Wykład 1, 14.03.2011
Zaliczenie: egzamin na ostatnich ćwiczeniach 30.05 , test zaliczeniowy; dwie grupy, 10 pytań zamkniętych.
„Podstawy seksuologii” – Lew Starowicz, Wioleta Skrzypulec
Diagnoza i leczenie zaburzeń podniecenia seksualnego u kobiet.
Seksualność = czynniki biologiczne, czynniki psychologiczne i czynniki społeczne.
Brak reakcji genitalnej, rzadkie doświadczenie orgazmu, unikane aktywności seksualnej à zaburzenia podniecenia seksualnego, oziębłość, niskie libido. Zaburzenia podniecenia seksualnego to stan, w którym kobieta jest niezdolna do osiągnięcia lub utrzymania podniecenia seksualnego – SAD.
Aseksualność czwarta orientacja seksualna? Szacuje się, że osoby aseksualne stanowią jeden procent naszej populacji. W tej grupie przeważają kobiety.
AVEN – organizacja, która skupia na świecie największą liczbę osób aseksualnych uważają, ze niechęć do seksu jest czymś naturalnym, uwarunkowanym biologicznie.
Dysfunkcje (zaburzenia) seksualne niespowodowane zmianami organicznymi ani chorobą somatyczną:
® F 52.0 Brak lub utrata potrzeb seksualnych
® F 52.1 Awersja seksualna i brak przyjemności seksualnej
® F 52.2 Brak reakcji genitalnej
® F 52.3 Zaburzenia orgazmu
® F 52.4 Wytrysk przedwczesny
® F 52.5 Pochwica nieorganiczna
® F 52.6 Nadmierny popęd seksualny
W Polsce zaburzenia podniecenia seksualnego dotyczą:
Ø 1 na 10 kobiet do 24 roku życia (10%)
Ø 7 na 10 kobiet po 45 roku życia (70%)
Rzekome zaburzenia podniecenia seksualnego. O rzekomym SAD mówimy wówczas, gdy kobieta ma potrzeby seksualne, jest zdolna do przeżywania orgazmu, ale najczęściej na skutek braku umiejętności swego partnera nie jest w stanie osiągnąć rozkoszy w trakcie zbliżenia.
SAD pierwotne
SAD wtórne
Występuje, gdy pacjentka nigdy nie doświadczyła przyjemności erotycznej z żadnym partnerem ani w żadnej sytuacji
Występuje, gdy w przeszłości reagowała całkowicie lub częściowo na stymulację seksualną a obecnie nie reaguje lub reaguje odmiennie w zależności od partnera lub od sytuacji.
Przyczyny zaburzeń podniecenia seksualnego:
Zaburzenia podniecenia seksualnego po porodzie:
1) Hormonalne – zmiany w układzie hormonalnym (oś podwzgórze – przysadka – jajnik)
2) Anatomiczne – urazy odniesione podczas porody, objawy takie jak samoistne bóle, znaczne rozciągnięcie wejścia pochwy
3) Psychogenne – negatywny stosunek do ciąży/macierzyństwa, utrwalona pamięci bólu porodowego.
SAD częstym problemem w okresie menopauzalnym.
70% pięćdziesięciolatek uprawia seks. 30 % z tej grupy ma seks trzy razy w tygodniu. 1/3 kobiet po pięćdziesiątce twierdzi, że miłość w ich wieku dostarcza im więcej satysfakcji niż w wieku młodzieńczym. 44% kobiet w okresie menopauzalnym cierpi z powodu bolesnych stosunków. 20-42% cierpi na anorgazmie.
Mechanizm błędnego koła:
Dysfunkcja seksualna à reakcja psychiczna à reakcja organiczna à Dysfunkcja seksualna
Elementy wywiadu ukierunkowane na rozpoznanie SAD: częstość i zakres aktywności seksualnej.
Czynniki poprawiające rokowanie leczenia zaburzeń seksualnych:
¿ Krótki okres trwania dysfunkcji
¿ Zachowany silny popęd seksualny
¿ Dobre doświadczenia seksualne
¿ Prawidłowa osobowość
¿ Wysoka motywacja do leczenia
¿ Obecność partnera/partnerki i chęć jego/jej współpracy
¿ Przeważanie pozytywnych uczuć do partnera/partnerki
¿ Poczucie szczęścia w istniejącym układzie partnerskim
Leczenie zaburzenia podniecenia seksualnego:
Ćwiczenia 1, 14.0.3.2011
Zaburzenia seksualne u mężczyzn
Mężczyzna metroseksualny – to mężczyzna heteroseksualny mieszkający w wielkim mieście i dbający o swój wygląd.
Zdrowie seksualne. Połączenie fizycznych, emocjonalnych, intelektualnych i społecznych aspektów danej osoby, poprzez pozytywne wzmacnianie zachowań, które rozwijają osobowość, porozumienie i miłość.
Określenie dysfunkcji seksualnej
· Niezdolności uczestniczenie w preferowanym związku seksualnym
· Obecność dysfunkcji seksualnej
· Trwanie zaburzenia, co najmniej 6 miesięcy
· Powodowanie istotnego stresu
Zaburzenia seksualne (niewywołane dysfunkcją organiczną czy też chorobą somatyczną) to zaburzenia, przy których jednostka nie odczuwa pożądania płciowego lub nie jest zdolna do odbycia stosunku prowadzącego do zaspokojenia, chociaż ma po temu anatomiczno fizjologiczne warunki i nie interesują jej niezwykłe cele seksualne.
Zaburzenia erekcji – utrzymująca się w czasie niemożność uzyskania i/lub utrzymania wzwodu umożliwiająca odbycie satysfakcjonującego stosunku.
Fazy cyklu seksualnego: pożądanie, podniecenie, orgazm, odpoczynek.
Wykład 2, 4.04.2011
Seksualność dzieci i młodzieży. Norma a patologia.
Seksualność – na seksualność składają się czynniki biologiczne, czynniki psychologiczne i czynniki społeczne.
Płeć: chromosomalna, gonadalna, hormonalna, metaboliczna, mózgowa, gonadoforyczna, zewnętrznych narządów płciowych, fenotypowa, socjalna, psychiczna.
Pryzmaty płciowe
§ Identyfikacja płciowa – poczucie przynależności do płci żeńskiej lub męskiej (myślę, czuję, przeżywam)
§ Rola płciowa – publiczna manifestacja identyfikacji płciowej (mowa i postępowanie)
§ Orientacja seksualna – ukierunkowanie popędu seksualnego (kierunek – relacje seksualne)
§ Rola seksualna
Okresy życia i ekspresja seksualna typowa dla faz rozwoju.
1) Uwarunkowania rozwoju psychoseksualnego
- Uwarunkowania rodzinne
- Uwarunkowania prenatalne
- Uwarunkowania osobowościowe
- Uwarunkowania społeczno kulturowe
2) Ekspresja seksualna w okresie dzieciństwa
- Zachowania orientacyjne
- Zachowania interakcyjne
- Twórczość dziecięca
- Zachowania masturbacyjne.
Masturbacja dziecięca – samodzielna stymulacja narządów płciowych w okresie przedspokwitaniowym.
Masturbacja dziecięca jest zazwyczaj zachowaniem prawidłowym. (Zależy to od kontekstu kulturowego, społecznego oraz rodzinnego). Nadmierna/kompulsywna masturbacja dziecięca to nadmierne zachowania.
Typu masturbacji dziecięcej:
Ø Rozwojowa – zwykła, normalna, zaspokojenie potrzeb
Ø Eksperymentalna – poszukuje np. nowych przedmiotów
Ø Instrumentalna – wykorzystuje masturbacje po to by odsunąć/zapomnieć o problemach
Rozwój psychoseksualny dziecka (ujęcie psycho-dynamiczne)
1) Przebieg fazy preedypalnej (0-3 lat).
Ø Dominujący i pierwotny wpływ matki na seksualność dziecka
Ø Symbioza i identyfikacja z matką
§ Matka stymuluje seksualność dziecka i akceptuje jej przejawy
§ Matka wycofuje stymulacje seksualności, hamuje i tłumi jej zainteresowania
Ø Wpływ ojca jest pośredni przez matkę i bezpośredni na potwierdzanie seksualności dziecka
Ø Kończąc fazę dziecko potrafi:
§ Potrafi nazwać swoją płeć
§ Świadomość podziału świata na mężczyzn i kobiety
§ Zna podstawowe różnice decydujące o tej przynależności
§ Demonstruje na zewnątrz zainteresowania własnymi narządami płciowymi (ogląda, dotyka, stymuluje)
2) Przebieg fazy edypalnej (3-6 lat)
Ø Wpływ systemu rodzinnego na seksualność dziecka
Ø Konfliktowe relacje z matką i ojcem
Ø Integracja uczuciowa i agresja seksualna
Ø Różnorodność i częsta ekspresja seksualna (podglądanie, oglądanie, froteryzm – ocieranie się)
Ø Fantazje erotyczne:
§ Formowanie preferencji
§ Otwarcie nowego świata
§ Kreowanie mapy miłości
§ Negatywne uwarunkowania
§ Ukształtowane podstawy tożsamości płciowej
§ Poczucie stabilności i stałości płci
3) Przebieg fazy latentnej (6-11,12 lat)
Ø Wpływ rodziny i rówieśników na seksualność dziecka
Ø Bezkonfliktowe i bliskie relacje z rodzicami
Ø Wypieranie i zaprzeczanie agresji seksualnej
Ø Uboga ekspresja seksualna
§ Dysponuje znaczna wiedzą o fizjologii rozwoju i rozrodu
§ Złożoną wiedzę o normach regulujących zachowania seksualne
...
gocha119