Kamienie.doc

Kamienie

Iść drogą i potykać się o kamienie

które jak w betonie twardo  stoją na ziemi ,

to wielkie nieszczęście, pech na drodze życia

takiemu los niczego nie umila

Stoją i zawadzają, szydzą z potknięć o nie,

okazują zadowolenie, nie ruszysz ich z ziemi.
Gdy spojrzysz na nie bliska wszystkie podobne do siebie,

o tych samych nieprzyjemnych licach.

Są szorstkie na swej powierzchni, kształtem nieforemne ,

mimo, ze kamieniami, wydają dźwięki nieprzyjemne.
Zawsze naburmuszone stoją i czekają, jakby tu komuś zaczepić o nogi,

jakby okazać swą wyższość, stać zawsze u drogi.

Żadnego pożytku, z nich nie ma, po prostu są, i wołają o pomstę do nieba.
Spoglądam to na jeden , drugi, dziesiątki szorstkich nieprzyjemnych kamieni,

to jakbym widział ludzkie twarze, w grymasach,

w których nie ma radości, złość i pycha się mieni.

Taki jeden z drugim nawet miłym spojrzeniem się nie podzieli,

od dobra i pomocy innym wszystko go dzieli
Sam sobie jest panem i kłodą życia dla innych,

nie martwi się tym, bo nie wie ,że jest czemukolwiek winny.

Zachowuje się jak pies ogrodnika, sam nigdy nikomu nic nie da.
Garnie ku sobie i chełpi się tym co zdobył najczęściej nieprawidłowa drogą.
Ktoś przed wiekami wymyślił dla nich nazwę, i nazwał ich egoistami.
Ego wiadomo - końcówka - są zawsze w swym życiu sami.

Mój wiersz to ugorowe poletko

nasadziłem na nim same kąkole

jest pokrzywa i perz

Gdzie spojrzysz suche badyle

Pokazałem nas w prawdziwych w kamieniach

I ja tam wśród wielu jestem, tak mniemam

Autor:slonzok-knipser

Bolesław Zaja