Hawksley Elizabeth - Komedianci.pdf - Hawskley Elizabeth - siemiota

ELIZABETH HAWKSLEY

Przełożyła

Bożena Kucharuk

Wydawnictwo Da Capo

Warszawa

Tytuł oryginału

TEMPTING FORTUNE

Koncepcja serii

Marzena Wasilewska-Ginalska

Redakcja

Krystyna Borowiecka

Projekt okładki

Sławomir Skryśkiewicz

Skład i łamanie

„KOLONEL"

For the Polish translation

Nieśmiertelnej pamięci

Samuela Phelpsa (1804-1878)

i Fredericka Fentona (1817-1898)

For the Polish edition

Wszystkim moim nauczycielom, a szczególnie

profesorom Andrew Sandersowi i Michaeiowi

Slaterowi, dzięki którym studia magisterskie

Z literatury epoki wiktoriańskiej w Birbeck

College były tak ciekawe i inspirujące; koleżan

kom i kolegom z roku, zwłaszcza tym, którzy

podzielają moje zainteresowanie dziewiętnas

towiecznym teatrem.

Wydanie I

ISBN 83-7157-440-1

Druk i oprawa: Drukarnia Wydawnicza

im. W. L. Anczyca S.A., Kraków. Zam. 971/99

Styczeń 1826 roku był niezwykle zimny. Przez cały dzień

zacinał cienki, ostry deszcz, który wieczorem przeszedł w deszcz

ze śniegiem. Na śliskich kocich łbach przed kościołem Świętego

Jakuba w Clerkenwell potykały się konie, a ich woźnice

przeklinali. Stojąca w portyku kościoła młoda kobieta zadrżała,

szczelniej otuliła się cienką wełnianą peleryną i próbowała

uciszyć kwilące niemowlę, które trzymała w ramionach. Młoda

matka, rozpaczliwie chuda, miała twarz kobiety, która przeżyła

zbyt wiele i była u kresu sił. Jej szare oczy wyrażały absolutny

brak nadziei.

Dziecko, najwyżej ośmiomiesięczne, wydawało się być w zna

cznie lepszym stanie. Policzki dziewczynki były nawet nieco

zaokrąglone, a chociaż małe rączki zsiniały z zimna, to charaktery

styczne dziecięce fałdki w nadgarstkach świadczyły o tym, że

dziecko odżywiało się lepiej niż matka. Dziewczynka przestała

popiskiwać, najwyraźniej oszołomiona blaskiem lamp gazowych

i aureolą dookoła nich, wytwarzaną przez wirujący śnieg

z deszczem. Matka patrzyła przed siebie szklanym wzrokiem.

ELIZABETH HAWKSLEY

KOMEDIANCI

Nagle zabrzmiała muzyka organów; drzwi kościoła otworzyły

się. Zgromadzeni na wieczornym nabożeństwie, w większości

dobrze sytuowani, szanowani mieszkańcy miasta, zaczęli wy

chodzić na zewnątrz. Większość nie zwracała uwagi na zma

rzniętą kobietę z dzieckiem, kilka osób rzuciło jej pensa lub

dwa; niektórzy wydymali usta i odchodzili; ten i ów żachnął

się, zniecierpliwiony.

W pewnej chwili młoda kobieta cicho westchnęła i jakby

w zwolnionym tempie osunęła się na ziemię, tuż przed zażyw

nym mężczyzną i jego żoną. Dziecko poczuło chłód kamieni

i żałośnie zakwiliło.

Tęgi mężczyzna niecierpliwie szturchnął leżącą kobietę

swoją laską.

- Chce wzbudzić naszą litość - powiedział do żony.

W tym samym momencie został gwałtownie odepchnięty

przez pannę Henriettę Webster, krzepką kobietę około pięć

dziesiątki.

- A co to za zamieszanie?! Niech się pan odsunie, jeśli nie

może pan pomóc. Biedaczka zemdlała.

Zona zażywnego jegomościa podniosła dziecko i uciszyła je

stanowczym głosem.

Pastor Shepherd, zaniepokojony poruszeniem, wybiegł z koś

cioła i przyklęknął obok panny Webster, która rozwiązała

wstążki kapelusza kobiety i podsunęła jej pod nos flakonik

z solami trzeźwiącymi. Chwycił nadgarstek młodej matki,

usiłując wyczuć puls. Po chwili wymownie spojrzał na zażyw

nego mężczyznę.

- Nie żyje. - Pastor puścił rękę zmarłej, wstał i zniecierp

liwionym gestem otrzepał spodnie na wysokości kolan. - I nie

widzę u niej obrączki.

Panna Webster spojrzała na pastora.

- Na pewno nie tylko ona jest temu winna. Jestem pewna,

że kryje się za tym jakaś smutna historia. - Łagodnym gestem

złożyła dłonie zmarłej na piersiach.

- Jakie piękne dziecko- odezwała się żona zażywnego

mężczyzny. - Widać, że miało dobrą opiekę.

Pastor chrząknął. Czekał go pochówek kolejnego biedaka.

W minionym miesiącu przed kościołem zmarło dwóch żeb

raków; ich pogrzeby musiały odbyć się na koszt parafii.

Dziecko będzie musiało trafić do Fundacji Thomasa Corama,

zdecydował i ruszył na poszukiwanie swego pomocnika.

Panna Webster jeszcze przez chwilę patrzyła na twarz

zmarłej, po czym pochyliła się i nakryła ją wełnianą peleryną.

Wstając zauważyła wiklinowy koszyk stojący przy kolumnie.

W środku znajdowała się szmaciana lalka z oczami z guzików

i włosami z wełny. Podała ją dziewczynce, która wyciągnęła

rączki i uśmiechnęła się do panny Webster, ukazując dwa ząbki.

Oczy panny Webster natychmiast napełniły się łzami.

- Proszę pozwolić mi ją potrzymać - zwróciła się do żony

zażywnego mężczyzny. Już od bardzo dawna nie tuliła dziecka.

Kobieta podała jej niemowlę, po czym pociągnęła swego

męża za ramię i szepnęła mu coś do ucha. Mężczyzna z wes

tchnieniem sięgnął do kieszeni, wyjął z niej kilka gwinei i podał

pannie Webster.

- Moja żona nie chciałaby, żeby ta kobieta była pochowana

jak żebraczka - powiedział sucho.

W ciągu godziny załatwiono wszelkie formalności. Zabrano

ciało, a gospodyni pastora przygotowywała już nocleg dziecku,

kiedy panna Webster, sama zaskoczona swoją reakcją, powie

działa:

Hawksley Elizabeth - Komedianci.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: