Królestwo Norweskie.docx

(13 KB) Pobierz

Królestwo Norweskie

 

Norwegia, Norge, Noreg, Królestwo Norwegii, Kongeriket Norge, państwo położone w Europie Północnej, w zachodniej części Półwyspu Skandynawskiego. Na wschodzie graniczy ze Szwecją, Finlandią i Rosją.

 

Norwegia jest najbardziej wysuniętym na północ krajem Europy. Jej bogactwo stanowią niezwykłe i ogromnie zróżnicowane krajobrazy, które są efektem działalności morza i lodowców pokrywających także obecnie znaczne obszary kraju. Bardzo wysoki standard infrastruktury turystycznej (z dużym zróżnicowaniem cenowym) przyciąga liczne rzesze turystów, także tych mających niewielkie możliwości finansowe.

 

Klimat Norwegii jest niezwykle zróżnicowany, co wynika z położenia geograficznego oraz oddziaływania Prądu Zatokowego (Golfsztromu). Prąd ten sprawia, że na wybrzeżach utrzymują się temperatury zbliżone do polskich. Wewnątrz kraju, a zwłaszcza Klimat w Norwegii jest niezwykle zróżnicowany, co wynika z położenia geograficznego oraz oddziaływania Prądu Zatokowego w górach i na fieldach, klimat jest znacznie surowszy.

 

Stolica: Oslo

Ludność: 4 464 018 (lipiec 2002)

Powierzchnia całkowita: 323 859,00 km2

Powierzchnia lądowa: 307 499,00 km2

Powierzchnia wód: 16 360,00 km2

Całkowita granica lądowa: 2 515,00 km

Długość wybrzeża: 21 925,00 km

Długość granic z sąsiadującymi państwami: Finlandia 729 km, Rosja 167 km, Szwecja 1,619

Najwyższy punkt: Glittertinden 2,472 m n.p.m.

Najniższy punkt: Morze Norweskie 0 m

Język: norweski

Kod samochodowy: N

Waluta: 1 korona norweska (NKr)= 100 oere

 

Ludność 4,4 mln mieszkańców (2000). Średnia gęstość zaludnienia: 13,8 osób/km2. Przyrost naturalny: 2,9‰ (2000). Analfabetyzm: 0%. Skład etniczny: Norwegowie (95,8%), Duńczycy (0,4%), Szwedzi (0,3%), Pakistańczycy (0,3%), Brytyjczycy (0,3%), Amerykanie (0,2%).

Religia: luteranie (87,9%), bezwyznaniowcy (3,2%). Średnia długość życia: mężczyźni 75 lata, kobiety 81 lat.

 

Warunki naturalne 2/3 powierzchni Norwegii zajmują Góry Skandynawskie z licznymi lodowcami, południowo-wschodnia część jest nizinna z żyznymi glebami i stanowi główny region rolniczy kraju. Rzeźba została silnie przekształcona przez lądolód w okresie plejstocenu. Znajduje się tu ponad 160 tys. jezior, największe Mj¸sa, położone w południowo-zachodniej części kraju. U wybrzeży Morza Norweskiego znajdują się liczne głębokie, długie i wąskie zatoki morskie (fiordy), z których najdłuższe to: Sognefjorden (184 km), Hardangerfjord (170 km), Trondheimsfjord (130 km) oraz ponad 50 tys. wysp. Do Norwegii należą też wyspy arktyczne Svalbard i Jan Mayen. 1/4 powierzchni kraju pokrywają lasy, w których występują m.in.: czarna borówka, żurawina błotna, malina moroszka.

Klimat umiarkowanie ciepły, morski, dzięki wpływowi ciepłego Prądu Zatokowego. Średnia temperatura powietrza i średnie opady dla stolicy kraju wynoszą: w styczniu 5°C i 49 mm, w lipcu 17°C i 84 mm.

 

Najcieplejszym okresem jest czerwiec-sierpień, najzimniej jest w styczniu i lutym. Latem dzień jest bardzo długi, na północ od koła podbiegunowego północnego w ogóle nie ma nocy, natomiast najkrótsze dni występują w grudniu i styczniu. Koło podbiegunowe północne znajduje się na 66o 33` szerokości geograficznej północnej. Latem w Norwegii dzień jest bardzo długi i na północ od koła podbiegunowego północnego słońce nie zachodzi pod horyzont.

 

Na wysokości koła jest to w dniu przesilenia letniego. Bardziej na północ ilość dni bez nocy jest większa, i na Przylądku Północnym wynosi 72 dni. Zimą zachodzi proces odwrotny i na Przylądku Północnym noc trwa 72 doby. Innym zjawiskiem są zorze polarne.

Występują one najczęściej na północ od koła podbiegunowego i zawsze nocą. Przybierają różnorodne formy zwykle w kształcie łuków lub zasłon. Zabarwienie i natężenie ulega szybkim zmianom.

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin