Podziemia Veniss Autor: Jeff VanderMeer Wydawnictwo: Mag, 2009 Seria wydawnicza: Uczta Wyobrani Podziemia Veniss to przesišknięta mrocznym pięknem i jednoczenie prawdziwie koszmarna opowieć, zdobywajšca szturmem teren fantastycznej antyutopii, którš przekształca w zupełnie nowš jakoć. Jeff Vander Meer nie marnuje czasu na tworzenie konwencjonalnego, spójnego futurystycznego wiata; zamiast tego jego postacie charakteryzujš się niemal mitologicznš prostotš i żyjš wród krajobrazów, które wiele zawdzięczajš zarówno Hieronimowi Boschowi i Salvadorowi Dali, jak i autorom SF, takim jak J.G. Ballard czy Simon Ings. Rozgrywajšce się w wiecie zewnętrznym katastrofy postępujš ramię w ramię z głębokš refleksjš i odkrywaniem przez bohaterów samych siebie. Pełno tu również intensywnych, rozrzuconych na wszystkich stronach powieci chwil piękna i grozy, żywcem wyjętych wprost z ze złego snu. Jeff VanderMeer jest dwukrotnym laureatem World Fantasy Award, finalistš Hugo Award, Bram Stoker Award, IHG Award, Philip K. Dick Award, i innych. Publicysta "The Washington Post", "Publishers Weekly" i innych, członek jury nagrody The Eisner Award, Jest autorem zaliczanym do nurtu New Weird, do którego zalicza się również Wieki wiatła Iana McLeoda. O samym nurcie New Weird tak opowiada VanderMeer: New Weird jest typem miejskiej literatury osadzonej w fantastycznym wiecie, która obala wyidealizowane wyobrażenia o scenografii znanej z tradycyjnej fantasy, a robi to najczęciej przez wybór realistycznych, kompleksowych modeli wiata, stanowišcych punkt wyjcia do kreacji, w której mogš łšczyć się elementy zarówno sf, jak i fantasy. New Weird jako gatunek odznacza się wysokš jakociš i by jš osišgnšć, używa elementów właciwych, na przykład, dla surrealistycznego horroru w kwestii stylu, tonu opowieci i efektów - odbywa się to w połšczeniu ze stymulujšcym wpływem pisarzy nowofalowych i ich następców (a także protoplastów, jak Mervyn Peake oraz francuscy/angielscy dekadenci). New weirdowska literatura odnosi się do problematyki współczesnego wiata, nawet jeli w sposób zakamuflowany, nie zawsze jednak sš to odwołania do kwestii politycznych. Częciowo odwoływanie się do współczesnego wiata polega na potędze wizji autorskiej i "poddaniu się dziwactwom", wizji nie zamkniętej w nawiedzonym domu na wrzosowiskach ani jaskini na Antarktydzie. To "poddanie się" (albo "wiara") autora może przyjšć różne formy, przy czym częć z pisarzy stosuje w tym celu techniki postmodernistyczne, niepodważajšce jednak wykreowanej w tekcie fantastycznej rzeczywistoci. (cytat pochodzi z antologii, którš opracował Jeff Vander Meer wspólnie z żonš Ann).
Buziolki