Rozdzial7.pdf

Defibrylacja i Kardiowersja

ROZDZIAÿ

Cele:

€ IloĻę oraz czas, jaki upþynĢþ od poprzednich

wyþadowaı (powodujĢ zmniejszenie impedancji)

€ UþoŇenie þyŇek na Ļcianie klatki piersiowej

Po przeczytaniu tego rozdziaþu czytelnik

powinien:

€ Zrozumieę wskazania do defibrylacji i

kardiowersji.

€ Zrozumieę wskazania do defibrylacji i

kardiowersji.

€ Opisaę jak wykonaę bezpiecznĢ

defibrylacjħ uŇywajĢc zarwno

defibrylatora manualnego jak i

Automatycznego Defibrylatora

Zewnħtrznego( AED).

€ Zidentyfikowaę czynniki wpþywajĢce

na skutecznoĻę defibrylacji i

kardiowersji.

€ Siþa przyþoŇenia þyŇek do Ļciany klatki piersiowej

€ GruboĻę Ļciany klatki piersiowej oraz otyþoĻę

Rodzaje defibrylatorw

Defibrylatory mogĢ byę automatyczne ( Automatyczny

Defibrylator Zewnħtrzny - AED) lub sterowane

manualnie. Inny podziaþ rozrŇnia defibrylatory, ktre

mogĢ generowaę wyþadowania jednofazowe lub

dwufazowe. Defibrylatory manualne oferujĢ

dostarczenie odpowiednich energii, wymaganych dla

pacjenta poczĢwszy od noworodka. MuszĢ one byę

dostħpne w szpitalach oraz w innych miejscach, w

ktrych prowadzona jest opieka nad dzieęmi

obarczonymi ryzykiem zatrzymania krĢŇenia. AED majĢ

odgrnie zaprogramowane wszystkie parametry

wþĢcznie z dawkami energii. Defibrylatory powinny byę

regularnie sprawdzane zgodnie z lokalnym protokoþem.

WPROWADZENIE

UŇycie defibrylatora jest procedurĢ raczej rzadko

stosowanĢ w pediatrii, poniewaŇ rytmy do defibrylacji

wystħpujĢ stosunkowo niezbyt czħsto. W

przeciwieıstwie do dorosþych, gdzie migotanie komr

(VF) jest najczħĻciej wystħpujĢcym zaburzeniem rytmu

w zatrzymaniu krĢŇenia, u dzieci pojawia siħ ono w

mniej niŇ 20% przypadkw. Wystħpowanie

czħstoskurczu komorowego bez tħtna (VT) jako rytmu

zatrzymania krĢŇenia jest rwnie rzadkie.

Defibrylator jednofazowy

Defibrylatory jednofazowe nie sĢ juŇ obecnie

produkowane, lecz nadal wiele z nich pozostaje w

uŇyciu. UrzĢdzenia te dostarczajĢ prĢd jednobiegunowy

(przepþywajĢcy jednokierunkowo) i z tego powodu

zazwyczaj wymagane sĢ wyŇsze dawki energii.

DEFIBRYLACJA

Defibrylator dwufazowy

DefibrylacjĢ nazywa siħ przepþyw przez miħsieı serca

prĢdu elektrycznego prowadzĢcego do jednoczesnej

depolaryzacji krytycznej jego masy, co pozwala na

przywrcenie spontanicznej aktywnoĻci elektrycznej

przez tkankħ miħĻnia sercowego.

IstniejĢ dwa gþwne typy fali dwufazowej, ale brak jest

ewidentnych dowodw na przewagħ jednego typu fali

nad drugim. Jakkolwiek istnieje znaczna iloĻę danych

potwierdzajĢcych, Ňe defibrylatory dwufazowe sĢ

bardziej skuteczne niŇ jednofazowe.

Dostarczona dawka energii elektrycznej powinna

ograniczaę do minimum uszkodzenie miħĻnia

sercowego. Przepþyw prĢdu elektrycznego zaleŇy od

wybranej energii (J) oraz od oporu przepþywu przez

klatkħ piersiowĢ (impedancja transtorakalna). JeĻli

impedancja jest wysoka, naleŇy zwiħkszyę wartoĻę

energii.

Defibrylatory dwufazowe dostarczajĢ impuls prĢdu,

ktry przepþywa w kierunku wartoĻci dodatniej, po czym

pþynie w przeciwnym kierunku w trakcie okreĻlonego

czasu wyþadowania. SkutecznoĻę pierwszego

wyþadowania w dþugo trwajĢcym VF/VT jest wyŇsza dla

fali dwufazowej, aniŇeli dla jednofazowej. Defibrylacja

prĢdem o fali dwufazowej powoduje mniejszĢ

dysfunkcjħ miħĻnia sercowego po wyþadowaniu.

Czynniki wpþywajĢce na impedancjħ transtorakalnĢ:

€ WartoĻę wybranej energii

ÿyōki a elektrody samoprzylepne

€ WielkoĻę þyŇek

Defibrylator manualny moŇe byę obsþugiwany za

pomocĢ klasycznych þyŇek lub przy uŇyciu elektrod

€ Substancja przewodzĢca pomiħdzy þyŇkami, a

skrĢ

EPLS 75

Rozdziaþ 7 Defibrylacja i Kardiowersja

samoprzylepnych. Ten drugi sposb jest czħsto

okreĻlany jako defibrylacja áhands-freeÑ (bez uŇycia rĢk

- przyp. tþum.)

jest umieszczana tuŇ poniŇej prawego obojczyka, a

druga w okolicy pachowej lewej (Rycina 7.2). Podczas

stosowania klasycznych þyŇek naleŇy wybraę moŇliwie

najwiħksze dostħpne, co pozwoli na maksymalny

kontakt ze ĻcianĢ klatki piersiowej. JednakŇe zarwno

elektrody samoprzylepne jak i podkþadki Ňelowe nie

mogĢ siħ stykaę. Podczas dostarczania energii przy

uŇyciu klasycznych þyŇek naleŇy dokþadnie je dociskaę,

aby zapewnię dobry kontakt za ĻcianĢ klatki piersiowej (

siþa nacisku 3 kg u dzieci waŇĢcych < 10 kg, a 5 kg u

starszych dzieci).

Elektrody samoprzylepne sĢ bezpieczne, efektywne i

oglnie preferowane w stosunku do klasycznych þyŇek

do defibrylacji. MajĢ podobnĢ impedancjħ do

klasycznych þyŇek i dlatego sĢ tak skuteczne. Elektrody

samoprzylepne rwnieŇ uþatwiajĢ szybsze dostarczenie

wyþadowania w trakcie trwajĢcych zabiegw

resuscytacyjnych.

Podczas stosowania klasycznych þyŇek wymagane jest

naþoŇenie na Ļcianħ klatki piersiowej dwch osobnych

podkþadek Ňelowych, aby zapewnię dobry kontakt

pomiħdzy þyŇkami a ĻcianĢ klatki i zredukowaę

impedancjħ (Rycina 7.1). MajĢ one tendencjħ do

spadania ze Ļciany klatki piersiowej podczas jej uciĻniħę

i trzeba je wymieniaę.

Dodatkowo mogĢ doprowadzię do rzekomej asystolii w

zapisie EKG, poniewaŇ Ňel elektrolitowy zostaje

spolaryzowany, co powoduje, iŇ po defibrylacji pogarsza

siħ jego przewodnictwo. Zjawiska tego nie opisuje siħ w

przypadku uŇycia elektrod samoprzylepnych.

Ryc. 7.2 Pozycja þyŇek lub elektrod

samoprzylepnych u niemowlĢt

Ryc. 7. 3 Pozycja przednio-tylna þyŇek u niemowlĢt

Rycina 7.1 UþoŇenie þyŇek pediatrycznych na

podkþadkach Ňelowych

Oglnie þyŇki dla niemowlĢt ( okoþo 4,5 cm Ļrednicy) sĢ

zalecane dla dzieci o wadze <10 kg. JeĻli þyŇki

niemowlħce sĢ niedostħpne, naleŇy zastosowaę pozycjħ

przednio-tylnĢ.

Dawka energii

Podczas stosowania defibrylatora manualnego z

þyŇkami moŇe byę rwnieŇ uŇywany Ňel elektrolitowy.

Jest to metoda mniej zalecana z powodu potencjalnej

moŇliwoĻci rozlania siħ Ňelu pomiħdzy þyŇkami podczas

prowadzenia uciĻniħę, co moŇe doprowadzię do

powstania þuku elektrycznego.

Dawka energii

Nie jest znana idealna dawka energii do wykonania

bezpiecznej i efektywnej defibrylacji u dzieci. Przy

zastosowaniu defibrylatora manualnego (zarwno o

jedno- jak i dwufazowym typie fali) energia 4 J/kg

powinna byę dostarczona z kaŇdym wyþadowaniem.

Maksymalna dawka dla pierwszego wyþadowania

wynosi 360 J (jednofazowy) i 150-200 J (dwufazowy), a

dla nastħpnych wyþadowaı 360 J (jednofazowy) i 200 J

(dwufazowy) tak jak w wytycznych dla pacjentw

dorosþych.

NaleŇy unikaę uŇycia Ňelu sonograficznego (ktry jest

sþabym przewodnikiem), gazy nasĢczonej solĢ

fizjologicznĢ (ktra ma zmienne przewodnictwo i istnieje

ryzyko powstania þuku elektrycznego pomiħdzy þyŇkami)

i gazy nasĢczonej alkoholem (ryzyko poparzenia).

PoĀoōenie Āyōek - elektrod

elektrod

ýyŇki powinny byę tak umieszczone, aby serce

znajdowaþo siħ pomiħdzy nimi, co umoŇliwi przepþyw

prĢdu przez miħsieı sercowy. Zazwyczaj jedna þyŇka

JeĻli nie jest dostħpny Ňaden defibrylator manualny,

powinno siħ uŇyę AED przystosowanego do wykrywania

rytmw defibrylacyjnych u dzieci. ( Patrz niŇej w

podrozdziale o AED). Byþoby najlepiej, gdyby ten AED

EPLS 76

PoĀoōenie Āyōek

byþ wyposaŇony w urzĢdzenie redukujĢce dawki energii

do niŇszych wartoĻci energii odpowiednich dla dzieci

pomiħdzy 1. Î 8. rokiem Ňycia (50-75J). W sytuacji

nagþej, kiedy taki rodzaj AED nie jest dostħpny, moŇna

zastosowaę AED dostarczajĢce dawki energii

odpowiednie dla dorosþych. Dla dzieci waŇĢcych wiħcej

niŇ 25 kg (powyŇej 8. roku Ňycia) standardowy AED z

normalnymi þyŇkami jest odpowiedni. NaleŇy pamiħtaę,

Ňe AED nie mogĢ byę uŇywane do kardiowersji.

BezpieczeĶstwo

doprowadziþy do skorygowania rekomendacji

dostarczania raczej jednego wyþadowania niŇ sekwencji

trzech. ZawierajĢ one:

€ Czħstsze i krtsze przerwy w uciskaniu klatki

piersiowej sĢ poþĢczone ze zmniejszonym

prawdopodobieıstwem zmiany VF w inny rytm co

tym samym powoduje spadek przeŇywalnoĻci.

BezpieczeĶstwo

€ SkutecznoĻę pierwszego wyþadowania jest > 90% i

dlatego nieskutecznoĻę przemiany VF sugeruje

bardziej potrzebħ RKO niŇ kolejnej defibrylacji.

NadrzħdnĢ sprawĢ jest zarwno bezpieczeıstwo

ratownika jak i pacjenta.

Defibrylator manualny

nualny

NaleŇy wziĢę pod uwagħ poniŇsze czynniki:

1. Tlen - naleŇy usunĢę kaŇde urzĢdzenie z wolnym

wypþywem tlenu (maskħ z tlenem, wĢsy tlenowe) i

umieĻcię je w odlegþoĻci przynajmniej 1metra od

dziecka. MoŇna pozostawię worek samorozprħŇalny

lub przewd tlenowy poþĢczony z rurkĢ intubacyjnĢ.

JeĻli zostanĢ one rozþĢczone, muszĢ byę odsuniħte

na odlegþoĻę przynajmniej metra od Ļciany klatki

piersiowej dziecka.

Defibrylatory manualne majĢ kilka zalet w porwnaniu z

AED i dlatego muszĢ byę þatwo dostħpne we wszystkich

placwkach ochrony zdrowia nawet, jeĻli niedaleko

znajduje siħ AED. Te zalety sĢ nastħpujĢce:

1. Personel wykwalifikowany w obsþudze defibrylatora

moŇe rozpoznaę zaburzenie rytmu i jeĻli uzna za

konieczne wykonaę defibrylacjħ szybciej niŇ

trwaþaby analiza rytmu przez AED.

2. Podczas kardiowersji jest szczeglnie waŇne, aby

dziecko w stanie ciħŇkim pozostawię podþĢczone do

respiratora w trakcie dostarczania energii. Dzieci te

majĢ zachowane spontaniczne krĢŇenie, ktre

potencjalnie umoŇliwia prawidþowe utlenowanie

krwi.

2. Dodatkowe udogodnienia pozwalajĢce na

zastosowanie rŇnych sposobw leczenia takie, jak

kardiowersja czy zewnħtrzna stymulacja.

3. MoŇliwoĻę wyboru wartoĻci energii.

3. Suche powierzchnie Î naleŇy obawiaę siħ mokrego

ubrania lub mokrej powierzchni. JeĻli jest to

konieczne, naleŇy osuszyę klatkħ piersiowĢ

pacjenta przed defibrylacjĢ.

4. Kontakt Î NaleŇy upewnię siħ, Ňe nikt nie dotyka

pacjenta bezpoĻrednio lub poĻrednio wþĢcznie z

þŇkiem pacjenta, wzkiem i pþynami podawanymi

doŇylnie.

5. NaleŇy upewnię siħ, Ňe þyŇki/ elektrody nie dotykajĢ

metalu (np.: biŇuterii) lub innych rzeczy takich jak

przezskrne leki lub podkþadki do elektrokoagulacji.

6. NaleŇy byę pewnym, Ňe osoba obsþugujĢca

defibrylator jest zaznajomiona ze sprzħtem i wydaje

jasne decyzje co do bezpieczeıstwa zarwno

caþemu zespoþowi jak i jakimkolwiek Ļwiadkom.

7. NaleŇy byę ostroŇnym, jeĻli umieszcza siħ þyŇki lub

elektrody u pacjentw z rozrusznikiem serca lub

wszczepionym kardiowerterem - defibrylatorem.

ýyŇki naleŇy umieĻcię co najmniej w odlegþoĻci 12

cm od stymulatora, aby zminimalizowaę ryzyko

oparzenia miħĻnia sercowego. U dzieci moŇe to

wymagaę zastosowania metody przednio Î tylnej.

Rycina 7.4 Bezpieczna defibrylacja

Sekwencja postħpowania podczas

wykonywania defibrylacji przy

zastosowaniu defibrylatora

manualnego

Porwnanie pojedynczej defibrylacji

z sekwencj

ĥ trzech defibrylacji

1. PotwierdŅ zatrzymanie krĢŇenia i rozpocznij lub

kontynuuj RKO.

2. WþĢcz defibrylator (upewnij siħ, Ňe jest w trybie

niezsynchronizowanym) i w czasie krtkiej przerwy

w uciĻniħciach klatki piersiowej potwierdŅ obecnoĻę

ChociaŇ nie opublikowano wynikw badaı

porwnujĢcych pojedynczĢ defibrylacjħ z sekwencjĢ

trzech defibrylacji, istnieje wiele czynnikw, ktre

EPLS 77

Defibrylator ma

Porwnanie pojedynczej defibrylacji

z sekwencj

z sekwencjĥ trzech defibrylacji

Rozdziaþ 7 Defibrylacja i Kardiowersja

rytmu defibrylacyjnego (przy uŇyciu þyŇek, elektrod

samoprzylepnych).

Kardiowersja jest stosowana w leczeniu objawowego

SVT lub VT z tħtnem. Postħpowanie jest takie samo jak

w przypadku defibrylacji (opisane powyŇej), z kilkoma

dodatkowymi istotnymi rŇnicami:

3. UmieĻę odpowiednie samoprzylepne elektrody (dla

dorosþych lub dzieciħce) lub podkþadki Ňelowe na

klatce piersiowej dziecka Î jednĢ poniŇej prawego

obojczyka, drugĢ w linii Ļrodkowo-pachowej lewej.

Upewnij siħ, Ňe siħ nie stykajĢ. Drugi ratownik

(ratownicy) powinni kontynuowaę RKO podczas

umieszczania elektrod lub podkþadek.

€ Przytomny pacjent musi byę znieczulony oglnie lub

poddany sedacji przed wykonaniem kardiowersji.

€ Tryb synchronizacji musi byę wþĢczony.

€ NaleŇy upewnię siħ, Ňe wzmocnienie zapisu EKG

jest wystarczajĢce, aby defibrylator mgþ

zidentyfikowaę zaþamek R.

4. JeŇeli uŇywasz þyŇek defibrylatora, wybierz

wþaĻciwy rozmiar þyŇek (pediatryczne dla dzieci< 10

kg, lub þyŇki przeznaczone dla dorosþych u dzieci

>10 kg) i przyþŇ je pewnie do podkþadek Ňelowych.

€ PoczĢtkowa dawka energii jest niŇsza i wynosi 1,0

J/kg i moŇe byę zwiħkszona do 2 J/kg, jeĻli nadal

utrzymuje siħ zaburzenie rytmu.

5. Wybierz odpowiedniĢ energiħ: 4J/kg.

6. Usuı przepþyw tlenu w obrħbie strefy defibrylacji i

przerwij uciskanie klatki piersiowej.

€ Dla niektrych urzĢdzeı, aby mogþo pracowaę w

trybie synchronizacji, moŇe okazaę siħ konieczne

podþĢczenie elektrod EKG.

7. Wydaj komendħ áODSUNġĘ SIĦÑ gþoĻnym tonem,

w tym czasie dokonaj szybkiego sprawdzenia czy

nikt nie dotyka pacjenta, lub jego þŇka i naþaduj

elektrody samoprzylepne lub þyŇki defibrylatora

(Rycina 7.4).

€ Osoba obsþugujĢca defibrylator musi byę Ļwiadoma,

Ňe istnieje niewielkie opŅnienie pomiħdzy

naciĻniħciem przycisku (-w) wyzwalajĢcych

energiħ a dostarczeniem energii, poniewaŇ

urzĢdzenie potrzebuje czasu na zidentyfikowanie

zaþamkw R. Z tego powodu konieczne jest

przytrzymanie przycisku (-w) dopki zaþamek R nie

zostanie zidentyfikowany przez urzĢdzenie i

wyþadowanie nie zostanie wþaĻciwe dostarczone.

8. Rozejrzyj siħ i potwierdŅ, Ňe wszyscy siħ odsunħli.

9. SprawdŅ monitor, czy jest na nim VF/VT i wykonaj

wyþadowanie.

10. JeĻli uŇywasz þyŇek defibrylatora, umieĻę je z

powrotem na defibrylatorze i natychmiast powrę do

resuscytacji krĢŇeniowo-oddechowej

(rozpoczynajĢc od uciĻniħę) bez oceny rytmu czy

sprawdzania tħtna.

€ Niektre urzĢdzenia wymagajĢ ponownego

wybrania opcji synchronizacji, jeĻli konieczne jest

wykonanie nastħpnej kardiowersji.

€ Inne zaĻ pozostajĢ na opcji synchronizacji

pierwotnie wybranej. Ma to potencjalne znaczenie

dla dalszego bezpiecznego uŇycia sprzħtu -

defibrylator pozostajĢcy na opcji synchronizacji nie

bħdzie gotowy natychmiast do wykonania

defibrylacji jeĻli zaistnieje koniecznoĻę leczenia VF.

Dlatego personel powinien byę przeszkolony, aby

zawsze pozostawię defibrylator na trybie

niezsynchronizowanego wyþadowania.

11. Kontynuuj RKO przez dwie minuty, nastħpnie

przerwij na chwilħ, aby ocenię zapis EKG.

12. JeĻli na monitorze jest VF/VT, powtrz kroki od 6-

10 i wykonaj drugie wyþadowanie.

13. Kontynuuj RKO przez dwie minuty, nastħpnie

przerwij na chwilħ, aby ocenię zapis EKG.

14. JeĻli nadal na monitorze utrzymuje siħ VF/VT podaj

adrenalinħ 10mcg/kg i.v./i.o., przepchnij bolusem

soli fizjologicznej, wykonaj trzeciĢ defibrylacjħ i

kontynuuj RKO (jak powyŇej).

Gdy tylko zostanie rozpoznane zaburzenie rytmu serca

wymagajĢce kardiowersji, naleŇy rozwaŇyę sedacjħ w

zaleŇnoĻci od poziomu ĻwiadomoĻci i stanu

hemodynamicznego dziecka.

15. JeĻli nadal utrzymuje siħ VF/VT powtarzaj caþĢ

sekwencjħ podajĢc adrenalinħ 10mcg/kg po

kolejnych wyþadowaniach (co okoþo cztery minuty).

Sekwencja postħpowania podczas

wykonywania kardiowersji

16. Po trzech wyþadowaniach rozwaŇ amiodaron 5

mg/kg i.v./i.o.

1. WþĢcz defibrylator i uruchom tryb synchronizacji

KARDIOWERSJA

2. UmieĻę samoprzylepne elektrody lub podkþadki

Ňelowe na klatce piersiowej dziecka, jednĢ z nich

poniŇej prawego obojczyka, drugĢ w linii Ļrodkowo-

pachowej lewej i upewnij siħ, Ňe siħ nie stykajĢ,

Kardiowersja jest depolaryzujĢcym wyþadowaniem

prĢdu staþego, zsynchronizowanym z zaþamkiem R

elektrokardiogramu. Tym samym unika siħ dostarczenia

energii w czasie refrakcji wzglħdnej cyklu serca (okres

refrakcji komr), Jest to kluczowe dla zminimalizowania

ryzyka wystĢpienia VF.

3. JeŇeli uŇywasz þyŇek defibrylatora, wybierz þyŇki

pediatryczne dla dzieci< 10 kg, lub þyŇki

przeznaczone dla dorosþych u dzieci >10 kg i

przyþŇ je pewnie do podkþadek Ňelowych

EPLS 78

4. Wybierz odpowiedniĢ energiħ (pierwsze

wyþadowanie 1 - 2 J/kg)

AED u dzieci

Obecnie dostħpne AED zostaþy szczegþowo

sprawdzone na okolicznoĻę wykrywania zaburzeı

rytmw serca u dorosþych. Zaprogramowano je na

podstawie bazy danych zaburzeı rytmu u dorosþych i

prb klinicznych u dorosþych i dzieci. SĢ one bardzo

dokþadne w analizie rytmu w obu grupach pacjentw.

5. Usuı przepþyw tlenu w obrħbie strefy defibrylacji.

6. Wydaj komendħ áODSUNġĘ SIĦÑ gþoĻnym tonem,

w tym czasie dokonaj szybkiego sprawdzenia czy

nikt nie dotyka pacjenta lub jego þŇka i naþaduj

elektrody samoprzylepne lub þyŇki defibrylatora

(Rycina 7.4).

Nowe urzĢdzenia sĢ dwufazowe, mimo to jednofazowe

AED nadal pozostajĢ w uŇyciu.

7. RozglĢdnij siħ i potwierdŅ, Ňe wszyscy sĢ odsuniħci.

8. SprawdŅ monitor, czy jest na nim rytm wymagajĢcy

kardiowersji i wykonaj wyþadowanie.

Standartowe AED stosowane u dorosþych mogĢ byę

uŇywane u dzieci powyŇej 8. roku Ňycia. Idealnie, gdyby

AED wyposaŇone w reduktor zmniejszajĢcy energiħ

byþy stosowane u dzieci pomiħdzy 1. a 8. rokiem Ňycia

lub do okoþo 25 kg masy ciaþa. DostarczajĢ one niŇszĢ

energiħ ( typowo 50-75 J) w porwnaniu do

standartowych AED (150-200J w urzĢdzeniu

dwufazowym i 360 J w jednofazowym). JeĻli zarwno

reduktor energii jak i defibrylator manualny nie sĢ

dostħpne, moŇna zastosowaę niezmodyfikowane AED u

dzieci powyŇej 1. roku Ňycia (Rycina 7.6).

9. Konieczne jest przytrzymanie przycisku

uwalniajĢcego energiħ aŇ do pojawienia siħ

zaþamka R, ktry zostanie rozpoznany przez

urzĢdzenie i wwczas energia zostanie

dostarczona.

10. SprawdŅ zapis na monitorze. JeĻli rytm ulegþ

normalizacji, umieĻę þyŇki na defibrylatorze i

ponownie oceı pacjenta.

11. JeĻli zaburzenie rytmu utrzymuje siħ nadal, powtrz

sekwencjħ z podwjnĢ dawkĢ energii (kolejna

dawka wynosi 2 J/kg).

Grna granica dawki bezpiecznej defibrylacji nie jest

znana, lecz dawka wyŇsza niŇ maksymalna poprzednio

rekomendowana, czyli 4 J/kg prowadziþa do efektywnej

defibrylacji u dzieci bez wyraŅnych skutkw ubocznych.

Dlatego teŇ dawka do 9 J/kg jest do zaakceptowania

poniewaŇ defibrylacja jest jedynym efektywnym

leczeniem VF/VT.

Po dwch wyþadowaniach elektrycznych, jeĻli

tachykardia siħ nadal utrzymuje lub brak jest odpowiedzi

na leczenie, naleŇy rozwaŇyę podanie lekw

antyarytmicznych.

Dzieci poniŇej roku majĢ szybszĢ czynnoĻę pracy serca,

ktra mogþaby zaburzaę rozpoznanie rytmu

defibrylacyjnego. Ponadto u nich w czasie zatrzymania

krĢŇenia czħĻciej wystħpuje rytm niedefibrylacyjny niŇ

defibrylacyjny. W skutek tego nie ma wystarczajĢcych

dowodw, aby rekomendowaę lub nie stosowanie AED

u niemowlĢt poniŇej 1. roku Ňycia.

Kardiowersja i defibrylacja majĢ wiħksze szanse

powodzenia, jeĻli hipoksja, kwasica, hipotermia i

hipoglikemia zostaþy wczeĻniej wyrwnane ( sprawdŅ

4H i 4T).

DEFIBRYLATORY

ZEWN

Sekwencja uŇycia AED

ZEWNĩTRZNE

ĩTRZNE

1. Upewnij siħ, Ňe ty, poszkodowany i pozostali

Ļwiadkowie zdarzenia sĢ bezpieczni.

AED sĢ porħcznymi urzĢdzeniami zasilanymi przez

baterie. SĢ one niezawodne i skomputeryzowane i

coraz czħĻciej sĢ uŇywane zarwno przez osoby z

wyksztaþceniem medycznym jak i bez niego. SĢ one

dostħpne jako urzĢdzenia pþautomatyczne oraz

wyjĢtkowo jako w peþni zautomatyzowane. Wszystkie

AED analizujĢ zapis EKG osoby poszkodowanej, aby

wykryę rytm wymagajĢcy dostarczenia

niezsynchronizowanego wyþadowania elektrycznego i

wykonaę je. W urzĢdzeniach pþautomatycznych dojdzie

do wyþadowania tylko wtedy, jeĻli ratownik postħpuje

zgodnie z komendami wydawanymi przez AED i

naciĻnie stosowny przycisk. Niektre pþautomatyczne

modele dostħpne dla osb z wyksztaþceniem

medycznym majĢ dodatkowe udogodnienie dla

ratownika dajĢce moŇliwoĻę narzucenia trybu

postħpowania urzĢdzeniu i wykonanie defibrylacji

niezaleŇnie od komend wydawanych przez AED.

2. Rozpocznij BLS. JeĻli jest dwch lub wiħcej

ratownikw, jeden kontynuuje RKO, podczas gdy

drugi wzywa pomoc i przynosi AED, jeĻli jest ono

dostħpne na miejscu zdarzenia. JeĻli jest jeden

ratownik, powinien udaę siħ po pomoc i przynieĻę

AED po minucie RKO, chyba Ňe NZK z przyczyn

kardiologicznych jest bardziej prawdopodobne.

W kaŇdym innym przypadku nie podþĢczaj elektrod AED

przed wykonaniem RKO przez jednĢ minutħ.

3. WþĢcz AED i naklej elektrody ( pediatryczne, jeĻli sĢ

dostħpne). Gdy jest wiħcej niŇ jeden ratownik, RKO

powinna byę prowadzona do chwili naklejenia

elektrod.

4. Postħpuj zgodnie z poleceniami

gþosowymi/wizualnymi.

5. Upewnij siħ, Ňe nikt nie dotyka poszkodowanego

w chwili prowadzenia analizy rytmu przez AED

EPLS 79

AUTOMATYCZNE

DEFIBRYLATORY

AUTOMATYCZNE

DEFIBRYLATORY

ZEWN

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: