37_43.pdf

Programowalny nastawnik do syntezera czêstotliwoci

P R O J E K T Y

Programowalny

nastawnik do syntezera

czêstotliwoci

kit AVT-347

Przedstawione urz¹dzenie

spe³nia rolê modu³u

uniwersalnego nastawnika do

wiêkszoci spotykanych na

rynku cyfrowych uk³adów

syntezy czêstotliwoci. Dziêki

wbudowanemu

mikroprocesorowi, u¿ytkownik

ma mo¿liwoæ indywidualnego,

a przy tym ³atwego

ustawienia wszystkich

parametrów, niezbêdnych do

prawid³owego sterowania

syntezerem.

Urz¹dzenie z powodzeniem

mo¿e zast¹piæ zwyk³e

prze³¹czniki, oparte przede

wszystkim na matrycach

diodowych. Zapamiêtanie

wszystkich nastaw oraz

zale¿noci czasowych

w nieulotnej pamiêci EEPROM

gwarantuje niezawodn¹

i prawid³ow¹ pracê

urz¹dzenia przez wiele lat.

Nastawnik ma a¿ piêtnacie

niezale¿nie programowanych linii

wyjciowych, do których mo¿e

byæ do³¹czony praktycznie ka¿dy

uk³ad syntezera z równoleg³ym

wprowadzaniem nastawy do dziel-

nika czêstotliwoci. Na etapie

uczenia (dokonywanego rêcznie

przez u¿ytkownika) poszczegól-

nych nastaw, w urz¹dzeniu jest

mo¿liwe wykorzystanie linii wyj-

ciowych z zakresu 4..15.

U¿ytkownik ma do dyspozycji

tak¿e trzy dodatkowe sygna³y ste-

ruj¹ce: dwa wejciowe oraz jeden

wyjciowy, s¹ to:

a) wejcie RX/TX - informuje urz¹-

dzenie o przejciu z odbioru na

nadawanie, co poci¹ga za sob¹

odpowiedni¹ zmianê nastawy

dzielnika w syntezerze;

b) wejcie S/D informuj¹ce o pra-

cy w trybie Simplex lub Dup-

lex; zmiana tego sygna³u powo-

duje automatyczn¹ zmianê in-

terwa³u w stosunku do trybu

Simplex, tak przy odbiorze, jak

i nadawaniu (praca poprzez

przemienniki FM);

c) dodatkowe wyjcie SYNOFF,

które mo¿e byæ wykorzystane do

automatycznego blokowania syn-

tezera w trakcie zmiany nastaw

dzielnika, co eliminuje niepo¿¹-

dane w aparaturze nadawczej

efekty przejciowe, czyli innymi

s³owy mieci w eterze.

Choæ ta ostatnia sytuacja nie

wystêpuje przy zmianie nastaw

w naszym urz¹dzeniu, bowiem

wszystkie wyjcia steruj¹ce dziel-

nikiem s¹ typu zatrzask, czyli

informacja zmienia siê na nich

bez efektów przejciowych, to

jednak autor projektu postanowi³

dmuchaæ na zimne i wyposa¿yæ

urz¹dzenie w tê opcjê.

Bez ¿adnych przeróbek uk³adu

mo¿na programowo zdefiniowaæ

na sta³e polaryzacjê wszystkich

trzech sygna³ów steruj¹cych: RX/

TX, S/D i SYNOFF, co znacznie

uelastycznia nastawnik i zwiêksza

mo¿liwoci jego zastosowania. Na

dodatek mo¿na tak¿e okreliæ

w szerokim zakresie (1..99 milise-

kund) czas trwania sygna³u SY-

NOFF (funkcja stosowana w nie-

których uk³adach syntezy), co po-

woduje, ¿e prezentowane urz¹dze-

nie powinno spe³niaæ wymagania

nawet najbardziej nietypowych

rozwi¹zañ, spotykanych w kon-

strukcjach amatorskich i profesjo-

nalnych.

Pojemnoæ zastosowanej pamiê-

ci EEPROM pozwala na zdefinio-

wanie maksymalnie 200 nastaw

dzielnika, co przy wspomnianych

15 wyjciach daje naprawdê du¿e

mo¿liwoci. Urz¹dzenie jest bar-

dzo proste w monta¿u i nie wy-

maga ¿adnych czynnoci regula-

cyjnych. Po zmontowaniu nale¿y

Cechy charakterystyczne sterownika

3 mo¿liwoæ zdefiniowania maks. 200 nastaw

dzielnika syntezy

3 15 niezale¿nych linii steruj¹cych (wyjcia

CMOS)

3 dodatkowy sygna³ blokuj¹cy syntezer

z programowanym czasem trwania

i polaryzacj¹

3 dwa sygna³y wejciowe: RX/TX oraz S/D

z mo¿liwoci¹ zdefiniowania polaryzacji

3 wbudowany 2-pozycyjny wywietlacz LED

z wywietlaniem numeru nastawy (kana³u)

3 dwa przyciski steruj¹ce wszystkimi

funkcjami wraz z ustawianiem wstêpnym

3 nieulotna pamiêæ EEPROM przechowuj¹ca

wszystkie dane i nastawy (gwarantowany

czas przechowywania danych: 40 lat)

3 zasilanie 5VDC/120mA

3 wymiary: 80 x 36 x 36 mm

Elektronika Praktyczna 10/97

Programowalny nastawnik do syntezera czêstotliwoci

Rys. 1. Schemat blokowy nastawnika.

trzaskowym

buforem wy-

jciowym. Za-

pis sekwencji

bitów danych

o nastawie

syntezera od-

bywa siê za

pomoc¹

dwóch linii:

zegarowej

CLK oraz da-

nych DAT.

Procesor U1,

chc¹c zapisaæ

now¹ nasta-

wê, wysy³a po kolei bity na liniê

danych DAT taktuj¹c je sygna³em

CLK. Ka¿de narastaj¹ce zbocze

sygna³u zegarowego powoduje

wpisanie informacji z wejcia D

pierwszego rejestru U3 oraz prze-

pisanie ostatniego bitu tego rejes-

tru do rejestru drugiego (U4).

Przesuniêcie informacji z rejestru

U3 do U4 jest mo¿liwe przez

po³¹czenie wyjcia QS pierwszego

Sygna³ blokowania syntezera

(SYNOFF) jest generowany na

najmniej znacz¹cym bicie Q1 re-

jestru U3. Poniewa¿ w takiej kon-

figuracji, na pierwszy rzut oka

sygna³ ten jest tak samo upra-

wniony jak sygna³y bezporednio

steruj¹ce dzielnikiem syntezera, to

dlaczego pe³ni on rolê nadrzêd-

n¹ i zapewnia opcjonalne wy³¹-

czenie preskalera przez zmianê

nastawy, po czym ponowne jego

w³¹czenia. Wyjaniaj¹ to przebiegi

czasowe przedstawione na rys.4 .

Oprócz tego przedstawiono na

nim sposób zmiany nastawy dziel-

nika. Na rysunku zaznaczono tak-

¿e ustawiany przez u¿ytkownika,

na etapie programowania, czas

wy³¹czenia syntezy. Czas ten po-

przedza zmianê nastaw, a nastêp-

nie okrela okres od tej zmiany

do deaktywacji sygna³u SYNOFF

i ponownego w³¹czenia syntezera.

Wszystkie informacje o nasta-

wach i dane dotycz¹ce polaryzacji

sygna³ów steruj¹cych nastawnika

s¹ przechowywane

w pamiêci EEPROM

(U2). Zadanie to spe³-

nia pamiêæ szeregowa

o pojemnoci 4096 bi-

tów, zorganizowana

w 256 s³ów 16-bito-

wych. Procesor do ko-

munikacji z pamiêci¹

U2 wykorzystuje,

wspólne z rejestrami

4094, linie danych

DAT (do zapisu) oraz

zegara CLK. Dziêki

oddzielnej linii DIN

(pin 16 U1) jest mo¿liwy odczyt

z pamiêci EEPROM, a pojawienie

siê dodatniego stanu na linii EPR

(pin 19 U1) umo¿liwia operacjê

odczytu/zapisu. Ta ostatnia linia

jest doæ wa¿na, bowiem unie-

mo¿liwia przypadkow¹ modyfika-

cjê pamiêci U2 w przypadku wpi-

su danych do rejestrów U3 i U4,

która nastêpuje przecie¿ z wyko-

rzystaniem tych samych linii DAT

i CKL. Wnikliwy Czytelnik za-

uwa¿y, ¿e dziêki sygna³owi STR,

który przepisuje dane z rejestru

do wyjæ Q1..Q8 U3 i U4 oraz

sygna³owi EPR jest mo¿liwe wy-

korzystanie wspólnych linii zapi-

su danych DAT i zegara CLK, bez

wzajemnego konfliktu.

Ostatnim blokiem funkcjonal-

nym urz¹dzenia jest 2-pozycyjny

wywietlacz z prost¹ klawiatur¹.

jedynie rêcznie zaprogramowaæ

wszystkie nastawy, stosownie do

wymagañ do³¹czanej aparatury na-

dawczo - odbiorczej. Po tej ope-

racji urz¹dzenie jest gotowe do

pracy i ewentualnego zamontowa-

nia w obudowie urz¹dzenia doce-

lowego.

Opis uk³adu

Schemat blokowy nastawnika

przedstawia rys.1 ,

a schemat elekt-

ryczny jest przed-

stawiony na rys.2 .

Sercem nastaw-

nika jest nowo-

czesny, a jedno-

czenie tani mik-

roprocesor U1,

z zapisanym w pa-

miêci programem,

dziêki któremu jest

mo¿liwa intuicyj-

na obs³uga wszys-

tkich funkcji. Spo-

sób obs³ugi i ustawiania wszyst-

kich parametrów przedstawimy

w dalszej czêci artyku³u.

Procesor U1 steruje trzema

blokami nastawnika: rejestrem

wykonawczym, pamiêci¹ EEP-

ROM oraz umieszczonym na od-

dzielnej p³ytce wywietlaczem

z klawiatur¹. Obwód oscylatora

procesora U1 jest z³o¿ony z re-

zonatora X1 oraz kondensatorów

C2 i C3. Kondensator C1 wraz

z rezystorem R1 zapewnia pra-

wid³owy start procesora po w³¹-

czeniu zasilania.

Poniewa¿ uk³ad U1 nie posia-

da wystarczaj¹cej liczby wolnych

koñcówek, w celu generacji syg-

na³ów steruj¹cych dzielnikiem

preskalera zosta³y wykorzystane

dwa popularne rejestry przesuwne

(U3 i U4), z wbudowanym za-

rejestru z wejciem D drugiego.

Istotne jest, szczególnie dla pracy

samego syntezera, to ¿e w czasie

wpisywania informacji wyjcia

obu rejestrów Q1..Q8 pozostaj¹

niezmienione. Dopiero kiedy

wszystkie 16 bitów informacji (15

+ 1) zostanie wpisanych do re-

jestrów, procesor ustawiaj¹c na

chwilê na linii STR (pin 15-U1)

stan wysoki spowoduje przepisa-

nie zawartoci rejestru przesuw-

nego (w U3 i U4) do wyjciowego

bufora zatrzaskowego, w efekcie

czego, dziêki zwartym koñców-

kom OE uk³adów U3 i U4, infor-

macja pojawi siê natychmiast

i jednoczenie na wszystkich wyj-

ciach.

Osoby zainteresowane struktur¹

uk³adu 4094 znajd¹ na rys.3

schemat jego budowy.

Elektronika Praktyczna 10/97

Programowalny nastawnik do syntezera czêstotliwoci

Rys. 2. Schemat elektryczny nastawnika.

Zastosowanie tylko dwóch klawi-

szy mo¿e siê wydaæ niektórym

zbyt du¿ym uproszczeniem, jed-

nak jak siê za chwilê przekonamy

poznaj¹c sposób obs³ugi nastaw-

nika, dziêki sprytnemu programo-

wi steruj¹cemu w procesorze U1,

obs³uga jest nieskomplikowana

i intuicyjna.

Wywietlacze DL1 i DL2

o wspólnej anodzie s¹ sterowane

naprzemiennie (multipleksowo).

W ka¿dej chwili aktywny jest tyl-

ko jeden z nich, a to dziêki tran-

zystorom (w obwodzie anod wy-

wietlaczy), które za porednict-

wem sygna³ów steruj¹cych AN1

i AN2 z procesora s¹ za³¹czane na

przemian. Za³¹czenie wywietlacza

odbywa siê przez podanie stanu

niskiego na bazê jednego z tran-

zystorów T1 i T2. Katody wy-

wietlaczy s¹ sterowane z dekode-

ra U5, w roli którego pracuje uk³ad

74LS247. W praktyce w uk³adzie

mo¿na tak¿e zastosowaæ wersjê

7447, lecz w takim przypadku

wywietlane cyfry 6 i 9 bêd¹

bez segmentów odpowiednio A

oraz D. Zastosowanie dekodera

umo¿liwia wywietlenie cyfr z za-

kresu 0..9 oraz kilku dodatkowych

znaków, których znaczenie omó-

wimy w czêci objaniaj¹cej ob-

s³ugê nastawnika.

Do³¹czone, poprzez diody D1

i D2, klawisze steruj¹ce K1 i K2

s¹ odczytywane tak¿e multiplek-

sowo, tzn. ka¿dy klawisz jest

odczytywany oddzielnie w trakcie

trwania stanu niskiego na jednym

z wyjæ AN1 i AN2 procesora U1.

Zwarcie którego klawisza spowo-

duje przekazanie tego poziomu

(niskiego) do wejcia KEY proce-

sora U1, który na tej podstawie,

wiedz¹c któr¹ akurat cyfrê zapala,

podejmuje decyzjê o dalszym dzia-

³aniu. Dziêki odpowiedniej proce-

durze w programie procesora, bez

dodatkowych elementów biernych,

wyeliminowano efekt odbijania

styków K1 i K2 przy prze³¹czaniu.

Dodatkowo, procesor potrafi re-

agowaæ na jednoczesne naciniê-

cie obu klawiszy, wywo³uj¹c od-

powiednie, stosowne do tej sytu-

acji funkcje.

Ca³y uk³ad powinien byæ za-

silany ze stabilizowanego napiêcia

5V, które doprowadza siê z ze-

wn¹trz do wspólnego z³¹cza J1.

Na z³¹czu tym s¹ dostêpne wszys-

tkie sygna³y nastawnika. Dziêki

typowej, pasuj¹cej do tego z³¹cza,

wtyczce zaciskowej FC-16 oraz

odcinkowi 16-¿y³owego przewodu

tamowego jest mo¿liwe szybkie

spiêcie uk³adu z zewnêtrzn¹ apa-

ratur¹ nadawczo-odbiorcz¹. Na

rys.5 opisano wszystkie wyprowa-

dzenia z³¹cza J1.

W uk³adzie sterownika dodat-

kowe, rzadko wykorzystywane li-

nie nastawnika syntezy (D12..D15),

Elektronika Praktyczna 10/97

Programowalny nastawnik do syntezera czêstotliwoci

Ze wzglêdu na zasto-

sowanie uk³adów

CMOS, powinno siê

przestrzegaæ zasad

zwi¹zanych z u¿ytko-

waniem takich kos-

tek. Wszystkie uk³adu

scalone powinny byæ

umieszczone w pod-

stawkach, a szczegól-

nie procesor U1 oraz

rejestry wyjciowe U3

i U4, gdy¿ maj¹ kon-

takt ze wiatem ze-

wnêtrznym.

Monta¿ nale¿y roz-

pocz¹æ od wlutowa-

nia rezystorów i czte-

rech zwór na p³ytce

wywietlacza, a na-

stêpnie wmontowaæ

kondensatory (C4 na-

le¿y przed wlutowa-

niem po³o¿yæ na p³yt-

ce - jest na to miej-

sce). Przy monta¿u

elementów czynnych:

diod, tranzystorów

oraz przy wk³adaniu uk³adów sca-

lonych nale¿y zwróciæ uwagê na

ich polaryzacjê.

Na koniec nale¿y po³¹czyæ obie

p³ytki, korzystaj¹c z otworów roz-

mieszczonych na krawêdziach obu

p³ytek i nie zapominaj¹c o 3-

pinowym z³¹czu klawiszy KEY.

P³ytki sk³adamy stronami lutowa-

nia do siebie. Po³¹czenia pomiê-

dzy nimi mo¿na wykonaæ na kilka

sposobów. Najbardziej eleganckim

jest wlutowanie w jedn¹ p³ytkê 1-

rzêdowego z³¹cza typu goldpin,

w drug¹ za odpowiedniego gniaz-

da pasuj¹cego do takiego z³¹cza.

Elementy te s¹ dostêpne w han-

dlu, lecz w przypadku problemów

z zakupem mo¿na w ostateczno-

ci, bêd¹c pewnym starannoci

monta¿u, po³¹czyæ obie p³ytki za

pomoc¹ odcinków srebrzanki.

Po zmontowaniu urz¹dzenia

mo¿na przyst¹piæ do jego urucho-

mienia. Najlepiej jest to zrobiæ

tylko z w³o¿onym w podstawkê

procesorem U1. Pamiêæ oraz re-

jestry 4094 niech pozostan¹ na

razie obok, na stole monta¿owym.

Po doprowadzeniu do pinów 1 i 2

z³¹cza J1 zasilania 5V, na wy-

wietlaczach powinny pojawiæ siê

migaj¹ce symbole - ma³e c

i odwrócone ma³e c, co wiad-

czy o prawid³owej pracy uk³adu.

Jednoczenie jest sygnalizowany

brak w podstawce pod U2 pamiê-

ci EEPROM.

Od³¹czamy zasilanie i wk³ada-

my pozosta³e uk³ady scalone. Po

ponownym w³¹czeniu zasilania,

uk³ad automatycznie przejdzie

w tryb ustawiania, czego dowo-

dem bêdzie wywietlenie znaków

u1. Co to znaczy, opiszemy za

chwilê.

Przejcie w ten tryb (ustawia-

nia) nastêpuje automatycznie, kie-

dy procesor stwierdzi czyst¹ (a

przynajmniej nie u¿ywan¹ wcze-

niej w uk³adzie nastawnika) pa-

miêæ EEPROM (U2). W przypadku

przejcia ca³ej procedury rêcznego

programowania nastawnika, uk³ad

po ka¿dorazowym w³¹czeniu za-

silania przechodzi oczywicie

w tryb normalnej pracy. Je¿eli

chcemy, z jakich powodów, sami

wywo³aæ ponownie procedurê

ustawiania, nale¿y w trakcie w³¹-

czania zasilania przytrzymaæ oba

klawisze K1 i K2.

Rys. 3. Schemat blokowy uk³adu 4094.

nie s¹ wyprowadzone na z³¹cze

J1, ale na dodatkowe punkty

lutownicze oznaczone na p³ytce

i schemacie jako EXT. W zale¿-

noci od potrzeb, mo¿na je oczy-

wicie wykorzystaæ i po³¹czyæ za

pomoc¹ odpowiedniego odcinka

przewodu z wejciami dzielnika

posiadanego syntezera.

Wszystkie linie zasilaj¹ce uk³a-

dy scalone wykorzystane w na-

stawniku zblokowano kondensato-

rami po 100nF (C5..C10), a ca³oæ

dodatkowo jednym kondensato-

rem elektrolitycznym C4.

Programowanie i obs³uga

Programowanie nastawnika jest

proste i wymaga jedynie znajo-

moci parametrów nastaw synte-

zera stosowanego w sprzêcie na-

dawczo-odbiorczym.

Operacjê tê mo¿na przeprowa-

dziæ przy od³¹czonym od tej

aparatury nastawniku. Mo¿na to

tak¿e robiæ przy do³¹czonym do

wyjæ D1..D15 syntezerze, kontro-

luj¹c jednoczenie, podczas wpi-

sywania nastaw, generowan¹ czês-

totliwoæ, np. za pomoc¹ miernika

czêstotliwoci.

Programowanie bêdzie opisane

w kolejnych punktach. Przestrze-

ganie podanej kolejnoci progra-

mowania, byæ mo¿e nie za pier-

wszym razem przyniesie oczeki-

wañ efekty, pozwoli oswoiæ siê

z, tylko na pozór skomplikowan¹,

procedur¹ ustawiania. Autor za-

pewnia potencjalnych nabywców

urz¹dzenia, ¿e jako zwolennik

konstruowania urz¹dzeñ ³atwych

i przyjemnych do³o¿y³ wszelkich

starañ, aby za pomoc¹ 2 wywiet-

laczy LED oraz 2 klawiszy usta-

wiæ wszystkie ¿¹dane parametry

bez wiêkszych k³opotów.

Ostro¿nym nale¿y siê informa-

cja, ¿e je¿eli co siê nie powie-

dzie na dowolnym etapie progra-

mowania, procedurê ustawiania

nastawnika lub wybran¹ jej czêæ

mo¿na zawsze powtórzyæ, nie mo-

Monta¿ i uruchomienie

Ca³y uk³ad nastawnika zmon-

towano na dwóch p³ytkach dru-

kowanych o identycznych wymia-

rach (ich widok znajduje siê na

wk³adce wewn¹trz numeru).

Po zmontowaniu, obie p³ytki

po skrêceniu stanowi¹ typow¹

kanapkê, jak widaæ na zdjêciach

prototypu. P³ytkê bazow¹ (z pro-

cesorem) wykonano w wersji dwu-

stronnej, z metalizacj¹ otworów,

a p³ytka wywietlacza, w celu

zmniejszenia kosztów, jest jedno-

stronna. Rozmieszczenie elemen-

tów na obu p³ytkach przedstawia

rys.6 . Monta¿ nale¿y przeprowa-

dziæ w sposób standardowy, z za-

chowaniem typowej kolejnoci

przy monta¿u uk³adów tego typu.

Elektronika Praktyczna 10/97

Programowalny nastawnik do syntezera czêstotliwoci

Rys. 4. Przebiegi charakteryzuj¹ce

pracê uk³adu wyjciowego.

polaryzacjê aktywnego

stanu sygna³u SYNOFF,

na dodatni¹ 01 lub

ujemn¹ 00. Obs³uga

jest podobna jak w po-

przednich punktach, czy-

li jednoczesne wciniê-

cie klawiszy K1 i K2

powoduje potwierdzenie

i przejcie do punktu na-

stêpnego.

Uwaga! Nawet je-

¿eli w pkt.2 ustawilimy

czas 0 ms, to i tak

mo¿na ustawiæ polaryza-

cjê, która w takim przy-

padku okreli sta³y stan na

wyjciu SYNOFF w czasie pracy

ca³ego urz¹dzenia.

pkt.4 : Podobnie jak poprzednio,

napis: u4, w tym punkcie u-

k³ad pyta o numer kana³u (na-

stawy), który ma byæ podany na

wejcia dzielnika syntezera po

w³¹czeniu napiêcia zasilaj¹cego.

Klawiszami K1, K2 mo¿na usta-

wiæ ¿¹dan¹ pozycjê w zakresie

0..199. W przypadku zmiany

liczby z 99 na 100, wy-

wietlacz wska¿e 00 z zapalo-

n¹ kropk¹ na drugim wywiet-

laczu, co oznacza, ¿e jestemy

w drugiej setce nastaw.

Potwierdzamy wybór, podobnie

jak poprzednio.

pkt.5 : Napis: u5 - punkt 5 pla-

nu ustawiania, w którym okre-

lamy polaryzacjê sygna³u RX/TX

podczas nadawania. I tak je¿eli

przy nadawaniu sygna³ z ze-

wnêtrznego prze³¹cznika T/R do-

³¹cza wyprowadzenie RX/TX np.

do +4,5..5V, to powinnimy

ustawiæ 01 (dodatnia), je¿eli

zwiera do masy, to 00 (ujem-

na). Potwierdzamy wybór wcis-

kaj¹c jednoczenie K1 i K2.

pkt.6 : Napis u6 - punkt, w któ-

rym podajemy przesuniêcie na-

stawy syntezera w przypadku

nadawania w trybie Simplex.

Przesuniêcie to jest liczb¹ z za-

kresu -99..+99, okrelaj¹c¹ o ile

nastaw w przód lub ty³ od

bie¿¹cej, aktywnej przy odbio-

rze, zostanie przesuniêta czês-

totliwoæ generowana w uk³a-

dzie nadawczo-odbiorczym.

Wartoæ tej czêstotliwoci jest

oczywicie w tym przypadku

umowna. Poza tym, z regu³y

przy nadawaniu offset jest do-

datni, ale jak powiedzia³em

wczeniej, lepiej jest dmuchaæ

na zimne, st¹d ujemna czêæ

zakresu od -99 do 0. O tym, ¿e

wciskaj¹c klawisze K1 lub K2

poruszamy siê w ujemnym za-

kresie offsetu informuje nas za-

palona kropka na drugim wy-

wietlaczu. Gwoli wyjanienia

podam przyk³ad, kiedy do na-

stawnika do³¹czony jest syntezer

przeznaczony na typowe ama-

torskie pasmo o szerokoci

2MHz. Niech zastosowany syn-

tezer pozwala na uzyskanie roz-

dzielczoci nastaw dzielnika

12,5 kHz. Poniewa¿ offset czês-

totliwoci przy nadawaniu jest

równy +600kHz, tote¿ z proste-

go rachunku wynika, ¿e powin-

nimy ustawiæ liczbê 48 (600kHz

: 12,5kHz = 48). Nie trzeba

dodawaæ, ¿e choæ to ma³o prak-

tyczne, mo¿emy tak¿e ustawiæ

offset równy 0, efekt tego

bêdzie oczywisty. Potwierdzamy

nastawê jak w poprzednich pun-

ktach.

pkt.7 : Napis u7 i po tym proba

o ustawienie polaryzacji sygna³u

S/D, okrelaj¹cego czy pracuje-

my w trybie Duplex. Sytuacja

wygl¹da podobnie, jak w przy-

padku pkt.5, gdzie definiowali-

my polaryzacjê prze³¹cznika RX/

TX. Tutaj okrelamy dla jakiego

poziomu sygna³u na wejciu

nastawnika S/D pracujemy

w trybie Duplex. Przejcie z try-

bu Simplex do Duplex poci¹ga

za sob¹ zmianê wartoci offsetu

okrelonego w pkt.6 (poprzed-

nim) na wartoæ, któr¹ bêdzie-

my mieli okazjê w podobny spo-

sób ustawiæ w punkcie nastêp-

nym.

pkt.8 : Tutaj okrelamy offset dla

trybu pracy w Duplexie. Zasady

s¹ takie same jak w przypadku

ustawiania offsetu w pkt.6.

pkt.9 : Napis u9 - opcjonalna

mo¿liwoæ ustawienia dodatko-

wego offsetu, dotycz¹cego tylko

wywietlanego numeru kana³u

(nastawy) podczas normalnej

dyfikuj¹c przy tym pozosta³ych

dobrze zaprogramowanych da-

nych. Takie potraktowanie prob-

lemu skraca czas ustawiania

i umo¿liwia jak najszybsze rozpo-

czêcie dzia³ania urz¹dzenia w apa-

raturze radiowej.

Przejdmy zatem do omówie-

nia poszczególnych kroków przy

programowaniu nastawnika.

pkt.0 : W³¹czenie zasilania uk³adu:

wywietlacz na 1 sekundê po-

ka¿e napis: u1 (ma³e u oraz

1). Oznacza to, ¿e realizujemy

pkt.1 planu ustawiania, którym

jest:

pkt.1 : Ustawienie liczby aktyw-

nych (wykorzystywanych do do-

³¹czenia dzielnika preskalera)

koñcówek, steruj¹cych sporód

D1..D15. Klawiszami K1 (DN)

lub K2 (UP) zmniejszamy licz-

bê lub zwiêkszamy j¹ w zakresie

od 4 do 15 wyprowadzeñ.

Po ustawieniu ¿¹danej liczby,

np. 9, potwierdzamy j¹, wcis-

kaj¹c jednoczenie oba klawisze

K1 i K2. Uk³ad przechodzi do

nastêpnego punktu planu usta-

wiania.

pkt.2 : Wywietlacz na chwilê po-

ka¿e napis u2 - punkt 2 pla-

nu, w którym ustawimy czas

trwania aktywnego sygna³u SY-

NOFF, wy³¹czaj¹cego preskaler

przed zmian¹ nastaw. Podobnie

jak w poprzednim punkcie, kla-

wiszami K1 i K2 ustalamy ten

czas w zakresie 0..99 milise-

kund. Ustawienie 0 oznacza,

¿e rezygnujemy z korzystania

z sygna³u SYNOFF (pin nie bê-

dzie pod³¹czany). Potwierdzamy

podobnie jak w pkt.1, wciskaj¹c

jednoczenie K1 i K2.

pkt.3 : Na sekundê pojawi siê

napis: u3 - punkt 3 planu

ustawiania, w którym okrelamy

Rys. 5. Oznaczenie wyprowadzeñ

z³¹cza wyjciowego.

Elektronika Praktyczna 10/97

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: