NEW1.DOC

(43 KB) Pobierz
Cel ćwiczenia :

POLITECHNIKA ŁÓDZKA

FILIA W BIELSKU - BIAŁEJ

WYDZIAŁ ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA

ROK I., SEM. II.

GRUPA NR 601.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SPRAWOZDANIE Z LABORATORIUM FIZYKI.

 

 

Wyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                     Wykonały :

                                                                                                  Joanna Cieślak

                                                                                                  Paulina Pietrusa

                                                             Anna Pomper

                                                                          

I. Wprowadzenie teoretyczne i opis stanowiska doświadczalnego :

 

W ćwiczeniu wykorzystano następujące przyrządy:

- mikroskop z przesuwanym stolikiem i czujnikiem do pomiaru przesuwu wzdłużnego,

- układ złożony z soczewek,

- szklana płytka płasko równoległa,

- lampa sodowa,

- płytka światło dzieląca.

 

                            Światło padając prostopadle na soczewkę płasko-wypukłą częściowo odbija się od jej wewnętrznej powierzchni, częściowo zaś przenika przez cienką warstwę powietrza i odbija się od płytki szklanej (rys.1). Dzięki tej różnicy dróg promienie odbite spotykają się w pobliżu powierzchni soczewki tworzą prążki interferencyjne w kształcie pierścieni, które obserwowane w świetle odbitym mają taką postać jak na rys.2.

Średnice pierścieni zależne są od promienia R krzywizny soczewki oraz od długości fali światła padającego na soczewkę. Zależność ta jest następująca:

 

dk=2  kRl  [mm]

 

gdzie: dk -średnica k -tego pierścienia Newtona.

 

Interferencją fal               nazywamy zjawisko nakładania się fal spójnych (o tej samej częstotliwości) prowadzące do powstania trwałego w czasie rozkładu punktów w przestrzeni wzmocnień i wygaszeń.

Wzmocnienia występują w punktach, dla których różnica dróg dojścia fal jest całkowitą wielokrotnością długości fali :

                            ; k=1,2,3,...

Wygaszenia występują w tych punktach, dla których różnica dróg dojścia fal jest nieparzystą wielokrotnością połowy długości fali :

                            ;k=1,2,3,...

 

 

 

 

II. Praktyczne wykonanie ćwiczenia :

 

              Włączyliśmy zasilacz lampy sodowej, następnie odczekaliśmy kilku minut do nagrzania lampy. Ustawiliśmy lampę w odległości 5:10 cm od stolika mikroskopu. Ostrość mikroskopu ustawiona została na górną powierzchnię płytki pod soczewką. Przesuwając stolik mikroskopu z układem optycznym, ustawiliśmy obraz pierścieni centralnie w polu widzenia. Zwierciadło mikroskopu wyłączyliśmy z biegu promieni światła sodowego. Zmierzyliśmy średnicę pierwszych 10 pierścieni. Pomiary średnic przeprowadziliśmy indywidualnie dla poszczególnych pierścieni (wariant 1 ) oraz dla całej serii, odczytując kolejno współrzędne skrajnych punktów pierścieni wpierw po jednej, a następnie po drugiej, przeciwległej stronie obrazu (wariant 2 ).

 

III. Wyniki pomiarów oraz obliczeń :

 

Tabela pomiarowa

 

k

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

d(k)

0.75

0.89

1.05

1.14

1.27

1.36

1.43

1.60

1.65

1.70

d2(k)

0.56

0.79

1.10

1.29

1.61

1.85

2.04

2.56

2.72

2.89

 

 

 

 

Wyniki obliczeń wykonanych przy pomocy komputera:

 

a=0,27

Da=0,008

  b=0,27

Db=0,07

 

         R=0.122 m

      R=0.002 m

 

 

Wyniki obliczeń wykonanych przy użyciu wzorów zamieszczonych w instrukcji:

 

= a / 4R

                

= 0.27/4*0.122 m = 553 nm

                

/=a/a + R/R

             

=(0.008/0.27 + 0.002/0.122)*553 nm = 25.5 nm

 

          

= (553 25.5) nm

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin