516.pdf

Zgwałcony 13-latek, molestowana 15-latka

DZIECI – OFIARY KSIĘZY

Â Str. 3, 13

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 4 (516) 28 STYCZNIA 2010 r. Cena 3,90 zł (w tym 7% VAT)

Coraz wyższy i grubszy mur nieufności odgradza

wiernych od Kościoła. Ksiądz Piotr Kalinowski

z Wągrowca metaforę tę potraktował dosłownie i...

zamurował ludzi!

Â Str. 9

ISSN 1509-460X

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 4 (516) 22 – 28 I 2010 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

„Lech Kaczyński, niestety, nie zmienia swoich poglądów. Był

za zabijaniem nienarodzonych (...) i nadal za nim jest”, więc

osobiście odpowiada za śmierć ok. 500 dzieci rocznie – de-

maskuje bezbożną głowę państwa Tomasz Terlikowski z ul-

trakatolickiej „Frondy”. Wniosek? Katolikowi pod żadnym po-

zorem nie wolno na niego głosować. Heroda jednego...

Kulbaty

O około 70 proc. zmniejszone zostały budżety redakcji kato-

lickich w centrali i regionalnych oddziałach TVP, więc właści-

wie przestały one istnieć. Najprawdopodobniej z anteny zdję-

te zostanie „Ziarno”. Bo nie ma już czego i za co siać.

N ie ma dnia, abym nie dziękował własnemu rozsądko-

i miłości bliźniego, a tych akurat wartości jest w Krk jak

na lekarstwo. Tymczasem armia 17 tys. katechetów i cały

Kościół ze swoimi pełnymi kontami, salami, ośrodkami itp.

mogliby zrobić naprawdę bardzo dużo. Księża, jako osoby

luźniej związane ze szkołą i mające potencjalny autorytet,

powinni być pierwszymi pedagogami, do których młodzież

zwraca się z prośbą o pomoc i radę. Tak się jednak nie

dzieje. Katecheci stali się narzędziem katolickiej indoktryna-

cji i m.in. dlatego ich autorytet upadł. Państwo polskie pła-

ci miliardy za zajęcia, które nic nie wnoszą. Nie ma za to

środków na porządne programy prewencji i wyrywania mło-

dych ze środowisk patologicznych. Nie ma pieniędzy na do-

datkowe lekcje języków obcych czy wreszcie na etykę, któ-

ra mogłaby realnie pomóc.

Ciekawe, jak ks. Kulbat wytłumaczy wzrost przestęp-

czości wśród nieletnich, jaki ma miejsce w Polsce od 1990 ro-

ku – roku wprowadzenia religii do publicznych szkół? W 1985

roku w PRL wszczęto 35 tysięcy spraw karnych przeciw

nieletnim, w 1995 – w III RP – było ich już ponad 44

tys., a w 2007 r. – 70 tys. A do jakiego rodzaju cu-

dów zaliczyć fakt, że w państwach, w których dominu-

ją protestanci lub niewierzący, skala przestępczości jest

dużo mniejsza? W niemal ateistycznej, a w dodat-

ku pełnej imigrantów Danii w latach 1995–2005

liczba zabójstw i pobić wyniosła łącznie 43 ty-

siące, a w Polsce w tej samej dziesięciolatce

zanotowano ponad 500 tysięcy takich przypad-

ków! Jeśli chodzi o włamania: Dania – 30 ty-

sięcy, Polska – 600 tys. Nie lepiej od Kato-

landu jest w katolickich Włoszech.

97 proc. recydywistów i najgroźniej-

szych bandytów w polskich więzieniach

deklaruje się jako wierzący katolicy. Co

ciekawe, więźniowie, którzy podczas od-

bywania kary wiążą się ze wspólnotami

protestanckimi, niezmiernie rzadko wra-

cają na drogę przestępstwa. Odwrot-

nie niż katolicy. Może dlatego kato-

liccy kapelani więzienni od ponad 12

lat domagają się wyrzucenia – jak to oni

nazywają – „protestanckich sekt” z więzień.

Dla myślących Polaków jasne jest, że Kościół rzym-

skokatolicki odgrywa rolę demoralizującą. Składa się na to

wiele czynników: 1. Bezkarność duchownych. 2. Spowiedź,

która deprecjonuje poczucie odpowiedzialności za swoje

czyny 3. Duchowni pokazują, że bogactwo nie bierze się

z uczciwej pracy, że można wciskać kit, nie płacić od te-

go podatków i uchodzić za autorytety. 4. Kler uczy mło-

dych materializmu ponad wszystko, także kosztem poniża-

nia ubogich (ich skromne śluby, pogrzeby itp.) czy popie-

rania polityków, o ile ci dogadzają Kościołowi. 5. Kler uczy

obłudy i hipokryzji (głoszenie ubóstwa i czystości) itd.

Pojmowanie wychowania dla ludzi pokroju ks. Kulbata

zatrzymało się na poziomie średniowiecza. Kościół nie gło-

si: „Uczmy młodzież korzystać ze środków masowej ko-

munikacji”, lecz: „Środki są złe, postęp jest zły, ludzie są

źli”. I kompletnie nic z tego narzekania nie wynika. Różne

Kulbaty – którym z powodu odrzucenia ich jałowych po-

uczeń pozostaje tylko wylewanie frustracji w paranoicz-

nych artykułach – tęsknią za państwową cenzurą, a mo-

że i publiczną chłostą. Tyle że te czasy już nigdy nie wró-

cą. Zamiast więc na okrągło pouczać i potępiać, mogliby

pochylić się nad biednymi ludźmi odrzuconymi na margi-

nes życia, bo to właśnie stąd bierze się większość prze-

stępstw. Idealną okazją do tego jest coroczna kolęda...

Niestety, ludzie pokroju księdza Kulbata nie są w sta-

nie krytycznie spojrzeć na swój własny Kościół, nie potra-

fią przyznać, że służąc mu, przegrali swoje własne ży-

cie. I życie pokoleń Polaków, którzy im uwierzyli.

JONASZ

„Jesteśmy świadkami wprowadzania do przestrzeni publicznej

zwrotów prymitywnych i obraźliwych, niegodnych chrześcijani-

na i Polaka” – alarmuje Episkopat Polski. Zapewne ma na

uwadze „ujadające kundelki” Glempa, „kwas solny dla femi-

nistek” Pieronka, „czarownicę” oraz „szambo i perfumerię”

Rydzyka i wiele innych określeń, tak pełnych miłosierdzia.

wi za to, że nie jestem już księdzem. Ale są momen-

ty, że radość ta przybiera formę euforii. Na przykład wte-

dy, gdy czytam artykuły Kulbata.

Kulbat Waldemar jest księdzem, doktorem nauk huma-

nistycznych, wykładowcą katolickiej nauki społecznej, so-

cjologii religii, prałatem, duszpasterzem dziennikarzy oraz

autorem setek artykułów, w których pisze nieopisane wprost

głupoty. To znaczy wielu było apologetów Kościoła, któ-

rzy podobne głupoty przed nim już pisali, głównie podczas

kontrreformacji w XVI wieku, ale Kulbat pisze tak sa-

mo 500 lat później! I na tym polega jego fenomen.

W swoim najnowszym artykule na łamach „Niedzieli”

pt. „Refleksje po wyroku” Kulbat cieszy się z dożywocia

zasądzonego dwóm 19-letnim mordercom z Łodzi. Gorszy

się przy tym, że obrońcy zwyrodnialców „próbowali po-

woływać się na ich młody wiek czy trudności życiowe” ,

a jest to – według Kulbata – głupota, „gdyż decyzja o da-

nym czynie przechodzi przez osobowość człowieka i oko-

licznością łagodzącą nie mogą być jakiekolwiek uwa-

runkowania zewnętrzne . Psychologia sądowa głosi coś

zupełnie przeciwnego, dlatego powyższe zdanie należy

traktować jako przełom w tej dziedzinie. Dalej Kulbat

informuje, skąd się biorą młodociani zbrodniarze. Ano

biorą się z: wulgarnej muzyki, dyskotek z alkoholem,

gier komputerowych, i w końcu – z oglądania scen

zabijania w kinach i TV. Ale przecież – słusznie za-

uważa ks. doktor – ci degeneraci chodzili do pol-

skiej szkoły! Cóż z tego – wyjaśnia zaraz – sko-

ro w naszych szkołach „na przerwach panu-

je ustawiczny hałas, nieopisany wrzask,

ryk, a dzieci i młodzież trudno jest uspo-

koić na lekcji?” . A co ze szkolną kate-

chezą, na którą – jak to sprawdził

dziennikarz „FiM” – chodzili obaj

mordercy? Czyż ona nie powin-

na na nich jakoś pozytywnie wpły-

nąć? Nie ma takiej szansy!

– przekonuje Kulbat, ponieważ

„kształtowanie wrażliwości sumie-

nia, współczucia, miłości bliźniego przez

rodziców, katechetów i Kościół, jest nieustannie podwa-

żane i wyszydzane przez postępowe media” . I tu właśnie

tkwi główna „przyczyna tragedii” . Jakby ktoś nie wiedział...

Zgoda, że w polskiej szkole panuje brak dyscypliny i „ryk”

i nie zmienią tego nawet mundurki szkolne. Sam uczyłem

w szkole przez 3 lata, a teraz mam dwóch synów nasto-

latków i robię co mogę, by chronić ich przed złymi bodź-

cami – choćby brutalnością na ekranie. Ale takie otocze-

nie naszych dzieci jest faktem i raczej go nie zmienimy.

Podobnie, jak nie załatwimy problemu samym potępieniem

złoczyńców (Jezus potępiał grzech, a nie grzeszników,

księże Kulbacie). Albo obsobaczaniem tych, którzy krytyku-

ją obecność religii w szkole. To dopiero numer! To zupeł-

nie tak, jakby za masowe mordy dokonywane przez ludzi

Kościoła w średniowieczu obarczać winą tych, którzy m.in.

z tego powodu Kościół wówczas krytykowali. A może tak-

że i tych, którzy spłonęli za to żywcem na stosach?!

Wychowanie młodego pokolenia to wielki zbiorowy obo-

wiązek – państwa, rodziców i (podobno) Kościoła. Proble-

my tkwią w tym, że państwo nie ma na to pomysłów i pie-

niędzy, rodzice nie mają czasu, a Kościół ma wszystko,

tylko nie ma chęci, bo kieruje się innymi (szeleszczącymi)

priorytetami.

To właśnie m.in. wskaźniki przestępczości wśród mło-

docianych wykazują, że katecheza w szkole poniosła to-

talną klęskę . Zamiast wychowywać do etycznego postę-

powania, uczy wymyślonych formułek i bajek. Księża uczący

w szkole ani myślą zmierzyć się z demoralizacją młodego

człowieka. To wymaga pewnego powołania, poświęcenia

Smutny koniec świętego Pociągu Papieskiego. Uroczyście po-

święcony przez Dziwisza miał po wsze czasy kursować pomiędzy

Krakowem a Wadowicami, ale zamiast pątników woził powie-

trze. Teraz – odarty doszczętnie z papieskich symboli i pozba-

wiony ekranów emitujących obrazy papieskich pielgrzymek – jeź-

dzi na trasie Kraków–Bielsko-Biała. I tylko wymalowany na nim

skrót PKP przypomina, że chodziło o Polskie Koleje Papieskie.

Kolejna klęska Kościoła w Częstochowie. Kler zażądał od rad-

nych, by w tym 300-tysięcznym mieście ograniczyli liczbę punk-

tów handlowych sprzedających alkohol do 80. To równałoby

się de facto prohibicji. Radni głosowali i... zwiększyli liczbę

alkoholowych koncesji. Sutannowców zamurowało!

Na antenie Radia Maryja tata dyrektor zdradził, że kiedy był

małym Tadziem, wcale nie marzył o karierze księdza, tylko

lekarza lub inżyniera. Ale się rozmyślił. Cóż za dramat – pol-

ska medycyna i polska myśl techniczna z tej straty do dziś nie

mogą się otrząsnąć.

Objazdowy cyrk „Rydzyk” zakończył tournée po Ameryce Pół-

nocnej. Wszędzie za spotkanie z ojdyrem Polonusi musieli spo-

ro wybulić. Drinki na imprezie opłatkowej kosztowały od

9 do 35 dolarów. No i bilet wstępu 50 baksów, i jeszcze ko-

perta – najlepiej gruba. Mówi się, że toruńska gwiazda przy-

wiezie zza oceanu ponad pół miliona dolarów. Wraca, nie za-

haczając o Haiti, bo tam podobno brzydko pachnie.

„Szczęśliwej drogi, już czas. Życzą parafianie” – wieniec po-

grzebowy wraz z szarfą z takim napisem dostał Mirosław C.

– proboszcz parafii Czarże (koło Bydgoszczy). I powiadomił

policję, że lęka się o życie. Bynajmniej nie pośmiertne. Mi-

łość parafian pleban zaskarbił sobie, zamieniwszy się w nie-

nasyconego poborcę podatkowego.

„Jak On mógł nam to zrobić? Boga nie ma!” – krzyczał na gru-

zach stolicy Port-au-Prince Haitańczyk Remi Polevard, który

w wyniku trzęsienia ziemi stracił pięcioro dzieci. Rozpacz męż-

czyzny via BBC pokazano we wszystkich serwisach. – Jak on mo-

że tak bluźnić?! – dziwili się polscy katolicy na portalu „Frondy”.

Skandal w amerykańskiej armii. Wykryto, że na broni żołnie-

rzy walczących w Afganistanie wygrawerowane są fabrycznie

miniaturowe cytaty z Biblii (np. o jasności chwały bożej).

Wszystko dla jasności właśnie. Aby Afgańczycy wiedzieli, któ-

ry dokładnie Bóg każe ich zabijać.

Szkoccy benedyktyni produkują na masową skalę mocne (po-

nad 15 proc. alk.) wino „Buckfast”. Ma ono tę dziwną wła-

ściwość, że powoduje agresję. Policja policzyła, że pod wpły-

wem tego trunku tylko w ciągu ostatnich lat popełniono po-

nad 5 tysięcy przestępstw. I dodatkowo 114 poprzez rozbicie

na głowach ofiar butelki „Buckfasta”. Pustej. Na wieść o ta-

kich sukcesach zakonnicy podwoili produkcję.

120 tysięcy funtów odszkodowania od British Airways żąda

pracowniczka linii Nadia Eweida. Za to, że kierownictwo

BA na 3 miesiące zawiesiło ją w obowiązkach pracowniczych,

bo nosiła niedozwolony symbol religii – krzyżyk. Raczej nie

wygra. U nas – za bezprawnie zawieszony krzyżyk – trzeba by

zawiesić w pracy cały Sejm. I niech później każdy poseł do-

chodzi „sprawiedliwości” w sądzie.

Wyszedł z więzienia i tuż za bramą ogłosił, że jest „wiekuistym

Chrystusem”, co „udowodni za pomocą dokumentów”. Zapo-

wiedział też bliski koniec świata, podczas którego to on będzie

sądził żywych i umarłych. Ali Agca. Za wywiad żąda 2 milionów

dolarów, za prawo do wydania, a później sfilmowania książki, któ-

rą napisze – wielokrotnie więcej. Jeśli taki z niego Chrystus i pi-

sarz jak zamachowiec, to umrze śmiercią męczeńską. Z głodu.

Apokaliptyczne trzęsienie ziemi na Haiti sprowokowało sław-

nego pastora Pata Robertsona z USA. „Haitańczycy byli pod

butem Francuzów i wtedy podpisali pakt z diabłem. Powie-

dzieli: będziemy ci służyć, jeśli nas uwolnisz... No i diabeł po-

wiedział: OK, ubijamy interes. Od tego czasu Haitańczycy są

przeklęci i to się objawia raz po raz” – oświadczył Pat. Czyż-

by czytał o naszym Twardowskim?

Milion dolarów – tyle Brad Pitt i Angelina Jolie przekazali

ofiarom trzęsienia ziemi na Haiti. To nic wobec pomocy, ja-

ką zaproponowała Wspólnota „Iskra Bożego Miłosierdzia”,

która nawołuje, by Polacy wspólnie modlili się za Haitańczy-

ków. Ci ponoć popłakali się z wdzięczności.

Nr 4 (516) 22 – 28 I 2010 r.

GORĄCY TEMAT

w Kołobrzegu dostała

z początkiem roku twardy

orzech do zgryzienia, bo-

wiem właśnie wpłynęło do niej ofi-

cjalne zawiadomienie o serii cięż-

kich przestępstw obyczajowych po-

pełnionych przez kapłana wielce za-

służonego dla diecezji koszalińsko-

-kołobrzeskiej.

– Sprawa jest wyjątkowo

obrzydliwa, bo dotyczy pedofilii

iznanego na naszym terenie 46-

letniego księdza Zbigniewa R. ,

który – działając czynem ciągłym

– w okresie listopad 2000 r.–kwie-

cień 2001 r. miał dopuszczać się

– bpa Edwarda Dajczaka – wychwa-

lali go pod niebiosa.

W czerwcu 2008 r. pleban rap-

townie „podupadł na zdrowiu”, co

spowodowało konieczność pilnego

wyjazdu z Kołobrzegu „na leczenie”.

Zniknął bez słowa pożegnania

z wiernymi. Biskup Dajczak przy-

słał na jego miejsce ks. Janusza

Rajkowskiego i niby wszystko wró-

ciło do normy. Tylko niektórzy mi-

nistranci oraz wychowankowie by-

łego proboszcza wciąż jeszcze nie

mogą otrząsnąć się z szoku...

Adam (imię zmienione) miał 13

lat i był uczniem szóstej klasy szko-

ły podstawowej, gdy w listopadzie

dzieciak nie wytrzymał napięcia i ze-

znał w obecności psychologa o wszyst-

kim, co spotkało go dotychczas na ple-

banii. Ciało pedagogiczne (oba na-

zwiska znane redakcji) w trybie alar-

mowym wezwało do szkoły matkę

chłopca.

„Postawiono mnie na środku ga-

binetu i, zalewając się łzami, w obec-

ności mamy powtórzyłem to, co wcze-

śniej opowiedziałem. Mama zabra-

ła mnie do domu i już nigdy więcej

nie wracała do tej sprawy. Przesta-

ła chodzić do kościoła. Gdy zapyta-

łem dlaczego, odpowiedziała, że prze-

ze mnie” – spowiada się Adam bi-

skupowi.

i ten z pewnością nie pozwoliłby zro-

bić krzywdy swojemu wychowanko-

wi z tak błahego powodu. Gdy Wer-

no był jeszcze proboszczem parafii

w Świdwinie oraz diecezjalnym re-

ferentem ds. powołań, osobiście nad-

zorował formację kandydującego do-

piero do seminarium Zbigniewa R.

i wystawił mu list polecający. Tym-

czasem już na jego pierwszej

po wyświęceniu parafii w Ustce

wyszło na jaw, że ma niebezpiecz-

ne skłonności seksualne, co jakoś

nie przeszkodziło mu w dalszej

karierze . Analizując jej nagłe zała-

manie, trudno oprzeć się wrażeniu,

że biskup Dajczak dostał mocnego

na kolejną rozmowę, ojciec duchow-

ny zapytał, czy to był ks. R. Potwier-

dziłem. Później powiedział mi, że był

niedawno w Kołobrzegu „taki dobry

chłopak, ks. Adam Sobczyk ” (wy-

święcony w 1995 r. – dop. red. ), któ-

ry odszedł z kapłaństwa, nie mogąc

patrzeć na postępowanie R. i brak

reakcji biskupów” – zapisał Adam

w swoim pamiętniku.

Pismem z 28 grudnia 2009 r.

zwróciliśmy się do ks. Dariusza Ja-

ślarza – rzecznika kurii koszalińsko-

-kołobrzeskiej – oraz do kanclerza

ks. Wacława Łukasza z pytania-

mi: 1. Czy o zarzutach dot. ks. Zbi-

gniewa R. jego przełożeni zawia-

domili organa ścigania?

2. Czy kuria podjęła jakieś

staranie w kierunku usta-

lenia liczby i zidentyfiko-

wania innych ewentualnych

ofiar aktów pedofilskich

oraz czy udzielono im po-

mocy psychologicznej?

15 stycznia 2010 r. wie-

lebny Jaślarz poinformo-

wał nas w rozmowie tele-

fonicznej, że z „FiM” nie

ma życzenia korespondo-

wać i żebyśmy nawet nie

łudzili się nadzieją na ja-

kąkolwiek rzeczową odpo-

wiedź.

Tego samego dnia roz-

mawialiśmy też z ks. Zbi-

gniewem R., prosząc

o ustosunkowanie się

do oskarżeń Adama.

– Ten pan wypisuje

bzdury, bowiem nic

na mnie nie ma. Jestem

nadal czynnym kapłanem i ksiądz

biskup Dajczak nie sformułował

pod moim adresem żadnego zarzu-

tu, a tym bardziej obyczajowego.

Z resztą pytań proszę zwracać się

do władz kościelnych – uciął ks. R.

Skoro tak, to pokażemy jesz-

cze ciąg dalszy historii . Tym ra-

zem będzie o innych ofiarach ks.

Zbigniewa R. oraz niewiarygod-

nym wprost horrorze przeżytym

przez Adama w seminarium

i o wymuszaniu na nim „listów

do kata” . A gdy już chłopak zna-

lazł się na bruku, pewien bardzo

znany w Polsce kapłan napisał do bi-

skupa Dajczaka: „Zbrodnia (mole-

stowania seksualnego – dop. red. )

dokonała się w ważnym momencie

dojrzewania dziecka. A teraz, drugi

raz został skrzywdzony przez wycho-

wawcę Seminarium Duchownego.

O ironio, ten wypadek z życia dziec-

ka ma być szantażem, jakiego użyje

ks. prefekt Jarosław Kodzia : „Jeśli

powiesz, że cię wypędziłem, to ja ogło-

szę publicznie o zdarzeniu z twojego

życia”. Może Kościół Koszaliński po-

czuje się do odpowiedzialności i uczy-

ni jakieś zadośćuczynienie za ha-

niebny czyn na bezbronnym dziec-

ku? Chyba macie na tyle wiary, by

mieć świadomość odpowiedzialno-

ści za los ludzi?” .

Wyszło na jaw, że Kościół ani

się nie poczuwa, a i wiara jest mu

obca. Ale o tym za tydzień...

ANNA TARCZYŃSKA

Tanie dranie

Gdy bestia uchodząca za kapłański

wzór do naśladowania masturbowała

się, klęczący przed nią dzieciak musiał

cierpliwie czekać na „finał”. Dopiero

wówczas wielebny pozwalał chłopcu

odejść, żeby umył twarz...

przestępstw z art. 200 par. 1 ko-

deksu karnego ( „Kto obcuje płcio-

wo z małoletnim poniżej lat 15 lub

dopuszcza się wobec takiej osoby in-

nej czynności seksualnej lub dopro-

wadza ją do poddania się takim

czynnościom albo do ich wykona-

nia, podlega karze pozbawienia wol-

ności od lat 2 do 12” – dop. red. ).

Ofiarą jest były ministrant, później-

szy kleryk seminarium duchowne-

go. Twierdzi, że jako dziecko zo-

stał wielokrotnie wykorzystany sek-

sualnie przez księdza. Ta historia

stawia też w fatalnym świetle tutej-

sze władze kościelne, a w jeszcze

gorszym wychowawców seminarium

– ujawnia kulisy śledztwa kołobrze-

ski prokurator.

Ksiądz Zbigniew R. był do nie-

dawna pieszczochem biskupów i pro-

boszczem parafii św. Wojciecha

w Kołobrzegu. Objął tę funkcję

w 1998 r. z nominacji ówczesnego

ordynariusza Mariana Gołębiew-

skiego (aktualnie – arcybiskup wro-

cławski), mając zaledwie 9 lat stażu

w zawodzie. Wielebny tak bardzo za-

służył się dla diecezji budową od pod-

staw nowej świątyni, że niemal nie

schodził z łamów tygodnika „Gość

Niedzielny”. Podejmował też na ple-

banii kościelnych hierarchów oraz lo-

kalnych polityków i występował z pre-

lekcją w Radiu Maryja. Ale wyjąt-

kowo starannie przykładał się do pra-

cy z narybkiem. Organizował para-

fialnym ministrantom zajęcia poza-

lekcyjne, wyjeżdżał z nimi na zimo-

wiska, niektórych chłopców wspoma-

gał finansowo... Krótko mówiąc:

uchodził za kapłański wzór do na-

śladowania, a kolejni ordynariusze

w osobach abpa Gołębiewskiego, ab-

pa Kazimierza Nycza (od 2007 r.

metropolita warszawski) i obecnego

2000 r. po raz pierw-

szy zetknął się oso-

biście z ks. Zbignie-

wem. „Zaczepił mnie

na cmentarzu w Ko-

łobrzegu i zapytał, do-

kąd idę. Odpowie-

działem, że do auto-

busu, bo wracam do domu. Zapro-

ponował, że mnie podwiezie, tylko

po drodze zostawi na plebanii stułę,

bo wraca właśnie z pogrzebu. Wie-

dziony dziecięcą ufnością zgodziłem

się bez wahania. Na plebanii usiadł

w kącie mieszkania i kazał się zbli-

żyć. W jednej dłoni trzymał papiero-

sa, a drugą ujął moją dłoń i maso-

wał nią swoje krocze. Nawet mi wów-

czas przez myśl nie przeszło, że ro-

bię coś złego. Odwiózł mnie później

do domu i kazał przyjść za dwa dni”

– napisał Adam w oświadczeniu z 20

listopada 2009 r. skierowanym

do bpa Dajczaka.

Ciąg dalszy zawartej w owym do-

kumencie relacji o pedofilskich wy-

czynach ks. Zbigniewa R. pomija-

my z dwóch powodów:

~ Szczegóły są nazbyt drastycz-

ne (np. wzmianka „gdy masturbo-

wał się, musiałem uklęknąć i cze-

kać. Wytrysku dokonał na moją

twarz, a później kazał mi iść się

umyć” jest jedną z niewielu nada-

jących się do publikacji);

~ Mamy na względzie dobro

śledztwa, zakładając w swojej na-

iwności, że ordynariusz nie uprze-

dził już podwładnego, jakimi dowo-

dami (w tym również świadkami)

dysponuje ofiara jego zboczonych

zachcianek.

Po czterech miesiącach deprawa-

cji – w kwietniu 2001 r. – mały Adaś

wpadł w tarapaty. Wezwany przez dy-

rektorkę na rozmowę dyscyplinującą,

Zachowanie bogobojnej matki

łatwo zrozumieć, ale jak nazwać po-

stawę bogobojnej dyrektorki szko-

ły i biegającej w każdą niedzielę

do kościoła pani psycholog?

– Po prostu brakuje mi cenzu-

ralnych słów! Gdyby nawet z jakichś

powodów nie dowierzały dziecku,

miały zasmarkany obowiązek zawia-

domić nas o sprawie. Tymczasem

wszystko zamieciono pod dywan,

a tani drań w sutannie zapłacił

chłopcu za milczenie 500 zł – iry-

tuje się prokurator.

Adam był tak mocno związany

z Kościołem, że – mimo nękającej

go traumy – wstąpił w 2008 roku

do Wyższego Seminarium Duchow-

nego w Koszalinie. Zanim wszakże

otrzymał indeks, w czerwcu odbył

specjalne rekolekcje ignacjańskie

pod kierunkiem znanego „FiM” je-

zuity z Centrum Formacji Duchowej

w Gdyni, któremu podczas spowie-

dzi wyznał o dramatycznych doświad-

czeniach z dzieciństwa. Krótko po wy-

szeptanej w konfesjonale tajemnicy

ks. Zbigniew został nagle odwołany

przez biskupa z funkcji proboszcza.

– Na użytek księży i tylko do ich

wiadomości obowiązywała wersja,

że miał kochanka, z którym tro-

chę przeholował, trzymając go

na plebanii . Mnie osobiście wyda-

wało się to zbyt mało wiarygodne

jako przyczyna zdjęcia ze stanowi-

ska, bo ks. Zbigniew był oczkiem

w głowie biskupa Tadeusza Werny

kopa. Z dobrze poinformowanego

źródła słyszałem, że przeraził się

wówczas sygnałem o wiszącej mu

nad głową aferze pedofilskiej. Czy

sygnał mógł pochodzić od spowied-

nika Adama? No cóż, zbieg dat jest

bardzo wymowny, a tajemnica spo-

wiedzi jest pojęciem względnym...

– zauważa koszaliński proboszcz.

– Zbyszek miał ponadto sil-

ny układ w Watykanie , gdzie je-

go serdecznym kolegą z jednego se-

minaryjnego rocznika był prałat

Grzegorz Kaszak , ówczesny sekre-

tarz Papieskiej Rady ds. Rodziny,

a od roku biskup sosnowiecki. Miał

też plecy w kurii, bo kumplował się

z księdzem kanclerzem Wacławem

Łukaszem . On również wywodził

się z tego samego rocznika i wyświę-

cono go razem ze Zbyszkiem – do-

daje duchowny zbliżony do kurii ko-

szalińsko-kołobrzeskiej.

Gdy ks. Zbigniew R. już znik-

nął z Kołobrzegu (widywany był

m.in. w Świnoujściu oraz w posia-

dającym kościelne imprimatur lubel-

skim ośrodku „Odwaga”, specjali-

zującym się w „uzdrawianiu z ho-

moseksualizmu”), Adam rozpoczął

naukę w seminarium. Podczas jed-

nej z pierwszych rozmów formacyj-

nych (na tzw. kursie wstępnym) wy-

znał swojemu ojcu duchownemu ks.

Piotrowi Wietesce , że był w dzie-

ciństwie molestowany seksualnie.

„Nie powiedziałem wówczas, kto

mnie molestował. Gdy udałem się

P rokuratura Rejonowa

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 4 (516) 22 – 28 I 2010 r.

POLKA POTRAFI

Bogowie są szaleni

Prowincjałki

Pan Adam , mieszkaniec Łodzi,

od sierpnia ub.r. mieszka w sta-

rym wartburgu. Kiedy losem mężczyzny zainteresowała się lokalna pra-

sa, urzędnicy stanęli na głowie, żeby znaleźć dla niego mieszkanie so-

cjalne. I znaleźli. Dwupokojowe, blisko centrum, do tego wyremontowa-

ne. Bezdomny, który w nowym lokum miałby zamieszkać wraz z matką,

propozycję odrzucił, bo – jak stwierdził – jest za małe i nieustawne.

Roszczeniowy bezdomny przyznaje, że... czeka na kolejną propozycję.

Kilka lat temu młoda kobieta, bę-

dąc w ciąży, dowiedziała się

o czerniaku złośliwym. Nie zgo-

dziła się na chemioterapię. Umar-

ła wkrótce po urodzeniu syna.

Po pogrzebie 27-letniej Anny

Radosz zaczął się cyrk. Zmarłą

chciano wynieść na ołtarze. Wbrew

woli rodziny i przyjaciół, którzy za-

pewniali, że dziewczyna była nor-

malna – „dobra, ale nie święta”.

Od stycznia bieżącego roku in-

ternauci mogą oglądać półgodzin-

ny film o nowej polskiej bohater-

ce. 31-letnia Basia najpierw dowie-

działa się o ciąży, a zaraz po tym

o nowotworze złośliwym. „Otwarta

na Pana Boga, któremu pozwoliła

się prowadzić”, nie posłuchała ra-

dy lekarzy, którzy doradzali abor-

cję. Umarła tuż po narodzinach sy-

na. Historia niewątpliwie dramatycz-

na. I pozostałaby taką bez natręt-

nej kościelnej ideologii. Ale bez niej

obyć się nie może.

Historię Basi zekranizowali Ma-

ciej Bodasiński i Leszek Doko-

wicz . Obaj związani ze środowiskiem

katolickiej „Frondy”. Na swoim kon-

cie mają wiele produkcji – chociaż-

by „Egzorcyzmy Annelise Michel”

(historia chorej psychicznie Niem-

ki, którą kościelni szamani uznali

za opętaną i egzorcyzmowali, dopó-

ki nie umarła), nagrodzone na Ka-

tolickim Festiwalu Filmowym w Nie-

pokalanowie.

Wracając do filmu: przez pół go-

dziny osierocony mąż, ro-

dzice i przyjaciele

nieżyjącej ko-

biety prze-

konują sie-

bie i nas, że jest w tym wszyst-

kim sens. Boża logika. Nie

może być inaczej: dziecko po-

częte w czasie małżeńskiej piel-

grzymki do Rzymu, wymodlo-

ne przy papieskich grobach.

Później napotkanie lekarki

„o symbolicznym nazwisku

Lampka ”, która oświeciła

ich, że nowotwór można

leczyć nawet w stanie

błogosławionym. Jak

się okazało, bezsku-

tecznie. Mnóstwo fra-

zesów: o tym, że Pan

Bóg miał swój plan, że

nieżyjąca była tak dosko-

nała, że Stwórca potrzebo-

wał jej już teraz, o inten-

cjach nie do pojęcia i krzy-

żach, które są do nas do-

stosowane, bo dostajemy ta-

ki, jaki uniesiemy. O tym,

że w życiu nie chodzi o życie, tylko

o odpowiednio uświęconą śmierć.

Powolne i bolesne umieranie ko-

biety porównuje się ze stacjami dro-

gi krzyżowej lub

z agonią JPII

– na zmianę. Oglą-

dających zapewnia

się, że Basia z wy-

sokości nieba modli

się za wszystkie cię-

żarne i chore, aby za-

wsze wybierały życie

nienarodzonych.

Poszukiwani są wo-

lontariusze, którzy bę-

dą dokument rozpo-

wszechniać i tłumaczyć

na inne języki. Twórcy

planują promocję na fe-

stiwalach filmowych. Hi-

storia Basi ma być wzo-

rem dla Polek. Żeby

wiedziały, że taka po-

stawa nie jest wyborem,

ale obowiązkiem każdej

przyzwoitej kobiety.

I nie miały wątpliwo-

ści, że ich życie jest

o niebo mniej ważne

od tego dopiero co

napoczętego.

JUSTYNA CIEŚLAK

Pewien 15-latek ze Słupska ubił

z sąsiadem interes. Za okrągłe

50 zł kupił od niego starego volkswagena. Zaprosił 10-letniego brata i je-

go kolegę i ruszyli w miasto sprawdzać możliwości maszyny. Pewnie

jeździliby spokojnie do dziś, ale zanadto poniosła ich fantazja i zaczęli

„palić gumy” na parkingu przed marketem. Dobrą zabawę małolatom prze-

rwali policjanci.

Rafał K. z Jeświłów w wojewódz-

twie podlaskim ukradł autobus,

bo był zbyt pijany, aby dojść z dyskoteki do domu pieszo. Przy 2,8 pro-

mila alkoholu we krwi przejechał autobusem kilka kilometrów, zanim za-

trzymała go policja.

W Hrubieszowie w wojewódz-

twie lubelskim nastolatek wpadł

do sklepu i grożąc scyzorykiem, zażądał wydania dwóch paczek piero-

gów, papierosów i karty na doładowanie do telefonu komórkowego. Chciał

jeszcze pieniędzy, ale kasa chwilowo była pusta. Uciekającego ze zdo-

byczą desperata pojmała miejscowa policja.

Kierowca przewożący owoce

z Grecji usłyszał już na terenie

Polski dziwne dźwięki dochodzące z naczepy. Wezwał na pomoc policjan-

tów i otworzył ciężarówkę. Okazało się, że poza owocami wiózł z Grecji

na gapę trzech Afgańczyków, nielegalnych emigrantów.

Na komisariat w Makowie Ma-

zowieckim zadzwonił młody czło-

wiek i powiedział, że jest napadniętym przez zbirów zakonnikiem. Okaza-

ło się, że mnichem nie jest, choć habit ma, bo kupił go na targu. Nie po-

trafił wyjaśnić, dlaczego ma skłonność do przebierania się w duchowne

kiecki. Może to taka nowa, specyficznie polska skłonność – sacrotran-

swestytyzm?

czej ofensywy, mnożąc coraz głupsze pomysły.

Potrzebna będzie kolejna mobilizacja, aby tę falę

kołtuństwa odeprzeć.

Strasznie to smutne, że polskie życie polityczne ugrzę-

zło w ślepym zaułku, z którego nie widać na razie wyj-

ścia. Od 5 lat nie ma żadnej alternatywy poza autory-

tarną kleroprawicą (PiS), prawicą hazardową (PO) i pa-

jacolewicą (SLD). Tej ostatniej

zresztą nawet w najlepszych snach

nie zapowiada się powrót do wła-

dzy. Chyba że kiedyś w roli przy-

stawki do osłabionego PO.

Patrząc na to polityczne za-

kleszczenie, w którym trudno zna-

leźć jakiś sensowny wybór, każdy z nas jest kuszony, aby

odrzucić to wszystko w cholerę i odwrócić się plecami do

tego politycznego cyrku. Przecież nic nas z tymi dziwny-

mi ludźmi nie łączy! Jest to reakcja naturalna i w grun-

cie rzeczy najłatwiejsza. Tylko że nie sposób odwrócić się

od własnego portfela, zakładu pracy, emerytury, wresz-

cie od przyszłości własnych dzieci. A cyrk na Wiejskiej

ma ogromny wpływ na te wszystkie sprawy fundamen-

talne dla życia każdego z nas. Możemy od tego próbo-

wać uciec w prywatność, ale wówczas tym boleśniej zo-

staniemy przez narastające problemy ugodzeni.

W ostatnich dniach PiS stara się przykuć uwagę me-

diów inicjatywami, które mają Polskę uczynić pośmiewi-

skiem Europy i świata. W ramach debaty „w obronie

krzyża” w Senacie pojawił się pomysł wystąpienia Polski

spod jurysdykcji Trybunału w Strasburgu. Oznaczałoby

to wystąpienie naszego kraju z Rady Europy, instytucji

skupiającej prawie wszystkie kraje Europy (o 20 krajów

więcej niż liczy Unia Europejska), a troszczącej się

o przestrzeganie praw człowieka i utrwalanie demokra-

cji na naszym kontynencie. Sugestie takie ogłosili pu-

blicznie senatorowie PiS, a wsparł je propagandowo eu-

roposeł Migalski z tej samej partii, twierdząc, że lepiej

odejść z Rady, niż „być zmuszonym do zdejmowania

symboli męki Chrystusa”. Dodajmy, że do Rady nie na-

leżą tylko dwa autorytarne kraje Europy – Białoruś

i Watykan. I to w tym doborowym towarzystwie PiS

chciałby izolować nasz kraj.

W tym samym czasie PiS ogłosił chęć poddania pod

głosowanie w Sejmie projektu swojej „Konstytucji IV

RP”. Zdaniem specjalistów od prawa konstytucyjnego,

przyjęcie tego dokumentu cofnę-

łoby Polskę o jakieś 80 lat, do cza-

sów międzywojennych. PiSokon-

stytucja umocniłaby klerykaliza-

cję naszego kraju oraz ograniczy-

ła demokrację. Obecność krzyża

w budynkach publicznych zale-

galizowano by konstytucyjnie, a ustawa zasadnicza zawie-

rałaby odniesienie do Boga. Ale to nie wszystko – na-

wet współpracownik Lecha Kaczyńskiego Paweł Wypych

zauważył, że zawierałaby ona przesłankę, na mocy któ-

rej należałoby w Polsce zdelegalizować rozwody! Raz na

zawsze zakazano by w Polsce legalizacji kiedykolwiek

w przyszłości (sic!) konkubinatów, nieważne: jedno- czy

dwupłciowych oraz zadekretowano by oczywiście „ochro-

nę życia od poczęcia”. Z państwa wyznaniowego staliby-

śmy się więc krajem wprost katolickim. Projekt pozba-

wiony jest zakazu dyskryminacji i zasady, że Polska „jest

demokratycznym państwem prawnym” oraz przepisu sta-

nowiącego, że państwo zachowuje neutralność w spra-

wach światopoglądowych. PiSokonstytucja obdarzyłaby

większą władzą prezydenta, zburzyłaby także w znacznej

mierze trójpodział władzy, dając prezydentowi władzę

nad sędziami, a rządowi – nad prokuratorami.

PiS nie pozostawia nam wyjścia – trzeba ogłosić mo-

bilizację przy wszelkich najbliższych wyborach i zagłoso-

wać na nie-PiS, czyli innych kandydatów, w obronie wła-

snej. Udało się pozbyć Wrony z Częstochowy, Kropiw-

nickiego z Łodzi, uda się, jak wierzę, powstrzymać

oszołomów z PiS-u.

Opracowali: WZ, MaK

RZECZY POSPOLITE

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Spisienie

Jerzy Kropiwnicki wygrał, bo większość mieszkańców Łodzi nie poszła

jednak na wybory.

(Jarosław Kaczyński)

Lewica nie może znieść, że prezydent miasta był pomysłodawcą przywró-

cenia dnia wolnego w święto Trzech Króli, że za moich rządów Jan Pa-

weł II przyjął tytuł honorowego obywatela Łodzi, że święta Faustyna zo-

stała patronką miasta, a sama Łódź straciła gębę czerwonej i stała się

normalnym katolickim polskim miastem.

(Jerzy Kropiwnicki)

Nie wypada mnie krytykować.

(Jerzy Kropiwnicki – w odpowiedzi na zarzuty o chaos zimowy w Łodzi)

Donald Tusk nie powinien startować w wyborach prezydenckich, dlate-

go że rządzenie idzie mu na trzy plus. Powinien nadal być premierem,

żeby poprawić się na cztery w tej klasie do pięciu. (Lech Wałęsa)

Ci wszyscy, którzy mówią, że ktoś chciałby podnieść rękę na Jarosława

Kaczyńskiego, muszą wiedzieć, że Jacek Kurski tę rękę im odrąbie.

(Jacek Kurski)

Macie problemy z porozumieniem się nawet z rodziną w Polsce, bo oni

są pod wpływem tamtych mediów. Nie wiem, czy byście wytrzymali, ale

ci ludzie chodzący do kościoła, nieraz przystępujący do komunii, tak są

głupi, że przechodzi ludzkie pojęcie. I tak zazdrośni, tak źli.

(o. Tadeusz Rydzyk podczas spotkania z wiernymi w USA)

Wybrali: AC, OH, MarS, RK

ADAM CIOCH

NIE MA JAK WARTBURG

RAJDOWCY

TAAAKA FURA

DESPERAT

OWOCE EGZOTYCZNE

PRZYSZYWANY BRAT

P artia Kaczyńskich przystąpiła do przedwybor-

Nr 4 (516) 22 – 28 I 2010 r.

NA KLĘCZKACH

GŁÓDŹ W DOM

Aktor, Kamil Frey , który wcie-

lił się w rolę księdza homoseksuali-

sty, stanął przed ludźmi i wyznał:

Mieszkam w Polsce, mam 33 lata, je-

stem kapłanem, jestem homoseksu-

alistą, jestem zarażony wirusem HIV .

Odważna sztuka wzbudziła sza-

cunek publiczności. Okazuje się, że

to, co Kościół tak ukrywa – homo-

seksualizm duchownych – może być

przyjęte ze zrozumieniem. Ale do

tego trzeba prawdy, która – jak wia-

domo – ma nas wyzwolić. PPr

SKLEP

UKRZYŻOWANY

Zgodnie z wytycznymi (por.

„FiM” 3/2010), w sobotę, 16 stycz-

nia br. na purpurowy dywanik (a więc

tak zwane spotkanie opłatkowe) do

metropolity Głódzia zjechali pomor-

scy samorządowcy. Było podniośle:

„Dziękuję za zaproszenie w imieniu

całej rodziny samorządowej. Dobrze,

że praca duszpasterska księdza arcy-

biskupa przekracza granice sakral-

ne” – deklarował marszałek Jan Ko-

złowski , a inni potakiwali. Panowie

połamali się opłatkiem, wysłuchali

wskazówek i rozjechali się – każdy

do swojej parafii. „Jestem bardzo za-

dowolony. W przyszłym roku chcę

zaprosić także służby mundurowe”

– zapowiedział Głódź. WZ

znęcania się przez nią nad jedną

z pensjonariuszek. Mniszka biła sta-

ruszkę po głowie i szarpała ją za

włosy.

MaK

Do parafian zgorszonych kazaniem

należy nawet wiele pań określanych

zwykle mianem „moherów”. Idzie

nowe?

Wiemy już, że otwarcie nowej

kaplicy lub kościoła może zrujno-

wać okoliczny handel, bo wiąże

się z zakazem sprzedaży alkoholu.

Okazuje się, że dotyczy to także sa-

mych krzyży. Ich postawienie tak-

że ma wymiar antyalkoholowy. Wła-

ściciel sklepu w szczecińskich Pod-

juchach stoczył całą batalię o kon-

cesję na alkohol, bo w jego pobli-

żu postawiono krzyż, zresztą nie-

legalnie. Dopiero uznanie tego

krzyża przez radę miasta za pamiąt-

kowy, a nie religijny, uratowało skle-

pikarza. Teraz już lepiej wiemy,

co znaczy stare powiedzenie o tym,

że „stawia się krzyżyk” na kimś lub

na czymś.

GROSZE NA TACY

PO KOLĘDZIE

– PO KOPERCIE

Czym zachęcić wiernych do hoj-

niejszego „ubogacania” kościoła

podczas kolędy? Sposobem najpow-

szechniej stosowanym przez pro-

boszczów jest podawanie do pu-

blicznej wiadomości, kto ile wło-

żył do koperty. I to nie tylko po-

przez wyczytywanie z ambony, ale

coraz częściej... w internecie. I tak

na internetowej stronie parafii

w Niedźwiadnej proboszcz infor-

muje: „W związku z wizytą duszpa-

sterską rodzin, ofiarę na wsparcie

prowadzonych remontów złożyły na-

stępujące osoby...” – tu z imienia

i nazwiska (na cały świat!) wymie-

nia zarówno owieczki, które ofia-

rowały po 500, 400, 300, 200 czy

choćby 100 zł, jak i tych kilku „de-

speratów”, którzy „wysmrodzili” je-

dynie 50 czy 30 zł.

Inny pomysł na większą ofiar-

ność ma proboszcz parafii MB Fa-

timskiej w Warszawie. „Już od trzech

lat zostawiamy w każdej rodzinie ko-

pertę – w tym roku ze zdjęciem V Sta-

cji Drogi Krzyżowej (Szymon poma-

ga nieść krzyż P. Jezusowi). Koszt

tych dwóch figur to 31.000 zł bez co-

kołu, który jest już obłożony grani-

tem i opłacony” – instruuje pro-

boszcz swoje owieczki. AK

MSZA WYZWOLEŃCZA

Władze centralne, lokalne i me-

dia zwykle pomijają milczeniem

hucznie niegdyś obchodzone rocz-

nice wyzwolenia poszczególnych

miejscowości przez Armię Czerwo-

ną w latach 1944–1945. Od tej re-

guły są wszakże wyjątki. Władze

Tomaszowa Mazowieckiego zamó-

wiły na tę 65 rocznicę wyzwolenia...

mszę. Nie wiadomo, jak interpre-

tować to posunięcie. Jako wyzna-

nie wiary, że Stalinem kierowała

Boska Opatrzność? MaK

MaK

WŁADZA NAJWYŻSZA

WATYKAN MĄCI

U metropolity krakowskiego,

kardynała Dziwisza , bawiła dele-

gacja TVP, która zapewniała arcy-

biskupa o potrzebie utrzymania

abonamentu i w ogóle telewizji pu-

blicznej. Kardynał ze zrozumieniem

odniósł się do potrzeby uratowa-

nia mediów publicznych (czyli ka-

tolickich). No, ludzie z TVP wie-

dzą, gdzie jest rzeczywisty ośrodek

władzy w tym kraju. MaK

Owieczki z parafii w Czerniko-

wie uwzięły się na proboszcza i od

kilku tygodni na tacę rzucają mu

groszowe nominały. „(...) na tacy

znalazły się: 10 monet po 1 groszu,

12 po 2 grosze, kilkanaście po 5 gro-

szy. Powtarza się to od kilku niedziel

– żali się w ogłoszeniach duszpa-

sterskich proboszcz ks. dr Piotr

Siołkowski . I za wszelką cenę sta-

ra się przemówić parafianom do

rozsądku: „Ci, którzy wrzucają ta-

kie nominały, szkodzą tylko i wy-

łącznie parafii. Księża utrzymują się

z ofiar za pogrzeby, śluby, chrzty i in-

tencje mszalne, natomiast ofiary na

tacę są w całości przeznaczone na

utrzymanie i opłacanie wydatków

parafialnych. A opłaty są niemałe,

choćby wspomnieć, że za III i IV

kwartał 2009 r. parafia musi jesz-

cze zapłacić 1800 zł na Kurię we

Włocławku i 2100 zł na Wyższe Se-

minarium Duchowne. To wszystko

trzeba uzbierać na tacę” . AK

Pod koniec stycznia br. Zgroma-

dzenie Parlamentarne Rady Euro-

py ma głosować nad dwoma rapor-

tami. Jeden domaga się ogólnoeu-

ropejskiego prawa do antykoncep-

cji i aborcji, a drugi optuje za za-

kończeniem dyskryminacji Europej-

czyków ze względu na orientację sek-

sualną. Przeciwko obydwu raportom

bardzo energicznie wystąpił Waty-

kan. Na korzyść raportów lobbują

natomiast europejskie środowiska

humanistyczne i lewicowe. MaK

MOJŻESZ NA WAGĘ

Szefostwo jednego z krakow-

skich hipermarketów zafundowało

swym klientom nie lada gratkę. Otóż

z koszy z ubraniami na wagę moż-

na było wygrzebać ładne białe ręcz-

niki z jeszcze ładniejszym niebie-

skim haftem przedstawiającym

gwiazdę Dawida oraz menorę, czy-

li siedmioramienny świecznik. W tym

wypadku zadziwiająca jest kulturo-

wa ułomność kierownictwa sklepu,

które zapewne nie wie, że gwiazda

Dawida pełni w judaizmie taką sa-

mą rolę, jak krzyż w chrześcijań-

stwie, a ponadto znajduje się na

państwowej fladze Izraela. Drugi

symbol, menora, występuje w kul-

turze judaizmu od trzech tysięcy

lat i symbolizuje krzew gorejący, któ-

ry zobaczył Mojżesz na górze Synaj.

Swego oburzenia nie kryje Tade-

usz Jakubowicz , przewodniczący

żydowskiej gminy wyznaniowej

w Krakowie, który zapowiedział in-

terwencję w tej sprawie. Dyrekcja

sieci Real obiecała wycofanie ze

sprzedaży feralnych ręczników. PP

KACZA PIĘTA

Poseł PiS Stanisław Pięta , któ-

ry dzięki nagonkom wymierzonym w

gejów lansuje się na Wojciecha Wie-

rzejskiego Kaczyńskich , wezwał

księży katolickich do potępienia mi-

nistra Zdrojewskiego z PO. Pięta

zarzuca mu poparcie dla idei wysta-

wienia w Muzeum Narodowym dzieł

homoseksualnych twórców kultury:

„Warto, by parafianie dowiedzieli

się, że minister, który deklaruje po-

parcie dla wartości, akceptuje pro-

pagandę homoseksualną”. MaK

NIE CHCĄ BISKUPA

Decyzja papieża podzieliła hisz-

pański Kościół po tym, jak miano-

wał on w listopadzie 2009 r. bisku-

pa José Ignacio Munillę nowym

ordynariuszem hiszpańskiej diece-

zji San Sebastian. Ingresowi no-

wego biskupa towarzyszyła masa

protestów diecezjalnego duchowień-

stwa. Aż 7 duchownych diecezjal-

nej Rady Kapłanów podało się do

dymisji, a prawie 80 procent kleru

podpisało w grudniu 2009 r. pro-

test przeciwko papieskiej decyzji.

Biskup Munilla jest przez wielu

traktowany jak zdrajca – to Ba-

skijczyk kojarzony z konserwatyw-

nym skrzydłem episkopatu, które

sprzeciwia się secesyjnym tenden-

cjom jego rodaków. PPr

BYLE DO WIOSNY

„Macie piękne i dobrze prowa-

dzone gospodarstwa, potrzeba jesz-

cze opieki z nieba nad nimi. Będzie

to okazja do integracji mieszkań-

ców, spotkania rodzinnego i świę-

towania” – informuje swoje owiecz-

ki przy okazji chodzenia po kolę-

dzie proboszcz parafii pw. Wnie-

bowzięcia NMP w Dulsku. I choć

do wiosny jeszcze daleko, już

w styczniu zapowiada: „Zamierzam

w tym roku na wiosnę zorganizować

poświęcenie pól w każdej wsi, wg ko-

lejności podczas wizyty duszpaster-

skiej. Spotkamy się na mszy św. przy

figurze, którą odprawię za mieszkań-

ców tej wsi i o błogosławieństwo Bo-

że dla rolników” . Ciekawe, czy ce-

na za poświęcenie od hektara, czy

co łaska?

W PROCH SIĘ

ROZRZUCISZ

RYCHTUJĄ TACZKI

Ministerstwo Zdrowia przygoto-

wuje oczekiwaną przez wiele osób

ustawę zezwalającą na rozsypywanie

lub zabieranie do domu prochów

zmarłych krewnych. Obecne przepi-

sy pozwalają jedynie na pochówek

popiołów na cmentarzu lub zatopie-

nie ich w morzu. Jednak projekt bu-

dzi sprzeciw Kościoła. Jak twierdzi

ks. Jacek Nowak , sekretarz Komi-

sji Kultu Bożego przy Episkopacie,

„musi być grób, bo grób wiąże się

ze zmartwychwstaniem. Nie może

być zgody na rozsypywanie prochów

w ogródkach”. Księdzu chodzi chy-

ba o to, że kiedyś prochy mogą się

nie pozbierać do kupy. MaK

W miejscowości Czarże w woje-

wództwie kujawsko-pomorskim roz-

pala się bunt parafian. Od pół roku

mają oni nowego proboszcza Miro-

sława C. , którego oskarżają o pazer-

ność, arogancję i szarganie pamięci

szanowanego przez mieszkańców po-

przednika. Jak twierdzi miejscowy

sołtys, ludzie rozważają coraz popu-

larniejszą taczkową wersję zakończe-

nia „posługi” proboszcza. MaK

BUNT MOHERÓW

W Suchowoli na Podlasiu do-

szło do zgrzytów pomiędzy księ-

dzem, a niektórymi wiernymi. Jak

donoszą nasi Czytelnicy, podczas

kazania w „Owsiakową” niedzielę

duchowny ostro zaatakował WOŚP.

W kościele rozległy się szmery nie-

zadowolenia – niektóre osoby wy-

szły, a część pozostałych po mszy

głośno krytykowała poglądy księdza.

SZOKUJĄCA SZTUKA

W katowickim Teatrze Korez

wystawiono sztukę pt. „Wściekły

pies”, historię opowiadającą o księ-

dzu zmagającym się z homoseksu-

alizmem. Rozdarty między miłością

do Boga a skłonnością do mężczyzn

szuka zaspokojenia w nocnych klu-

bach dla gejów.

ZARZUTY

DLA ZAKONNICY

Zakonnica z Domu Pomocy

Społecznej w Studzienicznej usłysza-

ła zarzuty prokuratorskie z powodu

MaK

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: