eu_kingdomdescr.txt

[Abassids]
%4A%bbasydzi to dynastia kalifów z Bagdadu. Należący do niej władcy twierdzili, że prawo do tronu daje im fakt pochodzenia od Abbasa ibn Abd al-Muttaliba, krewnego proroka Mahometa. Historia dynastii naznaczona jest nieustannym dążeniem do luksusu oraz liberalizacją wielu dziedzin sztuki. Upadek zawdzięczają Abbasydzi Turkom, którzy stopniowo ograniczali ich władzę. W końcu, 28 lutego 1258 roku, Bagdad został zdobyty i splądrowany przez mongolskiego generała Hulagu Khana.

[Antioch]
%5M%iasto pozostawało w arabskich rękach do roku 969, gdy opanowane zostało przez władcę Cesarstwa Bizantyjskiego, Nicefora II Fokasa. W roku 1085 miasto znalazło się pod kontrolą seldżuckich Turków, a 13 lat później zdobyte zostało przez krzyżowców i stało się stolicą niepodległego księstwa Antiochii. Pozostawało w rękach krzyżowców przez większą część XII i XIII wieku, do czasu, aż zostało opanowane przez mameluckiego sułtana Baibarsa w 1268 roku.

[Algeires]
%5W%ywodząca się z Algierii dynastia berberyjskich Fatymidów w 969 roku przejęła władzę w Egipcie, lecz wkrótce opuściła Afrykę Północną. W połowie XII wieku Almohadzi zjednoczyli pod swym berłem cały Maghreb, w tym Algierię. Po rozpadzie ich państwa powstało niezależne królestwo, które przetrwało do 1529 roku, gdy Khair ad Din wraz z bratem Arujem przyłączyli Algierię do Imperium Osmańskiego, czyniąc z jej wybrzeża bazę wypadową dla korsarzy.

[Almohads]
%5D%ynastia Almohadów podbiła całą Afrykę Północną, aż po sam Egipt, a w XI wieku także muzułmańską część Hiszpanii. Chrześcijańskie państewka hiszpańskie były jednak bardzo dobrze zorganizowane i w 1212 roku Muhammad III został ostatecznie pokonany przez koalicję chrześcijańskich książąt hiszpańskich w bitwie pod Las Navas. W ciągu kilku następnych lat Maurowie utracili wszystkie ziemie na terenie Hiszpanii. Ostatni władca z królewskiej linii, Idris IV, rządził już tylko Marrakeszem, gdzie został zamordowany w roku 1269.

[Anatolia]
%5Z% uwagi na swe strategiczne położenie na granicy Azji oraz Europy, Anatolia stanowiła kolebkę szeregu cywilizacji, począwszy od prehistorycznych osiedli neolitycznych. Znajduje się tutaj Troja. We wczesnym średniowieczu Anatolia stanowiła prowincję Bizancjum, w późniejszym okresie stała się miejscem, gdzie narodziła się potęga seldżuckich Turków oraz Imperium Osmańskiego. Zdarzały się krótkie okresy, gdy Anatolia zyskiwała względną niezależność, lecz zawsze związana była ze swym suzerenem.

[Anglia]
%5P%owstałe około 520 roku Królestwo Wschodnich Anglów było jednym z siedmiu państw należących do tak zwanej heptarchii anglosaskiej. Przez krótki okres około roku 616, po zwycięstwie nad Northumbrią, Królestwo Wschodnich Anglów było najpotężniejszym spośród tych państw. W dziewiątym stuleciu terenami tymi rządzili Mercjanie. Królestwo Wschodnich Anglów odzyskało niepodległość po zakończonym sukcesem powstaniu przeciwko Mercji (825-827).

[Aragon]
%5P%omiędzy rokiem 1035 a 1379, Aragonia była niezależnym królestwem władającym początkowo Katalonią, a następnie także Balearami, Walencją, Sycylią, Neapolem oraz Sardynią. Rzeczywistym centrum królestwa była jednak Barcelona, gdyż w wyniku unii personalnej korona Aragonii przeszła w ręce hrabiów wywodzących się właśnie z tego miasta. Była więc Barcelona centrum tego, co uznać można za Imperium Śródziemnomorskie, władające Morzem Śródziemnym i ustalające panujące na tym morzu prawa.

[Armenia]
%5A%rmenia po raz pierwszy zaznaczyła swą obecność w historii w roku 800 p.n.e. W roku 301 p.n.e. stała się pierwszym państwem, które przyjęło chrześcijaństwo jako religię państwową oraz założyło kościół, który po dziś dzień istnieje i działa niezależnie od kościołów katolickiego i prawosławnego. W średniowieczu Armenią władali Persowie, Bizantyjczycy, Arabowie, Mongołowie i Turcy. W latach 1100-1350 armeńskie Królestwo Cylicji pozostawało w bliskich związkach z chrześcijańskimi krajami powstałymi w Azji Mniejszej w okresie wypraw krzyżowych.

[Athens]
%5A%teny, miasto nazwane na cześć greckiej bogini, było jednym z najważniejszych ośrodków cywilizacji klasycznej. Za czasów Cesarstwa Bizantyjskiego Ateny były miastem prowincjonalnym. W latach 1204-1458 Bizantyjczycy, Francuzi oraz włoscy książęta Cesarstwa Łacińskiego toczyli boje o tytuł księcia Aten. Później, w XIV stuleciu, władzę nad miastem przez krótki okres sprawowali katalońscy oraz sycylijscy poszukiwacze przygód. W końcu, w roku 1458, Ateny stały się częścią Imperium Osmańskiego.

[Austria]
%5W% mrocznych czasach odległej przeszłości Austria była częścią Bawarii, a następnie państwa wschodniofrankijskiego. W roku 1154 uzyskała status księstwa i rządzona była przez rodzinę Babenbergów. Po wygaśnięciu linii męskiej dynastii w trzynastym wieku, Austrią przez krótki okres rządził czeski król Ottokar II, pokonany i zabity przez króla Niemiec Rudolfa I, który w roku 1278 przekazał Austrię swym synom. Przez następne 640 lat Austrią władali Habsburgowie.

[Bagdad]
%5G%dy nastały czasy późnego średniowiecza, potężny niegdyś kalifat abbasydzki ograniczony został do Bagdadu i jego najbliższej okolicy. Swój upadek Abbasydzi zawdzięczają Turkom, którzy stopniowo odbierali im władzę. W końcu, 28 lutego 1258 roku, Bagdad został zdobyty i splądrowany przez mongolskiego generała Hulagu Khana.

[Bavaria]
%5W% dawnych czasach Bawaria wchodziła w obszar państwa plemiennego Bawarów. Następnie podbita została przez Karlomana i w średniowieczu stała się niezwykle ważnym księstwem. Po upadku państwa Karolingów, granice Bawarii nieustannie się zmieniały, aż do września 1180 roku, gdy księstwo dostało się we władanie dynastii Wittelsbachów. Od roku 1253 postępował podział Bawarii, do czasu ponownego jej zjednoczenia w XV oraz XVI wieku.

[Bdin]
%5W% XIII i XIV wieku Bdin był stolicą niezależnego królestwa. W tamtych czasach najważniejszym spośród jego władców był car Iwan Stracimir. Władzę nad królestwem objął w 1360 roku. Okres jego rządów charakteryzował się względnym spokojem, pomimo trwających nieprzerwanie konfliktów dynastycznych oraz nieustającego zagrożenia ze strony Turków. Iwan Stracimir popierał kampanię mającą na celu wyzwolenie świata chrześcijańskiego, prowadzoną pod przywództwem króla Węgier, Zygmunta Luksemburskiego. W roku 1369 Bdin, ostatni punkt oporu Bułgarów, zdobyty został przez wojska Imperium Osmańskiego. 

[Berbers]
%5B%erberowie ("wolni ludzie") to w przeważającej części muzułmańska grupa etniczna zamieszkująca tereny Afryki Północnej, posługująca się afro-azjatyckim językiem nazywanym berberyjskim bądź tamazight. Berberowie stanowili znaczną część muzułmańskiego kontyngentu, który najechał Hiszpanię w roku 711. Niejednokrotnie toczyli również boje z innymi grupami etnicznymi zamieszkującymi al-Andalus. Początkowo osiedlili się w Górach Kantabryjskich oraz górach Andaluzji. Po upadku kalifatu, Berberowie rządzili królestwem Toledo oraz królestwem Granady.

[Bohemia]
%5P%o uwolnieniu się spod władzy Awarów w siódmym stuleciu, zamieszkujący tereny Czech Słowianie dostali się w IX wieku we władanie dynastii Przemyślidów. Sytuacja uległa zmianie dopiero w 1306 roku. W IX wieku, wraz z przejściem Czech na chrześcijaństwo, kraj blisko związał się z państwem wschodniofrankijskim, stanowiącym w tamtym okresie część tak zwanego Cesarstwa Karolingów, a później pełniącym rolę jądra Świętego Cesarstwa Rzymskiego, którego Czechy były autonomiczną częścią od X stulecia.

[Bosnia]
%5W% pierwszych stuleciach istnienia chrześcijaństwa Bośnia stanowiła część Cesarstwa Rzymskiego. Słowianie osiedlili się w regionie w siódmym stuleciu, a w dziewiątym kontrolę nad Bośnią podzieliły między siebie królestwa Serbii oraz Chorwacji. W XI i XII wieku władzę w regionie sprawowało królestwo Węgier. Średniowieczne państwo bośniackie uzyskało niepodległość około roku 1200 i pozostało niezależne do roku 1463, gdy kontrolę nad regionem przejęło tureckie Imperium Osmańskie.

[Brandenburg]
%5Z% historycznego punktu widzenia, Brandenburg był quasi-niepodległym państwem oraz jądrem zjednoczonego państwa niemieckiego. W roku 948 Otton I Wielki ustanowił niemiecką kontrolę nad w większości słowiańskimi mieszkańcami tych terenów i założył diecezje w Hawelbergu oraz Brandenburgu. W 1134 roku Albrecht Niedźwiedź rozpoczął proces nawracania Brandenburga na chrześcijaństwo i od tej chwili tereny te stały się istotną częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

[Brittany]
%5O%koło roku 500 tereny te zasiedlili Bretoni, wygnani z Wysp Brytyjskich przez Anglosasów. Bretoni nadali nazwę regionowi oraz językowi, którym w jego obrębie się posługiwano. We wczesnym średniowieczu Bretania podzielona była na trzy królestwa - Domnonię, Kernev oraz Broereg - które stały się z czasem częścią Księstwa Bretanii.

[Bulgaria]
%5P%otomkowie Hunów, Bułgarzy, byli wędrownym plemieniem, które połączyło się z miejscowymi Słowianami w roku 681. Powstałe w rezultacie Pierwsze Państwo Bułgarskie stało się - po przyjęciu prawosławia jako oficjalnej religii - centrum słowiańskiej kultury i duchowości. Pod koniec czternastego stulecia kraj został opanowany przez Imperium Otomańskie.

[Burgundy]
%5B%urgundia pojawiła się na mapie Europy wraz ze śmiercią Lotara (855), gdy Lotaryngia została podzielona na Burgundię, Lorraine oraz Włochy. W średniowieczu Burgundia była siedzibą kilku spośród najważniejszych kościołów oraz klasztorów świata Zachodu. W czasie Wojny Stuletniej władcy księstwa stanowili poważnych kandydatów do tronu Francji, gdyż udało im się zbudować - głównie poprzez związki małżeńskie - imperium rozciągające się od Szwajcarii aż po Morze Północne.

[Byzantia]
%5C%esarstwo Bizantyjskie to historyczna nazwa wschodniej części Cesarstwa Rzymskiego. Szczyt potęgi cesarstwa przypada na rządy dynastii macedońskiej w IX, X oraz XI wieku. W tym okresie ...