Tkanki roślinne.odt

■Tkanki Twórcze (Merystematyczne) – złożone są z tkanek zdolnych do regularnych podziałów. Zbudowane są z komórek cienkościennych, zawierających małe wodniczki i duże jądra. Wyróżniamy:
- merystemy wierzchołkowe (stożki wzrostu) – powodują wzrost pędu i korzenia na długość.
- merystemy boczne (kambium) – wytwarzają ciągle nowe tkanki przewodzące w łodydze i korzeniu.
- fellogen – produkuje korek, czyli tkankę okrywającą starsze pędy.
- merystemy wstawowe (interkalarne) – Pojawiają się u niektórych roślin (np. traw). Za ich pomocą odbywa się wzrost. znajdują się nad nasadami liści.
Podstawową rolę w działaniu merystemów odgrywa komórka inicjalna. W wyniku jej podziału, powstają dwie komórki – jedna z nich, dzieląc się, wytwarza komórki potomne, które zmieniają się w tkanki stałe. Dryga jest gotowa do dalszych podziałów. W ten sposób powstają tzw. merystemy pierwotne.
- merystemy wtórne - (np. Fellogen) tworzą się w wyniku różnicowania komórek wchodzących w skład niektórych tkanek.
Tkanki twórcze są w określonych miejscach ciała rośliny, umożliwiają wzrost nieograniczony trwający całe życie, natomiast te wypełniające organ (liście, owoce) są źródłem wzrostu dyfuzyjnego/ograniczonego, kończącego się w danym momencie dla danej rośliny.
Tkanki stałe składają się z komórek dojrzałych, które z reguły się nie dzielą.

Miękisz (parenchyma) – tkanka stała, występująca u roślin naczyniowatych i mszaków. Zbudowana z komórek żywych, cienkościennych, zazierających duże wakuole. Jego komórka zachowuje zdolność do podziałów, dając początek merystemom wtórnym.
- miękisz zasadniczy – zbudowany z tkanek jednakowej wielkości, wypełniają przestrzenie między innymi tkankami.
- miękisz zieleniowy (asymilacyjny) – posiada dużą ilość chloroplastów i występuje w liściach.
- miękisz spichrzowy – składa się z komórek bogatych w materiały zapasowe (np. skrobia, białka)
- miękisz wodny – zbudowany z komórek zawierających bardzo duże wodniczki magazynując wodę
- miękisz powietrzny (aerenchyma) – charakteryzuje się dużymi przestworami komórkowymi, wypełnionymi tlenem i dwutlenkiem węgla



■Tkanki okrywające mają charakter pierwotny lub wtórny. Funkcje okrywającą pełni skórka (epiderma). Tworzy ją pojedyncza warstwa żywych komórek, ściśle do siebie przylegających, pozbawionych chloroplastów, otoczone celulozową ścianą.
Kutyna – woskowata substancja, przesyca zewnętrzne ściany komórki w org nadziemnych. Chroni
przed utratą wody.
Kutykula – pokrywa powierzchnie skórki.
Kutner – gęsta, wełnista powłoka, składająca się z komórek szparkowych, w których występuje chloroplast i zgrubienie nierównomierne ścian komórkowych. Dzięki niemu, w zależności od zawartości wody, może się zmieniać kształt komórki.
Turgor – stopień uwodnienia.
Szparka – przetwór między komórkami szparkowymi, umożliwia intensywną wymianę gazową.

Funkcja chłonna – w korzeniu pełni ją skórka, bierze udział w pobieraniu wody i soli mineralnych. Epiderma korzenia charakteryzuje się znikomą zawartością kutyny w ścianie komórkowej, oraz wytworzeniem włośników.
Peryderma (korkownica) – wtórna tkanka okrywająca.
- fellogen (miazga korkorodna) – wtórna warstwa merystematyczna
- fellem (korek) – liczne warstwy komórek wytwarzane przez fellogen i składane na zewnątrz. Złożony z komórek martwych.
- felloderma – warstwa komórkowa, wytwarzana przez fellogen i odkładana do wewnątrz. Z komórek miękiszowych.

Przetchlinki – miejsca w których komórki perydermy ułożone są bardzo luźno.

■Tkanki wzmacniające :
- kolendyma (zwarcica) – składa się z żywych komórek o nierównomiernych zgrubieniach i elastycznych ściankach. Różnicowana jest na kątową i płatową.
- skierendyma (twardzica) – składa się z komórek martwych o ścianach jamkowatych, sztywnych.

■Tkanki przewodzące transportują wodę, substancje mineralne i odżywcze.
- ksylem (drewno) – rozprowadza wodę z solami mineralnymi
- floem (łyko) – rozprowadza produkowane przez roślinę substancje organiczne.