pantomima.pdf

Materiał pochodzi z serwisu www.ekoedukacja.pl

– bazy materiałów do edukacji ekologicznej

Zapraszamy także do serwisów www.naszaziemia.pl i www.recykling.pl

ODBIORCA

Szkoła podstawowa

Gimnazjum

FORMA EDUKACYJNA

Scenariusz przedstawienia

TEMAT

Ochrona środowiska

O scenariuszu: To nietypowa propozycja przedstawienia, w którym o losach Ziemi i

naszej za nią odpowiedzialności, aktorzy mówią ciałem i mimiką. W tle dużo muzyki i

tekst czytany przez narratora, budują dramatyczny nastrój.

Pantomima - apel ekologiczny

Najważniejszą rolę w przedstawieniu odgrywaja muzyka, taniec i tekst czytany

odpowiednio modulowanym głosem, przez niewidocznego narratora. Celem

przedstawienia jest ukazanie piękna Ziemi, a następnie zniszczenia jej bogactw pod

wpływem działalności człowieka. Przedstawienie kończy się optymistycznym akcentem,

w którym działania ekologiczne, czynione przez ludzi - ekologów, mogą przyczynić się

do ratowania i odbudowania zniszczonej Planety.

W pantomimie wykorzystana została płyta z muzyką Michała Lorenca do filmu pt.:

„Bandyta” (utwory: 2, 3, 4, 19, 18).

Występują:

ZIEMIA

/ubrana w brązową suknię i zielony powłóczysty płaszcz, z przyczepionymi gałązkami,

kwiatami, motylkami, ptakami, na głowie korona z kwiatów/

NIEBO

/w długiej, zwiewnej błękitnej sukni, z białymi “obłoczkami”/

POWIETRZE

/ubrane w białą suknię/

WODA

/ubrana w niebieską suknię, może mieć ponaszywane/ poprzyczepiane kropelki/

GLEBA

/ubrana w brązową suknię/

7 “problemów”:

DYM

SMOG

ŚMIECI

DZIURA OZONOWA

PRZEMYSŁ

KOMUNIKACJA

/wszystkie ubrane na czarno z przyczepionymi tabliczkami z odpowiednim napisem/

Materiał opublikowany dzięki wsparciu:

Materiał pochodzi z serwisu www.ekoedukacja.pl

– bazy materiałów do edukacji ekologicznej

Zapraszamy także do serwisów www.naszaziemia.pl i www.recykling.pl

EKOLODZY

/ubrani w białe koszule i zielone krawaty, trzymają tabliczki ze znakami ekologicznymi

takimi jak: produkt nadaje się do recyklingu, produkt nie zawiera freonu, bezpieczny dla

środowiska, itp./

Rekwizyty:

ptaki, kwiaty, drzewa, motyle, biedronki wykonane z kolorowego papieru, naturalne

gałązki drzew

Scena I

Planeta Ziemia w otoczeniu Nieba, Powietrza, Wody i Gleby.

Ziemia, Niebo, Powietrze, Woda, Gleba siedzą na podłodze, na kolanach, ze

spuszczoną głową. Ziemia jest w centrum.

Stopniowo budzą się Niebo, Powietrze, Woda, Gleba, powoli ruszając rękami w takt

muzyki. Powoli wstają aż w końcu tańczą wokół Ziemi.

Ziemia budzi się do życia, zaczyna powoli się poruszać. Tańczy zmysłowo, ciekawie

rozgląda się dookoła.

Powietrze, Niebo, Woda i Gleba, kłaniają się i wręczają Ziemi bogactwa: ptaki, kwiaty,

drzewa, motyle, biedronki wykonane z kolorowego papieru, naturalne gałązki drzew,

przyczepiają do jej brązowo – zielonej szaty.

* Muzyka na początku jest wolna, w końcu staje się stopniowo żywsza i radosna.

Radosna Ziemia krąży wokół Żywiołów i one podążają za nią i w ten sposób opuszczają

salę.

Na scenie zostaje tylko Ziemia.

* Tymczasem narrator powoli czyta tekst.

NARRATOR

(mówi powoli)

Z niezastygłej do końca skorupy ziemskiej, ulatniają się powoli gazy. Jednym z

nich jest para wodna, która w postaci ulewnego deszczu wraca na Ziemię.

Skorupa ziemska się oziębia i promienie słoneczne docierają na jej powierzchnię.

Wyłania się czyste, błękitne niebo – przestrzeń życiowa dla ptaków. Pojawiają się

zielone rośliny i pierwsze zwierzęta. (żywioły przypinają do szaty Ziemi kolorowe

kwiaty, ptaki, motyle).

/krótka przerwa/

Materiał opublikowany dzięki wsparciu:

Materiał pochodzi z serwisu www.ekoedukacja.pl

– bazy materiałów do edukacji ekologicznej

Zapraszamy także do serwisów www.naszaziemia.pl i www.recykling.pl

Matko Ziemio, jesteś najwspanialsza na świecie. Czujesz, kiedy jesteśmy głodni i

spragnieni. Dajesz nam wszystko, czego potrzebujemy do życia. Nieskażoną,

cudowną przyrodę, czyste powietrze, które nabieramy w płuca. Nasze serca i

myśli są czyste i otwarte na twoje piękno.

Scena II

Ziemia pozostaje sama na scenie i zachwyca się swoimi dobrami. Ogląda szatę piękną,

barwną, bogatą w kolorowe motyle, biedronki, ptaki, kwiaty. Radośnie tańczy po scenie.

Muzyka, jest radosna i żywa.

NARRATOR

Nasza Ziemia jest piękna i najbliższa, bo nasza.

Dobra jak oczy matki, kiedy patrzą na nas.

/krótka przerwa/

Nasza Ziemia nas karmi, daje nam złote ziarno.

Nieba błękit, miód, kwiaty,

Ptaków śpiew, słodkie wiśnie,

Czysty bieg strumyka, trzepot skrzydeł motyla,

Leczący szum fal.

/przerwa/

Ideą życia niech będzie

Pokora wobec przyrody.

Szacunek, obserwacja, badanie, współpraca.

Więc kochajmy tę Ziemię

Tę piaszczystą tę naszą.

Scena III

Ziemia atakowana jest przez zanieczyszczenia.

Na scenę wpadają szkodliwe dla Ziemi czynniki: Smog, Śmieci, Dym, Komunikacja,

Przemysł, Kwaśne Deszcze, Dziura Ozonowa.

Otaczają Ziemię i zaczynają wokół niej niebezpiecznie krążyć, wymachiwać groźnie

rękami.

Planeta Ziemia jest przestraszona, zakrywa się rękami. Zanieczyszczenia przeciągają

Ziemię, każdy w swoją stronę, aż w końcu zabierają Ziemi jej bogactwa.

Ubierają Ziemię w szary strój.

Dwie osoby grające zanieczyszczenia, przynoszą liny i związują tymi linami Ziemię

dookoła, krępując jej ruchy. W tym czasie pozostałe zanieczyszczenia, tańczą wokół

Materiał opublikowany dzięki wsparciu:

Materiał pochodzi z serwisu www.ekoedukacja.pl

– bazy materiałów do edukacji ekologicznej

Zapraszamy także do serwisów www.naszaziemia.pl i www.recykling.pl

Ziemi w pochwalnym, zwycięskim tańcu radości. Muzyka jest pełna niepokoju,

gwałtowna, dynamiczna.

NARRATOR

(mówi z mocnym akcentem, głośno)

Ludzie jednak pogwałcili prawa przyrody. Zapomnieli, że są częścią tej Ziemi.

/krótka przerwa/

Z dnia na dzień zmniejsza się ilość zalesionych obszarów.

Zakwaszona woda zabija ryby, niszczy budowle!

Kwaśna woda, to śmierć dla drzew!.

(mówi powoli)

Kopalnie, huty, elektrownie, przemysł chemiczny, dymy, pyły, śmieci, komunikacja.

Jest ich coraz więcej! Tworzą wokół Ziemi szklarnię zatrzymującą ciepło!

/krótka przerwa/

(narrator mówi głośno, gwałtownie)

Zasypują nas śmieci.

Wszędzie są dzikie wysypiska. To one są pułapką dla zwierząt, szpecą krajobraz,

uwalniają szkodliwe gazy, zaburzają funkcjonowanie ekosystemów!

Smog, śmieci, ozon, przemysł, kwaśne deszcze, dymy, komunikacja!

(Narrator powtarza te słowa coraz szybciej, aż do zakończenia utworu, potem

wykrzykuje:).

Śmierć!!!!

Zanieczyszczenia opuszczają Ziemię. Zostawiają ją samą, nieszczęśliwą, smutną,

załamaną.

Ziemia pada wycieńczona.

Scena IV

Ziemia, leży na podłodze, ogląda swoją brudną, ubodą szatę, próbuje się podnieść. Ale

po chwili zatacza się i znowu pada wycieńczona walką z zanieczyszczeniami. Próbuje

uwolnić się z krępujących ją więzów. Jest smutnai samotna. Muzyka staje się wolna,

melancholijna.

NARRATOR

(mówi powoli)

Ludzie swoją bezmyślnością zmienili oblicze Ziemi.

Zniszczyli jej błękitne niebo, zielone lasy, czystą wodę i powietrze.

Ziemia stała się szara, brudna, uboga, zatruta....

(krótka przerwa, narrator mówi gwałtownie, zmuszając słuchaczy do refleksji)

Człowieku!!

Chcesz chrupać ze smakiem ołowianą marchew?

Materiał opublikowany dzięki wsparciu:

Materiał pochodzi z serwisu www.ekoedukacja.pl

– bazy materiałów do edukacji ekologicznej

Zapraszamy także do serwisów www.naszaziemia.pl i www.recykling.pl

Opalenizną równać się z asfaltem?

W masce tlenowej wyjść się przewietrzyć?

Na Antarktydzie hodować cytryny wielkie jak dynie?

Wypełnić resztki ciszy szumami technicznymi?

Budować krematoria w powietrzu bez ozonu?

Uczucia zmienić w wiązki elektronów?

Współczucia zakazać pod karą więzienia!!

* muzyka milknie

Człowieku!!!

Zatrzymaj się! Przestrasz choć raz!!

Wyczyść powietrze i własne sumienie...

Scena V

Do leżącej no podłodze brudnej i umęczonej Ziemi, podchodzi ubrany na zielono

ekolog. Podnosi Ziemię, odwiązuje liny, którymi była skrępowana.

Wtedy na scenie pojawiają się inni ekolodzy, niosąc znaki ekologiczne. Zdejmują jej

brudną szatę, przyczepiają kwiaty, ptaki, motyle. Kłaniają się Ziemi tańczą z nią i

prowadzą po scenie.

* muzyka jest wesoła, optymistyczna, radosna.

NARRATOR

Człowiek został powołany, aby uprawiać ogród Ziemi i strzec go. Poniósł klęskę.

(pauza)

Oto człowiek przed Tobą Ziemio

Korzy się w pokorze!!

(pauza)

Teraz wy wszystkie ptaki, ssaki czy rośliny,

Gdziekolwiek was człowiek gnębi,

Wszystkie biedne ofiary ludzkiego plemienia

Nie odmawiajcie ludziom przebaczenia.

( pauza)

Jeżeli świat jest jak szyba, przez która duch nasz może dotrzeć,

do różnych wspaniałych rzeczy,

to musimy troszczyć się o to

aby ta szyba była możliwie czysta.

(pauza)

Czyścić naszą planetę to czyścić siebie.

Przez uporządkowanie siebie - do sensu życia.

Przez sens życia - do szczęścia.

A więc czyśćmy aby osiągnąć szczęście.

Bo nie ma szczęścia w brudzie, smrodzie i nadmiernej konsumpcji.

Materiał opublikowany dzięki wsparciu:

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: