38.Marzec 68-Z listów do władz i mediów.pdf

Z listów do władz i mediów

Anonim wysłany do ministra Henryka Jabłońskiego, Lublin, 9

kwietnia 1968

W związku z oczyszczaniem poszczególnych Uczelni z klanu

żydowskiego, po usunięciu prof. doktora P., proszę uprzejmie o

zainteresowanie się osobą Rektora UMCS, który na siłę twierdzi,

iż jest Ormianinem. Szereg osób zna Go z Małopolski, ale skoro

w Urzędach, a nawet w Rządzie szereg stanowisk zajmowali i

jeszcze zajmują ukryci semici, czas przesunąć ich na inne

stanowiska. [...]

List Beaty Dąbrowskiej do I sekretarza KC PZPR Władysława Gomułki, Warszawa,

23 luty 1968

Jestem studentką III roku wydziału filozofii. Dnia 16 lutego br. (...) zostałam zatrzymana

przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa MSW na ulicy i przewieziona do Pałacu

Mostowskich. Zasłyszane wówczas zdania do tego stopnia mną wstrząsnęły, że

pragnęłabym pokrótce streścić je, a niektóre dokładnie zacytować. I tak usłyszałam:

 Jak się pracuje między Żydami?

 Ilu było Żydów wśród zbierających podpisy w związku z "Dziadami"?

 Pani taka inteligenta i nie zauważyła zalewu żydostwa na katedrach u pani na

wydziale.

 Pani rozumie, że my Polacy musimy wreszcie dojść do głosu, bo tak długo, jak Żydzi

zajmują wszystkie stanowiska, Polacy wybić się nie mogą. (...)

 Pani przecież jest czystej krwi aryjką.

 My rozumiemy, że niektóre panie podniecają się do innych ras. I tak np. niektóre lubią

Murzynów, a inne Żydów.

 Czy pani w dalszym ciągu upiera się przy polskości tego starego Żydziska

Słonimskiego? (...) I tak zapytuję Was, co to znaczy, że w Polsce Ludowej, w 24 lata po

okupacji hitlerowskiej znowu mówi się językiem hitlerowców i ONR-owców? (...)

List Władysława Sokoła do Komitetu Warszawskiego PZPR, 16 marca 1968 r.

Towarzysze!

Ja, syn robotnika warszawskiego popieram Wasze stanowisko zajęte w dniach zajść w

Warszawie rozpętane przez siły działające na szkodę Polski i to przez tych, którym

Polska Ludowa dała lepsze warunki życia, niż ja dostałem. Władza ludowa powierzyła im

piastowanie stanowisk państwowych, oni chcieli wykorzystać je do własnych celów

godzšcych w interesy Polski. Dlatego ja domagam się od was i władz centralnych o

skończenie raz na zawsze z sjonistymi [sic!] i o wypędzenie ich do Izraela. Niech nie

mącą nam spokojnej pracy, a my byli Warszawiacy żebyśmy mogli otrzymać mieszkania

i powrót do Warszawy po wypędzonych sjonistach. Bo to oni się rozpanoszyli w

Warszawie, moim kosztem kształcili swoje dzieci, a dla mnie do dziś jako

dziewięcioletniego dziecka, który przypadkowo przeżył powstanie warszawskie, nie ma

miejsca w Warszawie. Jeszcze raz zapewniam Was towarzysze, że możecie liczyć na

moje poparcie.

Anonim do władz partyjnych 25 marca 1968 r.

(odpis z MUW 599.d.II. W nagłówku nr 31. Na marginesie : tow. Wiśniewskiemu do

wykorzystania.)

Pragnę zawiadomić władze partii, że moja sąsiadka zatrudniona w urzędzie celnym -

poczta, jej mąż w Wojsku Polskim, jest syjonistką, propagującą ideologię syjonizmu w

miejscu zamieszkania. Nazywa się ona S..... S.... jest pochodzenia żydowskiego. Matka

jej uciekła do Austrii, gdzie przeciwko naszemu krajowi prowadzi wrogą propagandę. S....

wstąpiła w poczet kandydatów PZPR. Legitymacja partyjna jak się zwierzyła do mojej

córki ma jej służyć tylko [po to], aby walczyć o silne państwo izraelskie. Powiedziała te

słowa "Uważaj, że ja do partii idę bez przekonania. Będę miała lepiej, a po drugie wiesz

nasz ruch żydowski nakazuje wstępowanie do partii. A po co to chyba się domyślasz".

S.... dalej zwierzyła się córce, że będzie u nich w pracy organizowała wycieczkę do

państw kapitalistycznych. Chce skorzystać z okazji i pozostać u matki. Powiedziała

córce, że jej wycieczkę załatwi koleżanka z Centralnego Urzędu Ceł, która jest również

zabitą syjonistką [sic!]. S.... i jej mąż do nas, do sąsiadów mówili, że Izrael ma wielkš

przyszłość. Musi zawojować świ[a]tem bo teraz liczą się trzy miliony ludności. Położą na

łopatki kraje arabskie. Rodzina S.... świętowała zwycięstwo Żydów w wojnie czerwcowej.

Jestem bezpartyjnym starszym człowiekiem, Polakiem z krwi i kości. Byłem za granicą,

wszędzie reprezentowałem dobre imię Polski, dziś nie mogę się zgodzić, że ci Żydzi,

którzy tyle lat pili naszą polską krew tak nam się odwdzięczają. Ze względów chyba dla

nas zrozumiałych nazwiska swego ujawnić nie mogę. Jestem przekonany, że przez fakt

ucieczki matki z Polski, szkalowanie naszego kraju S.... nie może być kandydatem PZPR

[nieczytelne słowo] Życzy partia [partii?], dobry jest jej kierunek, aby oczyściła się z tych

zdrajców, którzy nie gorzej naszą ojczyznę zaprzedali jak rząd sanacyjny.

List Józefa Lidwonia do redakcji "Polityki", 8 maja 1968

Szanowny Panie Redaktorze!

Od pewnego czasu moja córka Małgorzata lat 10, uczennica III klasy szkoły

podstawowej w Gliwicach przychodzi do domu z płaczem, że dzieci nie chcą się z nią

bawić, bo jest Żydówką. Faktycznie tak nie jest, ale to jest poniżej ludzkiej godności

tłumaczyć się komukolwiek. Byłbym do Was nie pisał, mimo, że lubię "Politykę", ale

uważam ten objaw za zjawisko groźne. Wyobrażam bowiem sobie i odczuwam położenie

różnych dzieci, które są szykanowane przez swoje otoczenie. Zwroty w rodzaju "Mama

zabroniła mi bawić się z Żydówkami" nie pochodzą przecież od samych dzieci!

Jeli możecie zajmijcie się tą sprawš w szerszym aspekcie, gdyż nie jest wykluczone,

że mój przypadek nie jest odosobniony.

Obrona dzieci, niezależnie od ich pochodzenia, musi być moralnym obowiązkiem

każdego uczciwego człowieka.

Z poważaniem i pozdrowieniami dla sympatycznego mi grona Redaktorów, pozostaje

/-/ J. Ledwoń

p.s Czy to nie wielki wstyd, że dzieci w wieku 10 lat spotykają się osobiście z problemami

rasowymi? Czy niezbędne jest odpowiadać na pytania dziecka "co to jest Żydówka"?

/-/ J.L

Głos zabrała Liga Kobiet...

Anonim do władz partyjnych, 27 marca 1968 r.

Wielce Szanowny Towarzyszu Rudolf.

Kobiety Warszawy - członkinie Ligi Kobiet, solidaryzują się ze stanowiskiem Partii i jej

Komitetu Centralnego w sprawach ostatnich tragicznych zajść w stolicy.

Równocześnie pragniemy zwrócić uwagę na to aby przy oczyszczaniu stanowisk

politycznych i społecznych z ludzi nie mających nic wspólnego z budowaniem socjalizmu

w Polsce nie pominąć wreszcie Zarządu Głównego Ligi Kobiet i redakcji pism kobiecych.

Nie chodzi o to, że tam roi się od Żydówek ale roi się od sjonistek, tj. Sobierajska,

Aszkenazy, Lutowska, Drum[?-nieczytelne], Koszutska, synowa Zambrowskiego O.

Aszkenazy itd. W dniach agresji Izraela szalały z radości mówiąc "na co my czekamy,

bierzmy transparenty i wychodźmy na ulicę". M. Aszkenazy po powrocie z Izraela mówi

"obozy konc.[entracyjne] mogły być tylko w Polsce, bo tu był po temu klimat". To

rzekome stanowisko jej rodziny w Izraelu - zapewniamy Was Towarzyszu, że to także jej

stanowisko. Nie może inaczej rozumować teściowa Zambrowskiego.

Uważamy, że w W[arsza]wie i w kraju jest dostateczna liczba kobiet na kierowniczki

organizacji i pism kobiecych. Sprawa ta już dawno nurtuje kobiety polskie. Czekałyśmy

na zmiany na ostatnim zjeździe L[igi] K[obiet], [ale Wy] niestety nic nie zmieniliście w

obsadzie personalnej. Zaufajcie kobietom Polkom oddanym i przygotowanym do

pełnienia odpowiedzialnych stanowisk. Już dość prowadzenia naszych organizacji i

naszych pism przez Żydowki-sjonistki. Więcej zaufania do polskich ludzi pracy partyjnych

i bezpartyjnych. Ciężko okupujemy ten kult Żyda, który u nas trwał od 1945 r. Czas na

otrzeźwienie. Gdy nie zmienicie rażących obsad stanowisk nie będzie zaufania do

dalszych posunięć KC PZPR.

Oczekujemy na widoczne zmiany w kierownictwie Ligi Kobiet, Rady Kobiet i pismach

kobiecych.

Aktyw Ligi Kobiet Warszawy

(AAN. KC 237/VII-5777. Dopisek odreczny w nagłówku: Zapoznałem tow. z

Kier.Wydz[iału] oraz t. R. Strzeleckiego i z-cę kier Wydz...KWtow. ... Rudolf. Nazwiska:

Sobierajska Koszutska podkreślone w oryginale)

List Leopolda Domba, byłego przewodniczącego ZG TSKŻ, do Władysława

Gomułki, 1 lipca 1968 r. (AAN, KC 3015)

Szanowny Towarzyszu Wiesławie!

Uważam za swój patriotyczny obowiązek zwrócić waszą uwagę na dokonującą się

likwidację tysiącletniego życia i kulturalno-społecznego dorobku ludności żydowskiej w

Polsce Ludowej spowodowaną:

1) Trwającą przez kilka miesięcy kampanią w prasie, radiu i telewizji (szczególnie zaś w

prasie terenowej) dezawuującą politykę narodowościową naszej Partii, a godzącą w

organizacje ludności żydowskiej w PRL i jej całą dotychczasową działalność.

Doprowadziło to Towarzystwo Społeczno Kulturalne Żydów w Polsce do stanu agonii,

wzbudziło niepokój wśród jej członków i aktywu. Pogłębia go fakt wydalenia z szeregów

Partii za pracę w naszej instytucji szeregu odpowiedzialnych działaczy Towarzystwa,

ludzi wypróbowanych w długoletniej walce w polskim ruchu rewolucyjnym.

2) Faktycznym likwidowaniem wydawnictwa książek żydowskich wskutek

bezprecedensowego w dziejach Polski zarządzenia, że każde przeznaczone do druku

dzieło poezji lub prozy żydowskiej musi być dla cenzury przetłumaczone na język polski.

3) Rozparcelowaniem i tym samym likwidowaniem jedynego w Europie Żydowskiego

Instytutu Historycznego - placówki naukowej, która w znacznej mierze przyczyniła sie do

zdemaskowania zbrodniarzy wojennych.

4) Doprowadzeniem do dymisji słynnej artystki Idy Kamińskiej - dyrektora Państwowego

Teatru Żydowskiego przy równoczesnym braku odpowiednich, właściwych posunięć

organizacyjnych gwarantujących istnienie tej znanej w całym świecie placówki teatralnej.

5) Szeregiem posunięć władz terenowych, w wyniku których przestają istnieć państwowe

szkoły żydowskie.

6) Licznymi faktami zwalniania Żydów z pracy i wydalania ich z szeregu partii.

Wszystkie te zjawiska wywołują zamęt wśród ludności żydowskiej i potęgują nastroje

wyjazdowe wśród ludzi w większości nie mającym z syjonizmem nic wspólnego.

Wymienione i inne szkodliwe praktyki sprawiają na ludności żydowskiej wrażenie

całkowitej likwidacji wszelkich objawów życia kulturalnego i społecznego. Z drugiej strony

praktyka ta podchwycona zostaje przez ośrodki nacjonalizmu żydowskiego dla

wzmocnienia jego wrogiej działalności przeciwko Polsce Ludowej.

Prosze Was, Towarzyszu Wiesławie, byście zechcieli zainteresować się całokształtem

tych spraw w imię tradycji leninowskiej polityki narodowościowej naszej partii.

Z partyjnym pozdrowieniem

(-) Leopold Domb

były przewodniczący Zarządu Głównego Towarzystwa Społeczno Kulturalnego Żydów w

Polsce.

Analiza listów nadesłanych do redakcji "Polityki" w okresie marzec-maj 1968

r.(AAN, KC 3015)

Piszą do nas głównie ludzie pracy umysłowej. Nie było [wśród nich] widocznej różnicy

między członkami partii a bezpartyjnymi. Rzecz znamienna, że ludzie przyznający się do

programu dyskryminacji Żydów najczęściej podpisują się pełnym imieniem i nazwiskiem.

Odwrotnie niż w wypadku autorów krytykujących aktualną publicystykę, jej kierunek i

nasilenie ataków na syjonizm, który identyfikują z atakami na Żydów.

W większości wypadków tematyka syjonizmu, Żydów podejmowana jest jako odzew na

publikacje prasowe. Taka też jest egzemplifikacja wysuwanych tez. Ongiś słowa niechęci

do Żydów towarzyszyły jakiejś rozróbie, w którą wmieszany był Żyd, czy Polak

żydowskiego pochodzenia.

Pewnym novum jest pojawienie się argumentów i stereotypów będących w obiegu w

okresie międzywojennym. I tak powtarza się w listach teza, lansowana w swoim czasie

przez propagandę endecką, o Żydach jako uciążliwych gościach, nadużywających

dobroci i cierpliwości gospodarzy, o atawistycznej skłonności Żydów do zdrady,

szczególnej niechęci i nienawiści do Polaków, ciągotach filoniemieckich, znanej cechy

Żydów - niechęci do pracy na roli, w zawodach uciążliwych wymagających ciężkiego

trudu, słowem o pasożytniczej naturze tego narodu. Podobnie jak w latach dwudziestych

ożyła kolejna myśl o powiązaniach Żydów i ludzi żydowskiego pochodzenia z

zagranicznymi ośrodkami niechętnymi Polsce, nastawionymi wobec nas wrogo.

Przyjmuje się, jako rzecz zrozumiałą, znak równości między syjonizmem a Żydami. Czyni

się tak zarówno wówczas gdy podaje się odświeżone hasła znane z lat przedwojennych,

jak i nowe datujące się wydarzeniami okresu 1939 - 1968. Jako fakt przyjmowana jest

teza o związku między wydarzeniami na Bliskim Wschodzie, a rozruchami studenckimi w

Warszawie i innych miastach. Na tym tle przyjmuje się jako udowodnioną tezę o

agenturalnej roli organizatorów i uczestników demonstracji pochodzenia żydowskiego,

jako też zwišzku ideowego, a także organizacyjnego między tymi ostatnimi a Izraelem,

NRF i Stanami Zjednoczonymi. Przyjmuje się jako rzecz zrozumiałš szczególną niechęć

syjonistów do Polski jako zapory przed opanowaniem Bliskiego Wschodu przez Izrael.

Obok sojuszu ze Związkiem Radzieckim drugim filarem naszego bezpieczeństwa

narodowego stały się narody arabskie. Nie ma tu zresztą żadnego różnicowania w

równej mierze opowiadamy się za ZRA, Syrią jak i Jordaniš.

Poza międzynarodowymi aspektami syjonizmu, niejako lustrzanym odbiciem tekstów

prasowych jest treść listów w odniesieniu spraw wewnętrznych. Krytyka Zydów daje

okazję do narzekań na sytuację gospodarczą, wysokie ceny, niskie płace, złe

ustawodawstwo, błędy deglomeracji, niepowodzenia w handlu zagranicznym, trudności

zaopatrzeniowe, ograniczenie informacji prasowej i co za tym [idzie] "napędzanie"

klientów Wolnej Europie.

Tu i ówdzie pojawiają się głosy o grzechu pierworodnym Żydów, którzy walnie przyczynili

się do wasalizacji Polski przez Rosję. I ci i wielu innych autorów pisze jako rzeczy

dowiedzionej, że większość Żydów, bądź ludzi żydowskiego pochodzenia nie chce się

imać pracy produkcyjnej (np. na roli, w górnictwie, hutnictwie itd) lecz wszyscy są

dyrektorami, pracownikami aparatu partyjnego, redaktorami, ministrami. Z tego to tytułu

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: