnica najcieńszego widocznego na radiogramie pręcika wzorca kontrolnego. Ustalając klasę radiogramu należy uwzględnić grubość prześwietlanego obiektu.
Jonizacja
Zjawisko polegające na wybiciu z powłoki atomu jednego lub kilku elektronów skutkiem czego powstaje dodatnio naładowany jon. Do promieniowania wywołującego zjawisko jonizacji zalicza się promieniowanie rentgenowskie. Materiały nieprzewodzące, np. gazy, stają się na skutek jonizacji przewodnikami elektryczności.
Kaseta rentgenowska
Światłoszczelna elastyczna koperta zawierająca błonę rentgenowską ułożoną pomiędzy odpowiednimi okładkami wzmacniającymi.
Komora jonizacyjna
Urządzenie do wykrywania m.in. promieniowania rentgenowskiego. Wykorzystuje zjawisko jonizacji, a tym samym przewodzenia prądu elektrycznego przez gaz znajdujący się w komorze wyposażonej w parę elektod.
Kontrast błony rtg
Definiowany jest jako różnica zaczernienia (gęstości optycznej) dwóch sąsiednich obszarów na radiogramie.
Lampa rentgenowska
Część aparatu rentgenowskiego pozwalająca, w wyniku realizacji procesu zderzenia rozpędzonych elektronów z anodą, na wytworzenie promieniowania elektromagnetycznego o określonych parametrach tzw. promieniowania rentgenowskiego.
Obróbka fotochemiczna
zwana również obróbką ciemnową, polegająca na poddaniu naświetlonej błony rentgenowskiej procesowi wywołania, utrwalenia, płukania i suszenia. Ponieważ może wpływać na zaczernienie błony rentgenowskiej, wprowadzono standaryzację procesu obróbki fotochemicznej.
Ognisko anody
Powierzchnia anody poddana bombardowaniu elektronami wysyłanymi przez katodę. Wielkość ogniska wpływa na ostrość zdjęcia rentgenowskiego.
Okładki wzmacniające
pozwalają na wykorzystanie większej ilości promieniowania padającego na błonę rentgenowską. Znane są dwa typy okładek wzmacniających: okładki solne (fluoryzujące - świecące światłem widzialnym) oraz okładki ołowiowe emitujące strumień elektronów.
Osłabienie promieniowania
Skutek procesu pochłaniania i rozpraszania promieniowania rentgenowskiego przenikającego przez materię. Osłabienie promieniowania zależne jest od rodzaju i grubości materiału prześwietlanego obiektu.
Promieniowanie elektromagnetyczne
Rozprzestrzenianie się zmiennych i wzajemnie prostopadłych pól: elektrycznego oraz magnetycznego.
Promieniowanie rentgenowskie
Promieniowanie elektromagnetyczne powstające podczas hamowania szybkich cząstek elementarnych (elektronów) przez materię. Rozchodzi się prostoliniowo z prędkością światła. Charakteryzuje je energia i natężenie.
Przenikliwość promieniowania
Zdolność promieniowania rentgenowskiego do przenikania przez materię. Zdolność przenikania wzrasta wraz ze zmniejszającą się długością fali. Promieniowanie o małej długości fali nazywa się twardym.
Radiografia
Jedna z technik badania z użyciem promieniowania rentgenowskiego, w której wynik badania utrwalony jest na błonie rentgenowskiej.
Radiogram
Napromieniowana oraz poddana obróbce fotochemicznej błona rentgenowska z utrwalonym obrazem badanego obiektu.
Radiometria
Jedna z technik badania z użyciem promieniowania rentgenowskiego, w której wynik badania zarejestrowany jest jako sygnał elektryczny.
Radioskopia
Jedna z technik badania z użyciem promieniowania rentgenowskiego, w której wynik badania uwidoczniony jest na ekranie.
Sensytometria
zajmuje się badaniem fotograficznych właściwości błon rentgenowskich takich jak ziarnistość, czułość oraz metodami pomiaru tych właściwości.
Wada materiału
Niepożądana nieciągłość materii występująca w badanym obiekcie.
Widmo promieniowania rentgenowskiego
jest ciągłe, co spowodowane jest różną energią elektronów uderzających w anodę. Na widmo ciągłe nałożone są linie spektralne związane ze zjawiskiem powrotu wzbudzonych atomów materiału anody do stanu podstawowego.
Wzorzec kontrolny
zwany także wskaźnikem jakości obrazu, stosowany jest do oceny jakości radiogramu. Wykorzystywany jest najczęściej w postaci zestawu pręcików o zróżnicowanych średnicach. Wzorzec kontrolny układany jest na badanym obiekcie.
Zaczernienie błony rtg
zwane także gęstością optyczną, określane jest jako logarytm stosunku natężenia światła widzialnego padającego na błonę rentgenowską do natężenia światła przechodzącego przez błonę.
marcin0732