subkultury.doc

Damian Pawlak

Pedagogika: Opiekuńczo Prewencyjna

Subkultura (z łaciny sub – pod + cultura – uprawa, kształcenie), podkultura, pojęcie odnoszone najczęściej do zjawisk składających się na kulturę młodzieżową.

Jej specyficznymi cechami są: spontaniczność, opozycyjność w stosunku do “kultury dorosłych”, zanegowanie kultury dominującej w spoleczenstwie, odrzucenie wartości dorosłych, stworzenie własnych wzorów zachowań, podkreślanie odrębności poprzez język (żargon) i charakterystyczny wygląd.

Kultura młodzieżowa ukształtowała się po II wojnie światowej, z takimi jej przejawami jak muzyka rockowa, moda młodzieżowa, nowy typ niepokornego idola (np. J. Dean).

Najbardziej znane subkultury to: rockersi, hippisi (lata 60), skinheadzi, punki (lata 70). W Polsce gitowcy, depeszowcy, szalikowcy (lata 80). Uważa się, że subkultura jest wstępną fazą procesu, którego wynikiem jest kultura alternatywna.

Hasło opracowano na podstawie “Słownika Encyklopedycznego Edukacja Obywatelska” Wydawnictwa Europa. Autorzy: Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmüller. ISBN 83-85336-31-1. Rok wydania 1999.

W każdym dużym mieście można spotkać ludzi żyjących zgodnie ze specyficznymi wzorcami i zasadami. Te nieformalne grupy młodzieżowe tworzą subkultury. Niełatwo do nich przeniknąć, są niedostępne dla obcych. Budzą ciekawość swoim ubiorem, specyficznym językiem, stylem życia.
W Szkołach są obecni przedstawiciele subkultur? Uczniom trudno manifestować swoją indywidualność. Tępią ją rodzice, niechętnym okiem patrzą nauczyciele. Nie chcą narazić się na śmieszność lub krytykę rówieśników. Poszukują jednak uparcie swojej drogi nawet, jeżeli miałoby to prowadzić do buntu przeciwko tradycyjnym zasadom i powszechnie akceptowanym normom.

Najbardziej rzuca się w oczy artystyczna ekspresja graficiarzy. Ich bardziej lub mniej udane dzieła zdobią przede wszystkim ściany blokowców. Moda na wykonywanie napisów i rysunków na murach przywędrowała do nas ze Stanów Zjednoczonych. Początkowo były to wizerunki wesołych krasnali malowanych w miejscach publicznych. W połowie lat osiemdziesiątych pojawiły się pierwsze szablony. Obecnie graffiti w postaci kolorowych malowideł spotykamy na każdym kroku. Napisy na murach nie wszystkim się podobają, może jest to jednak jakiś sposób na ożywienie szarych i odrapanych ścian?

Coraz popularniejsi są staja się zwolennicy ciężkiego brzmienia, czyli metale. Łączą ich preferencje muzyczne i charakterystyczny wygląd- długie włosy (często dopiero pracowicie zapuszczane), czarne bluzy z nazwami kapel, ciężkie buty- glany i umieszczane na plecakach oraz kostkach naszywki.

Strój wyróżnia również hip-hopowców. Od razu rzucają się w oczy dzięki swoim dużym ubraniom - szerokim spodniom, obszernej bluzie z kapturem. Znani są nie tylko z zamiłowania do hip-hopu,
ale także z częstych blokowych imprez, gdzie często pije się piwo i pali marichuane tzw. Trawkę czy zioło.