SZTAB GENERALNY WP
1.4. KODOWANIE IDENTYFIKATORA SYMBOLU
Schemat kodowania identyfikatora (ID) symbolu umożliwia wyświetlanie i przesyłanie informacji o systemach i elementach graficznych do innych systemów w celu wykorzystania i wyświetlenia. W tym dodatku przedstawiono przykłady procedur określania kodu identyfikacji symbolu.
1. Kod identyfikatora symbolu jest 15-znakowym identyfikatorem alfanumerycznym, który dostarcza informację niezbędną do wyświetlenia symbolu elementu graficznego. Nie jest konieczne, aby na każdej z 15 pozycji kodu znajdował się znak. W tabeli B-I przedstawiono 9 kategorii informacji zawartej w kodzie identyfikatora symbolu ID i jej położenie w 15-znakowym identyfikatorze, który określa:
a) Schemat kodowania, pozycja 1. Ta pozycja określa ogólny zbiór do którego należy symbol.
b) Przynależność, wymiar walki i status 2, 3 i 4. Te pozycje określają kształt ramki symbolu oraz wskazują rzeczywiste lub planowane położenie symbolu.
c) Identyfikator funkcji, pozycje 5 do 10. Te pozycje opisują funkcję symbolu. Każda następna pozycja opisuje bardziej szczegółowo symbol i jego specjalizację. Możliwe wartości tych pozycji są podane w kodach identyfikacyjnych symbolu w tabelach B-III do B-X.
d) Kod wskaźnika wielkości/mobilności, pozycje 11 i 12. Pozycje te określają wielkość i mobilność symbolu. Tabela B-II zawiera określone wartości kodu występujące na tych pozycjach.
e) Kod kraju, pozycje 13 i 14. Pozycje te określają kraje z którym jest skojarzony symbol. Identyfikatory kodu krajów są podane w Federalnej Normie Przetwarzania Informacji (FIPS) seria 10.
f) Rola w ugrupowaniu bojowym pozycja 15. Ta pozycja dostarcza dodatkową informację o roli symbolu w przestrzeni walki. Na przykład, bombowiec, który na pokładzie posiada broń jądrową może być elementem sił strategicznych lub taktycznych lub może także spełniać rolę punktu kontrolnego.
2. Tabele kodu identyfikatora symbolu.
W tabelach B-III do B-VIII przedstawiono kody symboli przestrzeni kosmicznej, przestrzeni powietrznej, ziemi, powierzchni morza, środowiska podwodnego oraz operacji specjalnych. W tabelach B-IX i B-X przedstawiono kody taktycznych i meteorologicznych elementów graficznych. W każdej tabeli znak alfanumeryczny pokazuje znaną wartość tej pozycji dla danego symbolu. Gwiazdka (*) wskazuje pozycję, która jest definiowana przez użytkownika w oparciu o specyficzne okoliczności symbolu. Myślnik (-) oznacza, że na tej pozycji nie została podana żadna informacja.
TABELA B-I. Pozycje kodu identyfikatora symbolu i kategorie.
SCHEMAT KODOWANIA (1)
(POZYCJA 1)
PRZYNALEŻNOŚĆ (1)
(POZYCJA 2)
WYMIAR WALKI (1)
(POZYCJA 3)
STATUS (1)
(POZYCJA 4)
S ‑ WALKA
G – TAKTYCZNE ELEMENTY GRAFICZNE
W ‑ METEOROLOGIA
I – ROZPOZNANIE
M – KARTOGRAFIA (zarezerwowana – w trakcie opracowania)
P – NIE-ROZSTRZYGNIĘTY
U – NIEZNANY
A – PRZYJĘTY JAKO SWÓJ
F – SWÓJ
N – NEUTRALNY
S – PODEJRZANY WROGI
H – PODEJRZANY WROGI
J – PRAWDOPODOBNIE SZKOLNY
K – KONTROLNY
O ‑ BRAK
OKREŚLONY
P – PRZESTRZEŃ KOSMICZNA
A – PRZESTRZEŃ POWIETRZNA
G – ZIEMIA
S – POWIERZCHNIA MORZA
U – ŚRODOWISKO PODWODNE
F – SOF
X – INNE
T – ZADANIA
C – CZYNNOŚCI KONTROLNE
O – OPERACJE INNE NIŻ WOJNA
A –PRZEWIDYWANE/ PLANOWANE
P - OBECNE
TABELA B-I. Pozycje i kategorie kodu identyfikatora symbolu (ciąg dalszy).
IDENTYFIKATOR
FUNKCJI (6)
(POZYCJA 5 - 10)
WIELKOŚĆ/ MOBILNOŚĆ (2)
(POZYCJA11, 12)
KOD KRAJU (2)
(POZYCJA 13, 14)
MIEJSCE W UGRUPOWANIU BOJOWYM (1)
(POZYCJA 15)
Możliwe wartości patrz tabele B-III do B-VIII.
Możliwe wartości patrz tabela B-II.
Patrz wydawnictwo FIPS serii 10
A – SIŁY POWIETRZNE
E – UGRUPOWANIE ELEKTRONICZNE
C – OBRONA CYWILNA
G – SIŁY LĄDOWE
N – SIŁY MORSKIE
S – SIŁY STRATEGICZNE
X – OZNACZENIE KONTROLNE
75
TABELA B-II. Kody identyfikatora symbolu - wielkość/mobilność
UWAGA: W dodatkach B i D, Dwie gwiazdki **w kolumny wielkość/mobilność oznaczają, że do tych pozycji można wpisać symbole --, -*, *- lub ** gdzie * = [ 0 - 9, A,...,Z ].
KOD
OPIS
- A
ZESPÓŁ/ZAŁOGA
AM
SD REJONU
- B
OBSŁUGA
- C
DRUŻYNA, SEKCJA
B -
BOJOWE SD
- D
PLUTON
BA
BOJOWE SD ZESPOŁU/ZAŁOGI
- E
KOMPANIA
mars931