Założenia obliczeniowe do projektu hali żelbetowej z suwnicą.pdf
(
102 KB
)
Pobierz
ZAŁOŻENIA DO OBLICZEŃ STATYCZNYCH.doc
PRZYGOTOWANIE DANYCH DO OBLICZEŃ STATYCZNYCH
UKŁADU KONSTRUKCYJNEGO
ANALIZA WYNIKÓW OBLICZEŃ
1 Budowa schematu statycznego
1. Poszczególne poziomy określające końce prętów i rzędne przyłożenia obciążenia odpowiadają
rzeczywistym. Dotyczy to w szczególności
&
Podpór prętów (słupów) – zamocowanie w górnym poziomie stóp fundamentowych
&
Oparcie dźwigarów – górny poziom wsporników
&
Oparcie belek podsuwnicowych – j.w.
&
Poziom przyłożenia sił hamowania suwnic – górny poziom belek podsuwnicowych
&
Wysokość ściany: od poz. –0,15 m do rzędnej dachu przy okapie. Dla ścian pomiędzy nawami
na różnej wysokości: różnica poziomów sąsiadujących okapów.
2. Dla prętów modelujących odcinki poszczególnych słupów należy przyjmować:
&
Osie pionowe w środku ciężkości przekrojów poszczególnych odcinków słupów, na całej ich
długości, pomijając wsporniki.
&
Wierzchołkowe odcinki słupów - od poziomu wspornika dźwigara do rzędnej okapu dachu
&
Sztywność prętów pionowych należy ustalać na podstawie przekroju odpowiednich odcinków
słupów
&
Poziome pręty zastępcze modelujące wsporniki i łączące poszczególne pręty pionowe należy
lokalizować w górnych poziomach wsporników, a ich długość powinna wynikać z położenia osi
pionowych prętów lub miejsca przyłożenia obciążenia (środek długości oparcia dźwigarów i
belek podsuwnicowych)
&
Poziome pręty zastępcze modelujące dźwigary lokalizować j.w.
&
Sztywność poziomych prętów zastępczych powinna być min. 10 razy większa niż słupów
(teoretycznie dążąca do +
%
)
3. Węzy konstrukcyjne należy przyjmować:
&
Podporowe – całkowite utwierdzenie
&
Łączące słupy z dźwigarami – przeguby nieprzesuwne
&
Wewnętrzne, łączące poszczególne odcinki słupów z poziomymi prętami zastępczymi –
całkowite zamocowanie
2 Przygotowanie schematów obciążeń
2.1 Obciążenia stałe
&
Dach – obciążenie skupione (z jednej połaci) przyłożone w węzłach dźwigara, zebrane z
szerokości 6 m
&
Ściany – zewnętrzne obciążają tylko fundament (przez belkę podwalinową); pomiędzy nawami
– obciążają przyległy węzeł dolnego dźwigara
&
Belki podsuwnicowe z szynami – reakcje na wspornik
&
Słupy - obciążenie liniowe na długości poszczególnych odcinków. Wartość ustalać dzieląc
ciężar poszczególnych odcinków (wraz ze wspornikami) przez długość pręta
2.2 Wiatr
&
Rozpatrywać dwa schematy działania wiatru w płaszczyźnie układu poprzecznego: wiatr z
lewej, wiatr z prawej
&
W poszczególnych schematach uwzględnić działanie także na ścianę pomiędzy nawami.
Pominąć działanie na dach (także przy pochyleniu połaci).
&
Obciążenie zebrane z 6 m przykładać jako obciążenie liniowe do poszczególnych docinków
słupów, od poziomu –0,15 m do poziomu okapu (wierzchołek pręta słupa)
2.3 Śnieg
&
Rozpatrywać działania śniegu (z 6 m) na poszczególne nawy. Zestawiać jako reakcje w
węzłach dźwigarów. Pominąć worki śnieżne
2.4 Reakcje suwnic
&
Ponieważ rozpatrujemy działanie (reakcje) na słupy, zredukować wartość współczynnika
dynamicznego
$
&
Dla naw z dwoma suwnicami, uwzględnić łączne działanie dwóch suwnic
&
Dla każdej nawy wyznaczyć 4 schematy obciążenia:
H
V
max
V
min
Suwnica z lewej, hamowanie w prawo
H
max
V
min
Suwnica z lewej, hamowanie w lewo
H
V
min
V
max
Suwnica z prawej, hamowanie w prawo
H
V
min
V
max
Suwnica z prawej, hamowanie w lewo
&
Reakcje pionowe:
druga suwnica
#
JEŚEŚ
"$
_
2
"%
R
"
L
P
P
2a
P
R
P
V
#
P
P
L
!
R
P
L
!
2
P
L
!
2
!
R
R
L
L
L
"
"
!
DLA
_
DWÓCH
_
SUWNIC
R+2a<L
P = P
max
albo P
min
a
&
Reakcje poziome przyłożone do słupa w górnym poziomie belki podsuwnicowej:
druga suwnica
H
1
2a
H
2
H
#
H
H
L
!
2
;
1
2
L
"
"!
DLA
_
DWÓCH
_
SUWNIC
H
1
#
kP
max
,
H
2
#
0
,
1
max
3 Zestawianie schematów obciążeń – kombinatoryka
&
Obciążenia należy zestawiać w grupach. Proponuje się następujące grupy:
-
A – obciążenia stałe
-
B – wiatr z lewej
-
C – wiatr z prawej
-
D – śnieg nawa I
-
E – śnieg nawa II
-
F
'
I nawa I, cztery ustawienia suwnic
-
J
'
M nawa II, cztery ustawienia suwnic
&
Należy uwzględnić możliwość jednoczesności występowania obciążeń:
-
A – działa zawsze
-
B i C wzajemnie się wykluczają, mogą, ale nie muszą działać
-
D i E działają wzajemnie niezależnie, mogą ale nie muszą działać
-
F i G i H i I wzajemnie się wykluczają, mogą, ale nie muszą działać
-
J i K i L i M wzajemnie się wykluczają, mogą, ale nie muszą działać
&
Obliczenia należy przeprowadzić w trzech wariantach:
-
Dla obliczeniowych wartości obciążeń – wariant podstawowy
-
Dla charakterystycznych wartości obciążeń i dla długotrwałych wartości obciążeń ( bez
grup B
'
E) – warianty uzupełniające
4 Analiza wyników obliczeń
&
Wyniki zebrać dla pionowych prętów słupów: wewnętrznego i jednego z zewnętrznych
&
Ponieważ na poszczególnych odcinkach (prętach modelu) słupy będą miały stałe zbrojenie,
łącznie analizować wszystkie punkty (węzły) danych odcinków
&
Do wymiarowania słupów należy wybrać wyniki dla których:
-
M = M
max
, rejestrując także N i V
-
M = M
min
, rejestrując także N i V
-
N = N
max
, rejestrując także M i V
W niektórych przypadkach będzie można zrezygnować z obliczeń dla N = N
max
&
Do wymiarowania stopy fundamentowej należy wybrać w analogiczny sposób wyniki dla węzła
podporowego:
Plik z chomika:
xxxdzikixxx
Inne pliki z tego folderu:
Algorym obliczania elementów na ścinanie(1).pdf
(161 KB)
Algorym obliczania niesymetrycznego zelbetowych przekrojow prostokatnych, mimosrodowo sciskanych(1).pdf
(36 KB)
Algorytm obliczania przekrojów mimośrodowo ściskanych.pdf
(144 KB)
Algorytm obliczania zginanego przekroju prostokatnego(1).pdf
(103 KB)
Algorytm obliczania zginanego przekroju teowego(1).pdf
(110 KB)
Inne foldery tego chomika:
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin