828. Mallery Susan - Randka w ciemno.pdf - e-book - helenka021

Susan Mallery

Randka w

ciemno

Tytuł oryginału: The Substitute Millionaire

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Pierwsza randka w ciemno Julie Nelson była tak nieudana, że

przez ostatnie dziesięć lat wyrzucała sobie, że zdecydowała się na nią

pójść.

W restauracji ze szwedzkim bufetem facet flirtował przez cały

wieczór ze wszystkimi kobietami, tylko nie z nią, wyjadał dressing z

jej salaterki, po czym niepostrzeżenie wymknął się z lokalu,

zostawiając jej rachunek do zapłacenia i zmuszając do samotnego

powrotu do domu.

Miała wtedy szesnaście lat i z pewnością zapomniałaby o

nieprzyjemnym incydencie, gdyby tej samej nocy nie wylądowała w

szpitalu na ostrym dyżurze z ciężkim zatruciem. Jednak dopiero fakt,

że zwymiotowała na najprzystojniejszego stażystę na oddziale,

przepełnił ostatecznie czarę goryczy. Wtedy poprzysięgła sobie, że już

nigdy w życiu nie pójdzie na randkę w ciemno.

I trwała w tym postanowieniu aż do dzisiejszego wieczoru.

- To będzie katastrofa - mruknęła do siebie pod nosem,

wręczając kluczyki od samochodu boyowi i kierując się do wejścia

modnej restauracji na West Side. -Przecież nie jestem kretynką. Co ja

tu w ogóle robię?

Zbędne pytanie, doskonale znała na nie odpowiedź. Ona i jej

dwie siostry musiały wybrać, która pójdzie na randkę z osławionym

Toddem Astonem III. Zgodnie z wieloletnią tradycją wszystkie ważne

decyzje życiowe podejmowały, grając w papier, kamień, nożyce.

Przegrała i dlatego teraz tu była. Zawsze miała pecha w grze i jej

siostry o tym wiedziały.

Otworzyła reprezentacyjne szklane drzwi i weszła do

zatłoczonego foyer. Najwyraźniej wolne stoliki w tej restauracji były

równie deficytowe jak miejsca parkingowe w centrum miasta.

Przebiła się przez elegancko ubrany tłum czekających gości do

młodej, wyjątkowo chudej i bladej hostessy.

- Jestem umówiona z panem Toddem Astonem - poinformowała,

z trudem się powstrzymując, żeby nie uświadomić dziewczynie, że

kanapka by jej nie zabiła.

Hostessa zajrzała do książki rezerwacji.

- Pan Aston już jest. Zaprowadzę panią do jego stolika.

Julie ruszyła za kobietą, porównując swoje normalnie

zbudowane biodra do praktycznie nieistniejących idącej przed nią

chudziny. Było to znacznie zabawniejsze niż denerwowanie się przed

spotkaniem z Toddem Astonem III. Jak można mieć cyferkę za

nazwiskiem? Przypomniał jej się pan Howell III z serialu „Wyspa

Gilligann", który uwielbiała, będąc nastolatką. Wyobraziła sobie

młodszą wersję pana Howella w spodniach w paski i białej marynarce

i z trudem się powstrzymała, żeby się nie roześmiać. Hostessa

zatrzymała się przed stolikiem w rogu i wskazała mężczyznę, który

bynajmniej nie wyglądał jak podstarzały, pretensjonalny milioner.

Todd Aston wstał i uśmiechnął się.

- Witaj. Pewnie jesteś Julie.

Przegrana w papier, kamień, nożyce nigdy jeszcze nie była tak

słodka, pomyślała, z zadowoleniem przyjmując fakt, że mimo że była

w butach na nieludzko wysokich szpilkach, Aston i tak znacznie ją

przewyższał. Do tego był przystojny, miał ciemne oczy i

niebezpieczny uśmiech wilka z bajki o Czerwonym Kapturku.

Nie wyglądał na frajera, desperata czy upośledzonego, nie

sprawiał też wrażenia człowieka, który zostawi ją z rachunkiem do

zapłacenia.

- Cześć, miło cię poznać - przywitała się. Odsunął przed nią

krzesło, co było niespodziewanie miłym gestem, po czym usiadł przy

stoliku. Hostessa tymczasem odeszła, zostawiając ich sam na sam.

Julie obrzuciła Todda ciekawym spojrzeniem. Miał ciemne

włosy, niewielkie dołeczki w policzkach i nosił przyciągający uwagę

krawat, który pewnie kosztował więcej niż ostatnia rata jej kredytu za

studia.

- Krępująca sytuacja - zauważyła pogodnie Julie, dochodząc do

wniosku, że nie ma co udawać.

Mężczyzna uniósł nieznacznie do góry lewą brew.

- Więc nie będzie żadnych konwenansów? Rozmowy o pogodzie

i korkach na drogach?

- Chyba, że jesteś tym zainteresowany. Pogoda jest piękna, ale w

południowej Kalifornii to raczej norma. Co do korków, nie było tak

źle. A co u ciebie?

Aston znów się uśmiechnął.

- Spodziewałem się kogoś zupełnie innego. Mogła sobie tylko

wyobrazić kogo.

- Nie jestem młoda, nie potrafię udawać i nie jestem

zdesperowana.

- Znów brak dyplomacji. - Skrzywił się. - Co by na to

powiedziała twoja matka?

Julie zastanowiła się.

- Możesz wypić tylko jeden kieliszek wina, a jeśli się upewnisz,

że jest miły i go polubisz, daj mu swój numer telefonu.

Todd roześmiał się. Miał niski, wyrazisty męski głos. Do tej

chwili denerwowała się, ale kiedy zobaczyła na jego twarzy szeroki

uśmiech, poczuła lekkie ukłucie w dołku. Ciekawe, może powinna

była dać sobie drugą szansę i umówić się na randkę w ciemno dużo

wcześniej?

- Rozsądna rada. Podoba mi się twoja matka.

- Daje się lubić.

Zjawił się kelner, wręczył im menu i spytał, czy może przyjąć

zamówienie na napoje. Todd zamówił osiemnastoletnią szkocką

whisky, a Julie wódkę z tonikiem.

- Nie posłuchasz rady mamy? - spytał Aston, kiedy kelner

odszedł.

- Mam za sobą długi trudny dzień.

- Czym się zajmujesz?

- Jestem od dwóch lat radcą prawnym w międzynarodowej

kancelarii adwokackiej.

828. Mallery Susan - Randka w ciemno.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: