zaczarowany_swiat_znakow_0403.pdf

(328 KB) Pobierz
252128898 UNPDF
Dokument został pobrany z serwisu ZamKor.
1
ZacZarowany świat Znaków
Percepcja wzrokowa i jej stymulowanie u dzieci w wieku przedszkolnym
Katarzyna Migdał
psycholog, pedagog
Percepcja wzrokowa jest zdolnością do dostrzegania, rozpoznawania i interpretowania bodźców wzroko-
wych. Za percepcję odpowiada nie tylko sam aparat optyczny, ale także odpowiedni analizator w mózgu.
Zdolność spostrzegania to nie tylko zdolność rejestrowania określonych bodźców wzrokowych, ale także
umiejętność ich wyodrębniania i sklasyfikowania. Badacze wyróżniają szereg aspektów percepcji wzrokowej:
, czyli zdolność do wyróżniania obiektów, skupiania uwagi na wybranym
przedmiocie, wyodrębnianiu go z otoczenia.
Stałość
oznacza, że spostrzegamy przedmiot jako mający określone cechy, takie jak: kształt, barwa
czy wielkość, niezależnie od tego jaki może nam się on wydawać w zmieniających się warunkach.
Położenie w przestrzeni
: oznacza dostrzeganie relacji pomiędzy przedmiotem a obserwatorem.
Koordynacja wzrokowo-ruchowa
dotyczy zharmonizowania ruchów gałek ocznych oraz innych czę-
ści ciała (np. dłoni), zdolność ta umożliwia wykonywanie różnych czynności pod kontrolą wzroku.
Spostrzeganie relacji przestrzennych
odnosi się do dostrzegania położenia dwóch lub więcej
przedmiotów względem siebie.
Rozwój percepcji wzrokowej
Rozwój spostrzegania wzrokowego rozpoczyna się od pierwszych dni życia dziecka. Już w pierwszym mie-
siącu noworodek opanowuje takie funkcje, jak skupianie wzroku na twarzy opiekuna czy śledzenie wzro-
kiem poruszających się obiektów. Pod koniec pierwszego roku życia dziecko jest już w stanie dłużej kon-
centrować się na interesującym przedmiocie, śledzić poruszające się obiekty i poszukiwać ich, gdy znikną
z pola widzenia, a także naśladować czynności wykonywane przez dorosłego, manipulować zabawkami
pod kontrolą wzroku. W wieku poniemowlęcym następuje doskonalenie nabytych już umiejętności oraz
zdobywanie nowych. Dziecko w tym wieku potrafi: tworzyć budowle z klocków, składać obrazki z części,
wskazywać określone elementy na obrazku, dobierać pary przedmiotów, dopasowywać klocki do otworów
o odpowiednim kształcie, klasyfikować przedmioty wg zadanego kryterium (np. barwa, wielkość). Wielu spe-
cjalistów jest zdania, że koniec okresu poniemowlęcego jest optymalnym momentem na rozpoczęcie nauki
czytania. Oczywiście w przypadku pracy z tak małymi dziećmi konieczne jest zastosowanie metod specjalnie
przystosowanych dla ich możliwości rozwojowych. Wiek przedszkolny to czas dalszego doskonalenia funkcji
spostrzegania. Pod koniec tego okresu dziecko może już dostrzegać subtelne różnice pomiędzy obiektami
odtwarzać wzory, kategoryzować. Doskonalsza koordynacja wzrokowo-ruchowa pozwala na wykonywanie
coraz bardziej precyzyjnych czynności pod kontrolą wzroku. Dziecko sprawnie porusza się w otoczeniu,
potrafi też poprawnie używać podstawowych określeń oznaczających relacje przestrzenne. Wszystko to
sprawia, że większość dzieci w tym wieku jest w stanie bez większych przyswajać sobie litery i cyfry.
Spostrzeganie figury i tła
252128898.012.png 252128898.013.png 252128898.014.png 252128898.015.png 252128898.001.png
Dokument został pobrany z serwisu ZamKor.
2
Zaburzenia percepcji wzrokowej
Kiedy do specjalisty?
Trudności diagnostyczne
Wiele dzieci wykazuje nieprawidłowości w rozwoju spostrzegania. Bardzo często są one niezauważane lub
bagatelizowane w początkowym etapie rozwoju. Najczęściej problem zaczyna być widoczny dopiero w mo-
mencie gdy dziecko rozpoczyna naukę liter i cyfr, czyli około 6 roku życia. Dziecko może mieć trudności
z odróżnianiem liter o podobnym kształcie, różniących się jedynie drobnymi elementami lub też może mylić
litery o różnym położeniu w stosunku do osi pionowej (np.: b i d) bądź poziomej (np.: b, p). Problemem jest
także odtwarzanie znaków i liter wg wzoru lub z pamięci. Przedszkolaki z zaburzeniami percepcji wzrokowej
starają się unikać zabaw i zajęć wymagających tej sprawności. Najłatwiej dostrzegalnymi symptomami jest
niechęć do rysowania, malowania, układania puzzli i układanek. Problemy z orientacją przestrzenną mogą
objawiać się pewnego rodzaju niezręcznością. Dziecko może mieć trudności w poruszaniu się wśród przed-
miotów, rozpoznawaniu miejsc, w których przebywało wielokrotnie, określaniu położenia przedmiotów
względem siebie oraz ze zrozumieniem związanych z tym określeń, takich jak: nad, pod, za. Problemem
mogą także okazać się niektóre gry i zabawy wymagające koordynacji wzrokowo-ruchowej. Dziecko takie
może mieć trudności z rozpoznawaniem przedmiotów należących do niego oraz zapamiętywaniem symboli
i znaków graficznych. Zaburzenia percepcji mogą także przejawiać się podobnie jak trudności w skupieniu
uwagi. Dziecko nie potrafiące wyodrębniać określonych obiektów z otoczenia ma trudności ze skupieniem
uwagi na wykonywanej czynności, łatwo się rozprasza.
Oczywiście każde dziecko rozwija się w indywidualnym tempie, jednak poważne odstępstwa od norm roz-
wojowych powinny nas skłonić do wizyty u specjalisty, który postawi diagnozę i określi przyczyny trudności.
Warto o to zadbać przede wszystkim dlatego, że tego rodzaju deficyty są czynnikiem ryzyka dysleksji oraz
innych problemów w uczeniu się. Wczesna interwencja pozwala natomiast w porę je skorygować. Funkcjo-
nowanie dziecka zależy od wielu czynników. Czasami dość trudno jest bez odpowiedniej wiedzy i narzędzi
określić co jest przyczyną problemu, np. obniżony poziom wytworów może być spowodowany zarówno
deficytami spostrzegania jak i niewystarczającą sprawnością grafomotoryczną.
Ćwiczenia stymulujące rozwój percepcji wzrokowej
W przypadku poważniejszych zaburzeń rozwoju zdolności percepcyjnych warto powierzyć dziecko opiece
specjalisty pedagoga lub psychologa, który opracuje indywidualny program pracy. Na początku konieczne
jest określenie rodzaju i stopnia deficytu. Jest to możliwe na podstawie wywiadu z rodzicami, obserwacji,
analizy wytworów i odpowiednich testów. Czasami konieczna bywa także konsultacja u innego specjalisty
jak neurolog czy okulista, aby określić ewentualne przyczyny trudności. Dopiero po takiej diagnozie można
stworzyć indywidualny plan pomocy. Wiele ćwiczeń rozwijających tę funkcję może być jednak przeprowa-
dzanych w domu. Zabawy takie, poza funkcją kompensacyjną, są także okazją do wspólnego spędzania
czasu. Każde z proponowanych ćwiczeń powinno być dostosowane do indywidualnych możliwości dziecka.
Zbyt trudne zadanie może zniechęcić do dalszych prób, zbyt łatwe natomiast szybko stanie się nudne a tak-
że nie będzie miało wartości stymulacyjnych. Do zajęć i zabaw stymulujących rozwój percepcji wzrokowej
należą między innymi:
Wyszukiwanie przedmiotów o określonych cechach w otoczeniu.
Ćwiczenia w określaniu położenia przedmiotów względem siebie.
Odnajdywanie określonych elementów na obrazku.
Odnajdywanie brakujących elementów obrazka.
252128898.002.png 252128898.003.png 252128898.004.png 252128898.005.png 252128898.006.png
Dokument został pobrany z serwisu ZamKor.
3
Układanki od 2-3-elementowych po bardziej skomplikowane.
Odtwarzanie wzorów z klocków.
Odnajdywanie różnic pomiędzy obrazkami.
Zabawy konstrukcyjne z wykorzystaniem różnych materiałów.
Odnajdywanie drogi w labiryncie.
Łączenie punktów.
Rysowanie po śladzie.
Układanie historyjek obrazkowych, zaczynając od dwu-trzyelementowych do bardziej rozbudo-
wanych.
Zabawy i ćwiczenia stymulujące rozwój ruchowy, takie jak zabawy piłką, woreczkiem gimnastycznym,
ćwiczenia orientacji przestrzennej.
Nieco starszym dzieciom można zaproponować zabawy i ćwiczenia z literami i znakami literopodobnymi,
takie jak:
Odnajdywanie określonych liter w wyrazach.
Odbijanie liter wg szablonu.
Tworzenie par jednakowych liter lub liter wielkich i małych.
Ćwiczenia w różnicowaniu liter o podobnym kształcie (b, d; b, p).
Zabawy ruchomym alfabetem, układanie wyrazów z liter i sylab, układanie podpisów do obrazków.
Uzupełnianie brakujących liter w wyrazach.
Dzielenie zdań na wyrazy, wyrazów na sylaby i litery, przeliczanie liter i sylab w poszczególnych
wyrazach.
Szczególnie ważne jest, aby każde z proponowanych ćwiczeń było dla dziecka przyjemną zabawą a nie
żmudnym treningiem. Istotne jest zachęcanie do ukończenia rozpoczętego zadania, a także chwalenie nie
za uzyskane efekty, ale za trud włożony w wykonywaną pracę.
Literatura:
Bogdanowicz, M. : Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym , Warszawa 1991
Cieszyńska, J. ; Korendo, M. : Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulowanie rozwoju dziecka od noworodka
do 6 roku życia . Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków 2007
Frostig M. ; Horne D. : Wzory i obrazki. Program rozwijający percepcję wzrokową. Poziom podstawowy (pod-
ręcznik) , Warszawa 1989
Frostig, M. ; Horne, D. : Wzory i obrazki. Program rozwijający percepcję wzrokową. Poziom wyższy (podręcznik) ,
Warszawa 1989
Janiszewska, B. : Ocena dojrzałości szkolnej . Wydawnictwo Seventh Sea, Warszawa 2008
252128898.007.png 252128898.008.png 252128898.009.png 252128898.010.png 252128898.011.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin