WYŻSZA SZKOŁA OFICERSKA WOJSK LĄDOWYCH
im. gen. Tadeusza KOŚCIUSZKI
KATEDRA WSPARCIA DZIAŁAŃ BOJOWYCH
ZAKŁAD INŻYNIERII WOJSKOWEJ
Szef Katedry Wsparcia Działań Bojowych
ppłk dr inż. Marian ŻUBER
Dnia ...................................... 2006 r.
do przeprowadzenia zajęć z Zapór i Minerstwa
ze słuchaczami
Kursu Szkolenia Rezerw-specjalność inżynieryjna
Temat 1 : Zapory inżynieryjne
Zajęcie 1: Miny przeciwpiechotne własne
OPRACOWAŁ:
Wykładowca
kpt. mgr inż. Leszek Budny
Wrocław 2006
Temat :Miny przeciwpiechotne własne
Cele:
Zagadnienia i czas:
Rozpoczęcie zajęć -10’
Zakończenie zajęć - 5’
Forma: Zajęcia audytoryjne - wykład
Metoda: Wykład konwencjonalny
Czas: 2 x 40’
Miejsce: Sala wykładowa
Literatura:
1. Ministerstwo Obrony Narodowej, Sprzęt inżynieryjny. Klasyfikacja i terminologia, Norma obronna NO-01- A001,Warszawa 2001.
2. Ministerstwo Obrony Narodowej, Wojska inżynieryjne: terminologia, Norma Obronna NO-01-A005, Warszawa 2003.
3. Sztab Generalny WP, Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych, Środki minowania i rozminowania, Inż. 414/78, Warszawa 1978.
4. Sztab Generalny WP, Podręcznik saperski dla wszystkich wojsk i służb, Inż. 534/89, Warszawa 1991.
Pomoce naukowe:
1. Prezentacja komputerowa.
Zabezpieczenie materiałowo-techniczne:
1. Komputer osobisty.
2. Rzutnik multimedialny.
3. Wskaźnik laserowy
Wskazówki organizacyjno-metodyczne:
1. W czasie przygotowania zajęć:
a) na podstawie programu szkolenia zapoznać się z tematem i zagadnieniami szkoleniowymi;
b) przygotować się merytorycznie do prowadzenia poszczególnych zagadnień tematycznych;
c) najpóźniej na trzy dni przed zajęciami przedstawić konspekt (plan konspekt) do zatwierdzenia;
d) dzień przed zajęciami dokonać sprawdzenia sali wykładowej;
e) w dniu zajęć dokonać sprawdzenia sprzętu audiowizualnego.
2. W toku zajęć:
a) zajęcia prowadzić metodą wykładu konwencjonalnego;
b) temat i poszczególne zagadnienia szkoleniowe ująć w prezentacji zajęć;
c) omówić literaturę do zajęć;
d) w czasie zajęć zwrócić uwagę na zrozumienie tematu przez uczestników szkolenia;
e) podczas zajęć na bieżąco aktywować słuchaczy poprzez zadawanie pytań związanych z tematyką wykładu;
f) przestrzegać właściwej dyscypliny szkoleniowej w trakcie wykładu oraz należytego zachowania się;
g) w części końcowej zajęć czas przeznaczyć głównie na udzielenie odpowiedzi na ewentualne pytania ze strony słuchaczy.
s Przyjęcie meldunku
s Sprawdzenie obecności słuchaczy i odnotowanie jej w dzienniku lekcyjnym
s Podanie tematu i celu zajęć
s Podanie zagadnień szkoleniowych
s Podanie literatury
Zagadnienie 1. Przeznaczenie i podział min-10’
1.1.Przeznaczenie min przeciwpiechotnych
Analizując definicję miny[1] można stwierdzić, iż miną przeciwpiechotną nazywać będziemy minę, która przeznaczona jest do zranienia, zabicia lub uczynienia niezdolnej do działania siły żywej.
Miny przeciwpiechotne służą do rażenia żołnierzy przeciwnika, osłony przeciwpancernych zapór minowych i wzmocnienia innych zapór inżynieryjnych w celu utrudnienia ich rozpoznania i pokonania.
1.2.Podział min przeciwpiechotnych wojsk własnych
Miny przeciwpiechotne można podzielić:
s według sposobu powodowania wybuchu na:
1. Samoczynne (nie kierowane)-wybuchające natychmiast pod wpływem działania określonych bodźców zewnętrznych lub automatycznie po upływie ustalonego czasu opóźnienia lub zwłoki podczas.
2. Kierowane-wysadzane w żądanym czasie z punktu kierowania wybuchami za pomocą przewodów, fal radiowych lub urządzeń mechanicznych.
s według czasu działania:
1. O działaniu natychmiastowym
2. O działaniu opóźnionym
s w zależności od czynnika powodujących wybuch na miny:
1. O działaniu naciskowym-wybuchające po bezpośrednim nacisku na ich powierzchnię lub powierzchnię naciskową połączonych z nimi zwieraczy.
2. O działaniu naciągowym-wybuchające wskutek napięcia lub zwolnienia odciągu połączonego z zapalnikiem.
3. O działaniu wibracyjnym, wybuchające pod wpływem drgań ich zwieraczy, wywołanych przez przejeżdżający pojazd.
4. O działaniu ze zwłoką, wybuchające po upływie określonego czasu (zwłoki) samoczynnie lub doprowadzane do stanu bojowego pod wpływem wstrząsu, drgań itp.
5. Kombinowane, wybuchające na skutek łącznego działania kilku wyżej wymienionych wpływów zewnętrznych.
s według czynnika rażenia na:
1. Fugasowe- czynnikiem rażenia siłę żywą jest fala uderzeniowa i fala ciśnień gazów powybuchowych.
2. Odłamkowe- czynnikiem rażenia siłę żywą są odłamki pochodzące z defragmentacji kadłuba.
s zależnie od możliwości usunięcia min z miejsca ich ustawiania oraz od możliwości ich unieszkodliwiania dzieli się je na:
1. Usuwalne i nieusuwalne.
2. Rozbrajalne i nierozbrajalne.
Zagadnienie 2.
Budowa i dane taktyczno-techniczne oraz sposoby ustawiania i unieszkodliwiania min przeciwpiechotnych wojsk własnych-50’
Podstawowymi elementami większości min są:
1. Kadłub miny- element składowy miny, w której znajduje się materiał wybuchowy.
2. Materiał wybuchowy- związki lub mieszaniny zdolne do przemiany chemicznej postępującej samorzutnie z wielką prędkością, w czasie, której wydziela się duża ilość ciepła i gazów.
3. Zapalnik- urządzenie przeznaczone do spowodowana zapalenia lub detonacji ładunku materiału wybuchowego określonego rodzaju amunicji, w żądanym miejscu i czas...
polhawk