FARMAKOTERAPIA 3cz.doc

(217 KB) Pobierz

FARMAKOTERAPIA cz. 3

 

Cukrzyca i leki przeciwcukrzycowe

 

Cukrzyca- zaburzenie metaboliczne o wieloczynnikowej etiologii, w którym występuje przewlekła hiperglikemia z towarzyszącymi zaburzeniami gospodarki węglowodanowej, lipidowej i białkowej. Zaburzenia te są następstwem niedostatecznego uwalniania insuliny i/lub niedostatecznego efektu jej działania.

 

Klasyfikacja cukrzycy (wg. Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego ADA zalecana przez Światową Organizację Zdrowia WHO)

 

Cukrzyca typu I

·         Uszkodzenie komórek beta trzustki prowadzące do bezwzględnego niedoboru insuliny

Cukrzyca typu II

·         Postępujące zaburzenie wydzielania insuliny na tle insulinooporności

Inne typy cukrzycy

·         Zaburzenia czynności komórek beta trzustki o podłożu genetycznym

·         Zaburzenia działania insuliny o podłożu genetycznym

·         Choroby trzustki

·         Cukrzyca polekowa

Cukrzyca ciężarnych

 

Powikłania cukrzycy:

·         Śpiączka cukrzycowa

·         Podatność na zakażenia

·         Makroangiopatia

·         Nasilenie miażdżycy

·         Mikroangiopatia

·         Martwica piramid nerkowych

·         Zaćma (występuje głównie u osób starszych)

·         Neuropatia (najczęściej zaburzenia czucia)

 

Czynniki wpływające na powstawanie cukrzycy:

·         Predyspozycja genetyczna (podobne efekty dają złe nawyki żywieniowe przejmowane od rodziców)

·         Infekcja wirusowa

·         Wiek (> 45 roku życia; ciągłe obniżanie wieku chorych)

·         Płeć (częściej kobiety)

·         Ciężar ciała (BMI>25)

·         Schorzenia wątroby

·         Uszkodzenie trzustki

·         Zaburzenia hormonalne

 

Nazewnictwo stanów hiperglikemicznch

·         Prawidłowa glikemia na czczo (60-99mg/dl)

·         Nieprawidłowa glikemia na czczo (100-125 mg/dl)

·         Nieprawidłowa tolerancja glukozy- w 2h po podaniu glukozy glikemia 140-199 mg/dl

 

Cukrzyca

·         W 2h po podaniu glukozy glikemia >200 mg/dl

Lub

·         Dwukrotnie glikemia na czczo >126mg/dl

Lub

·         Objawy hiperglikemii i glikemia przygodna >200 mg/dl

 

Receptory insulinowe

·         Receptor błonowy obecny na powierzchni wszystkich komórek ssaków

·         Różna gęstość receptorów (krwinki czerwone 30-40, hepatocyty 300000)

·         Receptor jest tetrametrem (2alfa+2beta połączone mostkiem dwusiarczkowym)

·         Po połączeniu z insuliną- proces internalizacji, połączony z uczynnieniem kinazy tyrozynowej

·         Po aktywacji procesów biochemicznych receptor jest metabolizowany lub powraca na powierzchnię komórki

 

Główne działania insuliny

·         Przemiana węglowodanowa

·         Zwiększenie wewnątrzkomórkowego zużycia glukozy w tkankach

·         Zahamowanie procesu resyntezy glukozy w wątrobie

Efekt: hipoglikemia

 

Przemiana tłuszczowa:

·         Zwiększone wytwarzanie kwasów tłuszczowych i glicerolofosforanu

·         Nasilenie estryfikacji kwasów tłuszczowych do triglicerydów

·         Hamowanie aktywności lipazy triglicerydowej

Efekt: zmniejszenie stężenia wolnych kwasów tłuszczowych i gromadzenie lipidów

 

Przemiana białek

·         Nasilenie transportu aminokwasów do wnętrze komórki

·         Nasilenie syntezy białka i hamowanie jego rozpadu

Efekt: zmniejszenie stężenia wolnych aminokwasów w osoczu

 

Powikłania insulinoterapii

·         Hipoglikemia (np. zażycie leku i niespożycie posiłku)

·         Przyrost masy ciała (regulacja za pomocą odpowiedniej diety)

·         Insulinooporności (o charakterze receptorowym- zmniejszenie wrażliwości receptorów na działania insuliny; o charakterze przedreceptorowym- wiązanie insuliny przez inne związki)

·         Lipodystrofia insulinowa (w celu jej uniknięcia- zmiana miejsc wkłucia; występowała głównie u dzieci; dodatkowo zaburzenia czucia)

·         Hiperinsulinizm (ściśle związany z insulinoopornością)

·         Reakcje uczuleniowe (bardzo często związane z obecnością substancji dodatkowych; stosowanie insulin humanizowanych ogranicza powstawanie reakcji alergicznych)

Retencja wody (występowanie obrzęków, chwiejność naczyń krwionośnych)

Hipotonia ortostatyczna

-mają mniejsze znaczenie; występują w pierwszych tygodniach stosowania preparatu insuliny

-możliwość krótkotrwałego pogorszenia wzroku ( pacjent staje się dalekowidzem)

 

Objawy hipoglikemii

Neurowegetatywne, związane z uwalnianiem adrenaliny i glukagonu

·         Pobudzenie, dreszcze, drżenie rąk

·         Głód

·         Bladość skóry, wzmożona potliwość, osłabienie, niepokój

·         Zaburzenia widzenia

·         Częstoskurcz (tachykardia), kołatanie serca

·         Umiarkowany wzrost ciśnienia tętniczego

Ośrodkowe, związane z niedoborem glukozy w mózgu

Objawy psychiczne

·         Niepokój, zaburzenia myślenia

·         Rozkojarzenie, zaniki pamięci

·         Stany maniakalne, napady agresji

Objawy neurologiczne

·         Zaburzenia mowy

·         Kurcze mięśni

·         Utrata przytomności (glikemia <45mg/dl)

 

Przyczyny hipoglikemii

·         Stosowanie zbyt dużych dawek leków hipoglikemizujących

·         Interakcje lekowe

o        spożycie alkoholu

·         Błąd dietetyczny

o        Pominięcie posiłku

·         Wysiłek fizyczny

·         Cechy pacjenta (np. schorzenia współistniejące)

o        Podeszły wiek

o        Zaburzenia czynności nerek lub/i wątroby

o        Schorzenia przewodu pokarmowego

o        Brak wiedzy o chorobie

o        Nieodpowiedni styl życia

 

Preparaty insuliny

Insuliny i analogi o krótkim czasie działania

i.aspart              początek 10-20min, maksimum 1-3h, koniec 3-5h

i glulisine początek 5-15min, maksimum ½-2h, koniec 3-4h

i. lispro początke początek 0-15min, maksimum 40-60min, koniec 2-5h

i. neutral inj początek 15-30min, maksimum 2-5h, koniec 7-8h

 

Insuliny i analogi o długim działaniu

i.detemir początek 1,5h, bezszczytowa, koniec >24h

i.glargine początek 1,5h, bezszczytowa, koniec 24h

i. zinc suspension crystalline początek 3-4h, maksimum 10-24h, koniec 26-36h

i. zinc suspension compound początek >2.5 h , maksimum 7-15 h , koniec <24h

 

Insulina glargine Lantus

·         Analog insuliny podawany I raz na dobę

·         Stosowany o dowolnej, lecz zawsze stałej porze dnia

·         Naśladuje fizjologiczną insulinemię podstawową

·         Płaski, bezszczytowy sposób działania zapewnia dobową kontrolę glikemii

·         Zmniejsza ryzyko wystąpienia hipoglikemii

·         Redukuje wartość HbA1C, nie zwiększając ryzyka hipoglikemii

·         Można kojarzyć z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi

 

Insulina wziewna- Exubera (Pfizer, luty 2006)

·         Szybko działająca insulina w postaci suchego drobnoziarnistego proszku o wielkości cząsteczek insuliny 1-3um w bistrach

·         System podawania preparatu: mechaniczny inhalator wielokrotnego użytku

·         Stabilność nieotartego bistra (w temp. Pokojowej) 2 lata

·         Zastosowanie:

·         Cukrzyca typu 1 (z insulina o średnim lub długim działaniu)

·         Cukrzyca typu 2 (z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi)

·         Działania niepożądane: kaszel

·         Przeciwwskazania: palenie papierosów, schorzenia układu oddechowego (astma, stany zapalne)

 

Farmakoterapia cukrzycy typu 2:

Doustne leki przeciwcukrzycowe:

·         Biguanidy (metformina)

·         Pochodne sulfonylomocznika (tolbutamid, glibenklamid, glikwidon, glipizyd, glimepiryd)

·         Glinidy (nateglinid, repaglinid)

·         Inhibitory alfa-glukozydazy (akarboza, miglitol)

·         Pochodne tiazolidynodionu (glitazony) (rosiglitazon)

 

Gdy doustne leki przeciwcukrzycowe tracą skuteczność:

·         Insulina (podanie podskórne)

 

Wybór preparatu do leczenia cukrzycy:

Indywidualne podejście uwzględniające:

o        Schorzenia współistniejące

o        Cele terapeutyczne

o        Przeciwwskazania do stosowania leków

o        Możliwości finansowe pacjenta

 

Po 10-15 latach stosowania doustnych leków przeciwcukrzycowych spada ich skuteczność, co wymaga włączenia preparatów insuliny

 

Biguanidy

Obecnie jedyny preparat: metformina

 

Mechanizm działania: (słabo poznany)

·         Hamowanie wchłaniania glukozy I innych substancji (aminokwasów, witamin, kwasów żółciowych I In.)

·         Hamowanie glukoneogenezy w wątrobie

o        zmniejszenie wątrobowej syntezy glukozy

·         Zwiększenie zużycia glukozy w tkankach

o        Wzrost transportu glukozy do komórek

o        Wzrost liczby receptorów insulinowych I nasilenie powinowactwa insuliny

o        Nasilenie pozareceptorowego działania insuliny

·         Hamowanie agregacji płytek krwi

·         Hamowanie procesu miażdżycowego

 

Wskazania do stosowanie biguanidów

Monoterapia:

Cukrzyca typu 2

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin