krew aniołów_33.pdf

Raphaelpofrunąłzniądojejojca,lądującnaulicyzpłynnymdostojeństwem,

którezpewnościąogłuszyłobywidzów– byłojednak zbytwcześnieiniktoprócz

ptakównieprzebywał nazewnątrz,szczególniewtak ekskluzywnej dzielnicy.

Zapach dotarłdojejnozdrzywchwiligdywylądowali Ten, jużterazznajomy,

gryzącykwas wymieszałsięzmocnymbogactwem zapachu świeżejkrwi– Uram. –

powiedziaładoRaphaelagdyzaczęliwchodzićposchodach– Wie, żegotropię

Raphaelrozejrzałsiępoulicy– Albopozbawiłpamięcikogośktowiedziało

twoim udziale, albocięzobaczyłpodczasposzukiwań

- Urok. – zacisnęłaustai przeszłaprzezdrzwiktórejejojciec,takjakwcześniej

wspomniał,pozostawiłotwarte– Jeffrey jest w gabinecie. Powiedział, żeciałojestw

mieszkaniupiętrowyżej– mieszkanie,któreod zawsze jak byłapewna,stanowiło

przedłużeniebiurajejojca

RuszyliprostonagóręWmomencie gdymiałapopchnąćdrzwibyjeotworzyć,

przypomniałasobieGeraldineJasnaskóra,idealnyżakiet, zapach wampira wplątany w

zapach jej perfum. – Cholera. – przeszłaprzezpróg

WdużympokojuniebyłonikogoMinęła dywan, uprzednioupewniającsiężenie

będziedeptaćpodowodachmogącychprowadzićdoUrama,podążyłazazapachem do

drzwi prowadzących dosypialniKobietależaładokładnietakjakopisałtoJeffrey

Zupełniejakbyktośrozpocząłautopsję, a w jej trakcie mu przerwano. Jej klatka

piersiowabyłaotwartatak byukazaćwnętrzności,zmostkazwisałypłatyskóry

Lecztoniebyłpowóddlaktórego Elena znieruchomiała

NiebyłatoGeraldineTakobietamiałaskóręprzyprószonązłotempochodzącym

z tropikalnego klimatu, włosykolorujasnego,och jakżejasnegoblondŁadnyowal

twarzy,jejwzrostrównywzrostemkomuśniemalżeprzeciętnemu,ustaktórez

łatwościąuśmiechałysięwżyciuZacisnęłapięści. – TozpewnościąbyłUram. – prawda

wymuszonazpomiędzyzaciśniętychzębów– Podążęzazapachem

MiaławłaśnieprzecisnąćsięobokRaphaela,gdytenzłapałjejramię– Nie

ryzykujgłupiotylkodlategożejesteśzłanaswojegoojca

- Niejestemzła– jejemocjebyłychaotycznymwirem, któregoniemogła

zrozumieć– Onawyglądajakmojamatka– wyrzuciłazsiebieWyblakłakopia,nikła

imitacjaLeczcoś kompletnie innego odchłodnejelegancjinowejżonyJeffreya,

Gwendolyn.

- Byłajegokochanką

- Wiedziałeś?– oczywiście, żewiedział KadraDziesięciuniezaufałabynikomu,

kogo wcześniej dokładniebyniesprawdzili. – NieważneMójojciecniejestproblemem

– UramzacząłpolowaćnamnieinatychcodomnienależąOnsięznamibawi

Puszczającja,Raphaelwszedłdopokoju– Twójojciecpowiedział, żegdysię

pojawiłbyłajeszczeciepła?

Przytaknęłagwałtownymruchemgłowy,czującsięjakgdybywszystkowjejciele

działałoniezależnieodniej– Sprawdziłjejpuls– Bógjedenwiedlaczego– Co oznacza

żeUramjest na nogach nie zbyt długoGórakilkagodzin.

- NiesądzębypozbawiłjąkrwiNiemażadnychśladówoprócztychktóre

spowodowałyjejśmierć

- Pewniewciążjest obżarty. – Elena niemogłauwierzyćżebrzmiałatak

normalniebędąc nagranicyhisteriiJeffreyzabroniłjejiBethnawetrozmowyo

Margueritepojejśmierci,ajednakzatrzymałtąkobietę,tencieńjejmatkizesobąLecz

hipokryzjaJeffreyaniebyławinątej,biednej,zamordowanejnieznajomej– zasługiwała

byjejmordercastanąłprzedsprawiedliwością,którąKadrazechce mu wymierzyć

- Obżarty,– powtórzyła, siłą trzymającnawodzyrozbieganemyśli– aleniegłupi

– Uram zaczynałzachowywaćsię już corazbardziejjakmyślącaistota– Większość

wampirów podwpływemżądzykrwidochodzi do tego stadium, przynajmniej trzy,

czterymiesiącepotymjak przejmie ona nad nim kontrolęJedynyktóryprzeżyłtak

długopoprzemianieto―- toimięutknęłojejwgardle,złośliwe,tnącezło

- Slater Patalis. - Raphaeldokończyłzanią– Venom pojawił się bydokończyć

zacieranieśladówPolecęponadmiastemPowiemDmitriemubypozostałpozatwoim

zasięgiem

- Dobrze. – odwróciłasię,niezdolnadłużejpatrzeć na kobiecąpostać. – Co z moim

ojcem?

- WiejedynieżejegokochankazostałazabitaprzezoszalałegowampiraTe

pogłoskiwpłynąnanasząkorzyść

ZapachVenomawspinałsięposchodach gdyonizmierzaliwdół– Ta kobieta ma

rodzinę. – powiedziałwampir– Jednak nikt zjejczłonków niemieszkawtymmieście

Elenęnawiedziłanagła,szokująca myśl– A dzieci? – bratalubsiostrę októrych

nigdynicniewiedziała?

To Raphaelbyłtymcojejodpowiedział– Nie. Jestem pewien.

Przytaknęła krótkonajego stanowcząodpowiedź,poczymRaphael odwróciłsię

z powrotem do Venoma. – Jejciałoniemożezostaćznalezione

- OczywiścieZałatwię dowodyprowadzącepoza to miasto. – wampirzaczął

wchodzićposchodach– Jason wrócił

Zbliżającsię doholu,Elenawalczyłazchęciąbywejśćdogabinetuojca,wiedząc

żeitakzakończyłobysiętokolejnąkrzykliwąwalką– Kim jest Jason? – spytaław

zamian,skupiającsięnafiltrowaniuzapachuVenomaiwyłapującodrobinę należącądo

Urama.

- Jednym z Siedmiu.

AniołKrwiwyszedłtylnymidrzwiami,pomyślała,kierującsięwtamtastronę–

Dlaczegopozbywaszsięciała?Zostałarozszarpana,aletowyglądanaklasyczne

zabójstwowampira

- Urammógłpozostawićnaniej jakieś ślady

Otworzyłatylnedrzwi,poczułalepkośćnadłoniispojrzaławdółRdzawa plama

barwiła jejskóręWyschniętakrew– Onsięznamidroczy– otarłarękędoczystao

spodnie,pragnącjeumyć, lecz nie natylemocnobyryzykowaćutratęzapachu,był

świeży,czysty,wyraźnywprzejrzystościdniatużpoulewieTobyłjakiśbonus– tyle

zapachówzostałozmytych,jednak te nowe byłbogatsze,bardziejintensywne

Krople krwi kilkastópoddrzwiNiechciałarozważaćskądsiętamwzięły,nie

gdyzbieraniepamiątekbyłorozrywką Urama. Co jej przypomniało- Michaela?

- Jużjąostrzegłem

Niemalżewidziała zapach w powietrzu wypełnionymozonem,zaczęła biec,

ledwoświadomawiatrustworzonegoprzezskrzydłaRaphaelagdywzbijałsięw

powietrzePorannagrupadojeżdżającychdopracyzeszłajejzdrogigdywybiegła

niemalżesprintemzuliczkidobardziejzatłoczonejulicypo drugiej stronie. Nikt jednak

niepatrzyłwnieboUrok,pomyślałaŚcierpła jejskóranamyśl, żeUrammógłją

obserwowaćkiedytylkochciałodkądrozpoczęłosięto polowanie.

Kolejna kropla krwi, tym razem zagrzebanawasfalcieprzeztupotstóp

spieszącychtądrogąwtą i z powrotem, gdy miasto budziłosiędożyciaZwróciła uwagę

natęplamę aleniezatrzymałasię,omijającdobrzeubranychbiznesmenóworaz

natarczywych bezdomnych z jednaką łatwościąWięcejkrwi,tymrazemkroplabyłana

tylewiększabyludzieomijalijązprzezornymspojrzeniemZastanawiałasięczy

ktokolwiekzadzwoniłpoglinyTobyłNowyJork,więcpewnienie.

I tutaj RaphaelbędziemusiałwysłaćekipęsprzątającąZapamiętująctomiejsce,

podążyłazazapachem,podnieceniewzmacniałojejkrewjaknajsilniejszynarkotyk

Natężeniejejzdolnościnapełniałokażdycentymetrjejskóry,każdącząstkęduszy.

TymwłaśniebyłaUrodzonymłowcą

Miałauczucieżepłynieprzezkwaswypalonyprzezsłońcedomomentuaż

znalazłasięnaprzeciwkobudynkuktórywyglądał zaskakującoznajomoGdzieonabyła?

Mrugnęła bypowrócićdorzeczywistościznajbardziejodrętwiałegostanuwjaki

kiedykolwiekwpadłaiprzeczytałanapis na tabliczce.

NOWOCZESNE Muzeum dla Dzieci.

UFUNDOWANE przez DeverauX Enterprises

Jej krew zamarzła,przerażeniezalewało usta,dopókinieprzeczytałatekstu

drobnączcionkąiniezdałasobiesprawy, żemuzeumbyłozamkniętezpowodu

przebudowyDziękiBoguJeżelijakieśdzieckoweszłobydośrodka

Jest w budynku?

Otoczeniesięzapachemdeszczu i Raphaela byłopokusą,leczsięjejoparła,i

zamiast tego szarpała za echa śladów Urama. – Albo jest, albo go minęliśmy. –

zastanawiającsięczyUramsięwłamałdośrodka,sprawdziładrzwibystwierdzićżesą

zamknięteZmarszczyłabrwiwkoncentracji– Przy drzwiach zapach nie jest tak silny.

Cofnęła siękilkakrokówizaczęła zataczaćkoło-Jest! -Prześlizgującsięprzy

ścianiebudynku,weszłanajegotyły,strach,złośćipodnieceniepościgiemdudniłojejw

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: