ZOZ- to zespół osób i środków majątkowych wyodrębnionych organizacyjnie, utworzonych i utrzymanych w celu udzielenia świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. Zakłady te również mogą być utworzone w celu prowadzenia badań naukowych i prac badawczo- rozwojowych, realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzieleniem świadzczeń zdrowotnych i promocji zdrowia.
ŚWIADZCZENIE ZDROWOTNYM- są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu, poprawie zdrowiaoraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów regulujących zasady ich wykonywania.
DZIAŁANIE MEDYCZNE- to badanie i porada lekarska, leczenie, badanie i terapia psychologiczna, rehabilitacja lecznicza, pielęgnacja chorego, opieka paliatywno- hospicyjna.
ZOZ udziel świadczeń ogółowi ludności określonego obszaru lub określonej grupy, prowadzi dokumentacje medyczna oraz korzystających ze świadczeń zakładu oraz zapewnia ochrone danych dotyczących stanu zdrowia i sposobu leczenia pacjenta.
ZOZ może wystąpic z wnioskiem o wydanie certyfikatu akredytacyjnego, potwierdzającego, że zakład spełnia określony standard jakości i dobrowolnie poddać się przeglądowi prowadzonemu przez Radę Akredytacyjna.
PRZYCHODNIA, OŚRODEK ZDROWIA, PORADNIA to zakłady opieki zdrowotnej organizowane i funkcjonujące na podstawie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. Świadczenia zdrowotne przez nie udzielane obejmuja świadczenia podstawowej opieki zdrowotnej w warunkach ambulatoryjnych lub domowych w miejscu zamieszkania lub pobytu osób potrzebujących tych świadczeń. Przykładami takich zakładów są m.in. poradnie chorób płuc i gruźlicy.
ZAKŁAD PIELEGNACYJNO- OPIEKUŃCZY udziela całodobowych świadczen zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację, opiekę rehabilitacyjną osób nie wymagających hospitalizacji oraz zapewnia im kontynuacje leczenia farmakologicznego, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia. Prowadzi tez edukację zdrowotna tych osób i członków ich rodzin
Zapewniają opiekę najczęściej 20-40 pacjentom w okresie 3-6 miesięcy. Jeżeli zachodzi konieczność okres ten może być przedłużony do 12 miesięcy, a nawet 2-3 lata. O skierowanie do takiego zakładu może się ubiegać osoba, jej przedstawiciel ustawowy inna osoba, bądź zakład opieki zdrowotnej.
SZPIATL- zakład opieki zdrowotnej funkcjonujący zgodnie ze statutem, który określa jego nazwę, cele i zadania, siedziba i obszar działania, rodzaje i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych, organy zakładu i strukturę organizacyjna, forme gospodarki finansowej. Szpital zapewnia przyjętym pacjentom świadczenia wyżywienia środki farmaceutyczne, materiały medyczne , pomieszczenia i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia. Wymogi dotyczące organizacji szpitala sa bardzo istotne. Wazny jest sposób przyjęcia pacjenta do szpitala i na oddział. Wypisanie pacjenta ze szpitala powinno poprzedzić działanie zmierzające do do przygotowania go do funkcjonowania w środowisku domowym. W przypadku gdy osoba hospitalizowana zmarła w szpitalu, to powinna być poddana sekcji zwłok, chyba że osoba ta za zycia wyraziła sprzeciw lub uczynił to jej przedstawiciel ustawowy. Przepis ten nie ma zastosowania w przypadku podejrzenia o przestępstwie i gdy zgon pacjenta nastąpił przed upływem 12 godzin od przyjęcia do szpitala. Dokonanie sekcji zwłok nie może nastąpić wcześniej niż po upływie 12 godzin od stwierdzenia zgonu.
POMOC SPOŁECZNA- instytucja polityki społ. Państwa mająca na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, które nie sa w stanie pokonać, wykorzystując własne środki, możliwości i uprawnienia.
DOM POMOCY SPOŁECZNEJ- jednostka organizacyjna pomocy społ. Świadcząca osobom wymagającym całodobowej opieki z powodu wieku lub choroby usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające, edukacyjne w formach i zakresie wynikającym z indywidualnych potrzeb.
ZASADY FUNKCJONOWANIA DPS
~umieszczeni w placówce nastepuje na podstawie pisemnego skierowania i wydanej decyzji
~miesięczna opłata za pobyt w domu nie może być wyższa niż 70% dochodu pensjonariusza
~miesięczną opłatę za pobyt dzieci ponoszą rodzice lub opiekunowie, opłata ta nie może być wyższa niż 70% dochodu na osobe w rodzine,
~liczba miejsc w nowo projektowanych domach nie może być wyższa niż 100.
KIEROWANIE DO DOMU OPIEKI SPOŁ.- kieruje się na podst. Pisemnego wniosku osoby ubiegającej się o skierowanie do domu, złozonego do ośrodka pomocy społ. Właściwego na jej miejsce zamieszkania.
GMINA I POWIAT-sa zobowiązane zgodnie z przepisami ustawy do wykonywania zadan pomocy społecznej. Rodzaje DPS , domy dla: osób starszych; przewlekle somatycznie chorych; dorosłych, dzieci i młodziezy niepełnosprawnie intelektualnie/ fizycznie; matek nieletnich z dziećmi i kobiet w ciąży.
PRZYJĘCIE PACJENTA NA ODDZIAŁ w trybie ostrym lub planowym.
*rozmowa mająca na celu okazanie oddziaływania i zebranie wywiadu
*wpisanie chorego w dokumentacje oddziału
*pobieranie badań w przypadkach koneicznych
* wprowadzenie chorego na salę
*zapoznanie ze strukturą oddziału i rozkładem dnia na oddziale oraz obowiązującymi regulaminami
ZADANIA PIEL. W OKRESIE DIAGNOZOWANIA I LECZENIA
*zapoznanie z planem diagnozowania
*przygotowani Edo badań psychicznie i fizycznie
*asystowanie przy badaniach
*opieka po badaniach
* pytanie o zgodę każdorazowo przed czynnością wykonywaną u pacjenta
*podawanie leków zgodnie ze zleceniem lekarskim w karcie zleceń
*autoryzacja wykonywanych zleceń
*obserwacja reakcji pacjenta na podawane leki lub wykonywane zabiegi
WSKAZANIA DO WYPISU PACJENTA ZE SZPITALA
*zakończeni procesu diagnozowania bądź leczenia wymagającego pobytu w szpitalu
*poprawa stanu zdrowia
*żądanie wypisu na własna prośbę z różnych przyczyn
*łamanie przez pacjenta zasad współżycia społecznego
*brak zgody na proponowane metody diagnozowania bądź leczenia
* koniecznośc przeniesienia so szpitala specjalistycznego owyższym stopniu referencyjności
*zgon pacjenta
PRZYGOTOWNAIE CHOREGO DO WYPISU ZE SZPITALA
*wcześniejsza informacja o planowanym terminie wypisu
* wykonanie badań kontrolnych
*edukacja pacjenta i’lub rodziny w zakresie postępowania po wyjściu ze szpitala
*informacje dotyczące postępowania w przypadku wystapienia niepokojących objawów
*informacja nt. możliwości
Zaopatrzenia w sprzęt specjalistyczny w przypadku takiej potrzeby
*podanie adresów placówek ochrony zdrowia w których pacjent może być leczony w przypadku konieczności kontynuacji leczenia
Prawa pacjenta wynikające z bezpośredniego stosowania przepisów Konstytucji- Każdy ma prawo do ochrony zdrowia (art. 68 ust.1)
Prawa pacjenta w zakładzie opieki zdrowotnej na podstawie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej z 1991r.
ZASADY WYKONYWANIA ZLECEŃ LEKARSKICH-znac pacjenta i jego stan, cel zabiegu , technike wykonania, niezbędny sprzęt i sposóbjego przygotowania, niebezpieczeństwa dla pacjenta, sposób pomocy w przypadku wystąpienia powikłań.
UDZIAL PIEL. W PODST. BADANIACH DIAGNOSTYCNYCH pobieranie krwi na morfologie, na poziom glukozy, elektrolitów, cholesterolu, białko. Pobieranie krwi na grupęi czynnik Rh, pobieranie moczu do badania ogólnego DODATKOWE badanie krwi ( morfologia, OB.), badanie radiologiczne klatki piersiowej.
UDZIAŁ PIEL. W BADANIACH FIZYKALNYCH(przedmiotowych) oglądanie, dotykanie, opukiwanie, osłuchiwanie, ważenie , mierzenie, ocena postawy u dzieci imłodziezy.
BADANIA POMOCNICZE
*badanie krwi na poziom elektrolitów , poziom glukozy
*badanie moczu(bakteriologiczne, dzm- dobowa zbiórka moczu, bilans płynów, przyjętych i wydalonych powinno być równe 0, czyli taka sama)
*badanie plwociny
*badanie kału
*Rtg przewodu pokarmowego, jamy brzusznej
*badanie szpiku kostnego, płynu mózgowo- rdzeniowego
*badanie przez odbyt(kolonoskopowe)
*badanie ginekologiczne; wziernikowanie
BADANIA SPECJALISTYCZNE psychologiczne, psychiatryczne i inne, nakłucia(punkcje)np.. wątroby, nerek; angiografia, urografia- badanie nerek
Drogi podawania leków: oddechowa, pokarmowa, poprzez błony sluzowe.
CEL DZIAŁANIA DYDAKTYCZNO WYCHOWAWCZYCH- wywołanie zmaierzonych i pożądnych zmian osobowości człowieka, który jest tym oddziaływaniom poddawany, zmiany w osobowości mogą dotykać wszystkich lub tylko wybranych jej składników. Najczęściej ludzi występujący w roli wychowawców starają się zmienic postepowanie innych poprzez kształtowanie motywów dziłania, celów życia, stosunku do świata, ludzi i rzeczy oraz przekonań i układu wartości.
ZAKRES- to co pielęgniarka realizuje w stosunku do pacjenta albo pacjenta i środowiska, a co zmierza do kształtowania ich prawidłowych zachowań zdrowotnych . może on współuczestniczyć w ich realizacji, albo tez inspiruje , planuje i realizuje.
SPRAWNOŚĆ- to dobrze opanowana umiejętność wykonania czynności umysłowych lub praktycznych. Umożliwia uzyskanie dobrych efektów w stosunkowo zmniejszonym wysiłku.
PROMOCJA ZDROWIA- to proces umożliwiający ludziom kontrolę na swoim zdrowiem, tworzenie możliwości wspierania, obrony , poprawiania i utrzymywania zdrowia. Proces ten jest realizowany przez jednostki i instytucje poszukujące korzystnych dla zdrowia rozwiązań w zakresie polityki społecznej, tworzenie warunków sprzyjających dobremu samopoczuciu wzmacniania inicjatyw i działań społecznych na rzecz zdrowia.
WYCHOWANIE ZDROWOTNE- jest systemem działań wychowawczych którym celem jest:
~kształtowanie prawidłowych postaw sprzyjających zdrowiu i pielęgnowaniu zdrowia
~wzbogacanie wiedzy o czynnikach sprzyjających zdrowiu
~stwarzanie warunków do działań i wdrażania do tych ludzi godnie z tym , co postuluje nauka o zdrowiu
~dążenie do tego, aby każdy człowiek chciał i umiał zdrowi doskonalić
OŚWIATA ZDROWOTNA- to system dziłan dotyczących przekazywania wiedzy o zdrowiu, sposobach jego utrzymania i wzmacniania, kształtujacych w ten sposób poprawne przekonani e zgodne z aktualnymi osiągnięciami nauki, oświata zdrowotna może być skierowana do ludzi zdrowych, zagrożonych chorobą lub chorych. Praca z ludźmi chorymi polega na nauczaniu ich jak zdrowi zachować i doskonalić. To kształtowanie przekonania, że zdrowie jest wartością, wzbudzanie zainteresowania zdrowiem, kształtowanie postawy odpowiedzialności za zdrowei( przekonanie ludzi o konieczności zgłaszania się na systematyczne wizyty profilaktyczne). Są to też działania z przekazywaniem wiedzy jak się odżywiać, dbać o higiene osobista.
ROZPAZNANIE ZAKRESU PRACY Z PACJENTEM DOTYCZY:
*oceny stanu pacjenta(stanu fiz., psych., historii zdrowia)
*oceny środowiska w którym pacjent przebywa i które wywiera wpływ na jego zdrowie i życie
*wyniku pracy edukacyjnej prowadzonej w odniesieniu do pacjenta w przeszłości,
*oceny czynników determinujących proces edukacji pacjenta, obejmujących:
-jego możliwości intelektualne,
-komunikowanie się, kontakt z pacjentem,
-wiedzę pacjenta o zdrowiu,
-zakres potrzebnych informacji, wiedzy, umiejętności
-źródła informacji,
-kontakty z pracownikami służby zdrowia.
PLANOWANIE PRACY DYDAKTYCZNO- WYCHOWAWCZEJ
1.ustalenie diagnozy 2.określenie celów: ogólnego i szczegółowego 3.okreslenie forum organizacyjnych i miejsce pracy 4.dobrze skutecznych metod pracy 5. ustalenia czasu niezbędnego do realizacji celów 6.doborze osób współuczestniczących w realizacji zadań 7ustaleniu kryteriów i metod oceny realizacji celów szczegółowych.
ETAPY PROCESU KSZTAŁTOWANIA UMIEJĘTNOŚCI U OSÓB W RÓZNYM WIEKU
1.Określenie nazwy kształtowanej umiejętności
2.określenie praktycznego znaczenia tej umiejętności.
3.opanowanie nie zbędnej wiedzy do poprawnego działania.
4.pokaz, tj. demonstrowanie sposobu wykonania wg określonego wzoru i możliwości modyfikowania działania.
5.samodzielne wykonanie zadania przez uczestników pod kierunkiem prowadzącego pokaz(ćwiczenia pod kierunkiem prowadzącego pokaz do czasu opanowania umiejętności).
6.ocena stopnia opanowania umiejętności (określenie w jakim stopniu pacjent może samodzielnie wykonywać działanie)
Ocena skuteczności działań przygotowujących chorego i/lub jego rodzinę do samoopieki. Koniecznym etapem w realizacji procesu wychowania jest ocena skuteczności. Miarą skuteczności jest różnica między rezultatami a wcześniej sformuowanymi celami. Ocena polega na porównaniu aktualnego stanu pacjenta(jego motywacji, wiedzy, umiejętności) w odniesieniu do tego jaki prezentował przed podjęciem z nim pracy wychowawczej.
PROFILAKTYKA(zapobieganie)- odnosi się do technik przeciwdziałających wystapeiniu niedomagania, prowadzenia wczesnego wykrywania oraz diagnozowania chorób, jak i do przerwania i zahamowania dalszego rozwoju choroby. W kontekście celów ochrony zdrowia, jego utrzymywanie albo odbudowę wówczas gdy jest ono naruszone, czy tez ograniczenie cierpienia, dyskomfortu w przebiegu choroby nieuleczalnej.
FAZY PROFILAKTYKI:
1.zapobieganie pierwszej fazy- jest przeciwdziałaniem powstawaniu choroby przez zwiększenie odporności osobniczej na zachorowania lub zmniejszenie ekspozycji osób wrażliwych na czynniki szkodliwe.
2. zapobieganie drugiej fazy-( w przedklinicznym stadium choroby) polega na wczesnym wykrywaniu choroby i jego leczenia( badania przesiewowe, badania okresowe)
3. zapobieganie trzeciej fazy- (w stadium pełnego rozwoju choroby) ana celu przwrócic choremu pełnie zdrowia lub sprawność czynnościową.
ZAKAŻENIE- lub infekcja jest skutkiem wniknięcia do ustroju gospodarza i rozwoju w nim, albo namnożenia się , żywego czynnika infekcyjnego którym mogą być: grzyby, pierwotniaki, bakterie , wirusy. Zakażenie nie jest synonimem choroby zakaźnej, ponieważ efekt zakażenia może być utajony albo jawny( z widocznymi objawami)
ZAKAŻENIE WEWNĄTZRSZPITALNE- to takie zakażenie, które nastąpiło w szpitalu i ujawniło się w okresie pobytu w szpitalu lub po jego opuszczeniu i zostało spowodowane przez udokumentowany epidemiologicznie czynnik chorobotwórczy, pochodzący od innego chorego lub pracowników szpitala albo przez endogenny czynnik mikrobiologiczny.
Rodzaje zakażeń: ONDOGENNE, EGZOGENNE.
Drogi szerzenia się zakażeń: pośrednie i bezpośrednie.
ŹRÓDŁEM ZAKAŻEN MOGĄ BYĆ: chorzy i nosiciele(ludzie i zwierzęta), zwłoki ludzi i zwierząt, brudne wyposażenie (sanitariaty, sprzęt i aparatura medyczna)
Drogi bezpośrednie- łożyskowa w czasie ciąży , pochwowa w czasie porodu, kontakty bezpośrednie: pocałunki , stosunki płciowe, wzajemne dotykanie się, droga krwi bądź pokąsanie przez zwierzęta. Bezpośrednie kontakty z chorymi poprzez badanie lekarsko- pielęgniarskie.
Drogi pośrednie- droga powietrzno- kropelkowa i powietrzno – pyłkowa(grypa, gruźlica) droga pokarmowo- wodna (cholera) przedmioty codziennego użytku, w tym droga jatrogenna, poprzez glebę(tężęc), poprzez owady(malaria) drogi wieloogniowe.
Dwie główne zasady: 1.izolacji źródła zakażenia lub skażenia od innych osób i urządzeń(stosowane w tzw. Technikach izolacyjnych) 2. przecinanie dróg transmisji zakażenia.
Do standardowych środków zapobiegania, istotnie chroniących personel medyczny przed infekcjami w tym krwiopochodnymi(np. związanych z wirusem HIV, zapalenia wątroby typu B i C należą:
-stosuje personel, tj. mycie rąk, używanie rękawic ochronnych, osłon oczu i twarzy, fartucha.
-dotyczą pacjenta, np. środki utrzymania higieny osobistej
-dotycza miejsca opieki zdrowotnej, tj. jakości procesów dezynfekcji i sterylizacji, urządzeń utrzymania higieny osobistej, rodzaju wentylacji pomieszczeń, obecności pojemników na odpady, itd.
DOKUMENTY REGULUJĄCE WYKONYWANIE ZAWODU PIELEGNIARKI
a) Ustawa z dnia 5 lipca 1996roku o zawodzie piel. I położnej.
Okresla zasady i warunki wykonywania zawodów piel. I położnej. Wykonywanie zawodu piel. Określa jako udzielanie przez osobe posiadająca wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, a szczególności świadzen pielęgnacyjnych, zabiegowych, diagnostycznych, leczniczych , rehabilitacyjnych oraz z zakresu promocji zdrowia.
b) Ustawa z dnia 19 kwietnia 1991roku o samorządzie piel.
Przekazuje pielęgniarkom prawo do kreowania rozwoju pielęgniarstwa poprzez:
-sprawowanie pieczy i nadzoru nad należytym wykonywaniem zawodu piel.
0ustalenie i upowszechnienie zasad etyki zwodowej oraz sprawowanie nadzoru nad ich przestrzeganiem
-egzekwowanie od swoich członków dostosowania się do ustalonych reguł przez orzekanie w zakresie odpowiedzialności zawodowej oraz sprawowanie sądownictwo polubownego.
c) Kodeks Etyki Zawodowej Polskiej Pil. I Położnej.
Przyjęty na 2 Krajowym Zjeździe Piel. I poloznych 4 grudnia 1995roku stanowiący podstawę do ponoszenia przez piel. Odpowiedzialności. Składa się z części: Ogólnej i Szczegółowej –piel a podopieczny.
Kodeks zawiera zasady etyczne:
1. szacunek dla godności osoby ludzkiej.
2.Prawo pacjenta do intymności.
3.ocgrona zdrowia i bezpieczeństwa pacjenta.
4.odpowiedzialność za działania w zakresie pielęgniarstwa.
5.podnoszenie kwalifikacji zawodowych.
6. rozwój wiedzy zawodowej.
7.współpraca z innymi w celu zaspokojenia potrzeb.
Rozporządzeni Ministra zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 17czerwca 1992r. w sprawie trybu postępowania dotyczącego stwierdzenia wykonywania zawodu pielęgniarki i zawodu położnej oraz sposobu prowadzenia rejestru pielęgnowania i rejestru położnych.
OBOWIĄZKI PIELĘGNIARKI , A PRAWA PACJENTA
Pielęgniarka ma obowiązek:
1. Realizowania opieki na możliwie najwyższym poziomie i z zastosowaniem właściwych metod.
2. ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pacjenta.
3.informowanie pacjenta o zakresie realizowanej opieki pielęgniarskiej.
4. uzyskanie zgody pacjenta na proponowany program pielęgnowania
5. zapewnienie pacjentowi i w czasie pielęgnowania warunków zachowania intymności i poszanowania wolości i godności osobistej.
6. zachowanie w tajemnicy wszystkiego, czego dowie się o pajencie w trakcie procesu leczenia i sprawowania opieki (tajemnica zawodowa)
7. Informowanie pacjenta o jego prawach. Obowiązkiem piel. Jest nie tylko poinformowanie pacjenta o przysługiwanych mu prawach, ale również reagowanie w sytuacji , gdy prawa te są naruszone.
ODPOWIEDZIALNOŚC- to konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji. Może ona być określana przez normy prawne i moralne.
Odpowiedzialność zawodowa- jest to obowiązek moralny lub prawny ponoszenia konsekwencji za wykonanie osobiście lub polecone innej osobie do wykonania czynności lub za ich zaniedbania bądź zaniechania. Odpowiedzialnośc zawodowa wiąże się z przynależnością do określonej grupy zawodowej oraz z interpretacja.
Odpowiedzialność służbowa- stanowi zobowiązania pracownika do wykonywania zadań określonych przez pracodawcę i ponoszeni odpowiedzialności za działania w tym zakresie . Zadania te sa określone w zakresie obowiązków pracownika na danym stanowisku pracy i w ramach określonej funkcji. Za niewywiązanie się z powierzonych obowiązków i przyjętych przez pracownika zadań pracodawca może stosować kary dyscyplinarne, zgodne z kodeksem pracy lub regulaminem zakładu pracy.
Odpowiedzialność cywilna- jest to obowiązek wynagrodzenia wyrządzonej szkody lub straty przez jej sprawcę (pielęgniarkę). Ma ona charakter majątkowy. Pielegniarka ponosi odpowiedzialność cywilną za szkody wyrządzania pacjentowi lub rodzinie w trakcie jej działania zawodowego, np. śmierć pacjenta . orzekają sądy powszechne.
SAMORZĄD ZAWODOWY PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH- jest zrzeszeniem zwodowym polskich pielęgniarek i położnych a udział w nim ma charakter obligatoryjny. Powołany został ustawą z 19 kwietnia 1991r. o samorządzie pielęgniarek i położnych w celu reprezentowania interesów zawodowych , społecznych i gospodarczych tych zawodów. Ustawa określa strukturę zadania i zasady działania samorządu.
JAKOŚĆ OPIEKI PIELĘGNIARSKiEJ- można określić jako stopień, w jakim opieka ta przyzna się do osiągnięcia pożądanych efektów w stanie zdrowia osób, zwiększa ich zdolność do samoopieki lub samopielęgnacji oraz wykazuje zgodność z aktualną profesjonalną wiedzą.
Kryterium oceny jakośći op. Piel. : bezpieczeństwo, indywidualizacja, skuteczność, ciągłość, etyczność, profesjonalizm, ukierunkowanie na profilaktyke , dostępność.
Opieka zdrowotna wysokiej jakości to taka, która odpowiada określonym kryteriom, wykazują zgodność z aktualna profesjonalna wiedzą i w danych warunkach zapewnia pacjentom osiągnięcie pożądanych efektów zdrowotnych (Lenartowicz 1998)
WEW. METODY ZAPEWNIANIA JAKOŚCI- koncentrują się na opracowanu przez zakłady opieki zdrowotnej i wprowadzeniu do praktyki własnych programów zapewniania jakości, przy wykorzystaniu własnych zasobów. Metody to badania pacjentów.
ZEW. METODY ZAPEWNIANIA JAKOŚCI- sa stsowane w obszarze całego systemu opieki zdrowotnej. Należą do nich :
-licenje: określone przepisami prawnymi wymagania świadczeń,
-rekomndacje: wytyczne dotyczące funkcjonowania zakładów
-certyfikaty: poświadczenia przez uprawnione jednostki spełnienia określonych standardów
-akredytacja: nadawanie przez Krajową radę Akredytacyjną certyfikatu jakości zakładu opieki zdrowotnej
Standardy praktyki pielęgniarskiej przyjęto traktować jako zbiór wymagań, norm które określają uzgodnione, możliwy do zrealizowania poziom wykonywania praktyki pielęgniarskiej jaki został ustanowiony w celu zapewnienia jakości opieki pielęgniarskiej, podstaw kształcenia i doskonalenia zawodowego pielęgniarki.
OGÓLNE STANDARDY OPIEKI PIELĘGNIARSKIEJ- zawierające ogólne wytyczne i normy wykonywania zawodu z uwzględnieniem koncepcji i celu pielęgnowania, praw pacjenta, odpowiednio dobranych metod pielęgnowania, obowiązujących przepisów prawnych oraz warunków organizacyjno- technicznych wykonywania zawodu.
Standardy postępowania pielęgniarskiego w poszczególnych sytuacjach- opisują zasady i procedury postępowania pielęgniarskiego podczas wykonywania złozonych zabiegów diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych lub zapobiegawczych.
STANDARDY OGÓLNE- opracowane dla całego podsystemu pielęgniarstwa stanowią podstawę do opracowania standardów praktyki w poszczególnych specjalnościach pielęgniarstwa, przykładowych standardów opieki pielęgniarskiej wobec poszczególnych grup pacjentów.
STANDARDY ZAKŁADOWE- obowiązujące w danym zakładzie opieki zdrowotnej są bardziej szczegółowe. Uwzględniają potrzeby pacjenta, na którymi sprawowana jest opieka oraz specjalność zakładu, jego wyposażenie, warunki lokalizacyjne.
Opieka piel. Nad czł. Zdrowym
ZDROWIE wg WHO- to dynamiczny stan całkowitego fiz., psych., i społ. Dobrego samopoczucia, nie zaś wyłącznie stan braku choroby lub niepełnosprawność. Zdrowie i choroba stanowia continuum, z której jedna strona to maximum zdrowia, a drgie max choroby. Zdrowie oznacza zdolność funkcjonowania w życiu codziennym z uwzględnieniem aktualnego stanu organizmu oraz satysfakcji z pełnionych ról i interakcji społecznych.
Uwarunkowania zdrowia; zdrowie determinowane jest przez: styl życia, środowisko naturalne społeczne, czynniki genetyczne, opiekę zdrowotną.
CHARAKTERYSTYKA ETAPÓW ŻYCIA CZŁOWIEKA życie człowieka dzielone jest na etapy oznaczone wyraźnymi granicami charakterystyczne dla ortogenezy człowieka:
-okres prenatalny(wewnątrzłonowy) trwa 38-42tyg. Życia płodowego
-noworodkowy do 28 dnia życia
-niemowlęcy do 1 roku życia
-wczesnego dzieciństwa (poniemowlęcy) do 3r.ż.
-przedszkolny do 6 r. ż.
-szkolny do 15 r.ż., w tym wczesnoszkolny (faza obojętnopłciowa) do 12 r.ż. , faza dojrzewania płciowego do 15r.ż.
-młodzieńczy do 20r.ż.
-dojrzałości do 20/25-40,50 r. ż.
-starczy – od 65 r.ż.
Wg zaleceń WHO, podział okresów starzenia się we wszystkich populacjach obejmuje:
-starzenie się od 45-59lat
-wiek stary od 60-74lat
-wiek starczy od75-89lat
- wiek bardzo stary od 90lat wzwyż
ZASADY OPIEKI NAD DZIECKIEM
Noworodek-jest dzieckiem urodzonym z ciąży trwającej 38-42tyg. Z cechami typowymi dla noworodka , takimi jak odruch pełzania, chwytanie, odruch moro. Donoszony noworodek waży przeciętnie ok. 3500 gramów
Niemowlęciem- nazywa się dziecko od 4.tyg. żcia do ukończenia 1r. ż okres niemowlęcy odznacza się wielką dynamiką rozwoju psychoruchowego.
Okres poniemowlęcy- to 2 i 3r. ż. Rozwój somatyczny jest teraz znacznie wolniejszy . dziecko doskonali swoją motorykę i mowę. Staję się bardziej samodzielne i niezależne. Charakterystyczna dla tego okresu jest zapotrzebowane na ruch.
Dziecko w wieku przedszkolnym- cechuje się dalsza zmiana sylwetki, stabilizacja procesów rozwojowych- niewielkie przyrosty roczne masy ciała.
Dojrzewanie- jest biologiczną faza pochodzenia z etapu rozwoju dziecka do etapu człowieka dorosłego. To okres różnorodnych burzliwych przemian. Pierwszym dostrzegalnym objawem dojrzewania jest przyśpieszone wzrastania, nazwane skokiem pokwitaniowym.
Okres szkolny- to czas intensywnej edukacji zdrowotnej. Edukacja zdrowotna stanowi proces , w którym ...
orest997